merhaba kızlar, yorumlarınızı tekrar tekrar okuyorum kaç gündür, ama içim öyle kuru ki, halsiz ki bişey de yazamadım. bi yandan yalnız da kalmadım kaç gündür, bayram telaşı ailemle geçti. yeni gelişmeler var. cuma günü dayısını aradım, bayramlaşmak için. geçmiş olsun dedi, baban hastaymış. hayor dedim değil çok şükür, iyi. biliyo musunuz olanları dedim, hayır bilmiyorum ama bi tatsızlık var tahmin ediyorum dedi. ben de dedim biz 2 haftadır ayrıyız,ben olanlara çok üzüldüm, hoş olmayan şeyler yaşadım. ne istersin, senle buluşup konuşalım mı dedi. siz nasıl uygun görürseniz dedi. ömerle konuşayım mı dedi, ben yine sen nasıl uygun görürsen dayı. tamam dedi o zaman ben bi onla görüşeyim. 2 gün sonra benimki babamı aradı, senle konuşcam baba diye. geldi bize bi karış surat,oturdum, babanem vardı, yengem de arkada oturdu. özetel bi hışımla geldi, sinirle ve tepeden konuştu, amcamlara kızmışmış, yok efendim annesiyle amcamın konuşması münasip değilmiş.onlara çok garip gelmiş. senin haberin var mıydı baba dedi. aslında ben de annesiyle amcamın konuşmasının uygun olmadığını biliyordum, ama bu amcam da fevridir, babasıyle konuşamayınca annesiyel konuştu, sonra da dayısıyla konuşcam demişti. ben de boşver amca daha karışmasın dediğimde, daha ne olacaktı, karışma sen artık diye gitmişti. neyse bize gelme niyeti bişeyi düzeltmek değilmiş,annesinin intikamını almaya gelmiş kendince, nasıl böyle davranırsınız benim aileme tribi. babam da inanılmaz güzel konuştu, amcam yanlış yapmış demedi tabi, ama iyiniyetle konuştu, herkes szin iyiliğinizi ister dedi. bi saat konuştu. beni çok sevmiş, bana sahip çıkmış, biz norazla beraber büyüdük.bi sürü laf, ama azı güzel, çoğu çok inat, ters laflar. ailemle gelmedim çünkü onlar daha ılımlılar dedi. kimsenin buraya geldiğimden haberi yok diyo. dert ben değilim yani özetle, annesi. annesini ezdirmeyecek güya. babm da dedi ki annen niye üzülsün, ben niye üzüleyim, hangimiz isteriz ki çocuğum üzülsün, mutsuz olsun. siz daha yeni evlisiniz, kavga bu boyuta nasıl gelir, nasıl sinirlerine hakim olmaz insan dedi. o da dedi ki saygısı sevgisi azalmış, o anlamda bişeyler geveledi. bi de babam şey dedi, hadi dedi kızım hatalı, ben ona da söylüyorum dedi, zaten bunu söylemem lazım. o da diyoki e benim ailem de bana diyo sen hatalısın diye. babam e öyle olcak dedi. ama dedi yine de ne olursa olsun sen evin reisi değil misin? o zaman sen 10 kat çaba göstereceksin.kadın yanlış davransa, hatalı da olsa sen olgun olacaksın. sen 20 gündür niye aramadın, nerde karım diye düşünmedin? o da diyoki biliyorum ilk amcasındaydı, sonra sizin yanınıza geldi, emniyette olduğunu biliyodum. evden çıkıp kendisi gitti, aramam ben, o çıktığı gibi gelsin vs. bi de sevgililikte aramızda kalması gereken bişeyi de açık etti, o an da çok sinir oldum. dedi ki ben noraza hem sevgili hem baba oldum, evde sıkıntısı olduğunda ben teselli ettim, haftada 3 gün bende kaldı(haftada 3 gün diye de abarttı tabi, ama onda kaldığımı kızkardeşi filan biliyo- keşke hiç kalmasaymışım!! olaya bak hemen kullandı bana karşı). kimse bişey demedi tabi babam şaşırdı muhtemelen( kızar çünkü kalmama falan) yengem ordaydı, sen şimdi sevgililiği falan bırak, insan 10 sene de çıksa karşısındaki insanı evlenince tanır, o zaman gerçek karakterini görür,gerçek yüzünü tanır dedi. şimdi sizinki hep güç mücadelesi, aynı meslektensiniz, aynı yaştasınız, böyle zor geçer ilk yıllar ,biz de aynı kavgaları yaşadık,hala bile oturmyan şeyler var dedi, ama birbirinizi idare etmeniz lazım,birinin kavgada alttan alması lazım dedi. ama bizimki geri adım atmadı yine. doğru diyosunuz dedi o kadar.
