- Konu Sahibi gulefsan79
- #41
Okurken ben bunaldım tahammül edemediğim şey...
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
İş harici bir program yapmışsam bende söylerim.
Atıyorum iş çıkışı arkadaşımla buluşacaksam, ararım ben şununla şuraya gidiyorum derim.
Aynı şekilde eşimde bir planı varsa haberdar eder, bu izin almak değil bilgi paylaşımıdır.
Ve bence mutlaka evlilik birliğinde olması gereken bir davranıştır.
Herkes birbirinden bihaber takılırsa nerde kaldı evlilik, eş olmak.
Bu arada hepsi neyse de evladı hastayken para hesabı yapan adamla ben asla ömrümü heba etmezdim.
Şartlar ne olursa olun bulup buluşturup evladı için çabalamalı.
Yok onu genel olarak yazdım, siz izin almak ile ilgili bir şey demediniz.öğlen yemeği demiş arkadaş, ben de çoğu zaman yemekhanede değil de arkadaşlarla dışarıda yerim ve bunu haber verme gereği duymadım hiç, ama plan yapıp iş çıkışı bi yere gidilecekse elbette haber veririm, "bu izin almak değil bilgi paylaşımıdır"kısmını anlamadım, zira ben izin almaktır demedim ya da neden izin alıyosun demedim
Bu derde kimse çare olamaz, herkes kendince fikrini beyan eder. Kimisi göz yumar kimisi asla tahammül edemez.yine herkez tek bir kelimeye takılmış. kadının derdine çare olmaya çalışın. karı gibi lafını laf gelişi söylemiş ağız alışkanlığı.
bu maddi anlamda darlıktan değil hastalık olmuş insan eve alınan herşeyin parasını sorarmı kendime çorap alırım desenine bakmadan parasını sorar arkadaşlarla öğlen yemek yiyecem derim yok demez ama yerini sormadan kaç para der. insanın eşiyle aynı evi paylaştığı insanla dışarı çıkmaktan gezmekten alışveriş yapmaktan bile zevk alamaması hatta zorunlu haller dişında çıkmak istememesi çok acı en azından kredi kartı var her ne kadar ne der ne söyler diye diken üstünde ihtiyaçlarımı karşılasamda en azından karttan harcamamı yapıyorum ama ondada ay sonu ekstreyi eline alır şu paraya ne aldın neden aldın diye konuşmadanda durmaz
eşiniz bi psikologa gitmeli. normal değil .merhaba kızlar uzun süredir aklımda olan kimseye anlatamadığım anlatsamda çözümü olmayan bi döngünün içindeyim.
eşimle 3,5 yıldır evliyiz 2 yaşında bir kızım var.Ben Memurum kendi paramı kazanıyorum ama kazandığım para da en ufak bi söz hakkım yok. Evlenirken eşimin ailesinin durumu olmadığı için herşeyi kendimiz yaptık. dolayısıyla evlenirken bi dünya borca girdik. Çocuk olmadan ilk 1 yıl düğün masraflarını ödedik. Borcumuz olduğundan maddi konuda hep destek oldum eşime. Düğün masrafları bitince ev aldık borca girdik yine ortak bi şekilde onu ödüyoruz maaşımız ucu ucuna yetiyor neredeyse. Eşim evlenmeden önce beni hiç bi yerde yemeğe götürmedi hep dönercide yada simitçide bulurdum kendimi başta öğrenci diye hiç gücenmedim ama sonra oda çalışmaya başlayıncada bu böyle devam etti. Bu kezde düğün masraflarından kendine bile para kalmıyor diye düşündüm ama bi yemek yada bi dogum günü kutlaması bu kadar zor olmamalıydı. sonuçta yatlar katlar istemiyorum.para konusunda çok konuşur bi yere gideriz burası ne para kırıyordur der. düşünün dönerin bile ucuzunu yedirir gitmeden bakar.aldığım herşeyin önce fiyatını sorar kendisine göre fazlaysa ne gerek var der.Kaloriferin ısısını ben açtıkça arkamdan gizlice geçip kısar. Para giden her yerden uzak durmaya ve benide uzak tutmaya çalışır. Eger benim söylenmelerimden bıkıpta zoraki bi yere gidersek yerken bile parasını hesap eder sonra da o yemeğin menüsünü üç gün hesaplar üstünede bu sana 10 yıl gider der. hiç sosyal hayatım yok çünkü gidince para gitmemesi için diken üstünde durmaktan bıktım. o yüzden ailecek büyük çocuk parkları dışında bi yere gitmiyoruz.uzun süreli dışarda kalacaksak evden bişeyler koyup götürüyoruz.kızım hastalandığında devlet hastanesi kalabalık olunca özel hastaneye gidelim deyince kıyamet kopuyor çocuğum sağlığı bile paradan önemsiz. ben ondan lüks mekanlar istemiyorum. bişey yapıyorsak en azından parasını düşünmeden geçirdiğimiz bi gün olsun şimdide yine benim 4 yıldır söylemlerimde tatile gidelim dedi ama ondada ucuz olsun söyle para gitmesin böyle para gitmesin diye hesapların peşinde tatilde attığım adımı hesap edip burnumdan getirir o yüzden ondanda vazgeçtim. çok uzun oldu ama daha neler neler var yazmadığm ben bu adamla çok konuştum olmadı cimrilik para konusu içine işlemiş. ona göre kendisi cimri olsa köşede parası olurmuş gerekli şeyleri yapıyormuş.ama anladımki bu ta aileden geliyor çünkü ailesiyle ne zaman bi araya gelse tek konuştukları konu para bu ne kadar pazarda şu kaç para şunu kaça aldın şu kişi bunu almış şu kadar kazanmış tek konu bu artık çok bunaldım benim ve çocugumun ihtiyacı olan şeyleri hep gizli gizli alıyorum çünkü söyleyince ya sonra bu ay sıkışık oluyoruz yada gereksiz buluyor
çok güldüm yaaa allah da seni guldursunBu düzelebilecek birşey değil yani 70 yaşına da gelse böyle olucak. Rahmetli dedem ananemi doktora götürmüş doktor durumu çok kötü acilen hastaneye gidin yatırın dediğinde bile belediye otobüsüyle hastaneye götürmüş, taksiye para vermemek için. Yani düzelir diye beklemeyin ya böyle devam eder ya şah da artar cimriliği.
