- 12 Haziran 2007
- 4.523
- 784
18-19 yaşındaki oğlunun maaşını elinden alıp aylık 5 tl harçlık veren, eşini pazara çarşıya alışverişe hiç çıkarmayan, evde 10 krş dahi para bırakmayan, para gidicek diye zehirlenen kızını hastaneye götürmeyen bu yüzden kızı 1,5 ay yoğun bakımda yatan bir adam tanıyorum ben
sen bir çalışma eşinin eline bakmaya başlaa işte ozaman anlarsın...
canım şimdi sizin bu konuşmalarımızdan büyüklerimizin söylediği bi söz geldi aklıma : Kimi karınınki altından kimininki gümüşten (afedersiniz).. öyle valla arkadaşlar bende eskiden beri çalışıyorum.. evlendim evleneli çalışıyorum.. benim eşim cimri falan değil Allah var da kıymetimiz olmuyo nerdeyse hiçbir konuda yardımcı olmuyo.. ama bakıyorum bizim çevremizdeki kimi ev hanımlarına ohhhh bizden iyiler valla.. maalesef kıymetimiz bilinmiyor.. ne diyelim Allah bilsin..
canım benim babamda böyledir çocukları ve karısına para harcamayı hiç sevmez ama kendine arkadaşlarına her daim para harcamaya hazırdır bir örnek vereyim amcamın düğününde annem kendine pahalı elbise aldı diye kıyameti koparmıştı anneme vurmuştu o kadar bencil bir adamdır
bence bu tarz adamlar evlenmemeli koca olacak baba olacak adam önce ailesini sonra kendini düşünmeli
aslında bir pskologdan yardım alabilirsiniz bu durumun altında kesinlikle pskolojik bir rahatsızlık olabilir
mesala çocukken babası böyle olabilir veya tek çocuk olduğu için paylaşmayı bilmiyor olabilir imakınınızda varmış bir pskologla gidip görüşün sonra eşinize tatlı bir dille bu durumdan duydugunuz rahatsızlığı ondan soğudunuzu sizi seviyorsa pskologa gitmesi gerektiğini anlatın belki ikna olur düzelmek için çabalar
Kesinlikle hiç kıymet bilinmiyor, sabah beraber çıkıp beraber giriyoruz eve, ben direk mutfağa o direk tv karşısına, yemek-temizlik-çocuk bakımı herşey bizim üstümüzde ayrıca eve para getiriyosun, sonuç benim maaşım bakıcı ve kiraya gidiyormuş bir anlamı yokmuş çalışmamınoysaki kalan para 1000 TL . Maaş kartım eşimde ay başı bütün ödemeleri benim maaşdan yaparız. aylar oldu üstüme birşey almadım bi dairede çay masrafım var, çocuğumunda bez masrafı var üstünü başını hep annem alır. Borcumuz yok harcımız yok, şunu al bunu al demem veya gidip onu bunu almam (zaten küçük bir yerde yaşıyoruz doğru düzgün mağaza yok ), yemeği ütüsü temizliği 4X4 lük olmasada yapamaya çalışıyorum, giyimimi ona göre ayarlıyorum(sayesinde cansever gibi oluyorum ) ya buna rağmen yinede değerim yok (
kendisi tutumlu olduğunu iddia etsene azcık cimriliğin sınırında bence
Ve sende çok haklısın kardeş cimri insanla yaşamak zor ama en azından ona muhtaç değilsin, kendi paranı kazanıyorsun aksi takdirde yediğin lokmaları bile sayabilirdi.
Aslında psikolog fikri benimde aklıma gelmişti. Sonra farkettimki eşimin ailesini tanıdıkça anne ve babasıda eşimle birebir benziyor. Yeme içme konusunda asla cimri değiller. Ama onun haricinde hep kısmışlar. Aslında maddi durumları çok iyi hepsininde ama böyle bir aile işte.. Eşimde kendi keyfine zevkine acaip cömert. Ama bana şu güne kadar isteğiyle bir çift çorap bile almaz. Yani mecbur kaldığı zamanlar almıştır ama herşey zoraki.. İşte o yüzden çok merak ediyorum. Ev hanımı olan arkadaşlarıma soruyorum ya sizin kocalarınız bir ömür boyu size bakacak hiç offtamı demiyorlar. Yaşadıklarımdan dolayı tuhafıma gitmeye başladı çünkü. İşte bu tür erkekler bence tam anlamıyla erkekliğin hakkını veriyolar. Benim koca gibi erkeklerde , erkek müsveddesi olarak kalmaya mahkum oluyorlar.. Can çıkmadan huy çıkmıyor malesef.. Bazı arkadaşlar konuşmaya çalış diye yorumlarda bulunmuşlar ama inanın konuştukça daha çok nefret etmeye başlıyorum. Söylediği sözler sadece midemi bulandırıyo. Bi arpa yol bile gidemiyoruz.
