Cocuk icin evliligi devam ettirmek!

Hickimsesiz .!.:

Bende universite mezunuyum, ogretmenim.
6-17 yas arasi yuzme sporuyla aktif olarak ilgilendim,yarismalara katildim.
Karakaleme yillardir ilgim var arada firsat bulursam kara kalem calismalari yaparim.
Ingilizceyi toefl ve gre sinavlarini gecmis birisi olarak cok iyi derecede biliyorum.
Ancak suan kitap bile okumaya firsat bulamiyorum, tavsiyelerinizi dikkate alicam tesekkurler.

Genişletmek için tıkla...

dileksu .!.:

Bu zamana kadar delirmemiş olmanız bile bir şans.Benim kızım da uykusuz ve zor bir çocuktu.Ben her an çocuğumla ilgileneyim çabasında bir anneydim.İşimi bırakmıştım ve ilk çcocuğum,ailemden kimse yok yakınımda,öylece kalakalmıştım çocukla.Anne olmak bir kadın için çok güzel ama bir o kadar da sancılı.İnsan sanki şok oluyor,bir anda tüm hayatı değişiveriyor.Anneliğin verdiği sorumluluk kadına hem fiziksel hem de psikolojik inanılmaz bir yük bindiriyor ki bunu bir erkeğin anlaması imkansız.Ben kızım birbuçuk aylıkken tam gün yardımcı almaya başladım her gün.Evin tüm işini o yapardı,ben sadece yemek yapardım ve kızımla ilgilenirdim.Bir yaşını geçtikten sonra haftada birkaç defa evin alışverişi,arkadaşları la vakit geçirmek vs için birkaç saatliğine kızımı bırakır çıkardım çünkü yardımcım tanıdık ve çok güvenilir biriydi.Dışarıdan bakıldığında hayatım çok kolay gibi görünürdü ama o kadar zorlanıyordum ki bu durumda bile ki gayet dirençli,çalışkan,yorulmak bilmeyen biriyimdir.İlk üç yıl kesintisiz üç saat uyku uyuyamadım,gecede beş saati bulan toplam uykum olmadı.Eşimin bol seyahatli yoğun iş hayatı vardı,evdeki her türlü sorumluluk,mali işler vs bana aitti.Kızım iki yaşına gelince yardımcıyı haftada üç güne indirdim.üç yaşına gelince de sadece haftada bir temizliğe yardımcı almaya başladım.
Bunları size yazdım ki kendinizi suçlamayın,yüzde yüz haklısınız.Ben,yukarıda yazdığım şartlarda dahi gergin,yorgun ve negatif oluyordum sık sık.Eşim de aynı sizin eşiniz gibi şikayet ediyordu.Bulunduğunuz durumda psikolojiniz allak bullaktır sizin.Eşiniz son derece kaba ve düşüncesizce konuşmuş,aşırı benmerkezli davranmış.Bu kadar zorluk çekip bir de eşinizden destek görmek yerine bu kırıcı sözleri duymak sizi ne kadar da derinden yaralamıştır.Acilen yardımcı alma konusunda eşinizle konuşun.Tecrübelerime dayanarak en ideal yardımcının haftada dört beş yarım gün geleni olduğunu söyleyebilirim.Zira,benim iki yıl boyunca haftada beş tam gün yardımcı almam,tanıdık olmasına rağmen beni farklı yönlerden yıpratmış ve sıkmıştı.Çalışıp evin dışında yaşamaya alışmış bir kadının başka bir kadınla evde her gün dipdibe olması da insanı çok geriyor ki normalde gayet ılımlı ve sakin biriyimdir.Bu defa da yardımcının yaptıkları size batıyor ve iş yoğunluğu yerine bunlardan şikayet ediyorsunuz eşinize ve adınız yine negatif ve dırdırcı oluyor.
Burada yapılan bazı empatiden yoksun yorumları de es geçin.Nedense kadınlar bazen böyle konulara yorum yazarken kendi becerikliliklerini ispat etme yarışına giriyorlar ya da bak benim halim daha kötü ama başarıyorum havasına bürünüyorlar.Çocuğunuz varsa en kötü durum önceden çalışıp evde olduğunuz,tüm gün çocuğunuzla olduğunuz bir hayattır,tabii çocuğunuza hakkıyla ilgi gösteriyorsanız.Bir de çocuktan çocuğa öyle fark vardır ki bazı çocukları büyütmek ikiz üçüz büyütmek gibidir aynı anda.Benim her iki kızım da çok zor büyüdü.Bazı çocuk koyarsın durur,saatlerce uyur,kendini oyalar vs.Bu sebeple şartları kıyaslamak çok anlamsızdr.Ben kızımı büyütürken ,daha bir aylıkken en fazla öğlen uykusu yarım saat,toplam gece uykusu altı yedi saatti ama arkadaşlarımın bebekleri onaltı saat uyurdu.Anakucağına koyarlardı dururlardı,benimki tüm gün kucağımda bile ağlardı,anakucağı,puset vs kullanamadık zaten.Bu sebeple,gülüp geçiyorum bazı yorumlara.

