Merhabalar.
Pandemiden tam 5 ay evvel evlendim. Aşk evliliği değil de beni çok sevdiğini söyleyen , benim için her şeyi yapacağını söyleyen bir adamla hayatımı birleştirdim. Beni seven kişi , beni üzmez dedim. Aşık değildim ama seviyordum. Ailem asla bizi denk görmedi ( eğitim , çevre bakımından). Ben maalesef bunları göz ardı ederek ve daha evvelki tecrübelerimden dolayı sadece ‘iyi insan olsun , yeter’ mantığı ile evlendim. Bebeğim olsun çok istiyordum , çok şükür o da oldu. Pandemi başladı ve bizim işimizi direkt vurdu. Kendine ait 3 tane cafesi vardı. Çok ciddi bir geliri varken birden dibi gördük. Eve her gün gelip ne kadar mutsuz olduğunu anlatıp durdu. Bana yansıtma dememe rağmen sürekli anlattı. Ailesi asla arkasında olmayan ve onu hiç istemeyen bir kişi. Maddi durumu iyiyken arayan kardeşleri bile şu an telefonu kaldırmıyor. Ben evlendiğim için çok pişman oldum. Gerçekten şu an çok bunalmış durumda ve psikolojisi de bozuldu. Bana bebek konusunda elinden geldiğinin fazlası ile yardım ediyor. Parası varken hiç hesabını sormazdı, eli çok açık bir adamdı. Ama şu an tek kelime dahi konuşamıyoruz , hemen sinirleniyor ve saçma sapan cümleler kuruyor. Ailem durumun farkında ve bana destekler ama babam bırakmayı şu an için düşünme adam kötü biri değil sadece başına böyle bir durum geldi diyor. Maddi olarakta ailem destek olmaya çalışıyor ama bu eşimin ağırına gidiyor. Boşanmak istemiyorum ama dayanacak gücüm de kalmadı davranışlarına. Yok saymayı düşünüyorum ama sonra insan eve gelince eşiyle konuşmak istiyor.
bu durumlar geçer mi sizce
Biraz karışık anlattım kusura bakmayın…
