Bunalımdayım

G

gizemli8099

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2024
17
6
27
Merhaba ben 27 yaşında 2 çocuk annesiyim.. çocukken annem babam ayrıldı ve beni bi eşya gibi köye götürüp dedemlerin evine bıraktılar. Birde abim var abime babam baktı. Zor bi çocukluk geçirdim anneden babadan ayrı aile sevgisi görmemiş yoklukta dünyaya getirilen bi çocuktum. O zaman imtihanım başladı o günler aklımda film şeridi gibi yer etti 4 5 yaşındaki halimi dün gibi hatırlıyorum. Biraz uzun bi konu olacak lütfen kızmayın tek istediğim biraz destek. Şuan ağlamaklıyım bunalımdayım psikolojim o kadar kötü ki intiharı bile düşünüyorum. 16 yaşında eşime kaçtım çünkü beni baba gibi sevdi. Ailesiye oturdum kalabalık ailem olsun neşeli günlerimiz olsun gülüp eğlenelim bi sofraya hepimiz oturup yemek yiyelim istedim. Ama hiç bişey istesiğim gibi olmadı eşim sinir hastası biri çıktı gerçek yüzünü zamanla gösterdi. ailesi ise gittikçe üstüme gelmeye başladı beni her zaman ezdiler. 3 kaynımla aynı evi paylaştım onlar evlendi yeri geldi eşlerinin dolduruşuna gelip üstüme geldiler. Eşim ailemi hiç bi zaman sevmedi evlendiğimiz günden itibaren ailemle ilişkimi kesti. zaten ailemle pek görüşmezdim ama anne sevgisine aç biri olarak hep ağladım annemi istedim görüştürmedi. Sonra çocuk oldu o zamanlar korunmayı bilmediğim için aldıramadım da. Hep sustum göz yumdum düzelir dedim evlilikte olur böyle şeyler dedim ama eşim gittikçe beni daha çok dövmeye başladı normal şiddet psikolojik şiddrt hepsini yaşattı bana. Korktum boşanamadım. Sonra gidersen çocuğu vermem dedi daha çok korktum. Babam beni hiç aramaz annem derseniz paraya düşkün biri hergün makyajlar yapıp sosyal medyaya atar ama çocuklarını hiç hatırlamaz. Arkadaşım desen hiç yok daha düne kadar telefon bile kullanamazdım. Birkaç kere boşamnayı denedim anneme gittim annem başkasıyla evli ve çocuklarımdan en fazla 2 ay ayrı durabildim bu süreçte stresten 15 kilo verdim ölürsemde onların yanında ölcem diyip geri döndüm. Şuan ailesiyle oturuyorum tek bir odada hapis hayatı yaşıyorum. Kendimi öldürmek istiyorum o kadar çaresizim ki bana sahip çıkan hiç kimse yok. Kocamla zıt insanlarız her lafıma kızar bağırır aşağılar 1 haftadır ağlıyorum yemeden içmeden kesildim ölmek istiyorum artık ne olur yardım edin bana. Buŕaya yazmamın amacı biraz olsun dertleşmek. Bi cahillik yaptım ve 12 senedir bunun bedelini ödüyorum. Yeri geldi dayak yedim yeri geldi psikolojik şiddet ve baskı gördüm. Çocuklarımın yanında vuruyo bana benim gidecek hiç bı yerim yok gitsemde çocuklarımı alamıyorım. Bu dünyaya neden geldiğimi sorguluyorum. Annem babamı sevmezmiş bizde sevgisiz ailenin çocuklarıyız. Sonra boşandılar ve ben tek büyüdüm aramadılar sormadılar. Sevgiye açtım eşim baba olsun bana dedim evlendim çok cahillik yaptım. Hizmetçi gibi kullanılıyorum. Eşim bebi çok sevdiğini söylüyor ama hastalıklı gibi bişey. İnsan sevdiğine zarar verirmi diyorum benim huyum bu diyor. En ufak bi hatamda beni yerin dibine sokuyor. Mutluluğu maddiyatta sanıyor ama benim tek istediğim ilgi sevgi. Hep seni kimseye ezdirmedim dedi ama kendüsi ezdi. Keşke herkes ezseydi de sen ezmeseydin diyorum. Ayrılalım diyince deliye dönüyor çocukların psikolojisi bozulur diyor ama onların önünde dövüyo beni. İçimi dökmek istedim nolur kızmayın..
 
