Büyük bir çöküş içindeyim

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
6.754
17.655
27
Merhaba,
Aslında açtığım konuları çoğunuz biliyorsunuz. Bana kızacağınızı da biliyorum ama tek derdim kendimi toparlamak ve farkındalık kazanmak. Yakınlarıma anlatamıyorum.
En son biri vardı ve o kişi beni evine çağırdı. Ben kabul ettim fakat sabah eski sevgilisinin fotoğraflarını beğendiğini gördüm. Kız bir sinyal yaksa beni ekecekti belki. Üstelik hem ayağına çağırdı hem de son anda sadece 2-3 saat durabileceğimizi sonrasında planı olduğunu söyledi. Acele acele alkol içip sonra evime döneceğim yani. Üstelik ertesi gün tatil olmasına rağmen bana ayırdığı süre bu. Ben tabii ki gitmedim ve kişiyle iletişimimi kestim. Üstelik her buluşmaya geç geliyordu ve hep bir bahanesi vardı. Sürekli kendini acındırmalar, her mimiğimi yorumlamalar cabası. Bir kere arkadaşların yanında "baban seni dövüyordu dimi" dedi aniden. Öylece kalakaldım. Her neyse konu bu değil. Benim şu yaşıma kadar yaşadığım ilişkilerin hepsi bu örüntüdeydi. 1.5 senelik bir ilişkim vardı. Sürekli ayrılıp barışmalar, her cümlemi yanlış yorumlamalar, sürekli başka bir kadını seviyormuş gibi davranmalar vs vs. Ben o kişiyi bırakınca tam 2 sene peşimden koştu. Okulumun önüne gelir gizlice beni takip ederdi falan. Ondan sonraki ilişkimde de benzer şeyler yaşadım. Durduk yere laf sokmalar, bende olmayan özellikteki kadınları beğendiğini söylemeler, uzak bir şehre taşınacağım deyip korku salmalar ama taşınmamalar. Hatta ilk sevgilim bilerek 1 haftalığına izmire gitmişti sırf taşındı sanıp korkayım diye. O kadar bunaldım ki kimseye güvenemiyorum. Kendime olan inancım kaybolmuş durumda. Bir tanesi demişti ki "cilekli benim hayatım sims oyunu gibiydi hep, nasıl istersem hep öyle oldu." Sonra da "arkadaşlarım diyor ki bu kadar kız çevren varken böyle bir kızla ne işin var" bunları yüzüme söyledi. O gün ayrıldığımda ise yalvar yakar barışmak istedi. Bir süre denesem de tekrar ayrıldım. Bulunduğum cafelere geliyor, bilerek karşıma çıkıyordu.

Böyle böyle derken, özgüvenimi yitirme aşamasındayım. Çevremde beğenilen biriyim ama kimi hayatıma alsam hep değersizleştirilmeye çalışıyorum. Buna tezat olarak "cilekli benim neyimi seviyor anlamıyorum" diye ağzından kaçırmıştı birisi. Sevme biçimimde de bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum. Mesela ilk sevgilim sobalı bir evde oturuyor diye lodos zamanlarını takip ederdim. Ayrıldıktan sonra "sen beni annemden çok sevdin, ben istedikçe istedim sonra bu manyaklığa dönüştü" demişti. Hepsinin ortak noktası pasif baba figürü ve çocuğun üzerine fazla düşen anne. İlişkide anne yerine mi koyuyorlar bilmiyorum ama gitmem için her şeyi yapıp, sonsuz anlayış bekleyip sonra gidince beni suçlu hissettiriyorlar. Haftalardır evden çıkamıyorum, sorumluluklarımı yerine getiremiyorum, sabahları berbat uyanıyorum. Küçüklüğümden beri problemli bir aile hayatım oldu. Tek istediğim sıcak bir aile hayatıydı. Ben karşımdakilere sevgi verdikçe hep fazlasını istediler. Şu son 2 saatliğine ayağına çağırma olayından sonra tamamen kırılma yaşadım. Gelmeyeceğim deyince zırlama falan dedi hatta.
Bilmiyorum ileride aile hayatımın böyle olmasından çok korkuyorum.
 
