- Konu Sahibi mavihayall
-
- #21
Kesinlikle 27 yaş bir dönüm noktası insan hayatındaBen başlığı okuyunca her önüne gelenle yattın kalktın , uyuşturucu kullandın,beş parasız rezilsin falan herhalde diye düşündüm. Valla bu mu dedim yani bu kadar mı73 yaşında öleceğini farzedelim. Önünde 50 sene var. 10 sene sonra 23te geç kaldım sandım ne salakmışım diyeceksin. Ben dedim çünkü. 33 yaşındayım,23 yaşında bu yaşta gitara mı başlanır ,çocuk muyum ben ,çok geç demiştim. Ama 33te başladım. Çok net birşey söyleyeyim,27ye kadar beynin tam açılmıyor. 27den sonra algın, hayatın herşey değişiyor. Okulunu oku,hemşire ol. Dünyanın heryerinde kabul görürsün.
mesaj için çok sağolun evet ailem hiçbir konuda arkamda durmadı etrafıma arkadaşlarımın annelerine bakıyorum kimse benim kadar zorluk yaşamadığı halde anneleri onlar için bir şans benim annem gibi git koca bul evlen kafasında değiller başarmayı yeni hayat kurmayı herşeyden çok istiyorum ama içimde bunca acıdan bunca yaşanmışlıktan ve bu yaştan sonra olsa ne olur artık diyorum kendi kendimeKonunuzu görünce bir kaç kelime yazmadan geçemedim. Lütfen ama, lütfen annenizin söylediklerini ciddiye bile almayın. Belli ki çok cahilce konuşuyor, hayat görüşü dar, vizyonu evlenip çocuk yapmaktan ibaret biri. Üstelik yaptığı çocuğa doğru dürüst annelik yapmaktan aciz. Sözleri incitici olsada, ciddiye almaya değecek gibi değil. Kararlı ve azimli olduğunuz sürece başarılı olacağınıza inanıyorum. Mühendislik kısmet değilmiş, bir şeyler bahane olmuş ve okuyamamışsınız. Ama, yaşınız çok genç daha ve hayatınızın baharındasınız. Hayallerinizden lütfen vazgeçmeyin. Geçmişindeki olumsuzluklara odaklanıp, geleceğinize gölge düşürmeyin. Umut ve çabayla herşey daha güzel olacak. Buna inanın. Lütfen psikolojik destek alın. Kendinizi daha güçlü kılma adına çok faydasını göreceksiniz. Zira destek değil, köstek bir aileye sahipsiniz. Bu da sizi olumsuz etkiliyor.
çok teşekkür ederim elimden geleni yapıyorum hep çalışıyorum hem ders hem kendimi geliştirmek için ama bazende boşa kürek çekmiş gibi hissediyorum 23 yaşından sonra ne önemi kaldı diyorumSen çok güçlü bir kızsın okulunu bitir. Çevreöde buna benzer bi olay var. Annesi başkasıyla evlendi babası vefat etti. Daha sonra anneneai ve dayısı baktı sağlık lisesi okudu anestezi oldu ataması gerçekleşti içinde üni okuma hevesi geldi hastanede herkes tahsilli doktorlar vs kendini yetersiz gördü hem çalıştı hemde sınava hazırlandı psikoloji bölümü kazandı sınıftanda zayıfsız geçip iş hayatı ilerliyor yazım tatilinede gidiyor istediğini yapıyor kendi maaşıyla sende yapabilirsin ve zeki birisin okulunu bitir gayret et hemşire ol atan zaten çalışınca kendi paran olcak evlenmeye gelince evlilik çözüm değil okul okuyanda evleniyor okumayanda ana mesleğin elinde olduktan sonra sırtın yere gelmez. Allah korusun eşinden boşansan ve ya vefat etse aynı yoluna devam edersin mesleğin var çünkü birine muhtaç olmazsjn. Ha bu arada bu anlattığım hikayedeki kızın baba tarafı mesleğini eline almadığı dönem konuşmazdı etmezdi kız mesleği eline alıp parası olunca hepsi aradı borç istedi düşün
Sakın moralini bozma lütfen sen çok akıllı ve güçlü kızsın
en büyük hayalim kendi ayaklarım üzerinde durmak maddi manevi.Evlenmeyi hiç düşünmüyorum yani hayallerimi bir bir gerçekleştirdikten sonra olursa olur.Mesaj için teşekkür ederimBoşver düşündükçe üzülecek şeyler bitmez.Belki senin için böylesi daha hayırlı olmuştur . Hemşirelikte daha mutlu olacaksın belki de .Sen de böyle de ve önüne bak,elindeki işe asıl.Geçmşşi değiştiremez ama geleceğini eline alabilirsin.Bunun için de an'da kalmalısın.