gizemli8099 .!.:
Merhaba ben 27 yaşında 2 çocuk annesiyim.. çocukken annem babam ayrıldı ve beni bi eşya gibi köye götürüp dedemlerin evine bıraktılar. Birde abim var abime babam baktı. Zor bi çocukluk geçirdim anneden babadan ayrı aile sevgisi görmemiş yoklukta dünyaya getirilen bi çocuktum. O zaman imtihanım başladı o günler aklımda film şeridi gibi yer etti 4 5 yaşındaki halimi dün gibi hatırlıyorum. Biraz uzun bi konu olacak lütfen kızmayın tek istediğim biraz destek. Şuan ağlamaklıyım bunalımdayım psikolojim o kadar kötü ki intiharı bile düşünüyorum. 16 yaşında eşime kaçtım çünkü beni baba gibi sevdi. Ailesiye oturdum kalabalık ailem olsun neşeli günlerimiz olsun gülüp eğlenelim bi sofraya hepimiz oturup yemek yiyelim istedim. Ama hiç bişey istesiğim gibi olmadı eşim sinir hastası biri çıktı gerçek yüzünü zamanla gösterdi. ailesi ise gittikçe üstüme gelmeye başladı beni her zaman ezdiler. 3 kaynımla aynı evi paylaştım onlar evlendi yeri geldi eşlerinin dolduruşuna gelip üstüme geldiler. Eşim ailemi hiç bi zaman sevmedi evlendiğimiz günden itibaren ailemle ilişkimi kesti. zaten ailemle pek görüşmezdim ama anne sevgisine aç biri olarak hep ağladım annemi istedim görüştürmedi. Sonra çocuk oldu o zamanlar korunmayı bilmediğim için aldıramadım da. Hep sustum göz yumdum düzelir dedim evlilikte olur böyle şeyler dedim ama eşim gittikçe beni daha çok dövmeye başladı normal şiddet psikolojik şiddrt hepsini yaşattı bana. Korktum boşanamadım. Sonra gidersen çocuğu vermem dedi daha çok korktum. Babam beni hiç aramaz annem derseniz paraya düşkün biri hergün makyajlar yapıp sosyal medyaya atar ama çocuklarını hiç hatırlamaz. Arkadaşım desen hiç yok daha düne kadar telefon bile kullanamazdım. Birkaç kere boşamnayı denedim anneme gittim annem başkasıyla evli ve çocuklarımdan en fazla 2 ay ayrı durabildim bu süreçte stresten 15 kilo verdim ölürsemde onların yanında ölcem diyip geri döndüm. Şuan ailesiyle oturuyorum tek bir odada hapis hayatı yaşıyorum. Kendimi öldürmek istiyorum o kadar çaresizim ki bana sahip çıkan hiç kimse yok. Kocamla zıt insanlarız her lafıma kızar bağırır aşağılar 1 haftadır ağlıyorum yemeden içmeden kesildim ölmek istiyorum artık ne olur yardım edin bana. Buŕaya yazmamın amacı biraz olsun dertleşmek. Bi cahillik yaptım ve 12 senedir bunun bedelini ödüyorum. Yeri geldi dayak yedim yeri geldi psikolojik şiddet ve baskı gördüm. Çocuklarımın yanında vuruyo bana benim gidecek hiç bı yerim yok gitsemde çocuklarımı alamıyorım. Bu dünyaya neden geldiğimi sorguluyorum. Annem babamı sevmezmiş bizde sevgisiz ailenin çocuklarıyız. Sonra boşandılar ve ben tek büyüdüm aramadılar sormadılar. Sevgiye açtım eşim baba olsun bana dedim evlendim çok cahillik yaptım. Hizmetçi gibi kullanılıyorum. Eşim bebi çok sevdiğini söylüyor ama hastalıklı gibi bişey. İnsan sevdiğine zarar verirmi diyorum benim huyum bu diyor. En ufak bi hatamda beni yerin dibine sokuyor. Mutluluğu maddiyatta sanıyor ama benim tek istediğim ilgi sevgi. Hep seni kimseye ezdirmedim dedi ama kendüsi ezdi. Keşke herkes ezseydi de sen ezmeseydin diyorum. Ayrılalım diyince deliye dönüyor çocukların psikolojisi bozulur diyor ama onların önünde dövüyo beni. İçimi dökmek istedim nolur
Genişletmek için tıkla...
 
