Cocuk icin evliligi devam ettirmek!

MissCherryBlossom · 23 Kasım 2014

Esiniz bencil, odun ve duygusuz.

Senin verdigin her seyi parayla alirim ne demek ya, anne sevgisi parayla alinir mi?

Bana huzur vermiyorsun demis, o size huzur veriyor mu, evlilikte her sey karsilikli sonucta. Cocuk ikinizin , biraz da o sizin ve cocugunuz icin caba gostersin. Sizin kafaniz sistiginde o size huzur vermeye, mutlu etmeye calissin. Siz de ona soyleyin bunu, sen bana ne kadar hzuur verdin, ask gosterdin diyin? Kalir oracikta. Madem evlendi, sorumlulugu tasiyacak. Su adan o da hiperaktif cocuk sorumlulugu tasimaya zorlaniyor ama siz de insan evladisiniz, 50-50 her seyi paylasmalisiniz.

Sinirleriniz cok yipranmis, bence bosanma gibi buyuk bir karari vermeyin. Bir yardimci tutun, ise donun, biraz yetiskinlerle vakit gecirip kafanizi dinleyin, bir kendinize gelin. Ondan sonra evliligimden, hayatimdan mutlu muyum diye dusunun. Hala cocuk icin ite kaka bir arada oldugunuzu dusunuyorsaniz, o zaman tekmeyi koyun. Ama simdi acele etmeyin, cocugunuzu dusunerek birazik daha sabirli olun derim. Cidden iliskinizden mutsuzsaniz, hala gencken onunuze bakarsiniz; lakin dedigim gibi sinirleriniz harap haldeyken saglikli dusunebileceginizi sanmiyorum. Bir de ufak tavsiye vermek isterim, bol B vitaminli gidalar tuketin, sinirlerinize iyi gelir.

Epica Rockk · 23 Kasım 2014

Annemle babam geldi aklıma . Bundan 50 yıl öncesi falan yeni evliler köyde yaşıyorlar . Babam köyün en fakir çocuklarından biri . Sabah beşte namaza kalkınca bir daha uyumazlarmış . İki çocuk bir kayınvalide . Babam erkenden madene çalışmaya gidermiş . Annem dağdan odun taşırmış soba için tek başına . Sonra hayvanlarla ilgilenirmiş . Çocuklarıyla falan derken evde su olmadığı için kovalarla çeşmeden eve su taşırmış tabi yemekte bulaşıkta çamaşırda o suyla yıkanıyor günde kaç kere taşıyorsa anacığım . Yemeğini yaparmış . Sonra halı dokuma tezgahının başına geçermiş boş kalınca o zamanın parasıyla babam madende 1000 kazanıyorsa annem dokumayla 2000 kazanırmış bir ayda . Anneme hep saygı duymuşumdur bu yüzden . Sonra babam gecenin bir vakti madenden gelirmiş yüzü gözü belli olmazmış kömür karasından . Yemeklerini yerlermiş babamda annemin halı dokuması için gerekli artık ipmi herneyse onları ayırıp anneme yardım edermiş yorgun düşüp birlikte uyurlarmış . Sonra sonra babam Almanya furyasıyla maddi durumunu epey iyileştirmiş . Biz sonradan doğduk ablamla rahatın içinde büyüdük . Annem ne zaman anlatsa hem yaşadıkları masal gibi gelir hemde hayatımda ki en güzel aşk hikayesi gibi gelir bana . Babam rahmetli oldu . Öldüğü güne kadar maddi durumumuz çok iyi olsa da hep sırt sırta çalıştılar . Annem asık suratlı bir kadındır ben babamın şikayet ettiğini hiç duymazdım aksine onu güldürmek için türlü şaklabanlık yapardı . Birbirlerinden şahsi hiçbir beklentileri yoktu . Hayatı geldiği gibi hiç kavga etmeden yaşarlardı . Öyle kenetlilerdi ki birbirlerine hayran kalırdım . Yine sabah namazında kalkar uyumazlardı . Annem tarhana çorbası kaynatırken babam evi süpürürdü sabah saat altı biz horul horul uyuyoruz tabi . Alışmışlar birlikte mücadeleye çalışmaya emekli olmasına rağmen babam hiç durmazdı durduramazdık . Düşünsenize 50 yıllık bir evlilik fakirlik görmüşler hastalık ölüm görmüşler ya neler yaşamışlar yazsam roman olur bir kere boşanmayı akıllarından bile geçirmemişler . Hep sırt sırta hayatın zorluklarını al aşağı etmişler . Bizler çok şanssızız . Böyle gerçek ilişkileri yaşamamız imkansız nerdeyse . Ben hiçbir ilişkimde anne babamın o gerçek bağlılığının tadını alamadım . En ufak bir sorunda ya ben arıza çıkardım ya karşımda ki . Niye yazdım bunları bilmiyorum konuyu okuyunca bunları yazmak geldi içimden .