Genişletmek için tıkla...

pcpca .!.:

nerdeyse bütün yorumları okudum. öncelikle anen olarak yaşadıklarınız çok normal. çoğumuz bu zamanlardan geçtik. eşinizin tepkisini fazla abartılı buldum. bence eşinizi entellektüel falan diye çok gözünüzde büyütmeyin. sizinde ondan aşağı kalır aynınız yok. hatta siz annesiniz daha üstünsünüz kariyerinizi çocuğunuz için bırakmışsınız. eşinizin size destek olması gerekirdi. çok entellektüel çok bilen biriyse anlayışlı olacak sizin psikolojinizden anlayacaktı. böyle kestirip atmayı herkes bilir.

bence eşiniz için bile olsa bebğinizi bırakıp bi süre daha işe dönmeyin. ben o kadar pişmanımki... sizinle olabildiği kadar evinizde kalın. sonra o okula siz işe... bu güzel günler bi daha gelmezki...

ben sizin yaşadıklarınızla birlikte birde işe gidiyorum.eşlerimizinde tavrı aynı. e be adam çok bilmiş konuşacağına ne olduda bu kadın böyle oldu diye düşünsene yokkk önce bencillik. her işi yap yorgunluktan öl ama mutlu ol gülümse.uykusuz kal ama mutlu ol..oldu başkaaa...

bu arada bakıcıyla siz aynımısınız??? ben burda patlardım işte...

Genişletmek için tıkla...

quarta .!.:

çocuk yap evlilik düzelir fikrinin tam zıttı şekilde,çocuk karı koca ilişkisini "sınıyor".çocukla beraber herşey bambaşka bir şekle giriyor,erkekler loğusalık yaşıyor,kadın herşeye yetişmeye çalışırken,dönüp bakıyor ki,kendini yitirmiş..
ben de yaşadım benzer durumları..eminim çoğu kadın yaşamıştır.
silkelenip kendine gelmek gerek..önce kendinizi toplayın..kendinizle ilgilenin..yapmaktan zevk aldığınız şeyler ufak ufak geri dönün,ya da yenilerini yaratın..anne ne kadar mutlu çocuk o kadar mutlu..aynı şekilde kadın ne akdar mutluysa eşini de o kadar mutlu eder.
çocuğunuz için bir yardımcı bulun ve kendinize vakit ayırın..böylece eşinize olan duygularınız canlanacaktır.o da bu değişimi farkeder emin olun..
temiz bir ev mis gibi yemeklerden ziyade,karşısında mutlu güleryüzlü bir kadın ve akşam kahvalatısını tercih eder çğu erkek

Genişletmek için tıkla...

prensesannesi34 .!.:

Eşinizin dediği gibi herşey parayla olmuyor hanımefendi.Biz anneyiz ama herşeyden önce kadınız.Entellektüel eşinize 1 hafta çocuğu bırakın ve hiç karışmayın bakalım entellektüelin E si kalıyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Dilay80 .!.:

esiniz haksiz degil aslinda yani negatif elektrik sactiginizdan o da bunalmis belli, ama cok hafife aldigida belli... Söyledikleri agir olmus ve sizi duygusuzlukla suclarken (hani senin verdiklerni parayla alirim demis ya) kendisi duygusuzca bi cözüm sunmus... Bence ona iyi bi ders verin... Söyleki, belli sen bu evliligi daha yürütmek istemiyorsun, benimle olmak istemeyini zorla tutamam ama cocugumuzun ve bunca senenin hatrina senden bir sey istiyorum, bir hafta sadece bir hafta isten izin al, bu sürecte benim ilgilendigim tüm seylerle sen ilgilen ve bende senin ise gittigin saatte evden cikayim eve geldigin saattede geleyim , aslinda 3-4 gün bile yeterli bu hafta sonu rica ediyorum yapalim, sonra herkes kedi yoluna diyin....o zaman görsün anyayi konyayi...