gizemli8099 .!.:
Merhaba ben 27 yaşında 2 çocuk annesiyim.. çocukken annem babam ayrıldı ve beni bi eşya gibi köye götürüp dedemlerin evine bıraktılar. Birde abim var abime babam baktı. Zor bi çocukluk geçirdim anneden babadan ayrı aile sevgisi görmemiş yoklukta dünyaya getirilen bi çocuktum. O zaman imtihanım başladı o günler aklımda film şeridi gibi yer etti 4 5 yaşındaki halimi dün gibi hatırlıyorum. Biraz uzun bi konu olacak lütfen kızmayın tek istediğim biraz destek. Şuan ağlamaklıyım bunalımdayım psikolojim o kadar kötü ki intiharı bile düşünüyorum. 16 yaşında eşime kaçtım çünkü beni baba gibi sevdi. Ailesiye oturdum kalabalık ailem olsun neşeli günlerimiz olsun gülüp eğlenelim bi sofraya hepimiz oturup yemek yiyelim istedim. Ama hiç bişey istesiğim gibi olmadı eşim sinir hastası biri çıktı gerçek yüzünü zamanla gösterdi. ailesi ise gittikçe üstüme gelmeye başladı beni her zaman ezdiler. 3 kaynımla aynı evi paylaştım onlar evlendi yeri geldi eşlerinin dolduruşuna gelip üstüme geldiler. Eşim ailemi hiç bi zaman sevmedi evlendiğimiz günden itibaren ailemle ilişkimi kesti. zaten ailemle pek görüşmezdim ama anne sevgisine aç biri olarak hep ağladım annemi istedim görüştürmedi. Sonra çocuk oldu o zamanlar korunmayı bilmediğim için aldıramadım da. Hep sustum göz yumdum düzelir dedim evlilikte olur böyle şeyler dedim ama eşim gittikçe beni daha çok dövmeye başladı normal şiddet psikolojik şiddrt hepsini yaşattı bana. Korktum boşanamadım. Sonra gidersen çocuğu vermem dedi daha çok korktum. Babam beni hiç aramaz annem derseniz paraya düşkün biri hergün makyajlar yapıp sosyal medyaya atar ama çocuklarını hiç hatırlamaz. Arkadaşım desen hiç yok daha düne kadar telefon bile kullanamazdım. Birkaç kere boşamnayı denedim anneme gittim annem başkasıyla evli ve çocuklarımdan en fazla 2 ay ayrı durabildim bu süreçte stresten 15 kilo verdim ölürsemde onların yanında ölcem diyip geri döndüm. Şuan ailesiyle oturuyorum tek bir odada hapis hayatı yaşıyorum. Kendimi öldürmek istiyorum o kadar çaresizim ki bana sahip çıkan hiç kimse yok. Kocamla zıt insanlarız her lafıma kızar bağırır aşağılar 1 haftadır ağlıyorum yemeden içmeden kesildim ölmek istiyorum artık ne olur yardım edin bana. Buŕaya yazmamın amacı biraz olsun dertleşmek. Bi cahillik yaptım ve 12 senedir bunun bedelini ödüyorum. Yeri geldi dayak yedim yeri geldi psikolojik şiddet ve baskı gördüm. Çocuklarımın yanında vuruyo bana benim gidecek hiç bı yerim yok gitsemde çocuklarımı alamıyorım. Bu dünyaya neden geldiğimi sorguluyorum. Annem babamı sevmezmiş bizde sevgisiz ailenin çocuklarıyız. Sonra boşandılar ve ben tek büyüdüm aramadılar sormadılar. Sevgiye açtım eşim baba olsun bana dedim evlendim çok cahillik yaptım. Hizmetçi gibi kullanılıyorum. Eşim bebi çok sevdiğini söylüyor ama hastalıklı gibi bişey. İnsan sevdiğine zarar verirmi diyorum benim huyum bu diyor. En ufak bi hatamda beni yerin dibine sokuyor. Mutluluğu maddiyatta sanıyor ama benim tek istediğim ilgi sevgi. Hep seni kimseye ezdirmedim dedi ama kendüsi ezdi. Keşke herkes ezseydi de sen ezmeseydin diyorum. Ayrılalım diyince deliye dönüyor çocukların psikolojisi bozulur diyor ama onların önünde dövüyo beni. İçimi dökmek istedim nolur kızmayın..
Genişletmek için tıkla...

Olayı dramatize etmek yerine mantıklı olman gerekir.
Ayrıca çocuklarım diyorsun. İlkinde bilmiyordun peki sonra?
Buraya roman yazsanda harekete geçmediğin sürece hiç birşey değişmez.
Üstelik sadece kendini değil sözde çok sevdiğin çocuklarada aynı hayatı yaşatacaksın.
Yapan kadınlar nasıl yapıyor? Her boşananın ardında ailesi veya biri yok.
Elbette kolay değil ama mağdur rolüne girerek o çocuklarında hayatını zindan etmemelisin.
 
Cherry92 .!.:
Olayı dramatize etmek yerine mantıklı olman gerekir.
Ayrıca çocuklarım diyorsun. İlkinde bilmiyordun peki sonra?
Buraya roman yazsanda harekete geçmediğin sürece hiç birşey değişmez.
Üstelik sadece kendini değil sözde çok sevdiğin çocuklarada aynı hayatı yaşatacaksın.
Yapan kadınlar nasıl yapıyor? Her boşananın ardında ailesi veya biri yok.
Elbette kolay değil ama mağdur rolüne girerek o çocuklarında hayatını zindan etmemelisin.
Genişletmek için tıkla...
Onlardan ayrı yaşayamam anlamıyosunuz beni galiba. Gidersen çocukları unut diyor bana. Ben boşanmaktan korkmuyorum çocukları verse tek başıma da yaşarım gül gibi de yaşatırım onları. Ama eşim hastalıklı biri seni polise şikayet edicem dedim diye beni döven biri
 
Çok zor bir durumdasın, çok üzüldüm. İş bulsan çalıştırmaz. İşin yokken çocuklarını alamazsın, bakamazsın. Böyle sorunlar çıkacak karşına. O evden gitmen lazım. Tekrar şiddet uygularsa darp raporu al şikayetçi ol kadın sığınma evine yerleş. İş bul hayatını kur. Sen hiç kendi ayaklarının üzerinde durmamışsın, önce buradan başla. Sonra çocuklarını al. Alamasan bile düzenli görürsün. Ya da büyüyünce onlar gelmek ister senin yanına.

Anneleri babalarından dayak yediğini, ezildiğini, sömürüldüğünü görerek büyümek de zor o çocuklar için. Şimdi sana bunu yapıyor ses çıkaramıyorsun. Böyle devam edersen gelecekte çocuklarına aynısını yaptığında bi çıkış yolu gösteremezsin. Ama gider kendini kurtarırsan böyle bir durumda ileride çocukların için de bir çıkış kapısı olursun. Çocuklarımı bırakamam yavrularımdan ayrılamam şeklinde duygusal hareket edersen bu kuyudan çıkamazsın. Tamam seni anne olmasam da anlamaya çalışıyorum aynı yaştayız. Bir mucize olmayacak. Gerekeni yap.
 
gizemli8099 .!.:
Onlardan ayrı yaşayamam anlamıyosunuz beni galiba. Gidersen çocukları unut diyor bana. Ben boşanmaktan korkmuyorum çocukları verse tek başıma da yaşarım gül gibi de yaşatırım onları. Ama eşim hastalıklı biri seni polise şikayet edicem dedim diye beni döven biri
Genişletmek için tıkla...

Kusura bakmayın ama hala bahane üretiyorsunuz.
Şimdiye kadar şiddet uyguladığında rapor alsaydınız kocaman dosyanız olurdu.
Hangi mahkeme çocuğu şiddet gösteren babaya verir?
Bu anlattıklarınız doğruysa mahkeme asla ona vermez çocukları. Yani boş yere onları bahane etmeyin.
 
Cherry92 .!.:
Olayı dramatize etmek yerine mantıklı olman gerekir.
Ayrıca çocuklarım diyorsun. İlkinde bilmiyordun peki sonra?
Buraya roman yazsanda harekete geçmediğin sürece hiç birşey değişmez.
Üstelik sadece kendini değil sözde çok sevdiğin çocuklarada aynı hayatı yaşatacaksın.
Yapan kadınlar nasıl yapıyor? Her boşananın ardında ailesi veya biri yok.
Elbette kolay değil ama mağdur rolüne girerek o çocuklarında hayatını zindan etmemelisin.
Genişletmek için tıkla...
Tuzu kuru olan konuşuyor aynı senin gibi. O durumda olsan ne yapardin cok merak ediyorum. Anca telefonun basinda atip tut elinde kahve icerek. Demekki cok zor durumda sifirdan kimsesiz bi hayat kurmak ne kadar zor hele ki bu devirde. Allah yardimcisi olsun demek yerine hala magdur oynuyor diyosun. Sizin gibilerden insanlari Allah korusun ya. Kötü kalplisin sen .
 
Biruslanmaz .!.:
Çok zor bir durumdasın, çok üzüldüm. İş bulsan çalıştırmaz. İşin yokken çocuklarını alamazsın, bakamazsın. Böyle sorunlar çıkacak karşına. O evden gitmen lazım. Tekrar şiddet uygularsa darp raporu al şikayetçi ol kadın sığınma evine yerleş. İş bul hayatını kur. Sen hiç kendi ayaklarının üzerinde durmamışsın, önce buradan başla. Sonra çocuklarını al. Alamasan bile düzenli görürsün. Ya da büyüyünce onlar gelmek ister senin yanına.

Anneleri babalarından dayak yediğini, ezildiğini, sömürüldüğünü görerek büyümek de zor o çocuklar için. Şimdi sana bunu yapıyor ses çıkaramıyorsun. Böyle devam edersen gelecekte çocuklarına aynısını yaptığında bi çıkış yolu gösteremezsin. Ama gider kendini kurtarırsan böyle bir durumda ileride çocukların için de bir çıkış kapısı olursun. Çocuklarımı bırakamam yavrularımdan ayrılamam şeklinde duygusal hareket edersen bu kuyudan çıkamazsın. Tamam seni anne olmasam da anlamaya çalışıyorum aynı yaştayız. Bir mucize olmayacak. Gerekeni yap.
Genişletmek için tıkla...
Ben annem babam ayrıldıktan sonra kendi ayaklarımın üstünde durmaya başladım aslında güçsüz biri değilim hayatın zorluğunu biliyorum. Polise gitmeyi denedim ve bana ne yaptı biliyormusunuz. Kağıda yazı yazdırdı ben eşimi aldattım çocukları istemiyorum diye ve imza attırdı. Yani dava açarsam veya polise gidersem o kağıdı göstericekti ben çocukları göremiyim diye. O kadar çaresizim ki bu hayata göz yummaktan başka yapabileceğim hiç bişey yok
 
Tugceee1212 .!.:
Tuzu kuru olan konuşuyor aynı senin gibi. O durumda olsan ne yapardin cok merak ediyorum. Anca telefonun basinda atip tut elinde kahve icerek. Demekki cok zor durumda sifirdan kimsesiz bi hayat kurmak ne kadar zor hele ki bu devirde. Allah yardimcisi olsun demek yerine hala magdur oynuyor diyosun. Sizin gibilerden insanlari Allah korusun ya. Kötü kalplisin sen .
Genişletmek için tıkla...

Nerden biliyorsunda böyle yazıyorsun?
Allah yardımcısı olsunda harekete geçmeden ne değişecek?
Benmi kötü kalpliyim yoksa bile bile 2nci çocuğu yapıp onları şiddet ortamında büyüterek psikolojilerini alt üst edenmi kötü kalpli?
Ondan sonra o çocuklar aynı konu sahibi gibi şiddetten 16 yaşından evden kaçıp mutluluk arayacak. Veya konu sahibi ailelerin 90%ın yaptığı gibi sizin için herşeye katlandım diyerek onları manipüle edecek.
Kendinize gelin artık.
 
