O zaman bende anlatayım:
7:30-8:00güne başlıyoruz, cocuklar hemen kahvaltı iztemiyor. Onlar süt içerken bulaşık makinasını boşaltıp ortalığı topluyorum. 4 ve 2 yaşında olduklarından ve evde olduğumuzdan yerler hergün süpürüp siliniyor. Banyo wc 2 güne bir. Iş yaparken youtubeda video "dinliyorum"
9:30/10:00 kahvaltı, bana mola(gündemi takip etme)
12:00'e kadar sakin yollarda yürüyüş veya kapı önünde çocuklar bisiklet ile turluyor(bulundugumuz yer buna müsait)kronik sorunlarimiz olmadigindan vitamin almak gereksiz gelirdi ama tecrübelerimden sonra cocuklara vitamin d3(avrupada yasiyoruz malum disarida cikamiyoruz gerekli diye düşünüyorum) ve vitamin c veriyorum, kendimde vitamin d3 ve b12 almaya başladım.
Eve gel corba içir küçüğü uyut
13-15:00kadar kişisel bakım,büyük oğlumla ilgilenme, namaz+okumalar..tekrar meal okumaya başladım buda bana iyi geliyor birde tefsir programı indirdim lakin düzene oturtamadım ona bakmayi. Netflixde dizi izliyorum, pilates yapıyorum. Bitiremedigim kitapları okuyorum, yine kitap siparişi verdim.
Mutfakta hamaratligim tutmadi bu sureçte, cocuklarinda talebi olmadi. Kilo vermye calisiyorum o yüzden çogunluk gibi yemege vermedim kendimi.
Akşama kadar çocuklarla oyna topla camasır bazende detayli düzenleme derken akşam 6 gibi eşim eve geliyor ve yemeğe oturuyoruz. Topla cay kahve derken bu saatden sonrasi bana zor geliyor cünkü cocuklar evde kosturuyor, maalesef komşulara ses gidiyor evin yapısı böyle, bir anda çığlık atmalar kahkahalar..geriliyorum peslerindeyim.kimsenin hakkina girmek istemiyorum...abarti bisey olmuyor belki fazla ses gitmiyordur ama aman bagirdilar aman biri düştü diye geriliyorum.
8de gün batıyor ve namazı cocuklarla kilip onlara uyku vaktinin geldigini hissettirmeye calisiyorum. Uyku rutini(dişleri fırcalama, kitap okuma, sohbet, ninni) derken çocukların uyuması 9u rahat buluyor.
Başlarda sıkılmaya vaktim olmuyordu, dışarıda işlerim çok oluyor(terapiler cocugun jimnastik kursu), evde kalmak bana dışarı cıkma baskısını üzerimden aldı diyebilirim. Arkadaşlarla bi ara gelmeyi cok özledim...cocuklarda iyiden iyiye bunaldı, markete vs hiçbir yere götürmüyorum kimseyi görmüyorlar darlanıyoruz bizde hali ile...bundan olumlu birseyler cikarmaya calisiyorum. Negatif yönlerimi düzeltmeye, kendimi geliştirmeye calışıyorum.
Ayın sonunda uniden uzakta eğitime başlayacagiz, seviniyorum bir yandan, ama ana okullari hala kapali olursa ben nasi cocuklarla ders dinlicem diyorum:)
Puzzle ve günlük tutmayi burdan fikir olarak aldım kendime:)