Kesinlikle hiç kıymet bilinmiyor, sabah beraber çıkıp beraber giriyoruz eve, ben direk mutfağa o direk tv karşısına, yemek-temizlik-çocuk bakımı herşey bizim üstümüzde ayrıca eve para getiriyosun, sonuç benim maaşım bakıcı ve kiraya gidiyormuş bir anlamı yokmuş çalışmamınoysaki kalan para 1000 TL . Maaş kartım eşimde ay başı bütün ödemeleri benim maaşdan yaparız. aylar oldu üstüme birşey almadım bi dairede çay masrafım var, çocuğumunda bez masrafı var üstünü başını hep annem alır. Borcumuz yok harcımız yok, şunu al bunu al demem veya gidip onu bunu almam (zaten küçük bir yerde yaşıyoruz doğru düzgün mağaza yok ), yemeği ütüsü temizliği 4X4 lük olmasada yapamaya çalışıyorum, giyimimi ona göre ayarlıyorum(sayesinde cansever gibi oluyorum ) ya buna rağmen yinede değerim yok (
kendisi tutumlu olduğunu iddia etsene azcık cimriliğin sınırında bence
Ve sende çok haklısın kardeş cimri insanla yaşamak zor ama en azından ona muhtaç değilsin, kendi paranı kazanıyorsun aksi takdirde yediğin lokmaları bile sayabilirdi.
cimri hiç kimseyi etrafımda istemem. varyemez tipler cimriliğin zirve noktası zaten. kendine bile cimri olanlar var. para harcamak onlara sıkıntı verir. sanki para durduğu yerde ona zevk veriyor. mal mülk yerine para biriktirmek isterler. bütün ihtiyaçlarını sonuna kadar kısarlar. çok zengin de olsalar daha çok para isterler hepsini biriktirirler ne kadar az harcarlarsa mutlu olurlar. dandik de olsa en ucuzunu alırlar. kendilerine de etrafındakilere de hayatı zehir ederler. fakir fukara gibi yaşarlar. böylelerine acırım anca. tabi öldüklerinde ailesi rahat edeceği kesin :)
canım hiç kıymet bilmiyorlar ne olacak böyle bilmiyorum.. bişey sorcam maaş kartın neden eşinde? keşke baştan hiç vermeseydin..
aynen bende yemek, ütü, temizlik hepsini yapmaya çalışıyorum.. kadın tutmuyorum aslında ihtiyacım var.. yine de yaranılmıyo..
nasıl bir taktik geliştirmek lazım bilemiyorum..
Ya evet aslıdna vermeseydim başta diyorum bazen. canım burası küçük bir ilçe işe gelip giderken hep eşimle beraberiz, öğlenleri eve gideriz, iş çıkışı hemen eve geçeriz yani öyle harcama yapacağım bir durum yok ve benim işim eşiminin işinden daha yoğun mesai içinde çıkamıyorum. gerçi bunlar benim içimi rahatlatmalarım, saydıklarım hiçte neden olacak şeyler değil farkındayımbir keresinde maaş kartından açıldı konu, şakasına işte sana para felan vermem dedi bende dedimki bankaya kartımı kaybettim iptal ettirin derim yenisini çıkartırım sanada vermem dedim ayy demez olaydım 2 gün tavır yaptı maaş kartımı verdi al istemiyorum diyor bide. bende seninle uğraşamam diyip geri verdim kartı evin bütçesi ayrı gayrı olmazmış, sanki kart bende dursa vermeyeceğim para ona ki aslıda vermeyebilirim sonuçta evin geçimini erkek sağlamak zorunda.
Canım taktikle işi çözebileceğimizi sanmıyorum. Kalıplaşmış düşünceleri var erkeklerin. Kadın çalışsada bu işleri yapmak zorunda, kadının görevi, eğer kadın erkekten yardım beklerse dırdırcı oluyor işte. Bazen yardım et bana diyorum eşime işte çalışan bir kadınım felan, bana cevabı çalışmak senin seçimin o yüzden şikayet etmeyecekmişim. Şimdi güleyim mi ağlayım mı?