Yawrukush · 23 Kasım 2014

MissCherryBlossom .!.:
Esiniz bencil, odun ve duygusuz.

Senin verdigin her seyi parayla alirim ne demek ya, anne sevgisi parayla alinir mi?

Bana huzur vermiyorsun demis, o size huzur veriyor mu, evlilikte her sey karsilikli sonucta. Cocuk ikinizin , biraz da o sizin ve cocugunuz icin caba gostersin. Sizin kafaniz sistiginde o size huzur vermeye, mutlu etmeye calissin. Siz de ona soyleyin bunu, sen bana ne kadar hzuur verdin, ask gosterdin diyin? Kalir oracikta. Madem evlendi, sorumlulugu tasiyacak. Su adan o da hiperaktif cocuk sorumlulugu tasimaya zorlaniyor ama siz de insan evladisiniz, 50-50 her seyi paylasmalisiniz.

Sinirleriniz cok yipranmis, bence bosanma gibi buyuk bir karari vermeyin. Bir yardimci tutun, ise donun, biraz yetiskinlerle vakit gecirip kafanizi dinleyin, bir kendinize gelin. Ondan sonra evliligimden, hayatimdan mutlu muyum diye dusunun. Hala cocuk icin ite kaka bir arada oldugunuzu dusunuyorsaniz, o zaman tekmeyi koyun. Ama simdi acele etmeyin, cocugunuzu dusunerek birazik daha sabirli olun derim. Cidden iliskinizden mutsuzsaniz, hala gencken onunuze bakarsiniz; lakin dedigim gibi sinirleriniz harap haldeyken saglikli dusunebileceginizi sanmiyorum. Bir de ufak tavsiye vermek isterim, bol B vitaminli gidalar tuketin, sinirlerinize iyi gelir.

Cok tesekkur ederim ictenlikle uzun uzun yazmissiniz..Erkekler her seyi kendilerine bekliyorlar.
Suan okul donemi icin gec kaldim ya ikinci donem icin ya da seneye ise donebilirim.
Tekrar tesekkurler.

Menesa · 23 Kasım 2014

Esin ise gittigi icin senin ne kadar cabaladigini unutuyor veya gormuyor..

Erkekler isten gelip , cocugu sevip uyuduklarini gordukleri icin sadece bukadar kolay saniyorlar ..

Esin cok kolaya kacmis secenekte qyrilik mevzusunu acmasi , kabalik olmus ..

Ama madem herseye yetisemiyosun , bence bir yardimci almalisin, bu gayet normal birsey...

