Kocam beni sevmiyor mu

Once silkelen ona yemek yapma, camasirlarini yikama, kendin spora yazil Ve git, gitmek istedigin restorant her nereyse git, cevrendeki insanlarla kaynas mesela is arkadaslarin, kendine yeni kiyafetler al, sacini boyat veya kes, suslen puslen cocugu Ona birak cik bak bakalim uzun sure boyle kalabiliyormu? Niye hep ondan bekliyorsun herseyi? Bir insani degistirmek zor ama kendini degistirebilirsin. Neden cikiyorsun derse sen goturmuyorsun bende arkadaslarla takilicagim de. Belki kendi dunyani kurmak iyi gelecek. ise yaramazsa bosan care yok hem yanliz olmazsin hem kendine guvenin gelir dediklerimle daha kolay atlatirsin bu donemi.
 
İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
Bir değil iki değil üç değil adam başlı başına kusur okurken ruhum daraldı içim çekildi. Yani neden boşanmıyorsun ne bekliyorsun falan demeyeceğim ama bu adam için çözüm arıyorsan boşuna arıyorsun bu umutsuz bu vaka 😓
 
Evet çalışıyorum. Hep çalıştım. Hayatta yalnız kalma korkusu sanırım. Ama kendi açtığım başlığı okuyunca zaten yalnız olduğumu anladım
Benzetme için kusura bakmayın ama bir çuval patatesle evli olsanız en azından birazını haşlar birazını kızartırdınız faydası olurdu.
Eşinizin size hiçbir faydası yok ki🤷‍♀️ zaten yalnız bırakılmışsınız boşansanız daha kötü olmaz inanın.


Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok.
Bu cümlesi de en ayıp kaçmayacak şekliyle ifade etmem gerekirse çok çirkin, aileniz yok diye ona muhtaçsınız ihtiyacınız var düşüncesiyle insanlıktan nasibini almamış hareketlerde bulunup hadsiz sözler sarf ediyor, ayrılın da görsün dünyanın kaç bucak olduğunu, güzel bir hayatı hak ediyorsunuz bu adamla ömrünüzü çürütmeyin.
 
İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
sevmiyor.
 
Bir sabah, beraber bir boşanma avukatına gidin, bu herifin kusurlu davranışlarını belgelerle avukata anlat, avukat adamın kusurlu olduğunu suratına söylesin, orda cebinden para çıkacağı düzeni bozulacağı korkusundan düzelmeye çalışabilir. Ya da boşarsan direkt boşayabilirsin.
Boşanma avukatını evlilik danışmanı olarak kullanmak 😂
 
böyle bir insanla ömür geçmez. Giden sizden gidiyor. Bu saatten sonra düzelmez de. Yapılacak şey belli kolay değil ama siz bilirsiniz.
 
Aksiyon yok icraat yok yine elin herifine bilenip sövelim diye açılmış bir konu.
Ya deveyi güdeceksin ya diyardan gideceksin.
Ortası yok.
Bosanamam derseniz de beyimdir saksı bitkisi gibi olsa da errrrkek basımda yarabbi şükür deyip şikayet etmeyeceksiniz.
Not; ilk eşimi ha diyince boşamıştım oradan biliyorum. Bana boşamak kolay
 
İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
Kendi aileniz yik diye kendisini sizin muhtaç olduğunuz biri sanıyor. Size ne saygısı ne sevgisi var. Bakmak zorunda olduğu biri olup çıkmışsınız onun için ve bunu çekinmeden dile de getiriyormus zaten.

Sizde ilginizi azaltın kendinizi geri çekin ve boşanma durumunda nerede, ne yapabilirsiniz, nasıl yapabilirsiniz vb. düşünmeye, planlar belirlemeye başlayın. Böyle yaşanmaz.
 
benzer bir model de bende var. konu açmaya üşendiğim için açmadım. şimdi şunu diyeyim eşinizde kişilik bozukluğu var. ilaç tedavisi yok. terapiyle bir miktar düzelebilir ama çok zor. yapabiliyorsanız boşanın. benim aklımdaki bu. iki zorluk var burada. maddiyat ve çocuğun psikolojisi.
ikisini de iyi düşünüp öyle aksiyon alın. ben artık bıktım. adam kendinde kusur bulmadığı gibi beni suçluyor mesela. gülmez söylemez. ölmüş hazır bir mezar açsak gidip yatacaklar o derece. benim dışarı çıkmama da karışır. şükredin beterin beteri var:)))
 
Allah yardımcınız olsun. Verecek hiçbir fikir bulamadım. Evlilik terapisi desem sorun evlilikte değil, adamda. Benim bir arkadaşım vardı. Eşi aynı böyleydi. Odun gibiydi sanki. Onlar çıkıp gezerdi gerçi ama yanında sanki ruhsuz bir beden taşıyordu kız. Ne konuşur ne tepki verir. Bunun karşı tarafı sevmemekle de ilgisi olduğunu sanmıyorum. Teşhise muhtaç bir durum bence. İnsan bu kadar boş olamaz, olmamalı.
Depresyonda falan mı acaba?
Yok ya var öyle insanlar. Annem mesela. Ne kadar güzel bir yere gidersek gidelim ot gibi geziyor. Ne bir yorum, ne bir tepki, ne bir plan.. hiçbir şey yok hiç.. başkalarının enerjisiyle beslenip bomboş yaşayıp gidiyorlar işte.. valla çok doluyum bu konuda 🙄
 
İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
Degismicek bunu kabullenin..
 