Merhaba,
Aslında açtığım konuları çoğunuz biliyorsunuz. Bana kızacağınızı da biliyorum ama tek derdim kendimi toparlamak ve farkındalık kazanmak. Yakınlarıma anlatamıyorum.
En son biri vardı ve o kişi beni evine çağırdı. Ben kabul ettim fakat sabah eski sevgilisinin fotoğraflarını beğendiğini gördüm. Kız bir sinyal yaksa beni ekecekti belki. Üstelik hem ayağına çağırdı hem de son anda sadece 2-3 saat durabileceğimizi sonrasında planı olduğunu söyledi. Acele acele alkol içip sonra evime döneceğim yani. Üstelik ertesi gün tatil olmasına rağmen bana ayırdığı süre bu. Ben tabii ki gitmedim ve kişiyle iletişimimi kestim. Üstelik her buluşmaya geç geliyordu ve hep bir bahanesi vardı. Sürekli kendini acındırmalar, her mimiğimi yorumlamalar cabası. Bir kere arkadaşların yanında "baban seni dövüyordu dimi" dedi aniden. Öylece kalakaldım. Her neyse konu bu değil. Benim şu yaşıma kadar yaşadığım ilişkilerin hepsi bu örüntüdeydi. 1.5 senelik bir ilişkim vardı. Sürekli ayrılıp barışmalar, her cümlemi yanlış yorumlamalar, sürekli başka bir kadını seviyormuş gibi davranmalar vs vs. Ben o kişiyi bırakınca tam 2 sene peşimden koştu. Okulumun önüne gelir gizlice beni takip ederdi falan. Ondan sonraki ilişkimde de benzer şeyler yaşadım. Durduk yere laf sokmalar, bende olmayan özellikteki kadınları beğendiğini söylemeler, uzak bir şehre taşınacağım deyip korku salmalar ama taşınmamalar. Hatta ilk sevgilim bilerek 1 haftalığına izmire gitmişti sırf taşındı sanıp korkayım diye. O kadar bunaldım ki kimseye güvenemiyorum. Kendime olan inancım kaybolmuş durumda. Bir tanesi demişti ki "cilekli benim hayatım sims oyunu gibiydi hep, nasıl istersem hep öyle oldu." Sonra da "arkadaşlarım diyor ki bu kadar kız çevren varken böyle bir kızla ne işin var" bunları yüzüme söyledi. O gün ayrıldığımda ise yalvar yakar barışmak istedi. Bir süre denesem de tekrar ayrıldım. Bulunduğum cafelere geliyor, bilerek karşıma çıkıyordu.

Böyle böyle derken, özgüvenimi yitirme aşamasındayım. Çevremde beğenilen biriyim ama kimi hayatıma alsam hep değersizleştirilmeye çalışıyorum. Buna tezat olarak "cilekli benim neyimi seviyor anlamıyorum" diye ağzından kaçırmıştı birisi. Sevme biçimimde de bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum. Mesela ilk sevgilim sobalı bir evde oturuyor diye lodos zamanlarını takip ederdim. Ayrıldıktan sonra "sen beni annemden çok sevdin, ben istedikçe istedim sonra bu manyaklığa dönüştü" demişti. Hepsinin ortak noktası pasif baba figürü ve çocuğun üzerine fazla düşen anne. İlişkide anne yerine mi koyuyorlar bilmiyorum ama gitmem için her şeyi yapıp, sonsuz anlayış bekleyip sonra gidince beni suçlu hissettiriyorlar. Haftalardır evden çıkamıyorum, sorumluluklarımı yerine getiremiyorum, sabahları berbat uyanıyorum. Küçüklüğümden beri problemli bir aile hayatım oldu. Tek istediğim sıcak bir aile hayatıydı. Ben karşımdakilere sevgi verdikçe hep fazlasını istediler. Şu son 2 saatliğine ayağına çağırma olayından sonra tamamen kırılma yaşadım. Gelmeyeceğim deyince zırlama falan dedi hatta.
Bilmiyorum ileride aile hayatımın böyle olmasından çok korkuyorum.