Tugceee1212 .!.:
Tuzu kuru olan konuşuyor aynı senin gibi. O durumda olsan ne yapardin cok merak ediyorum. Anca telefonun basinda atip tut elinde kahve icerek. Demekki cok zor durumda sifirdan kimsesiz bi hayat kurmak ne kadar zor hele ki bu devirde. Allah yardimcisi olsun demek yerine hala magdur oynuyor diyosun. Sizin gibilerden insanlari Allah korusun ya. Kötü kalplisin sen .
Genişletmek için tıkla...
Beni anlayan biri çıktı allah razı olsun sizden şuan inanın o kadar kötüyüm ki sadece biraz destek istediğim için açtım bu konuyu çünkü kimsem yok arkadaşım yok ailem yok bana doğru yolu gösteren yok. Ben cahillik yaparken bana nasihat veren biri olmadı yanımda. Yada eşimden dayak yerken bana sahip çıkan kızımı ezdirmem diyen biri olmadı hiç 😢 şuan bunları yazarken ağlıyorum. Eltilerim hergün telefonda ablalarıyla anneleriyle konuşurken benim içim o kadar burkuluyordu ki sevgiye o kadar açım ki. Anneler gününde veya bayramlarda her zaman tek başımaydım. Ve bu şekilde ölücem
 
Cherry92 .!.:
Nerden biliyorsunda böyle yazıyorsun?
Allah yardımcısı olsunda harekete geçmeden ne değişecek?
Benmi kötü kalpliyim yoksa bile bile 2nci çocuğu yapıp onları şiddet ortamında büyüterek psikolojilerini alt üst edenmi kötü kalpli?
Ondan sonra o çocuklar aynı konu sahibi gibi şiddetten 16 yaşından evden kaçıp mutluluk arayacak. Veya konu sahibi ailelerin 90%ın yaptığı gibi sizin için herşeye katlandım diyerek onları manipüle edecek.
Kendinize gelin artık.
Genişletmek için tıkla...
Eşimde hiç mi hata yok burda tek hatalı benmiyim neden suçlar gibi konuşuyorsunuz dediklerinizi denemediğimi nerden biliyorsunuz 😢
 
gizemli8099 .!.:
Ben annem babam ayrıldıktan sonra kendi ayaklarımın üstünde durmaya başladım aslında güçsüz biri değilim hayatın zorluğunu biliyorum. Polise gitmeyi denedim ve bana ne yaptı biliyormusunuz. Kağıda yazı yazdırdı ben eşimi aldattım çocukları istemiyorum diye ve imza attırdı. Yani dava açarsam veya polise gidersem o kağıdı göstericekti ben çocukları göremiyim diye. O kadar çaresizim ki bu hayata göz yummaktan başka yapabileceğim hiç bişey yok
Genişletmek için tıkla...
Demezler mi böyle bir adama ikinci çocuğu neden verdin?
Şöyle düşün adam sinir hastası ailesi de hasta sen aynı yatağa girip ikinci çocuk verme şerefine nail ediyorsun???
Doğru mu?
 
gizemli8099 .!.:
Ben annem babam ayrıldıktan sonra kendi ayaklarımın üstünde durmaya başladım aslında güçsüz biri değilim hayatın zorluğunu biliyorum. Polise gitmeyi denedim ve bana ne yaptı biliyormusunuz. Kağıda yazı yazdırdı ben eşimi aldattım çocukları istemiyorum diye ve imza attırdı. Yani dava açarsam veya polise gidersem o kağıdı göstericekti ben çocukları göremiyim diye. O kadar çaresizim ki bu hayata göz yummaktan başka yapabileceğim hiç bişey yok
Genişletmek için tıkla...
Daha önce bir kağıda yazı yazdın diye çocuklarını istemediğini mi düşünecekler. Zorla yazdırıldığı ne kadar belli hakimi savcısı avukatı aptal da bir kendisi mi akıllı. Diyelim ki o yazıyı isteyerek yazmış ol, fikrin değişemez mi? Aklına başka biri düştüğü için aldatmış gibi hissettin maddi gücün olmadığı için ve utandığın için çocuklarını almak istemedin ama yanlışının olmadığına karar verdin ve maddi gücünü topladın şimdi çocuklarını istiyorsun. Olan bu olur. Onların annesi olduğun gerçeğini hiçbir şey değiştirmez. Annem paragözdür, umursamazdır videolar fotoğraflar paylaşıyor vs vs diyorsun. Bu durumda sen annenden vazgeçmemişsin. Çocukların mı senden vazgeçecek. Zaten adamın istediği de senin bu şekilde gözünü korkutmak.
 
gizemli8099 .!.:
Eşimde hiç mi hata yok burda tek hatalı benmiyim neden suçlar gibi konuşuyorsunuz dediklerinizi denemediğimi nerden biliyorsunuz 😢
Genişletmek için tıkla...