lovesnob · 23 Kasım 2014

Hickimsesiz .!.:
Herkese merhabalar,
Ben 27 yasindayim, 18 aylik bir bebegim var ve 5 yillik evliyim.
Universiteden mezun olunca dogum yapana kadar ozel bir okulda ogretmenlik yaptim.
Ancak dogumdan sonra ise baslamadim yeniden.
Bosanmis bir ailenin cocuguyum, hayatimin buyuk cogunlugu bir seyleri icime atarak gecti.
Esimle tanistim, kendisi surekli okuyan, iyi bir meslegi olan,cok iyi bir universiteden mezun olmus, duzenli sporunu yapan, yediklerine kadar dikkat eden,kendine ozguveni sonsuz olan birisi.
Evliligin ilk yillarinda bazi sorunlar yasasakta kimileri kendiliginden, kimileri de bizim adim atmamizla cozuldu.
Sonra bebegimiz dogdu cok sukur ama hayat bizim icin epey zorlasti.
Yardim edecek kimsem yok, kaldi ki artik herkes hemen hemen ayni kosullarda.
Oglum reflu rahatsizligi cekti cok uzun sure, aglama krizleri, uykusuz geceler, idare edilmesi gereken bir ev, hic susmadan aglayan bir bebek..
Calisip isten yorgun gelen bir es.
Her turlu evin ic islerine ve bebege yetismeye calisan, sinirleri alt ust olmus, gergin bir ben.
Boyle boyle derken esimle hic vakit geciremez, basbasa hicbir sey yapamaz,sadece cocugumuzla ilgilenip, o uyudugunda yorgunluktan uyuyakaldigimiz birer es halini aldik
Birde uzerine 1 yas kontrolunde oglumuzda buyuk olasilikla hiperaktivite sorunu oldugunu doktorumuzdan ogrendik ve 1 sn bile yerinde duramayan, sabahtan aksama kadar surekli kosan,evin altini ustune getiren bir bidikla mucadeleye kollari sivadik.
Zamanla hicbir seye tahammul gosterememeye basladim.
Uykusuzluktan her sabah hemen hemen gergin uyaniyorum.
Aksam esim isten gelene kadar oglum beni milyon kere yipratmis oluyor.
Ailemden cok uzaktayim, arkadaslarim var ancak kimseye dert yanmak istemiyorum.
Hal boyle olunca hep esime karsi gergin, zaman zaman olanlardan sikayetci,cabuk ofkelenen biri olup cikiyorum.
Esimde evde sukunet ve huzur istegini devamli dile getiriyor.
Ancak ne yaparsam yapayim bu gergin halimden kurtulamiyorum.
En son 2 gun once eften puften bir sebepten tartistik.
Ve tartismanin ardindan konusmaya calistigimizda esim ona devamli negatif enerji verdigimi, birlikte ortak yapacak bir seyimizin olmadigini, beni kirmamak icin bu dusuncelerini yansitmadigini ancak cocugumuz olmasa birbirimize uygun esler olmadigimiz icin bu evliligin surmeyecegini, benimle sadece yuzeysel konulari konusabildigini asla derinlere inemedigini soyledi.
Benim ona ve cocuguma verdigim her seyi parasini verip satin alabilecegini soyledi.
Ya cocugumuz icin, o anne babasiz buyumesin diye birbirimize sIkIntI vermeden devam ettirelim, ya da cocuk bakmak seni geriyorsa ise girip cocugu krese birak, ya da ayrilmak istiyorsanda ayrilalim dedi.
Hicbir sey diyemedim...
Evet dogumdan beri cok zorlaniyorum, evet sinirlerim helak oldu, evet her gece uykusuzum, evet hiperaktif bir cocugum var, evet kariyerim icin bir yol katedemedim, evet konusacagim kimse yok, evet cok uzun zamandir hic kitap okuyamadim, internette saatlerce takilip bir seyler arastiramadim, evet uzun sure vaktimi alacak yemekler yapamiyorum, evet artik camasirlarimi cok duzenli utuleyemiyorum...
Ama hergun cocuguma bakiyorum, onun icin oyun gunlerine katiliyorum, hergun evime taze yemekler hazirliyorum, evimi duzenli tutmaya cabaliyorum, temizliyorum fakat entellektuel bir es olamiyorum.
Yaptigim her seyi bir yardimci ya da utucude yapabilir, cocugumunda bana ihtiyaci yok.
O zaman insanlar neden evlenir ki, huzur hep kadinin erkege vermesi gereken bir sey mi?
Eskiden ne cesurdum yahu her dusundugumu yapardim, cocuktan sonra mi boyle zayif oldum?
Bosanmis aileyi en iyi ben biliyorum arada kalan hep ben oldum.(Diger bosanmis aileleri tenzih ediyorum, kimseyi uzmek istemem,lutfen yanlis anlamayin beni.)
Bu durumda ne yapilir? Tavsiyeleriniz icin, okudugunuz icin simdiden tesekkur ederim..

Sanirim bebekle ilgilenirken ister istemez esimizi ihmal ediyoruz onlarda ii günde varlar kötü günde sabredemiyorlar en iyi çözüm bebeğiniz kreş e bırakıp çalışmanız psikoloji niz açısından daha iyi olacağını düşünüyorum boşanma konusunda Bişey diyemem eşiniz pes etmiş artık anladigim o

fatihpepe · 23 Kasım 2014

Annelikle ilgili yazdiklarinizi okuyunca tebessum ettim :) cunku ayni donemde ayni seyleri hissettim,sonra duzenim yavad tavad oturdu emin olun sizinde oyle olacak
Butun gununuzu cocuk yada eve ayirarak gecirmeyin onemli olan uzun degil kaliti zama gecirmek
Mesela birgun cocugunuz icin parka oyun grubuna vs.gidiyorsan birgun arkadaslarinla bulus,esinin izinli oldugu gun cocugunu birak magazalara bakinmaya kuafore vs.git
Imkanin varsa birkac saat cocugunu guvendigin birine birak esinle sinemaya yada tiyatroya falan gidin
Yada cocugunla ikiniz birkac gun ailenin yanina gidin bu sana cok iyi gelecek(bana iyi geliyor) dondugunde daha guvenli daha sakin biri olursun bence

aybeniz15 · 23 Kasım 2014

Benim de 9 aylik kizim var. Ben de ucretsiz izindeyim Su an, dediginiz gibi insan bunaliyor.. hic birsey yapamamak, sabahtan aksama kadar bebek bakmak Cok yorucu.. yasayan anlar.. bence calismaya baslayin ve siz isteyken bakici baksin, en azindan yarim gun kafaniz dagilir. Ogretmenmissiniz. Ucretli ogretmenlige basvurun. Ben de rehber ogretmenim. Seneye eylulde, kizim birbucuk yasina gelince baslicam ise...kendiniz icin de birseyler yapmalisiniz yoksa boyle bunaliyor insan.