Her şeyin fazlası zarar, çok verici olursan üzülürsün bunu aklında tut
Sevgi aramakla bulunan bir şey değil, üst üste deneyip kendini yıpratma artık
Biraz dinlendir kendini
Hayatına birini alırken seçici olmaya çalış, yaraları kilometrelerce öteden görünen insanlardan uzak dur
 
26. Çalışıyorum. Tedavi almak istiyorum evet
çok gençsiniz. doktora gidip kendinizde olan özellikle takıntı meselesini açıkça anlatın. gerçekten hayatınızın yönünü değiştirmelisiniz böyle olmaz. ne iş yapıyorsunuz? takılı kaldığınız şeyin erkek olacağına kariyerinize takıntı yapıp daha iyi bir yere nasıl gelebilirim gibi değerlendirebilirsiniz. takıntı kötü birşey ama çoğu başarılı insan takıntılı insanlar oluyor. yani bunu iyiye çevirebilirsinşz bu yüzden söylüyorum. biran önce tedavi olun.
 
Yani kader motifi dedikleri gibi bi şey galiba bu.Asla olmam dediğin tiplere bi şans ver yakından tanıdıkça belki farklı bakış açılarıyla sen de daha farklı hareket edebilirsin.
 
ya hepimizin hayatına ara sıra saçma insanlar isabet eder
10 sevgilin olmuştur, 3 tanesi sorunludur manyaktır bişidir olabilir yani denk gelebilir
ama sende 3 kişi olduysa atıyorum 3ü de aynı özelliklerdeyse yani
devamlı aynı tiplerle aynı döngüler yaşamak senden kaynaklı bi durumdur
tek başına aşabileceğini sanmıyorum acilen bi destek alman lazım bununla alakalı
farkında olman güzel
bence farkındalığını artırmak için kendince bazı çıkarımlar yapabilirsin alacağın desteğin daha verimli olması adına
mesela bu saydığın tiplerde seni en çok cezbeden özellik neydi ?
bu insanlarla bişeyleri devam ettirmene sebep olan şey neydi ?
al eline bi kağıt kalem, her birini tek tek yaz
hepsinin isminin altına onlarla alakalı bildiğin detayları , özellikleri, gözlemlerini yaz
iyi ve kötü bütün taraflarını yaz hepsinin
 
Asla olmam dediğin tiplere bi şans ver yakından tanıdıkça belki farklı bakış açılarıyla sen de daha farklı hareket edebilirsin.
buna aşırı katılıyorum
kesinlikle bunu denemelisin
şimdiye kadar denemediğin tipteki insanlarla denemeye çalış. illa flört et sevgili ol demiyorum ama
biraz da öyle insanları tanımaya çalış

özellikle böyle yaşına yakın, hayatının iplerini eline almış, ailesiyle beraber yaşamayan, kendi düzenini kurmuş
adım atma konusunda çekingen olmayan erkekleri tanımayı dene
 
buna aşırı katılıyorum
kesinlikle bunu denemelisin
şimdiye kadar denemediğin tipteki insanlarla denemeye çalış. illa flört et sevgili ol demiyorum ama
biraz da öyle insanları tanımaya çalış

özellikle böyle yaşına yakın, hayatının iplerini eline almış, ailesiyle beraber yaşamayan, kendi düzenini kurmuş
adım atma konusunda çekingen olmayan erkekleri tanımayı dene
bence konu sahibi bu tarz şeylere bir ara vermeli artık. bir süre kafasını dinlemeli ve psikolojik destek görmeli.
 
