Bunaldim sıkıldım hayatim boyunca hep başkalarını kiskanmaktan imrenmekten..

bilmem ne kadar faydasi olur da, sosyal medyada gordugun fotolardaki abartili mutluluga bakip kendini yeme.. oraya baksak, anaaa kimsenin derdi tasasi yok, paso gezme tozma yeme icme laylaylom.. ve asla kiyas yapma..
Biliyorum ama onlar en azından sevdiklerinin yazıtlarının yanında bi günde olsa egleniyolar arkadaş çevreleri var kendime bakiym bide bombos
 
Ailenizden izin almamak için ekonomik özgürlüğe kavuşmanız gerekiyor. İş imkanı yok diyorsunuz ama muhakkak vardır. Belediyelerin meslek edindirme kurslarından tutun da kitaplar alıp evde üniversite sınavına hazırlanmaya kadar birçok seçeneğiniz olduğunu sanıyorum. Çalışın, çabalayın, ısrar edin. Aileniz de art niyetli dar görüşlü insanlar değillerse azminizden etkileneceklerdir.
 
Yanlis anlamayin ama, disari bile zor ciktiginiz halde sevgilinizle nasil tanistiniz? 5senelik de iliskiniz varmis ustelik nasil yurutuyorsunuz busekilde?:KK16:
 
Biliyorum ama onlar en azından sevdiklerinin yasıtlarının yanında bi günde olsa egleniyolar arkadaş çevreleri var kendime bakiym bide bombos
ben de sana imrenme diyorum iste; orda gorundugu/gordugun gbi degil her hayat..
 
Yanlis anlamayin ama, disari bile zor ciktiginiz halde sevgilinizle nasil tanistiniz? 5senelik de iliskiniz varmis ustelik nasil yurutuyorsunuz busekilde?:KK16:
Lise 3 ye tanıştık o zamanlar gizli kacak bulusuyoduk okul zamanı arkadaş falan derken izin alıp gidiyordum o gelecek bu da gelecek diye.. Öğrenmeden önce zar zor ayda bi bi gidip gorusiyoduk Ve erkek arkadaşım benim hayatimı biliyo anlayışından dolayı telefondan falan görüşüyoruz
 
Zor bi durum okuyamıyorsan nişanlan, bari erkek arkadaşınla görüşürsün.
 
Canım seni anlıyorum ben büyük şehirde olmama rağmen lise boyunca hiç bir özgürlüğüm olmamıştı. Okul gezilerine göndermezdi annem beni, sonra tüm arkadaşlarım gelir anlatırdı özenir dururdum. En yakın arkadaşımın gündüz vakti evimin çok yakınında bir alışveriş merkezinde yapılan doğum gününe bile gidememiştim. Yine benim dışımda tüm kızlar gitmişti. Lise boyunca hep içimde bir şeyler kaldı. Üniversite zamanı geldi dedim şehir dışına gidip kurtulayım ona da izin vermediler istediğim bölümü okuyamadım, bulunduğum şehir de puanımın yettiği bir bölüme yerleştim. Ama okulum şehrin diğer ucunda resmen o yüzden artık lisedeki gibi kontrol edemiyorlar, rahatım yani gündüz istediğim gibi gezebiliyorum alıştılar bir süre sonra bu duruma. Normal olduğunu anladılar yani.

Gençlik bir kere geliyor sonra da geçiyor bunu anlamıyorlar maalesef. Bazı şeyler ilerleyen yaşlarda yapıldığında gençlikteki gibi keyif vermiyor. Anneme bazen derim görmek istediğim bir sürü şehir var hiçbirini göremedim, yaşadığım şehirden dışarı adım atamıyorum diye. Evlen de kocanla gidersin diyor bana. Sanki mutlu bir evliliğim olacağı, gezmek için iyi bir maaşa sahip olacağımız, sağlıklı olacağımız garanti de o şekilde seneler sonrası için plan yapıyor. Demem o ki bu senin hayatın, gezmeye de hakkın var, bir sevgilinin olmasına da hakkın var. Madem ilişkin de uzun süreliymiş bir söz falan mı yapsanız acaba o zaman belki daha rahat olursun. En azından sevdiğin insanla rahatça görüşüp gezebilirsin.
 
Zor bi durum okuyamıyorsan nişanlan, bari erkek arkadaşınla görüşürsün.
Verseler biz dünden raziyiz nişana soze annemler istemiyorlar uç ay oldu bizi öğrendi tam uç aydır daha ne bi yere gonderiyo ne bulusup gorusebiliyoruz öğrenmeden öncede ayda aya zar zor gidiyorum zaten simdi hep yasak canim
 
Verseler biz dünden raziyiz nişana soze annemler istemiyorlar uç ay oldu bizi öğrendi tam uç aydır daha ne bi yere gonderiyo ne bulusup gorusebiliyoruz öğrenmeden öncede ayda aya zar zor gidiyorum zaten simdi hep yasak canim

Niye izin vermiyorlar ? Evde oturtup turşunu mu kuracaklar ?
 
