Canım seni anlıyorum ben büyük şehirde olmama rağmen lise boyunca hiç bir özgürlüğüm olmamıştı. Okul gezilerine göndermezdi annem beni, sonra tüm arkadaşlarım gelir anlatırdı özenir dururdum. En yakın arkadaşımın gündüz vakti evimin çok yakınında bir alışveriş merkezinde yapılan doğum gününe bile gidememiştim. Yine benim dışımda tüm kızlar gitmişti. Lise boyunca hep içimde bir şeyler kaldı. Üniversite zamanı geldi dedim şehir dışına gidip kurtulayım ona da izin vermediler istediğim bölümü okuyamadım, bulunduğum şehir de puanımın yettiği bir bölüme yerleştim. Ama okulum şehrin diğer ucunda resmen o yüzden artık lisedeki gibi kontrol edemiyorlar, rahatım yani gündüz istediğim gibi gezebiliyorum alıştılar bir süre sonra bu duruma. Normal olduğunu anladılar yani.
Gençlik bir kere geliyor sonra da geçiyor bunu anlamıyorlar maalesef. Bazı şeyler ilerleyen yaşlarda yapıldığında gençlikteki gibi keyif vermiyor. Anneme bazen derim görmek istediğim bir sürü şehir var hiçbirini göremedim, yaşadığım şehirden dışarı adım atamıyorum diye. Evlen de kocanla gidersin diyor bana. Sanki mutlu bir evliliğim olacağı, gezmek için iyi bir maaşa sahip olacağımız, sağlıklı olacağımız garanti de o şekilde seneler sonrası için plan yapıyor. Demem o ki bu senin hayatın, gezmeye de hakkın var, bir sevgilinin olmasına da hakkın var. Madem ilişkin de uzun süreliymiş bir söz falan mı yapsanız acaba o zaman belki daha rahat olursun. En azından sevdiğin insanla rahatça görüşüp gezebilirsin.