ya hepimizin hayatına ara sıra saçma insanlar isabet eder
10 sevgilin olmuştur, 3 tanesi sorunludur manyaktır bişidir olabilir yani denk gelebilir
ama sende 3 kişi olduysa atıyorum 3ü de aynı özelliklerdeyse yani
devamlı aynı tiplerle aynı döngüler yaşamak senden kaynaklı bi durumdur
tek başına aşabileceğini sanmıyorum acilen bi destek alman lazım bununla alakalı
farkında olman güzel
bence farkındalığını artırmak için kendince bazı çıkarımlar yapabilirsin alacağın desteğin daha verimli olması adına
mesela bu saydığın tiplerde seni en çok cezbeden özellik neydi ?
bu insanlarla bişeyleri devam ettirmene sebep olan şey neydi ?
al eline bi kağıt kalem, her birini tek tek yaz
hepsinin isminin altına onlarla alakalı bildiğin detayları , özellikleri, gözlemlerini yaz
iyi ve kötü bütün taraflarını yaz hepsinin
2 tanesinin ortak noktası başta çekimser ve efendi durmalarıydı. Masum duruyorlardı baya. Üçünün ortak noktası pasif ya da olmayan baba ve annenin hayatlarında daha etken olması. İlişki başlarken hep kendilerini acındırıyorlar. Konu bir şekilde onların hastalıklarına, aile hayatlarına ya da kötü eski ilişkilerine geliyor. Ben diğer insanlarda hiç erkeğin sürekli acınası olup kadının yatıştırmaya çalıştığı bir ilişki dinamiği görmedim. Sadece anne ve babamın ilişkisi böyleydi. Annem hep öğüt verir, babamı insanlara karşı uyarır şöyle yap böyle yap diye uzun uzun konuşurdu. Babam da sessiz sessiz dinler kafa sallardı. Çocukken bu durumu garipsediğimi hatırlıyorum. Başta bana karşı çok kibarlar, sonra değersizleştirici. Sürekli bir çocuğu dizginlemeye çalışırmış gibi hissediyorum zamanla. Mesela biri durmadan intihar etmek istediğinden falan bahsederdi. Tabii ki etmedi. Eminim benden daha çok korkuyordur ölmekten. İlgi için içimden geçiyorlar kısacası. Aynı ilginin onda birini istesem ya suratlar asılıyor ya da şımarıklıkla suçlanıyorum. Sonuncusuna hasta olduğum için hastaneye gittim dediğimde "sen de biraz abartmışsın" dedi mesela. Ama sigara içmemden nefret ediyor. Üçü de gitmemden deli gibi korkuyordu içten içe.
 
Yani bilemedim ne denir.
Tek bildiğim insanlara fazla değer verip ekstra özenli davranınca(özellikle erkeklere)sizi çantada keklik görüyorlar, sonra kaybedince akılları başlarına geliyor ama iş işten geçmiş oluyor.
Öte yandan topluluk içinde baban seni dövüyordu(vb)bir cümle kuran sevgili muhtemelen kendini size layık görmedi,aşağı çekmeye çalıştı diye hissettim ben.
Bence doğru kişi çıkmamiş karşınıza henüz. Bu tipler olmamış daha aşikar.
 
2 tanesinin ortak noktası başta çekimser ve efendi durmalarıydı. Masum duruyorlardı baya. Üçünün ortak noktası pasif ya da olmayan baba ve annenin hayatlarında daha etken olması. İlişki başlarken hep kendilerini acındırıyorlar. Konu bir şekilde onların hastalıklarına, aile hayatlarına ya da kötü eski ilişkilerine geliyor. Ben diğer insanlarda hiç erkeğin sürekli acınası olup kadının yatıştırmaya çalıştığı bir ilişki dinamiği görmedim. Sadece anne ve babamın ilişkisi böyleydi. Annem hep öğüt verir, babamı insanlara karşı uyarır şöyle yap böyle yap diye uzun uzun konuşurdu. Babam da sessiz sessiz dinler kafa sallardı. Çocukken bu durumu garipsediğimi hatırlıyorum. Başta bana karşı çok kibarlar, sonra değersizleştirici. Sürekli bir çocuğu dizginlemeye çalışırmış gibi hissediyorum zamanla. Mesela biri durmadan intihar etmek istediğinden falan bahsederdi. Tabii ki etmedi. Eminim benden daha çok korkuyordur ölmekten. İlgi için içimden geçiyorlar kısacası. Aynı ilginin onda birini istesem ya suratlar asılıyor ya da şımarıklıkla suçlanıyorum. Sonuncusuna hasta olduğum için hastaneye gittim dediğimde "sen de biraz abartmışsın" dedi mesela. Ama sigara içmemden nefret ediyor. Üçü de gitmemden deli gibi korkuyordu içten içe.

Off ama bu çok yorucu bir șey. Ben de babhsettiğin profilde biriyle flört etmiştim ve kabus gibiydi. Sürekli karamsar, bezgin, nane molla modunda. Winnie the poohdaki iyor gibiydi. Ben de hep yukarı çekmeye çalışıyodum. Benim babam tam tersi profilde pozitif, girişken, iş bitirici olduğu için cabuk soğumuştum.