Canım seni anlıyorum ben büyük şehirde olmama rağmen lise boyunca hiç bir özgürlüğüm olmamıştı. Okul gezilerine göndermezdi annem beni, sonra tüm arkadaşlarım gelir anlatırdı özenir dururdum. En yakın arkadaşımın gündüz vakti evimin çok yakınında bir alışveriş merkezinde yapılan doğum gününe bile gidememiştim. Yine benim dışımda tüm kızlar gitmişti. Lise boyunca hep içimde bir şeyler kaldı. Üniversite zamanı geldi dedim şehir dışına gidip kurtulayım ona da izin vermediler istediğim bölümü okuyamadım, bulunduğum şehir de puanımın yettiği bir bölüme yerleştim. Ama okulum şehrin diğer ucunda resmen o yüzden artık lisedeki gibi kontrol edemiyorlar, rahatım yani gündüz istediğim gibi gezebiliyorum alıştılar bir süre sonra bu duruma. Normal olduğunu anladılar yani.

Gençlik bir kere geliyor sonra da geçiyor bunu anlamıyorlar maalesef. Bazı şeyler ilerleyen yaşlarda yapıldığında gençlikteki gibi keyif vermiyor. Anneme bazen derim görmek istediğim bir sürü şehir var hiçbirini göremedim, yaşadığım şehirden dışarı adım atamıyorum diye. Evlen de kocanla gidersin diyor bana. Sanki mutlu bir evliliğim olacağı, gezmek için iyi bir maaşa sahip olacağımız, sağlıklı olacağımız garanti de o şekilde seneler sonrası için plan yapıyor. Demem o ki bu senin hayatın, gezmeye de hakkın var, bir sevgilinin olmasına da hakkın var. Madem ilişkin de uzun süreliymiş bir söz falan mı yapsanız acaba o zaman belki daha rahat olursun. En azından sevdiğin insanla rahatça görüşüp gezebilirsin.
Çok haklisin canım yine lise yıllarında bisiler bahane edip gidebiliyodum.
İki yıl oldu lise bitti sonraki yıllar ayda bi falan bi hafta öncesi izn alıp gidiyodum son iki uç ay hep baskiliyim
 
Niye izin vermiyorlar ? Evde oturtup turşunu mu kuracaklar ?
Ailesi yüzünden istemiyorlar ama bi kere bile erkek arkadaşımı karşısına alıp konuşmadı anlamadı dinlemedi yok hemen yok olmaz hakkımı helal etmem bunlar yani
 
evde olduğun için durum böyle. Çünkü onlara bağlıymışsın gibi hissettiriyorlar. Ben de evde olduğum süreçte kafama göre çıkamıyordum.

mesela lisede sevgilinle görüşecek kadar özgürmüşsün. ne zaman çalışmaya, okumaya başladın o zaman biraz daha özgürsün.
 
Cok doluyum birilerine anlatmaya çok ihtiyacım var. Her gün evdeyim yaz gelsin istemiyorum, başkaları can atar güneş alsın yaz gelsin diye ama malesef ben öyle değilim. Millet güneş olunca gezmeye gider, bizse köye gidiyoruz is yapıyoruz tamam fazla bi işimiz yok ama bugünde hava güzel şuraya gidelim gezelim yok bizde, yarin hava güzel köye gideriz var. Onun dışında hergun evdeyim yasadigim yer küçük hic bi gidilecek gezilecek yer yok is imkânı da yok ..arkadaş cevrem yok okuldan iki arkadasim var onlarla da ayda yılda bi görüşüyoruz. Annem beni çok sıkıyo erkek arkadaşımı öğrendi uç ay oldu ne gezmeye gidebiliym ne bska bisiye . benim yasitlarimin internetlerde gezme resimlerini görünce imreniyorum ben gidemiyorm yaz gldi artık herkesin deniz fotolarini görürüm bn denize bile gitmedm bu yaşıma geldim.. Buradan kizlari goruyom hergun yaşadığım yere bağlı olan ile gidiyorlar o kadr çok kiskaniyorum ki bazen keşke onların yerinde ben olsam diye iç geçiriyorum. Annmle mahalle gezmesine gidiyorum tek yer bura çok bunaldim herşey yasak . pantolon gitmeme laf ederler oje surmeme kısa giyinmeye saç boyama gezmeye gitmeyi bi hafta gitsem bi ay gidemiym yeni gittim oluyo cunki çevrediler yapiyo geziyo ama herşey bana yasak sanki ya çok bunaldim cokkk
Vallahi canım bunu okurken kendimi gördüm hatta kızlara okudum aynı bizim hayat şeklimiz dedi :KK70: yani canım insanların bir çogu böyle yaşıyor emin ol
 
evde olduğun için durum böyle. Çünkü onlara bağlıymışsın gibi hissettiriyorlar. Ben de evde olduğum süreçte kafama göre çıkamıyordum.

mesela lisede sevgilinle görüşecek kadar özgürmüşsün. ne zaman çalışmaya, okumaya başladın o zaman biraz daha özgürsün.
En azından lisede okulu bahane edip gorusuyoduk rahat oluyodu haberi olmuyordu ben annemden habersiz gezmek yerine onada soylim haberi olsun diye söylemeye çalıştım ama durum hep karisti simdi iste bile çalışmama izin vermiyo ancak yaşadığım yerde olursa olurmuş ile gidip çalışmak yok ilçede küçük bi yer
 
X