Bir önceki konumla baglantili olduğu için güncellemeyi son konum üzerinden yapmayı doğru buldum. Yurt dışına geldik oğlum burda geçen hafta okula basladi Ben önümüzdeki hafta çalışmaya başlıyorum, 3 gün evden bir gün ofisten olacak şekilde. İşim rahat, güzel bir iş. Eşimde bu süre içerisinde kendine geçici bir iş buldu. Annemlerin burdaki evinde kalıyoruz kendileri Türkiye'de olduğu için. Oğlum çok mutlu burdaki okulunu çok sevdi, öğretmenide çok güzel ilerledigini söylüyor. Maddi sıkıntımız yok (hazirlikli gelmiştik zaten) şimdilik kira derdimiz yok. Herşey iyi guzelken eşim geldiğimiz günün ertesi günü söylenmeye başladı. Buna çoğunuz şaşırmayacaktır elbette. Burda çeşit çeşit insan olduğu için sevmiyormuş midesi bulanıyormuş, prosedürler çok uzun sürüyormuş, yapamazmış. Ilk hafta içerisinde biletleri aldı dönüyoruz dedi. Sen gidiyorsan git ben kalacağım çocuklarimla dedim. Vazgeçti tamam senin için kalacağım dedi en azından bir yıl deneyeceğim artık bu konuyu açmayacağım diye söz verdi. Bu süre içerisinde ailesi sürekli arayıp işliyor, duyuyorum seslerini. Babası mesaj atıyor çok sıkılıyorsan gel kalma orda mesajımı sil diye tembihte bulunmayıda ihmal etmiyor. Dün bombayı patlattı yine eşim 3 seçeneğin var diyor ya şimdi gideceğiz ya 6 ay sonra yada bir sene sonra. Kimseye söyleme diye tembihte bulunuyor. Bu kararını sen kimseyle paylaştın mi diyorum bizimkilerle paylasmis olabilirim diyor

Siz topantinizi yapmissiniz zaten dedim. Neyse bir sene kalacağız dedim. Mecburiyetten öyle dedim çünkü çocuklar için henüz eşime ihtiyacım var. İkiside henüz küçük. Bir sene sonra ne olacak bilmiyorum ama ben pes etmek istemiyorum. Eşim geçen hafta biletleri aldığında herkes çok tepki gösterdi kendisine, bu yüzden bu kararını şimdilik gizli tutuyor. Bende sağa sola anlatıp ortalığı bulandırmak istemiyorum ama kafam malesef çok bulanık. Türkiye'ye hele hele memlekete asla ama asla dönmek istemiyorum. Buraya kadar gelmişken işimi gücümü çocukların okulunu ayarlamışken hayatıma yeni bir sayfa açmak istiyorum ama eşim yoluma taş koyup duruyor. Herkese eşim bir yıl deneyecek bakacağız duruma diyorum yinede, kimsenin ağzına laf vermemek için ama hepsi bir ağızdan gitme sen buranın kızsın yeteri kadar yıprandın zaten diyor. Kimseye kulak asmak istemiyorum ama söyledikleri doğru malesef. Geçen hafta üzüntüden ses tellerim gitti. Madem söz verdin bir sene deneyeceğim diye sözünde dur be adam. Tek gideceksende git ne yardan geçiyor ne serden. Yeni işime sevinemiyorum bile. Bendeki durumlar böyle çoğunuzun tahmini tuttu. Bir sene kadar zorlayacagim onu kalmasi için (bunu çocuklarına borçlu) bir senenin sonunda bende kararımı netleştirip ona göre kendime bir yön vereceğim. Sizlerle son durumları paylaşmak istedim.