babam da dedi ki tamam dedi, senin niyetin ne? o da biz ikimiz karar verelim norazla ( ama bu saate kadar ağzından devam etmeye dair bir laf çıkmamış, hep bitti bu iş anlamında konuşmaları ) babanem dediki siz ikiniz gidin içerde konuşun, ister dönünce konuşun. o da istanbulda dönünce konuşuruz dedi. sonra babam dönünce bir hafta içinde boşanıcaksınız, mahkemeye gidiceksiniz dedi. o da biz karar veririz, kimse karışmasın diyo yine. babam da tamam dedi, siz karar verin, ama uzatmayın, bir hafta içinde karar verin.
ailemden kimse istemiyo artık. ben seviyorum diye arayı bulmaya çalışan yengemler de dahil, sen dah aiyisine layıksın insan unutur diyo. ama sen karar ver, sonra içinde pişmanlık kalmasın diyolar. orda olan yengem seni hala sevdiği çok belli diyo, iki lafından birinde san baktı, söyledikleri öyle dedi. ama bence öyle olsa bile bu karakteriyle, bu tavrıyla çok zor. benim için gelmemiş adam, ben sandım ki geldi, barışırsak beni alıp gitmek istiycek. saf gibi eşya filan düşündüm küçük çantaya bişeyler koydum ama derdi ailem nasıl onla konuşurmuş, nasıl annesiyle konuşurmuş.şimdiye kadar haberi yokmuş yeni öğrenmiş annesinden.
canımm çok sıkkın kızlar. ağlamak da ağlayamıyorum, bir iki dk ağladım yengemle konuşurken, o kadar. böyle içim kuru, sıkı bir can. iştahım yok bi yandan. dışarı çıktık kardeşler, kuzenler normal muhabbet sohbet, eğleniyorum güya, ama kafamın bi tarafında hep olanlar, söyledikleri. nasıl bu kadar saygısız konuşur babamla diyorum.amcama nasıl ismiyle hitap eder. bana da saygım kalmadı, sevgim azaldı minvalinde laflar. bir tek kul hakkından korktuğum için dedi. benim kul hakkımdan korktuğu için devam etmiş, ben norazı yine de bırakmam gibi bişey söyledi ilk geldiğinde anlamamıştım. anlıyorum ki kul hakkından dolayı bırakmam, kaç yılını benle geçirdi demek istiyo, yani sevgi falan fasa fiso.
öyle işte. şimdi de mesaj atmıi akşam iş çıkışı konuşalım diye. halim de yok, sabah yol yaptım, otobüs yorgunluğu üstümde. bişey demedim daha. yarın konuşurum desem daha iyi sanırım, dinlenmiş, dinç bir şekilde.
babam da dedi ki tamam dedi, senin niyetin ne? o da biz ikimiz karar verelim norazla ( ama bu saate kadar ağzından devam etmeye dair bir laf çıkmamış, hep bitti bu iş anlamında konuşmaları ) babanem dediki siz ikiniz gidin içerde konuşun, ister dönünce konuşun. o da istanbulda dönünce konuşuruz dedi. sonra babam dönünce bir hafta içinde boşanıcaksınız, mahkemeye gidiceksiniz dedi. o da biz karar veririz, kimse karışmasın diyo yine. babam da tamam dedi, siz karar verin, ama uzatmayın, bir hafta içinde karar verin.
ailemden kimse istemiyo artık. ben seviyorum diye arayı bulmaya çalışan yengemler de dahil, sen dah aiyisine layıksın insan unutur diyo. ama sen karar ver, sonra içinde pişmanlık kalmasın diyolar. orda olan yengem seni hala sevdiği çok belli diyo, iki lafından birinde san baktı, söyledikleri öyle dedi. ama bence öyle olsa bile bu karakteriyle, bu tavrıyla çok zor. benim için gelmemiş adam, ben sandım ki geldi, barışırsak beni alıp gitmek istiycek. saf gibi eşya filan düşündüm küçük çantaya bişeyler koydum ama derdi ailem nasıl onla konuşurmuş, nasıl annesiyle konuşurmuş.şimdiye kadar haberi yokmuş yeni öğrenmiş annesinden.
canımm çok sıkkın kızlar. ağlamak da ağlayamıyorum, bir iki dk ağladım yengemle konuşurken, o kadar. böyle içim kuru, sıkı bir can. iştahım yok bi yandan. dışarı çıktık kardeşler, kuzenler normal muhabbet sohbet, eğleniyorum güya, ama kafamın bi tarafında hep olanlar, söyledikleri. nasıl bu kadar saygısız konuşur babamla diyorum.amcama nasıl ismiyle hitap eder. bana da saygım kalmadı, sevgim azaldı minvalinde laflar. bir tek kul hakkından korktuğum için dedi. benim kul hakkımdan korktuğu için devam etmiş, ben norazı yine de bırakmam gibi bişey söyledi ilk geldiğinde anlamamıştım. anlıyorum ki kul hakkından dolayı bırakmam, kaç yılını benle geçirdi demek istiyo, yani sevgi falan fasa fiso.
öyle işte. şimdi de mesaj atmıi akşam iş çıkışı konuşalım diye. halim de yok, sabah yol yaptım, otobüs yorgunluğu üstümde. bişey demedim daha. yarın konuşurum desem daha iyi sanırım, dinlenmiş, dinç bir şekilde.
Son düzenleme: