Merhaba hanımlar. Ben 3 yıllık evliyim. Severek evlendik ve normal sağlıklı bir cinsel hayatımız vardı. Fakat ilk bebeğimizi çok sıkıntılı süreçler (erken doğum, yoğun bakım ve bebek ölümü) yaşayarak kaybettik. 6 ay sonra tekrar hamile kaldım ve düşük riskine karşı dikiş atıldı rahim ağzına. Eşimle farklı şekillerde tam birleşme olmadan cinsellik yaşamaya çalışıyoruz çünkü birleşme yasak . Ben devamlı uzanıyorum dr tavsiyesi ile. Ama yine de ufak tefek eşimin ütüsü kahvaltısı vs yapmaya çalışıyorum. İkimiz de memuruz bu arada ben izindeyim. Eşim bu cinsel perhizden ve evle ilgilenemeyişimden çok muzdarip hatta bunalıma girdi diyebilirim. Aslında sevgimiz yerinde sarılıp öpme sohbet ilgi vs şükür var. Ama bu uzak kalma çok etkiledi onu ve evin düzensiz kalması. Muhafazakar insanlarız, İslami inanca sahibiz. Ben bir şekilde dediğim gibi onu tatmin etmeye çalışıyorum ama ona yeterli gelmiyor tabi. İstediğini ve stresini belli ediyor devamlı. Hatta ara sıra bana "ilk eşim", "Allah neye izin vermişse bir hikmet var ", "büyük konuşmamak lazımmış" vs gibi şaka yollu çokeşlilik imasında bulunuyor. Ben de istediğini yap ama sonra beni unut diyorum üzülüp ağlıyorum bu halimle. 31 haftalık gebeyim. O da şaka yaptığını filan söylüyor öyle bir niyetim yok diyor. Ara sıra diyorum ki maaşım olmasa sen bana çok iş yükü yüklerdin şimdi bile ben iş yapınca hoşuna gidiyor itiraz etmiyor erken doğum riskime rağmen. O da evet iyi ki çalışıyorsun diyor . Gülüyor güya şaka yollu söylüyor ama itici geliyor bu tutumu. Ataerkil bir kafası var hizmet ve ev işi kadın çalışsa bile ona ait olmalı gibisinden. Ama sevgi yönünden çok iyi sohbet edebiliyoruz vs ben de seviyorum o da. Her gün veya 2 günde 1 bir şekilde tatmin olmasını sağlıyoruz ama durum bu şekilde. Biraz daldan dala atladım kusura bakmayın lütfen. Sizce bu durumda ben ne yapmalıyım siz olsanız ne yapardınız? Sabırla okuduğunuz için ve yorumlarınız için şimdiden teşekkürler...
psikolojimin sağlıklı olmaması büyük ihtimal. Gerçi ben bunları duymayı hak ediyorum... 
