20 yaşında yapılan evlilik daha çok (kimseyi kalıba sokmak, hor görmek istemiyorum, haddime de değil ama genel kanı böyle olduğu için ne yazık ki böyle bir ifadeye başvuracağım) liseden mezun olunca yapacak bir şeyi kalmayıp lise aşkıyla duygusal evlilik yapanlarla bir tutulduğu için böyle düşünmenizi anlayabiliyorum.
20 yaşındaydik ve güzel bir üniversitelerde güzel bölümler okuyorduk, duygusal buhranda ya da zaman bollugunda değildik. 20 yaşında sorumluluk alamayacak şekilde de büyütülmedim, bu simartilan evlatların lüksü bence. en başında inandığım dinin sorumluluğunu yüklendiğim için evliliği ertelemedim. öyleyse post ergenlik bitene kadar bireylerin hak ve sorumlulukları ailelerine teslim edilmeli, rüşt de 25'e felan çekilmeli.
edit: tanımadığınız kimseler için fikir sahibi olmakta çok cüretkarsiniz.
Konuyu kişiselleştiren sizsiniz, kimse burada size ve evliliginize birsey demiyor. Genelden bahsediliyor ve konu sahibi için yaziliyor.
Siz yaptiginiz evlilikten memnunsaniz ne diyelim?
Ben de 21 yaşimda evlendim ama herkese mutlaka evlenin bu yaşta hersey harika olur dememem lazim. Yanlış.
Ayni yaşta olmak ayni şartlara sahip olmak demek olmuyor cunku.
Biz evlenirken eşim 29 yaşindaydi. Dugun, eşya da dahil kayin aileden birsey alınmadi, birseylerimizi kayin aileye ödetmedik, para beklemedik. Sadece gelip takı taktilar kafalarina gore ( şu kadar altin isteriz demedi benim ailem)
+ Olarak 7 senelik evliyim cocuk dogurmadim daha.
Boşaniyorum desem ailem her turlu beni desteklerdi kaldigim yerden devam ederdim hayatima, hala oyle.
25-30 yaşinda istedigini giyemeyen, aksam disari cikamayan kadinlarla benim hayatim bir olmadi.
Ha yine de 21 yaşinda evlenmek zorunda degildim o ayri.
Ama mutluyum suan.
Buyudukçe olgunlaşiyorum bu da bir gercek.