Genişletmek için tıkla...

Hickimsesiz .!.:

Cok iyi bir teklif aslinda ancak kabul eder mi bilemiyorum.
Tesekkurler cevabiniza.

Genişletmek için tıkla...

Hickimsesiz .!.:

Cok tesekkur ederim cevabiniza, tespitleriniz kesinlikle dogru.

Genişletmek için tıkla...

Hickimsesiz .!.:

O kadar haklisiniz ki bende hergun saatlerce kitap okuyup, belgeseller izleyip, cayimdan kahvemden yudumlamak isterim.
Yeni hobiler edinip, arkadaslarimla keyifli sohbetler yapmak isterim ancak tum bunlardan az ya da cok fedakarlik gerektiriyor annelik,tesekkurler..

Genişletmek için tıkla...

quarta .!.:

ilk defa anne olan her kadın benzer şeyler yaşıyor emin olun.önemli olan düzelmesi için birşey yapmakeşinizin sizi sevdiğine inanıyorum ben ,sadece hayalkırıklığı yaşıyor,ve çocuktan sonraki durumlara alışmak erkekler için daha zor..çünkü kadın çocukla ilgileniyor,evdi işti derken uğraşacak çok şey var.erkekler kendilerini köşeye atılmış sanıyorlar.ilgisiz kalınca ,inanın çocuklarını bile kıskanıyorlar içten içe..:)


öyle ama annelik de tamamen kendini çocuğa adamak değil bana göre.saatlerce kitap okuyamasanız da,15 dk okuyun..çocuk uyurken evişini 15 dk yapamyın ,birşey olmaz..mesela ben,yaz tatilinde oğlum bir süre oyuncaklarıyla oynarken ya da tv izlerken,ocağa yemek koymuşken,hemen alıyodum elime kitabı 10 dk aralıklarla okuyodum..zahmetli mi evet öyle ama bana verdiği hazza değiyor..
h.sonları 1-2 saat babaya bırakın,siz arkadaşlarınızla çıkın mesela.
ya da gideceğiniz yerlere çocuğunuzu da götürün bazı zamanlarda..çok yorgunluk oluyor çocukla çıkmak ama en azından hava almak insna iyi geliyor..
düşüncelerinizi eşşinizle de paylaşın bence..sonrası için bunları yapmak istiyorum..sen de haklısın,seni çok ihmal ettim vs gibi konuşşmalar eşinize de iyi gelecektir.ondan da destek isteyin.bakalım ne diyecek?

Genişletmek için tıkla...

Hickimsesiz .!.:

Herkese merhabalar,
Ben 27 yasindayim, 18 aylik bir bebegim var ve 5 yillik evliyim.
Universiteden mezun olunca dogum yapana kadar ozel bir okulda ogretmenlik yaptim.
Ancak dogumdan sonra ise baslamadim yeniden.
Bosanmis bir ailenin cocuguyum, hayatimin buyuk cogunlugu bir seyleri icime atarak gecti.
Esimle tanistim, kendisi surekli okuyan, iyi bir meslegi olan,cok iyi bir universiteden mezun olmus, duzenli sporunu yapan, yediklerine kadar dikkat eden,kendine ozguveni sonsuz olan birisi.
Evliligin ilk yillarinda bazi sorunlar yasasakta kimileri kendiliginden, kimileri de bizim adim atmamizla cozuldu.
Sonra bebegimiz dogdu cok sukur ama hayat bizim icin epey zorlasti.
Yardim edecek kimsem yok, kaldi ki artik herkes hemen hemen ayni kosullarda.
Oglum reflu rahatsizligi cekti cok uzun sure, aglama krizleri, uykusuz geceler, idare edilmesi gereken bir ev, hic susmadan aglayan bir bebek..
Calisip isten yorgun gelen bir es.
Her turlu evin ic islerine ve bebege yetismeye calisan, sinirleri alt ust olmus, gergin bir ben.
Boyle boyle derken esimle hic vakit geciremez, basbasa hicbir sey yapamaz,sadece cocugumuzla ilgilenip, o uyudugunda yorgunluktan uyuyakaldigimiz birer es halini aldik
Birde uzerine 1 yas kontrolunde oglumuzda buyuk olasilikla hiperaktivite sorunu oldugunu doktorumuzdan ogrendik ve 1 sn bile yerinde duramayan, sabahtan aksama kadar surekli kosan,evin altini ustune getiren bir bidikla mucadeleye kollari sivadik.
Zamanla hicbir seye tahammul gosterememeye basladim.
Uykusuzluktan her sabah hemen hemen gergin uyaniyorum.
Aksam esim isten gelene kadar oglum beni milyon kere yipratmis oluyor.
Ailemden cok uzaktayim, arkadaslarim var ancak kimseye dert yanmak istemiyorum.
Hal boyle olunca hep esime karsi gergin, zaman zaman olanlardan sikayetci,cabuk ofkelenen biri olup cikiyorum.
Esimde evde sukunet ve huzur istegini devamli dile getiriyor.
Ancak ne yaparsam yapayim bu gergin halimden kurtulamiyorum.
En son 2 gun once eften puften bir sebepten tartistik.
Ve tartismanin ardindan konusmaya calistigimizda esim ona devamli negatif enerji verdigimi, birlikte ortak yapacak bir seyimizin olmadigini, beni kirmamak icin bu dusuncelerini yansitmadigini ancak cocugumuz olmasa birbirimize uygun esler olmadigimiz icin bu evliligin surmeyecegini, benimle sadece yuzeysel konulari konusabildigini asla derinlere inemedigini soyledi.
Benim ona ve cocuguma verdigim her seyi parasini verip satin alabilecegini soyledi.
Ya cocugumuz icin, o anne babasiz buyumesin diye birbirimize sIkIntI vermeden devam ettirelim, ya da cocuk bakmak seni geriyorsa ise girip cocugu krese birak, ya da ayrilmak istiyorsanda ayrilalim dedi.
Hicbir sey diyemedim...
Evet dogumdan beri cok zorlaniyorum, evet sinirlerim helak oldu, evet her gece uykusuzum, evet hiperaktif bir cocugum var, evet kariyerim icin bir yol katedemedim, evet konusacagim kimse yok, evet cok uzun zamandir hic kitap okuyamadim, internette saatlerce takilip bir seyler arastiramadim, evet uzun sure vaktimi alacak yemekler yapamiyorum, evet artik camasirlarimi cok duzenli utuleyemiyorum...
Ama hergun cocuguma bakiyorum, onun icin oyun gunlerine katiliyorum, hergun evime taze yemekler hazirliyorum, evimi duzenli tutmaya cabaliyorum, temizliyorum fakat entellektuel bir es olamiyorum.
Yaptigim her seyi bir yardimci ya da utucude yapabilir, cocugumunda bana ihtiyaci yok.
O zaman insanlar neden evlenir ki, huzur hep kadinin erkege vermesi gereken bir sey mi?
Eskiden ne cesurdum yahu her dusundugumu yapardim, cocuktan sonra mi boyle zayif oldum?
Bosanmis aileyi en iyi ben biliyorum arada kalan hep ben oldum.(Diger bosanmis aileleri tenzih ediyorum, kimseyi uzmek istemem,lutfen yanlis anlamayin beni.)
Bu durumda ne yapilir? Tavsiyeleriniz icin, okudugunuz icin simdiden tesekkur ederim..

Genişletmek için tıkla...

Hickimsesiz .!.:

Tesekkur ederim tum yorumlara ve tavsiyelere.
Oglumuzun kendi kendine uyuyamamasi sorunundan oturu profesyonel bir yardim almaya karar verdik.
Sonrasinda da utu ve temizlik icin yardim almayi planliyoruz.
Iki gecedir oglum hic uyumuyor desem yeridir, dis huzursuzlugumuzda var.
Ve artik dayanamayacak bir haldeydim esim sabah 4:30a kadar kendisi ilgilendi oglumuzla ve ben uyudum cok sukur.
Gunduzde yarim gun izin kullandi ilkkez boyle bir yardimda bulundu ama ilac gibi geldi.

Genişletmek için tıkla...