Bukrem_ · 23 Kasım 2014

Eşiniz çok anlayışsız
siz hala onun haklı olduğunu savunur gibi yazmışsınız
çocuk ev işi bu sorumluluklar anneyi yıpratıyor yoruyor
ama iş tamamen eşinizde bitiyor
huzur arıyorsa önce konuşmasını öğrenmeli söyledikleri çok kırıcı
demek ki eğitimle olmuyor bu işler

miso · 23 Kasım 2014

Valla eşiniz çocuk sahibi olmayı istediyse kusura bakmasın bu duruma katlanacak. Sizin bütün gün nelerle uğraştığınız görmüyor mu? Kolay mı sizin hayatınız. O işini bitirip eve gelince sizin ona ilgi göstermenizi, rahatlatmanızı bekliyor ama asıl rahatlatılmaya ihtiyacı olan sizsiniz bu durumda. Anlayışsızlık eşiniz açıkça. Her ne kadar kendisi bütün gün çalışsa onun da çocuğun bakımına eve geldiği zaman ya da hafta sonları yardımcı olması lazım. Sonuçta çocuk ikinizin de çocuğu. Siz onunla oturun konuşun, durumunuzu, hissettiklerinizi anlatın. Belki sizi ve anlar ve tavrı değişir. Umarım...

miso · 23 Kasım 2014

Valla eşiniz çocuk sahibi olmayı istediyse kusura bakmasın bu duruma katlanacak. Sizin bütün gün nelerle uğraştığınız görmüyor mu? Kolay mı sizin hayatınız. O işini bitirip eve gelince sizin ona ilgi göstermenizi, rahatlatmanızı bekliyor ama asıl rahatlatılmaya ihtiyacı olan sizsiniz bu durumda. Anlayışsızlık eşiniz açıkça. Her ne kadar kendisi bütün gün çalışsa onun da çocuğun bakımına eve geldiği zaman ya da hafta sonları yardımcı olması lazım. Sonuçta çocuk ikinizin de çocuğu. Siz onunla oturun konuşun, durumunuzu, hissettiklerinizi anlatın. Belki sizi ve anlar ve tavrı değişir. Umarım...

Marsis · 23 Kasım 2014

Hickimsesiz .!.:
Tesekkur ederim.Esim eve yardimci alma secenegini sunmadi yanlis anlamissiniz malesef, senin yaptigin herseyi bir yardimci yapar ve basimida sisirmez, yani sana ihtiyac yok dedi.

Bence çok alıngan davranıyosunuz eşiniz son derece mantıklı konuşmuş biz kadınlar mutlu evliliği temiz ev lezzetli yemek ve sağlıklı çocuk olduğunu sanıyoruz ama bunları(eşinizin de söylediği gibi) parasıyla da elde edilebilir. Kocanız sizi ve eski günlerinizi özlemiş. En iyi çözüm işe başlayıp çocuğu kreşe vermek çünkü çocuğunuzun profosyonel desteğe ihtiyacı var. Ben çocuğuma bakarım deyip kestirip atmayın eğer eşinizle evli kalmak istiyorsanız tabi seçim sizin. Diğer ihtimalde de Allah korusun boşansanız yine işe girip çocuğu kreşe vereceksiniz ama yuvanız yıkılmış olacak

Yawrukush · 23 Kasım 2014

Aslinda konuyu acarken esimin soylediklerine cok kirilmis ancak yinede empati yapmaya calisarak neyi yanlis yapiyorumu dusunmustum.Burada herkes tarafsiz ve farkli acilardan bakabiliyor olaylara.
Ortak yorumlardan anladim ki anneler yoruldugunda gergin ve mutsuz olabiliyor.
Boyle durumlarda eslerin destegine ihtiyac duyabiliyorlar.
Ancak eger es bende yorgunum evde huzur ariyorum diyorsa evlilik orada patlak veriyor.
Ne kadar uzaklasilirsa o kadar sogunuyor demek ki..
Yorumlariniz isik oldu, hepsinden istifade ettim.
Ise donmeyi de bir yardimci almayida dusunuyor ve kendimi hakli buluyorum artik.
Tum kadinlarin hakettikleri degeri gordukleri guzel gunlere,sevgilerimle..

merisina · 23 Kasım 2014

Hickimsesiz .!.:
Herkese merhabalar,
Ben 27 yasindayim, 18 aylik bir bebegim var ve 5 yillik evliyim.
Universiteden mezun olunca dogum yapana kadar ozel bir okulda ogretmenlik yaptim.
Ancak dogumdan sonra ise baslamadim yeniden.
Bosanmis bir ailenin cocuguyum, hayatimin buyuk cogunlugu bir seyleri icime atarak gecti.
Esimle tanistim, kendisi surekli okuyan, iyi bir meslegi olan,cok iyi bir universiteden mezun olmus, duzenli sporunu yapan, yediklerine kadar dikkat eden,kendine ozguveni sonsuz olan birisi.
Evliligin ilk yillarinda bazi sorunlar yasasakta kimileri kendiliginden, kimileri de bizim adim atmamizla cozuldu.
Sonra bebegimiz dogdu cok sukur ama hayat bizim icin epey zorlasti.
Yardim edecek kimsem yok, kaldi ki artik herkes hemen hemen ayni kosullarda.
Oglum reflu rahatsizligi cekti cok uzun sure, aglama krizleri, uykusuz geceler, idare edilmesi gereken bir ev, hic susmadan aglayan bir bebek..
Calisip isten yorgun gelen bir es.
Her turlu evin ic islerine ve bebege yetismeye calisan, sinirleri alt ust olmus, gergin bir ben.
Boyle boyle derken esimle hic vakit geciremez, basbasa hicbir sey yapamaz,sadece cocugumuzla ilgilenip, o uyudugunda yorgunluktan uyuyakaldigimiz birer es halini aldik
Birde uzerine 1 yas kontrolunde oglumuzda buyuk olasilikla hiperaktivite sorunu oldugunu doktorumuzdan ogrendik ve 1 sn bile yerinde duramayan, sabahtan aksama kadar surekli kosan,evin altini ustune getiren bir bidikla mucadeleye kollari sivadik.
Zamanla hicbir seye tahammul gosterememeye basladim.
Uykusuzluktan her sabah hemen hemen gergin uyaniyorum.
Aksam esim isten gelene kadar oglum beni milyon kere yipratmis oluyor.
Ailemden cok uzaktayim, arkadaslarim var ancak kimseye dert yanmak istemiyorum.
Hal boyle olunca hep esime karsi gergin, zaman zaman olanlardan sikayetci,cabuk ofkelenen biri olup cikiyorum.
Esimde evde sukunet ve huzur istegini devamli dile getiriyor.
Ancak ne yaparsam yapayim bu gergin halimden kurtulamiyorum.
En son 2 gun once eften puften bir sebepten tartistik.
Ve tartismanin ardindan konusmaya calistigimizda esim ona devamli negatif enerji verdigimi, birlikte ortak yapacak bir seyimizin olmadigini, beni kirmamak icin bu dusuncelerini yansitmadigini ancak cocugumuz olmasa birbirimize uygun esler olmadigimiz icin bu evliligin surmeyecegini, benimle sadece yuzeysel konulari konusabildigini asla derinlere inemedigini soyledi.
Benim ona ve cocuguma verdigim her seyi parasini verip satin alabilecegini soyledi.
Ya cocugumuz icin, o anne babasiz buyumesin diye birbirimize sIkIntI vermeden devam ettirelim, ya da cocuk bakmak seni geriyorsa ise girip cocugu krese birak, ya da ayrilmak istiyorsanda ayrilalim dedi.
Hicbir sey diyemedim...
Evet dogumdan beri cok zorlaniyorum, evet sinirlerim helak oldu, evet her gece uykusuzum, evet hiperaktif bir cocugum var, evet kariyerim icin bir yol katedemedim, evet konusacagim kimse yok, evet cok uzun zamandir hic kitap okuyamadim, internette saatlerce takilip bir seyler arastiramadim, evet uzun sure vaktimi alacak yemekler yapamiyorum, evet artik camasirlarimi cok duzenli utuleyemiyorum...
Ama hergun cocuguma bakiyorum, onun icin oyun gunlerine katiliyorum, hergun evime taze yemekler hazirliyorum, evimi duzenli tutmaya cabaliyorum, temizliyorum fakat entellektuel bir es olamiyorum.
Yaptigim her seyi bir yardimci ya da utucude yapabilir, cocugumunda bana ihtiyaci yok.
O zaman insanlar neden evlenir ki, huzur hep kadinin erkege vermesi gereken bir sey mi?
Eskiden ne cesurdum yahu her dusundugumu yapardim, cocuktan sonra mi boyle zayif oldum?
Bosanmis aileyi en iyi ben biliyorum arada kalan hep ben oldum.(Diger bosanmis aileleri tenzih ediyorum, kimseyi uzmek istemem,lutfen yanlis anlamayin beni.)
Bu durumda ne yapilir? Tavsiyeleriniz icin, okudugunuz icin simdiden tesekkur ederim..

Eeee adam nefes almaksızın kendini geliştirmiş şimdi sizi sürekli kendisiyle kıyaslıyordur artık çocuğunuzu bir kreşe filan yazdırıp sizin de biraz olsun kendinize yönelme vaktiniz gelmiş, tarzını değiştir, bir hobi edin açık öğretimden bir bölüm okuyun, en olmadı yabancı bir dil öğrenin , iş hayatına atılın eşim şöyle ben böyle demeyi bir kenara bırakın :stop:

Janet Jak Esim · 23 Kasım 2014

Yazik, belki bu soylediklerim sizi kiracak ama soylemeden gecemeyecegim, okumak cahilligi alır esseklik baki kalir demisler.
Madem bu kadar sikayetci sizinle konusacak konulari da o belirlesin, cocuga bir gün o baksin. Hayir anlamiyorum acaba çalışıp eve para getirmiyorsunuz diye mi bunu yapıyor?
Ne demek para vererek de bunlari yapabilirim? Para vererek temizlikci tutabilir, para vererek aşçı tutabilir, para vererek kadinlarla olabilir ama para vererek insanligi elde edebilir mi?
Yaziklar olsun böyle kocaya, yaziklar olsun...

burcutk · 23 Kasım 2014

Epica Rockk .!.:
Annemle babam geldi aklıma . Bundan 50 yıl öncesi falan yeni evliler köyde yaşıyorlar . Babam köyün en fakir çocuklarından biri . Sabah beşte namaza kalkınca bir daha uyumazlarmış . İki çocuk bir kayınvalide . Babam erkenden madene çalışmaya gidermiş . Annem dağdan odun taşırmış soba için tek başına . Sonra hayvanlarla ilgilenirmiş . Çocuklarıyla falan derken evde su olmadığı için kovalarla çeşmeden eve su taşırmış tabi yemekte bulaşıkta çamaşırda o suyla yıkanıyor günde kaç kere taşıyorsa anacığım . Yemeğini yaparmış . Sonra halı dokuma tezgahının başına geçermiş boş kalınca o zamanın parasıyla babam madende 1000 kazanıyorsa annem dokumayla 2000 kazanırmış bir ayda . Anneme hep saygı duymuşumdur bu yüzden . Sonra babam gecenin bir vakti madenden gelirmiş yüzü gözü belli olmazmış kömür karasından . Yemeklerini yerlermiş babamda annemin halı dokuması için gerekli artık ipmi herneyse onları ayırıp anneme yardım edermiş yorgun düşüp birlikte uyurlarmış . Sonra sonra babam Almanya furyasıyla maddi durumunu epey iyileştirmiş . Biz sonradan doğduk ablamla rahatın içinde büyüdük . Annem ne zaman anlatsa hem yaşadıkları masal gibi gelir hemde hayatımda ki en güzel aşk hikayesi gibi gelir bana . Babam rahmetli oldu . Öldüğü güne kadar maddi durumumuz çok iyi olsa da hep sırt sırta çalıştılar . Annem asık suratlı bir kadındır ben babamın şikayet ettiğini hiç duymazdım aksine onu güldürmek için türlü şaklabanlık yapardı . Birbirlerinden şahsi hiçbir beklentileri yoktu . Hayatı geldiği gibi hiç kavga etmeden yaşarlardı . Öyle kenetlilerdi ki birbirlerine hayran kalırdım . Yine sabah namazında kalkar uyumazlardı . Annem tarhana çorbası kaynatırken babam evi süpürürdü sabah saat altı biz horul horul uyuyoruz tabi . Alışmışlar birlikte mücadeleye çalışmaya emekli olmasına rağmen babam hiç durmazdı durduramazdık . Düşünsenize 50 yıllık bir evlilik fakirlik görmüşler hastalık ölüm görmüşler ya neler yaşamışlar yazsam roman olur bir kere boşanmayı akıllarından bile geçirmemişler . Hep sırt sırta hayatın zorluklarını al aşağı etmişler . Bizler çok şanssızız . Böyle gerçek ilişkileri yaşamamız imkansız nerdeyse . Ben hiçbir ilişkimde anne babamın o gerçek bağlılığının tadını alamadım . En ufak bir sorunda ya ben arıza çıkardım ya karşımda ki . Niye yazdım bunları bilmiyorum konuyu okuyunca bunları yazmak geldi içimden .

Yaaa

Ben pek ağlamam ama gözlerim doldu inanın. Keşke biz de şöyle sırt sırta durabilsek hep sevdiğimiz adamlarla.

dileksu · 24 Kasım 2014

Bu zamana kadar delirmemiş olmanız bile bir şans.Benim kızım da uykusuz ve zor bir çocuktu.Ben her an çocuğumla ilgileneyim çabasında bir anneydim.İşimi bırakmıştım ve ilk çcocuğum,ailemden kimse yok yakınımda,öylece kalakalmıştım çocukla.Anne olmak bir kadın için çok güzel ama bir o kadar da sancılı.İnsan sanki şok oluyor,bir anda tüm hayatı değişiveriyor.Anneliğin verdiği sorumluluk kadına hem fiziksel hem de psikolojik inanılmaz bir yük bindiriyor ki bunu bir erkeğin anlaması imkansız.Ben kızım birbuçuk aylıkken tam gün yardımcı almaya başladım her gün.Evin tüm işini o yapardı,ben sadece yemek yapardım ve kızımla ilgilenirdim.Bir yaşını geçtikten sonra haftada birkaç defa evin alışverişi,arkadaşları la vakit geçirmek vs için birkaç saatliğine kızımı bırakır çıkardım çünkü yardımcım tanıdık ve çok güvenilir biriydi.Dışarıdan bakıldığında hayatım çok kolay gibi görünürdü ama o kadar zorlanıyordum ki bu durumda bile ki gayet dirençli,çalışkan,yorulmak bilmeyen biriyimdir.İlk üç yıl kesintisiz üç saat uyku uyuyamadım,gecede beş saati bulan toplam uykum olmadı.Eşimin bol seyahatli yoğun iş hayatı vardı,evdeki her türlü sorumluluk,mali işler vs bana aitti.Kızım iki yaşına gelince yardımcıyı haftada üç güne indirdim.üç yaşına gelince de sadece haftada bir temizliğe yardımcı almaya başladım.
Bunları size yazdım ki kendinizi suçlamayın,yüzde yüz haklısınız.Ben,yukarıda yazdığım şartlarda dahi gergin,yorgun ve negatif oluyordum sık sık.Eşim de aynı sizin eşiniz gibi şikayet ediyordu.Bulunduğunuz durumda psikolojiniz allak bullaktır sizin.Eşiniz son derece kaba ve düşüncesizce konuşmuş,aşırı benmerkezli davranmış.Bu kadar zorluk çekip bir de eşinizden destek görmek yerine bu kırıcı sözleri duymak sizi ne kadar da derinden yaralamıştır.Acilen yardımcı alma konusunda eşinizle konuşun.Tecrübelerime dayanarak en ideal yardımcının haftada dört beş yarım gün geleni olduğunu söyleyebilirim.Zira,benim iki yıl boyunca haftada beş tam gün yardımcı almam,tanıdık olmasına rağmen beni farklı yönlerden yıpratmış ve sıkmıştı.Çalışıp evin dışında yaşamaya alışmış bir kadının başka bir kadınla evde her gün dipdibe olması da insanı çok geriyor ki normalde gayet ılımlı ve sakin biriyimdir.Bu defa da yardımcının yaptıkları size batıyor ve iş yoğunluğu yerine bunlardan şikayet ediyorsunuz eşinize ve adınız yine negatif ve dırdırcı oluyor.
Burada yapılan bazı empatiden yoksun yorumları de es geçin.Nedense kadınlar bazen böyle konulara yorum yazarken kendi becerikliliklerini ispat etme yarışına giriyorlar ya da bak benim halim daha kötü ama başarıyorum havasına bürünüyorlar.Çocuğunuz varsa en kötü durum önceden çalışıp evde olduğunuz,tüm gün çocuğunuzla olduğunuz bir hayattır,tabii çocuğunuza hakkıyla ilgi gösteriyorsanız.Bir de çocuktan çocuğa öyle fark vardır ki bazı çocukları büyütmek ikiz üçüz büyütmek gibidir aynı anda.Benim her iki kızım da çok zor büyüdü.Bazı çocuk koyarsın durur,saatlerce uyur,kendini oyalar vs.Bu sebeple şartları kıyaslamak çok anlamsızdr.Ben kızımı büyütürken ,daha bir aylıkken en fazla öğlen uykusu yarım saat,toplam gece uykusu altı yedi saatti ama arkadaşlarımın bebekleri onaltı saat uyurdu.Anakucağına koyarlardı dururlardı,benimki tüm gün kucağımda bile ağlardı,anakucağı,puset vs kullanamadık zaten.Bu sebeple,gülüp geçiyorum bazı yorumlara.

Yawrukush · 24 Kasım 2014

merisina .!.:
Eeee adam nefes almaksızın kendini geliştirmiş şimdi sizi sürekli kendisiyle kıyaslıyordur artık çocuğunuzu bir kreşe filan yazdırıp sizin de biraz olsun kendinize yönelme vaktiniz gelmiş, tarzını değiştir, bir hobi edin açık öğretimden bir bölüm okuyun, en olmadı yabancı bir dil öğrenin , iş hayatına atılın eşim şöyle ben böyle demeyi bir kenara bırakın

Bende universite mezunuyum, ogretmenim.
6-17 yas arasi yuzme sporuyla aktif olarak ilgilendim,yarismalara katildim.
Karakaleme yillardir ilgim var arada firsat bulursam kara kalem calismalari yaparim.
Ingilizceyi toefl ve gre sinavlarini gecmis birisi olarak cok iyi derecede biliyorum.
Ancak suan kitap bile okumaya firsat bulamiyorum, tavsiyelerinizi dikkate alicam tesekkurler.

zsnn · 24 Kasım 2014

nerdeyse bütün yorumları okudum. öncelikle anen olarak yaşadıklarınız çok normal. çoğumuz bu zamanlardan geçtik. eşinizin tepkisini fazla abartılı buldum. bence eşinizi entellektüel falan diye çok gözünüzde büyütmeyin. sizinde ondan aşağı kalır aynınız yok. hatta siz annesiniz daha üstünsünüz kariyerinizi çocuğunuz için bırakmışsınız. eşinizin size destek olması gerekirdi. çok entellektüel çok bilen biriyse anlayışlı olacak sizin psikolojinizden anlayacaktı. böyle kestirip atmayı herkes bilir.

bence eşiniz için bile olsa bebğinizi bırakıp bi süre daha işe dönmeyin. ben o kadar pişmanımki... sizinle olabildiği kadar evinizde kalın. sonra o okula siz işe... bu güzel günler bi daha gelmezki...

ben sizin yaşadıklarınızla birlikte birde işe gidiyorum.eşlerimizinde tavrı aynı. e be adam çok bilmiş konuşacağına ne olduda bu kadın böyle oldu diye düşünsene yokkk önce bencillik. her işi yap yorgunluktan öl ama mutlu ol gülümse.uykusuz kal ama mutlu ol..oldu başkaaa...

bu arada bakıcıyla siz aynımısınız??? ben burda patlardım işte...

blue_ismyheart · 24 Kasım 2014

çocuk yap evlilik düzelir fikrinin tam zıttı şekilde,çocuk karı koca ilişkisini "sınıyor".çocukla beraber herşey bambaşka bir şekle giriyor,erkekler loğusalık yaşıyor,kadın herşeye yetişmeye çalışırken,dönüp bakıyor ki,kendini yitirmiş..
ben de yaşadım benzer durumları..eminim çoğu kadın yaşamıştır.
silkelenip kendine gelmek gerek..önce kendinizi toplayın..kendinizle ilgilenin..yapmaktan zevk aldığınız şeyler ufak ufak geri dönün,ya da yenilerini yaratın..anne ne kadar mutlu çocuk o kadar mutlu..aynı şekilde kadın ne akdar mutluysa eşini de o kadar mutlu eder.
çocuğunuz için bir yardımcı bulun ve kendinize vakit ayırın..böylece eşinize olan duygularınız canlanacaktır.o da bu değişimi farkeder emin olun..
temiz bir ev mis gibi yemeklerden ziyade,karşısında mutlu güleryüzlü bir kadın ve akşam kahvalatısını tercih eder çğu erkek

blue_ismyheart · 24 Kasım 2014

pcpca .!.:
nerdeyse bütün yorumları okudum. öncelikle anen olarak yaşadıklarınız çok normal. çoğumuz bu zamanlardan geçtik. eşinizin tepkisini fazla abartılı buldum. bence eşinizi entellektüel falan diye çok gözünüzde büyütmeyin. sizinde ondan aşağı kalır aynınız yok. hatta siz annesiniz daha üstünsünüz kariyerinizi çocuğunuz için bırakmışsınız. eşinizin size destek olması gerekirdi. çok entellektüel çok bilen biriyse anlayışlı olacak sizin psikolojinizden anlayacaktı. böyle kestirip atmayı herkes bilir.

bence eşiniz için bile olsa bebğinizi bırakıp bi süre daha işe dönmeyin. ben o kadar pişmanımki... sizinle olabildiği kadar evinizde kalın. sonra o okula siz işe... bu güzel günler bi daha gelmezki...

ben sizin yaşadıklarınızla birlikte birde işe gidiyorum.eşlerimizinde tavrı aynı. e be adam çok bilmiş konuşacağına ne olduda bu kadın böyle oldu diye düşünsene yokkk önce bencillik. her işi yap yorgunluktan öl ama mutlu ol gülümse.uykusuz kal ama mutlu ol..oldu başkaaa...

bu arada bakıcıyla siz aynımısınız??? ben burda patlardım işte...

sanırım adamın demek istediği şey ,evde manevi oalrak birşey yaşamadıkları..kadın bakıcı ya da evdeki çalışan gibi sadece ev yemek temizlik çocuk bakımıyla meşgul demek istemiş..yani anneliğine laf söylemek değil amaç..
konu sahibi yanlış anladıysam düzeltir misin??
adam haklı değil bana göre de,ama erkekler öküz olduklarından ,entellektüel öküz cinsi bu da;anca bu kadarına aklı yetmiş..

Cocuk icin evliligi devam ettirmek!

Nirvana

Aktif Üye

....*4. TAKIM*....

Popüler Üye

La tahzen !

2+1 Ben,Esim+Oglum

Cahilsen öl lütfen!!!

Popüler Üye

Üye

Üye

Ben öyle uygun gördüm

....*4. TAKIM*....

Popüler Üye

Durme, durme querido hijico

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

....*4. TAKIM*....

Nirvana

evlenince düzelmez...

evlenince düzelmez...

Benzer Konular

....4. TAKIM....

....4. TAKIM....

....4. TAKIM....