Ben asla suçlamıyorum.
Kolay olmadığınında farkındayım.
Ama burda yalandan ah canım tüh canım demek sadece seni kandırmak olur.
O ortamdan çıkıp silkelenmelisin.
Daha nekadar kötü olabilirki?
İnan bana eşin seni manipüle edip korkutuyor.
O ortamdan çıkıp piskolojik destek alıp kendine yeni bi hayat kurabilirsin gerçekten.
Böyle ağlayarak sadece kendini yıpratırsın.
Dost acı söyler.
 
Cherry92 .!.:
Nerden biliyorsunda böyle yazıyorsun?
Allah yardımcısı olsunda harekete geçmeden ne değişecek?
Benmi kötü kalpliyim yoksa bile bile 2nci çocuğu yapıp onları şiddet ortamında büyüterek psikolojilerini alt üst edenmi kötü kalpli?
Ondan sonra o çocuklar aynı konu sahibi gibi şiddetten 16 yaşından evden kaçıp mutluluk arayacak. Veya konu sahibi ailelerin 90%ın yaptığı gibi sizin için herşeye katlandım diyerek onları manipüle edecek.
Kendinize gelin artık.
Genişletmek için tıkla...
Guzel diyosun da nasil bi harekete gecsin ver akil o zaman gecsin bakalim cepte para yok aile yok cevre yok alicagi uc kurus parayla nasil bi hayat d
gizemli8099 .!.:
Beni anlayan biri çıktı allah razı olsun sizden şuan inanın o kadar kötüyüm ki sadece biraz destek istediğim için açtım bu konuyu çünkü kimsem yok arkadaşım yok ailem yok bana doğru yolu gösteren yok. Ben cahillik yaparken bana nasihat veren biri olmadı yanımda. Yada eşimden dayak yerken bana sahip çıkan kızımı ezdirmem diyen biri olmadı hiç 😢 şuan bunları yazarken ağlıyorum. Eltilerim hergün telefonda ablalarıyla anneleriyle konuşurken benim içim o kadar burkuluyordu ki sevgiye o kadar açım ki. Anneler gününde veya bayramlarda her zaman tek başımaydım. Ve bu şekilde ölücem
Genişletmek için tıkla...
Tek yapicagin suan bir ise girip para biriktirmek ondan sonra bir duzen kurup bosanma davasi acip cocuklarini yanina almak kucuk olduklari icin mahkeme sana verir ya bu yolu seciceksin yada siginma evine gidip dava acip cocuklarini alicaksin baska yol yok ama o evde durma bosan iki yoldan birini secerek
 
