Başımdan savma değil gerçekten dinlemediler beni çok karşı çıktım ama olmadı çok bastırıldım bu konuda eşim hep kendi dediği olsun isterNe olursa olsun yanınıza almaniz gerekirdi çocuğu, sanki biraz başınızdan savmışsınız gibi geldi bana. En baştan güven bağını kurup kendinizi sevdirmenin ve bunun yanında çocuğu da simartmamaniz gerekiyor. İşiniz çok zor kolayliklar diliyorum.
Ben sizi kırmak amaçlı yazmıyorum ama o çocuğu o kadar iyi anlıyorum ki.O kadar uzun bir zaman dayanacak gücüm yok gerçekten. Şuan ne yapabilirim ben çıldırmak üzereyim
Aynen öle oldu herşey bilerek yapıldı bencede bana asla çocuğu sana vermezlerdi dediresmen bilerek yapılmış gibi geldi bana. sanki babaanne ve baba sözleşmiş sizi saf dışı bırakmaya çalışmışlar siz de hiçbir şey yapmamış belki de yapamamışsınız…
Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordueşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
aaa kedi aldiysan tamamNeler yaptım .. o istiyo diye kedi aldım ona rağmen değişmedi durum
Hayır asla şiddet yok ağlatmıyorlar bile her istediği oluyor asla hayır yok çok şımartılıyorMalesef sizi üzmek istemem ama doğuran değil doyuran annedir bu kızınızın suçu değil müdahale içinde baya geç kalınmış.
Ayrıca kızınıza şiddet mi uygulanıyor ki kendisi de böyle yapıyor?
Pedagog çocuğun yıllardır kurulu olan düzeninin bozulmaması adına bu şekilde görüş bildirmişti .pedagog babada kalsın dediyse kusura bakmayın suçu sizde ararım.
bu kadar nefret dolu olmasının mutlaka bir sebebi olmalı ,dolduruştan öte birşey bence bu.
Sizde gidin yerleşin yanlarına madem öyle başka çözüm bulamadımHayır asla şiddet yok ağlatmıyorlar bile her istediği oluyor asla hayır yok çok şımartılıyor
Bir çocuğa güvenli bir yuva sağlayabilecek miyiz, bakabilecek miyiz, bütçemiz bakıcıya şuna buna yetecek mi, kim bakacak, kimin bakması bir çocuk için en güvenli ve en güzeli diye zerre düşünülmeden yapılmış bir çocuk....Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordueşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
neden çocuğun düzeni orda?Pedagog çocuğun yıllardır kurulu olan düzeninin bozulmaması adına bu şekilde görüş bildirmişti .
Kesinlikle çözüm bu değil orange, bana tam da söylediğin şey yapıldı. Bu yaşımda bile konuyu okudum diye oturdum ağlıyorumÇok üzgünüm ama sizden daha yakın olan bakkal amcalarım var benim. Çocuğunuzu işten çıktıktan sonra 2-3 saat maksimum görüp kendi evinize dönüyormuşsunuz. Çocuğun annesi siz değilsiniz ki onun gözündeçocuğu yaka paça babaanneden almak da değil çözüm. Bir terapiste gidin, muhtemelen babaanneyi de dahil edecektir uzman bu sürece zaten. Başka türlü çözemezsiniz