Evet hiç ortak vaktimiz yok. Gün içinde max ortak vaktimiz ya da benle girdiği diyalog haberde devrilen tırı gösterip bak yaaa ohaa olaya bak diye tv’yi göstermek. Bir aydır konuşmuyorum küsüm. Eminim ne harika bir aydı diye düşünüyordur.
1 ay mı ?
küslük ama nasıl bir küslük
yemek çay vs yapıyor musunuz yiyor içiyor mu?
işleri yine süzde mi temizlik ütüsü falan

bu tarz bir küslük tabi işine gelecek onun

sorması ayıp cinsellik nasıl
oda mı yok ya da kaba tabirle işi düşünce geliyor mu?
sığır herif!
 
yazdıklarınıza bakılırsa sevmiyor ....





İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
 
İyi akşamlar. Daha fazla dayanamayacağım. Kimseyle dertleşemiyorum. Herkes çok iyi evliliğim var sanıyor. 8 yıllık evliyim bir çocuğum var ve artık sanki eminim kocam beni sevmiyor. Ne yıldönümü kutlar, ne bir aktivite yaparız, ne bir hediye alır, ne bir güzel söz söyler. 9 gün tatil olur biz evde, resmi tatil bayram olur biz evde, misafirliğe gitmeyiz bize kimse gelmez. Akşamları yürüyüş yapalım, spora gidelim derim yok yorgunum der. Tek dediği çalışıyorum yorgunum. Ben de çalışıyorum daha uzun saatler çalışıyorum hatta. Kendi işi olduğu için eve gelir bir saat uyur her gün. Ben mesela ailemle bir şey yapacağım zaman enerji geliyor zevk alıyorum. Bunda sanki bizimle geçirdiği zaman kayıp zaman. Çocuğumuzun hiç aile dostu arkadaşı yok mesela görüşmüyoruz kimseyle. Akşam işten gelir kapıdan girer çocuğa bana hep en yüksek ses tonuyla konuşur. Ben bağırmıyorum der konuşmam böyle der. Bütün gün elinde telefon varsa yoksa oyun oynasın. 24 saat online. Oyun oynadığı arkadaşları tatillerde giremedi mi onlara trip atar. İnsanların bir hayatı var tabi. Oyun oynucak arkadaş bulamadı mı elinde kumanda miskin miskin dizi izlesin. İzlicek dizi kalmadı kore dizilerine sardı. Bir şey anlatırsın yüzüne bakmaz telefondan başını kaldırmaz yalandan haa öyle mi hıhı der. Üzgün olduğunu farkeder uğraşmamak için neyin var demez. Ağlarsın gelip bakmaz. Özel günmüş kendini değerli hissettirmekmiş hiç umru değil, ne doğum günü ne bişey hiçbir şey kutlamaz olduk dümdüz bomboş bir hayat. Başka şehirden akrabalarım gelir, tanışmaya gelmez. Hasta olurum bir kere aramaz, 40 derece ateşle evde 1 hafta yattım bana dediği ben doktor muyum napabilirim iş yerini ara biriyle hastaneye göndersinler rapor al. Bana dediği bana ve aileme iyi davran, sana sahip çıkıyoruz senin ailen yok. (Ailesini seviyorum bu arada, bir sorunum yok) Kırk yılda bir, bir yere gideriz suratını asar konuşmaz insanlara kısa kısa cevap verir geçiştirir açar telefon oynar insanlarla konuşurken yüzlerine bakmaz. Canım bir şey yemek ister, sonra götürürüm yeriz der asla götürmez. Eve bir şey lazım olur sonra alırım der almaz. Ampul patlar sonra değiştirirm der değiştirmez. 4 senedir mutfağın lambası çalışmıyor. Tam 4 senedir. Bizle geçirdiği zaman sanki zaman kaybı. Sanki eteğinde sürüdüğü yüküz. Öyle tahammülsüz. Biraz parası vardı online bahiste hepsini kaybetmiş ama bu uzun zaman önceydi. Ben canın sağolsun dedim. Sürekli oynuyor, oynamadığı zaman da telefonda savaş oyunu oynuyor. Ben ne yapmalıyım bilemiyorum çok çok çok mutsuzum.
Neden ısrarla onun dünyasına yapışmaya çalışıyorsunuz?
 
X