- 11 Temmuz 2011
- 645
- 513
- 45
Evlilik sabırdir. Cakillarla dolu bir yolda yürümek gibidir. Kimi zaman sen çekersin sıkıntıyı kimi zaman o. Ailesiyle problem yaşadın ve uzak durdun. Burası gayet makul. Ama adamın her gün gidip gelmesine çok fazla karismayacaktin. Esin burada sana tavır yapıp hergün gidip gelmiş. Onun açısından bakarsak bu da makul. Ama bu noktada laf söylemen kavgada ağır küfür gibi olmuş. Yani adam sana inat gitmiş gelmiş. Biraz zaman verseydin onun sìnirı yatısirdi ve hergün gidip gelmeyi bırakırdi. Erkeklerle inatlasmak tehlikeli. Ağır bir taktik. Çünkü adam zaten tepki vermis bir de üstüne gidince duyguların ayarı bozulmuş. Üstüne birde gözünün önünde yemekleri dokmussun ki bunuda hırsla yanlış anlamış. Tabi kolunu sıkar. Içinde sana karşı bileylenmis. Bir karar verdiyse o kararını daha sakin bir tutumla devam ettirmek gerekirdi. Erkekler böyle tartışmadan cikamayinca ilk akıllarına boşanma gelir. Aslında bu bir savunmadir. Yani artık canımı yakmayı bırak ve bana karşı iyi davran anlamında. Gerçekten boşanmaya gerektirecek bir durum değil. Mesajı atsan da kararlarını düzgün alıp adamı çileden cikarmamalisin. Erkekler düzdür. Yaptığını ailesine karşı bir tehdit olarak algılama ve sana böyle davranmis. Adam senin gitmeme kararına saygı gösterirken onun ailesiyle görüşme isteğine sen saygı duymamissin. Iki tarafta hem haklı hem haksız. Kocaniz sizin köleniz değildir. Anasını gitmesin hep sana ilgi göstersin söyle yapsın böyle yapsın resmen kukla. Adamın da özgür iradesi var. Ailesine sevgisi var. Dışarda kendilerine ait bir dünya var. Ama hepsini bir kenara bırakıp sizinle ilgilesin istemek oldukça bencillik. Adama biraz nefes alanı bırak. Hatalı sin. Hatalı kabul edip git yanına konuş. Tartışma zemini yaratmadan sakince.Merhaba Kızlar..
Ömrüm biter dertlerim bitmez, bitemez, bitmeyecek..
Sorunumuz; Aile. Eşimin Ailesi..
Bir hafta önce yaşadığımız olay yüzünden eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım (belirli bir süreliğine) ve eşim de bir sene sürmesin.. Bir seneden az sürsün dedi. Öyle böyle kapandı konu ve konuşmuyorum ailesiyle. Kendisine "ailendir, istediğin süre gidip gelirsin" demiştim, orası da tamam..
Gel gelelim eşim ailesiyle bu bir hafta süre içinde bir çok kez ailesine gidip gelmekteydi.. Açık söylemek gerekirse ve konumu ilk okuyanlara özellikle söylüyorum. Eşimin babası geri kafalıdır "kadın haklarına tamamen karşı oğluna kılıbık diyen sırf beni dinliyor diye bir babadır".
Yok babama gidicem babamla gidiyoruz şöyle böyle ister istemez benim yüzüm asılıyor yaşadıklarımız az buz değil.. Bunu da kendisi fark ediyor, yüz ifadelerimden. Herneyse, dün eğer karışmıyorsam gidip gelmelerine bu demek değildir ki hergün görüş.. Elbette eşin evdeyken eşinle ilgilenmelisin gibi sözler sarfettim, ahkam kesti sonra kabullendi.. Annesi bir gün önce ağzına geleni sayıp ertesi gün yolladığı yeneklerin hepsini çöpe attığımı gördü ve onada sinirlendi. Bende daha bide yememi düşünüyordun dedim? Sende yemedin bende attım dedim. Ona da bi celallendi.. Ve en son damla da bugün alışverişteyken.. Şakasına kolunu sıktım (hep yapardım birşey demezdi öyle abartılı birşey değil) bu sefer kendisi daha ağrılısını daha sinirlisini bana yaptı, birçok kez.. Noluyoruz? Abartma canımı acıtıyorsun dediğimde sende benimkini acıttın oldu.. Bende o canımın acımasıyla "zaten bir kaç gündür tuhafsın.. Kılıbık lafına gelip erkekliğini gösterme çabalarındasın" dedim.. O an da eve gelene kadar kavga..
Eve çıktım sessizce.. Arkamdan geldi konuşalım artık olmuyor böyle dedi.. Konuşalım dedim. Aileme karşı ne bu tavırların? Benim için ailem melek. Ailemi geçemezsin onlar en üst kademe.. Boşanalımmı? Dedi.. Bende tamam dedim boşanalım, ruh hastası ailenle uğraşamıyorum. Herşeye rağmen burdaysam senin için burdayım.. Ama sende böyle diyorsan aç şu davayı bana bir seneden beri boşanalım diyorsun boşaaaan! Diye bağırdım artık dayanamadım.
Konu ailesinin hakkındada olmasa ailesine tepkim de olmasa o ân. Tavırlı olmuş oluyorum.. Yok suratım asılmış oluyor.. İyice şizofrene bağladı. Bağrıştık çağrıştık, git aç dedim. Açacam zaten yeter ne sen yıpran nede beni yıprat dedi.. Aldı yastığını, yarin sakin kafayla yine düşünelim nolacaksa olsun dedi ve oturma odasına yatmaya gitti. Son sözlerimizi paylaşalım dedi en sonundada..
Kızlar sizce iyice içimi döken, yanlışıyla doğrusuyla mesaj mı atsam? Yoksa hiç birşey yazmayıp yarin olacağına mı bıraksam? Tavır alsam da sinirinden diyip, geçiştirmesi lazım değil mi? Kim haksız napmalıyım???
Siz olsaydınız napardınız?
Teşekkürler şimdiden
Son düzenleme: