Merhabalar 4 yaşında bir oğlum var ona çok düşkünüm.Hatta kocasından istediği ilgiyi göremeyen ve bütün sevgisini oğluna veren kadınlardanım.Malum 1.5 Aydır evdeyiz ben öğretmenim tabi şu an calışmıyorum.Oglumun bir sorunu var asla ama asla kendi kendine oynamıyor.Bunu mu sorun ettin diyeceksiniz ama 7/24 beraberiz ve benden sürekli oyun uretmemi bekliyor.Her şeyden çok çabuk sıkılıyor. Sürekli değiştire değiştire başka oyunlar oynamak istiyor es kaza telefona veya tv ye bakarsam hemen kapatıyor. Kocam kovid19 bürosunun basina geçti eve gelmiyor.Ona da çok kızıyorum bundan önce de OHAL koordinatörüydü evde hicbir zaman olmadı çocuğun hem annesi hem babası olmak beni de yıprattı bazen sesimi yükseltiyorum.Artik kendin oyna diyorum.Sonrasini hepiniz biliyorsunuz zaten vicdan azabı.Anneme gidiyorum bazen orada daha çok yoruluyorum hem onun işini yapıp hem çocuğa bakıyorum.Asla çocukla oynamıyor.Kv ben mudanna etmek istemiyorum.Bir de inanılmaz korkak yan odaya bile bensiz geçemiyor bugün telefonla hoporlerden konuştum sesinden çok korktuğu için kucağımda bekledi.Aslında çocuk doğduğundan beri kv ve kp çocuğu hiç yalnız bırakmadılar sürekli oyun oynuyorlardı oradan mi alıştı böyle olmaya diyorum cocuk yetiskinlere bagimli asla kendi kendine yetemeyen bir cocuk oldu.Hala kendi yemek yiyemez kendi uyuyamaz.Cocuklu bir ortama girdiğimizde bile onlara karışmaz benimle oyun oynamak ister.Bir cocuk vursa karsilik veremez aglar.Cok uzuluyorum dışlanan sessiz çocuk oluyor genelde içim eziliyor.Herkes diyor ne kadar sessiz cocugun var hic sikayet etme diye evde bize kok sokturup disarda boyle pisirik durması beni deli ediyor.Durumlar geçince kesinlikle pedegoga götüreceğim ama yine de bir fikri olan var mi ozallikle sabir tasi annelerden inanin oyun oynamaktan cok sıkıldım icim oldü resmen.