gizemli8099 .!.:
Merhaba ben 27 yaşında 2 çocuk annesiyim.. çocukken annem babam ayrıldı ve beni bi eşya gibi köye götürüp dedemlerin evine bıraktılar. Birde abim var abime babam baktı. Zor bi çocukluk geçirdim anneden babadan ayrı aile sevgisi görmemiş yoklukta dünyaya getirilen bi çocuktum. O zaman imtihanım başladı o günler aklımda film şeridi gibi yer etti 4 5 yaşındaki halimi dün gibi hatırlıyorum. Biraz uzun bi konu olacak lütfen kızmayın tek istediğim biraz destek. Şuan ağlamaklıyım bunalımdayım psikolojim o kadar kötü ki intiharı bile düşünüyorum. 16 yaşında eşime kaçtım çünkü beni baba gibi sevdi. Ailesiye oturdum kalabalık ailem olsun neşeli günlerimiz olsun gülüp eğlenelim bi sofraya hepimiz oturup yemek yiyelim istedim. Ama hiç bişey istesiğim gibi olmadı eşim sinir hastası biri çıktı gerçek yüzünü zamanla gösterdi. ailesi ise gittikçe üstüme gelmeye başladı beni her zaman ezdiler. 3 kaynımla aynı evi paylaştım onlar evlendi yeri geldi eşlerinin dolduruşuna gelip üstüme geldiler. Eşim ailemi hiç bi zaman sevmedi evlendiğimiz günden itibaren ailemle ilişkimi kesti. zaten ailemle pek görüşmezdim ama anne sevgisine aç biri olarak hep ağladım annemi istedim görüştürmedi. Sonra çocuk oldu o zamanlar korunmayı bilmediğim için aldıramadım da. Hep sustum göz yumdum düzelir dedim evlilikte olur böyle şeyler dedim ama eşim gittikçe beni daha çok dövmeye başladı normal şiddet psikolojik şiddrt hepsini yaşattı bana. Korktum boşanamadım. Sonra gidersen çocuğu vermem dedi daha çok korktum. Babam beni hiç aramaz annem derseniz paraya düşkün biri hergün makyajlar yapıp sosyal medyaya atar ama çocuklarını hiç hatırlamaz. Arkadaşım desen hiç yok daha düne kadar telefon bile kullanamazdım. Birkaç kere boşamnayı denedim anneme gittim annem başkasıyla evli ve çocuklarımdan en fazla 2 ay ayrı durabildim bu süreçte stresten 15 kilo verdim ölürsemde onların yanında ölcem diyip geri döndüm. Şuan ailesiyle oturuyorum tek bir odada hapis hayatı yaşıyorum. Kendimi öldürmek istiyorum o kadar çaresizim ki bana sahip çıkan hiç kimse yok. Kocamla zıt insanlarız her lafıma kızar bağırır aşağılar 1 haftadır ağlıyorum yemeden içmeden kesildim ölmek istiyorum artık ne olur yardım edin bana. Buŕaya yazmamın amacı biraz olsun dertleşmek. Bi cahillik yaptım ve 12 senedir bunun bedelini ödüyorum. Yeri geldi dayak yedim yeri geldi psikolojik şiddet ve baskı gördüm. Çocuklarımın yanında vuruyo bana benim gidecek hiç bı yerim yok gitsemde çocuklarımı alamıyorım. Bu dünyaya neden geldiğimi sorguluyorum. Annem babamı sevmezmiş bizde sevgisiz ailenin çocuklarıyız. Sonra boşandılar ve ben tek büyüdüm aramadılar sormadılar. Sevgiye açtım eşim baba olsun bana dedim evlendim çok cahillik yaptım. Hizmetçi gibi kullanılıyorum. Eşim bebi çok sevdiğini söylüyor ama hastalıklı gibi bişey. İnsan sevdiğine zarar verirmi diyorum benim huyum bu diyor. En ufak bi hatamda beni yerin dibine sokuyor. Mutluluğu maddiyatta sanıyor ama benim tek istediğim ilgi sevgi. Hep seni kimseye ezdirmedim dedi ama kendüsi ezdi. Keşke herkes ezseydi de sen ezmeseydin diyorum. Ayrılalım diyince deliye dönüyor çocukların psikolojisi bozulur diyor ama onların önünde dövüyo beni. İçimi dökmek istedim nolur
Genişletmek için tıkla...
 
gelengiden .!.:
Demezler mi böyle bir adama ikinci çocuğu neden verdin?
Şöyle düşün adam sinir hastası ailesi de hasta sen aynı yatağa girip ikinci çocuk verme şerefine nail ediyorsun???
Doğru mu?
Genişletmek için tıkla...
Evet ben eşimi hep sevdim çünkü gözümü açtım ilk onu gördüm. hep sabrettim düzelir dedim her evlilikte kavga olur dedim ve iyi davrandım alttan aldım. biraz da sessiz bi insanım çocukluktan kalan içine kapanıklık var. İkinci çocuğu düşünmüyordum korunuyorduk ama yine oldu bi şekilde ve aldıramadım
 
Evet çok zor, sahiplenilmemişlik, sevgisizlik vs hepsi zor kabul.
Ama bir adım atmazsanız bu işin bir çözümü de yok. Şuan herkes zararda siz de çocuklarınız da. Belki gerekiyorsa bir süre kendi ayaklarınızın üstünde durana kadar çocuklardan ayrı kalmanızda gerekebilir. Önce kendi canınızı kurtarın , sonra da canlarınızı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Minikbirbal
Derdime dert yapiyolar
Yorumlar
13
Görüntüleme
1K
Minikbirbal
Minikbirbal
M
Evlendiğime pişmanım ...
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Vignette
Vignette
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
5K
Toyumvar
Toyumvar
narintanyeri
Çok uzun bir yazı oldu farkındayım ama ne yapsam okuyan olursa bana bir yol gösterin 😭😭😭
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
narintanyeri
narintanyeri
A
Çocuk sahibi olmak istemiyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
3K
dasiyism
D
X