Mesela kendine acaip cömert davranıyo.. canı ne istese hemen sahip olur. Beğendiği bir araba modeli varsa fiyatı çok uçukta olsa alır kendi zevki için.. Çocuğumuz içinde cömert değildir. Hele bana asla.. aldığım bişey olsa gözüne batar hemen. Allahtan para kazanıyorum. Kendim alıyorum. Allaha şükür şuyumda olsun buyumda olsun meraklısı bi kadın değilim ama öyle sinir oluyorumki davranışlarına.. Gerçekten elimde değil.. Bütün bunları yaptıktan sonrada ona kadınlık yapmamı bekliyor ama artık hiç içimden gelmiyor..
işaretli yere takıldım, hoş olmayan bir durum. aaaaaa tümünü okumaya yüreğim yetmedi bu ne ya, çocuğuna kendine sen bakıyorsan ona ne ihtiyacın var arkadaşım kusura bakmada terbiyesizin teki.
Ya evet aslıdna vermeseydim başta diyorum bazen. canım burası küçük bir ilçe işe gelip giderken hep eşimle beraberiz, öğlenleri eve gideriz, iş çıkışı hemen eve geçeriz yani öyle harcama yapacağım bir durum yok ve benim işim eşiminin işinden daha yoğun mesai içinde çıkamıyorum. gerçi bunlar benim içimi rahatlatmalarım, saydıklarım hiçte neden olacak şeyler değil farkındayımbir keresinde maaş kartından açıldı konu, şakasına işte sana para felan vermem dedi bende dedimki bankaya kartımı kaybettim iptal ettirin derim yenisini çıkartırım sanada vermem dedim ayy demez olaydım 2 gün tavır yaptı maaş kartımı verdi al istemiyorum diyor bide. bende seninle uğraşamam diyip geri verdim kartı evin bütçesi ayrı gayrı olmazmış, sanki kart bende dursa vermeyeceğim para ona ki aslıda vermeyebilirim sonuçta evin geçimini erkek sağlamak zorunda.
Canım taktikle işi çözebileceğimizi sanmıyorum. Kalıplaşmış düşünceleri var erkeklerin. Kadın çalışsada bu işleri yapmak zorunda, kadının görevi, eğer kadın erkekten yardım beklerse dırdırcı oluyor işte. Bazen yardım et bana diyorum eşime işte çalışan bir kadınım felan, bana cevabı çalışmak senin seçimin o yüzden şikayet etmeyecekmişim. Şimdi güleyim mi ağlayım mı?
Hem bencil hem cimri diyebilirim. Evin zaruri ihtiyaçlarını karşılıyor canım ama şu var örneğin çocuk oyuncak istedi diyelim asla almak istemez ya da yeni bi kıyafet. Hemen yüzünün rengi atar. Yani ucuz şeyler bahsettiğim. bunları hep ben alırım. O da faturaları falan halleder. Gerçi geçen ay onu da ima etti. evin alışverişini hep ben yapıyorum diye.. Bende yuuhhh artık dedim. Hem çok iyi kazanıyosun benim kazancım orta karar yani herşeye yetişemem. sürekli koşturmaca halindeyim çocuk ev yemekvs. Bi de evin alışverişini yapsam sana ne ihtiyacım kalırki dedim. Erkek olmak koca olmak ne bileyim bunlardan hiç haberi yok malesef..düşünsene ömürde bi aldığı çiçeğin bile fiyatını söylüyo utanmadan.. Şu kadara aldım diye. Böyle bir adamdan kocalık beklenirmi
canım benm yaa, takma bu kadar kafana ama en azından kendi parana sahip çık. eşinden beklentilerini azaltmelısın hatta hiç beklenti içine girmemelisin. o zaman daha mutlu olursun. ona dokunmak istememen meselesine gelince de eşine durumunu anlatmalısın, yani sadece cimrilik olarak değil de, sana tavırlarının hoş olmadığını faln söyle, o yüzden istemediğini, sana zor geldiğini anlat. daha da sana destek olmazsa(manen) veya umursamazsa verme...yani daha önce bi arkadaşa da yazmıştımnun da eşi zorla maaş kartını alıyordu elinden,vermiyordu. o sana vermezse sen de ona VERMEEE!!