Hepimiz sorunlar yaşıyoruz ama kimsenin terapisti olamayız. Bence en yakın zamanda terapi alıp farkındalık kazanman lazim.
 
2 tanesinin ortak noktası başta çekimser ve efendi durmalarıydı. Masum duruyorlardı baya. Üçünün ortak noktası pasif ya da olmayan baba ve annenin hayatlarında daha etken olması. İlişki başlarken hep kendilerini acındırıyorlar. Konu bir şekilde onların hastalıklarına, aile hayatlarına ya da kötü eski ilişkilerine geliyor. Ben diğer insanlarda hiç erkeğin sürekli acınası olup kadının yatıştırmaya çalıştığı bir ilişki dinamiği görmedim. Sadece anne ve babamın ilişkisi böyleydi. Annem hep öğüt verir, babamı insanlara karşı uyarır şöyle yap böyle yap diye uzun uzun konuşurdu. Babam da sessiz sessiz dinler kafa sallardı. Çocukken bu durumu garipsediğimi hatırlıyorum. Başta bana karşı çok kibarlar, sonra değersizleştirici. Sürekli bir çocuğu dizginlemeye çalışırmış gibi hissediyorum zamanla. Mesela biri durmadan intihar etmek istediğinden falan bahsederdi. Tabii ki etmedi. Eminim benden daha çok korkuyordur ölmekten. İlgi için içimden geçiyorlar kısacası. Aynı ilginin onda birini istesem ya suratlar asılıyor ya da şımarıklıkla suçlanıyorum. Sonuncusuna hasta olduğum için hastaneye gittim dediğimde "sen de biraz abartmışsın" dedi mesela. Ama sigara içmemden nefret ediyor. Üçü de gitmemden deli gibi korkuyordu içten içe.

Terapi almanız gerekiyor bence de, bana ipucu babanızın karakteri gibi geldi. Ben de benzer konularda terapi aldığım için benzettim, kadınlar genelde babalarına benzer erkekleri bulup alışkın oldukları ilişki tarzını tekrarlamaya çalışıyor. Kadının erkekle ilişkisi hayatındaki ilk erkek olan babayla ilişkisi üzerinden şekillendiğinden. Ve bilindik şeyi sürdürmek beyne daha kolay geldiği için. Siz de muhtemelen babanız gibi size ihtiyacı olan, annenizin babanıza yaptığı gibi tavsiyeler verebileceğiniz erkekleri hayatınıza alıyorsunuz. Bazen sadece bunu farketmek bile insana bir aydınlanma yaşatıyor
 
Benimle yaşıtsınız bu duruma çok üzüldüm. Bir uzmandan yardim alın lütfen sizde boş hayaller umutlar uğruna kendi psikolojinizden vazgeçmeyin.
Bence temelde ki sorun tabii ki ilk ailemiz.
Kendinize değer vermeyi öğrenin özbenliginizin farkına varın unutmayın sizden 1 tane var.
Bende zor süreçlerden geçiyorum boşandım.
Ama gerçeklerin var aslinda nasil bir karakterim olduğunu yeni yeni anliyorum.
Bence biraz iliskiler konusundan uzaklasin dinlenin.
Malesef genel sorun ne istediğimizi bilmememiz. Keskin sınırlarımız olmali ve kendi öz aile yasaminizi kimseye detayli anlatmayın.
İnanın insanlar karsinda bir mahcubiyet sezdiğinde saygisizlasmaya basliyor.
Kendi kimliğinizi taniyin bunu bir uzmanla yaparsaniz daha saglikli bozulmuş bir psikoloji ile her saçma insana katlanmak zorunda hissediliyor.
Zorunda değilsiniz.
 
Benim anladigim insanlara cok fazla deger veriyorsunuz.Boylede olunca nankorluk kacinilmaz oluyor.nedendir bilinmez ama insanlar kendilerini cok dusunen insanlari pekte sevmez sıkılırlar yasadiklariniz sanki bir kısır döngü gibi ailesiyle sorun yasayan insanlar sorunlu tipleri cekiyor hep.En guzeli terapi almaniz.Ve yanlis insanlardan uzak durmaniz.
 
X