Eşinizin suçu yok ki! Suç sizde. Al ben yemiyorum sen ye diye maaşınızı eşinize verdiginize göre enayi yurduna konmayı hak etmişsiniz. Vallahi pes! Bu zamanda demek ki sizin gibileri de oluyormuş. Hayret! Çalışıyorsam para benimdir. Çalışmıyorsam yine benimdir. Esiniz size bunu söyletecek kadar kiymet vermiyor demek ki. Ne cimri denilenler görüyorum. Hanımları catir catir harciyor paralarını. Helal olsun. Eli bol adam her daim iyidir. Cimrilik kadına da erkeğe yakışmaz. Cimriyle ömür de gecmez.merhaba kızlar uzun süredir aklımda olan kimseye anlatamadığım anlatsamda çözümü olmayan bi döngünün içindeyim.
eşimle 3,5 yıldır evliyiz 2 yaşında bir kızım var.Ben Memurum kendi paramı kazanıyorum ama kazandığım para da en ufak bi söz hakkım yok. Evlenirken eşimin ailesinin durumu olmadığı için herşeyi kendimiz yaptık. dolayısıyla evlenirken bi dünya borca girdik. Çocuk olmadan ilk 1 yıl düğün masraflarını ödedik. Borcumuz olduğundan maddi konuda hep destek oldum eşime. Düğün masrafları bitince ev aldık borca girdik yine ortak bi şekilde onu ödüyoruz maaşımız ucu ucuna yetiyor neredeyse. Eşim evlenmeden önce beni hiç bi yerde yemeğe götürmedi hep dönercide yada simitçide bulurdum kendimi başta öğrenci diye hiç gücenmedim ama sonra oda çalışmaya başlayıncada bu böyle devam etti. Bu kezde düğün masraflarından kendine bile para kalmıyor diye düşündüm ama bi yemek yada bi dogum günü kutlaması bu kadar zor olmamalıydı. sonuçta yatlar katlar istemiyorum.para konusunda çok konuşur bi yere gideriz burası ne para kırıyordur der. düşünün dönerin bile ucuzunu yedirir gitmeden bakar.aldığım herşeyin önce fiyatını sorar kendisine göre fazlaysa ne gerek var der.Kaloriferin ısısını ben açtıkça arkamdan gizlice geçip kısar. Para giden her yerden uzak durmaya ve benide uzak tutmaya çalışır. Eger benim söylenmelerimden bıkıpta zoraki bi yere gidersek yerken bile parasını hesap eder sonra da o yemeğin menüsünü üç gün hesaplar üstünede bu sana 10 yıl gider der. hiç sosyal hayatım yok çünkü gidince para gitmemesi için diken üstünde durmaktan bıktım. o yüzden ailecek büyük çocuk parkları dışında bi yere gitmiyoruz.uzun süreli dışarda kalacaksak evden bişeyler koyup götürüyoruz.kızım hastalandığında devlet hastanesi kalabalık olunca özel hastaneye gidelim deyince kıyamet kopuyor çocuğum sağlığı bile paradan önemsiz. ben ondan lüks mekanlar istemiyorum. bişey yapıyorsak en azından parasını düşünmeden geçirdiğimiz bi gün olsun şimdide yine benim 4 yıldır söylemlerimde tatile gidelim dedi ama ondada ucuz olsun söyle para gitmesin böyle para gitmesin diye hesapların peşinde tatilde attığım adımı hesap edip burnumdan getirir o yüzden ondanda vazgeçtim. çok uzun oldu ama daha neler neler var yazmadığm ben bu adamla çok konuştum olmadı cimrilik para konusu içine işlemiş. ona göre kendisi cimri olsa köşede parası olurmuş gerekli şeyleri yapıyormuş.ama anladımki bu ta aileden geliyor çünkü ailesiyle ne zaman bi araya gelse tek konuştukları konu para bu ne kadar pazarda şu kaç para şunu kaça aldın şu kişi bunu almış şu kadar kazanmış tek konu bu artık çok bunaldım benim ve çocugumun ihtiyacı olan şeyleri hep gizli gizli alıyorum çünkü söyleyince ya sonra bu ay sıkışık oluyoruz yada gereksiz buluyor
Kesinlikle bi işim var çok şükür çalışmasaydım muhtemelen kaloriferi yakmaz evde yediklerimizin bile hesabını sorar hasta olmayalım da masraf çıkmasın diye gözümüzün içine bakardıOrtak borç bitince adama paranın hesabını verme
O istemiyor mu dışarıda yemek, tamam o yemesin sen çocuğunla git maaşın el verdiğince eğlenmene bak
Sen veya çocuğun hastayken paran yettiğince istediğin doktora git,sorma yani yapam mı edem mi yiyem mi diye
Sen yalnızca haber ver ve yap
Belki zamanla yumuşar,yumuşamasa da alışır sizin harcamalarınıza
Aman deyim işten asla ayrılmayın anlaşılan bu cimrilik size kan kustururmuş bir de kendi maaşınız olmasa...