Ailen de sorunlu olduğundan dediklerini dinleme.Doğurdularsa her türlü ihtiyacını gidermek zorundalar.Maddi olarak zorlanıosan part time çalışıp okuluna da odaklanabilirsin.Hem kafan da dağılır.Bu kadar okulu kazanıp mücadele eden bir kız eminim çok zekidir,sen istedikten sonra her şey olur.Ama pes edip evlenip gidersen olmaz işte.Kendi ayaklarının üstünde dur lütfen,bundan daha büyük özgürlük yok.
En felaket yanlışın bu olsunçok teşekkür ederim yaptığım yanlıştan dolayı affedemiyorum kendimi
Ben 31 yaşındayım bazen diyorum 2. Üniversite olarak ebelik falan mı okusam ki yakın zamanda çalışmak gibi bi ihtimalim planım düzenimde yok mesleğimde var. Okumak için farklı bi mesleğim becerim de olsun diye sadec. Bence sizin probleminiz kendinizi yaşınızı çok büyük görmeniz ben artık büyüdüm moduna çok erken girmişsiniz ki erkenden kafanıza göre okul falan bırakmışsınız. Sizin yaşınız küçük daha ergenlikten çıkalı 1-2 sene anca olmuş kendinizi büyük görmekten vazgeçin etrafınızda akıllı mantıklı insanlar varsa akıl alın. Yine bi saçmalıkla da okulu bırakmayın benceHerkese yeniden merhaba.Buraya birçok kez konu açtım kendimden bahsedecek olursam doğuda yaşıyorum annem bana bakmadı dedem ve annenem büyüttü hep dövülerek ezilerek büyüdüm okul hayatımdada hep ezildim dövüldüm aşağılandım.Üniversitede herşey çok güzel olacak dedim umut ettim 20 yaşında kazandım fakat 2.dönem çok saçma bir sebeple bıraktım mühendisliği evde oturup tekrar hazıırlandım 4.kez puanım kırıldığı için iyi bir puan alamadım yrleştirme puanım la başka bir şehire geçiş yaptım fakat ordada okuyamadım bırakıp eve döndüm psikolojik olarak çok kötü olmuştum 5.kez hazırlandım sınava şimdi yaşadığım şehirde 2 yıllık sağlık okuyorum hedefim dgs ile hemşirelik okumak ama evde hergün kavga var annemle anlaşamıyorum evlenmem için baskı yapıyor geçen konu açmıştım burda bana bu yaştan sonra hayallerini gerçekleştirsen ne olcak şükürsüzlük etme evlen evin olsun diyor bunlara kulak asmadım hep gelişimim için çabaladım fakat az önce bana 23 yaşındasın ne işe yarıyorsun hayatta bize yük olmaktan başka dedi çok zoruma gitti sanki kaçmak istediğğim gerçeği yüzüme vurdu 23 yaşındayım hayatımda hiç tatile çıkmadım deniz görmedim şehir şehir gezip fotoğraf çektirmedim ama benim bunları gerçekleştirmek için hayallerim vardı annem öyle deyince çok şey kaçırmış gibi hissettim sanki artık bu yaştan sonra bir önemi kalmamış güzel günler olmasının hayatımdada okulu bırakmak gibi büyük hata yaptım geçen yıl ilk dönem bıraktım 2.dönem geri dönmek isteyince babam izin vermedi o hakkı kaybettin dedi zaten çok çalışarak zorlukla kazanmıştım bırakmam çok yanlış oldu orda istediğim hayatı kısmen de olsa yaşıyordum bırakmasaydım eğer bunları yaşamayacaktım hiç affedemiyorum kendimi bu kirlenmiş hayatı sanki ölüm temizler gibi düşünüyorum.
Kesinlikle boşa kürek çekmiyorsunuz. Bunu bir kenara yazın ve hedefinizden asla vazgeçmeyin. Anne, babanızın sözlerinide çıktığınız bu yolda aşılacak engellerden biri olarak görün. Bu sözler sizi aşağı çekmeye yönelik olsada, çalışma ve başarma azminizi artırsın. Çocukken babaannem banada böyle demişti. Kız çocuğu okuyupta ne olacakmış, alim mi olacaksın sanki başıma diye,benim ortaokula bile yazdırılmamı istememişti.Babamda onun tesirinde kalıyor, göndermemeyi düşünüyordu. Küçücük halimle, elimi belime koyup, zaten siz beni hiç sevmiyorsunuz, beni okula göndermek istemiyorsunuz, bende bundan sonra sizi sevmiycem, yaşlanınca size bakmıycam işte diye, zırlamıştım karşılarında. Kendi zamanımın şartlarına göre, okuyup adam olabilmek için aşmam gereken ilk engel bu oldu diyebilirim. Sonrasında daha nice zorluklarla mücadele ettim. Ama, başardım diye düşünüyorum. Siz de başaracaksınız. Asla umutsuz olmayın.Yaşınız çok genç daha. Çalışın.çok teşekkür ederim elimden geleni yapıyorum hep çalışıyorum hem ders hem kendimi geliştirmek için ama bazende boşa kürek çekmiş gibi hissediyorum 23 yaşından sonra ne önemi kaldı diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?