Merhabalar demin okuduğum bir konudan etkilendim herhalde bebeler de bahçedeler evde bir sessizlik hakim pek alışkın olmadığım bir durum
Eşimle 15 yıllık evliyiz evliliğin ilk 6 ayı çalışmadım sonrasında hep çalıştım 1,5-2 yıldır da ücretsiz izindeyim. İlk zamanlar maaş kartım eşimde idi çünkü maaş anlaşmalı banka eft ücreti keserdi benim kartım eşimde idi o parayı çeker benim adıma olan başka bir banka hesabına yatırırdı maaşımı. Kendi de evin ihtiyaçlarını karşılar kalanını hesabıma atardı benim hesapta birikim yapardık. Şifreyi ikimiz de bilir aktif kullanırdık hesabı yatırım için. Ama eşim çok alışveriş yapmamı istemezdi ben de saf gibi yapmazdım. Anası ve kendi bi elbiseyi 10-15 giyerler benden de benzer davranış bekliyordu. Ay şimdi hatırladıkça deliriyorum. Bi keresinde aldığım şeyleri o beğenmemiş (pamuk oranı azmış diye) iade etmiştim. Şimdi olsa hayatta iade etmem sen değil ben giyeceğim istersem pet şişe giyerim derim. Ben bir iki yıl sonra bir aydınlanma yaşadım. Kartımı vermiyorum ben kendi birikimimi kendim yaparım. Sen de evin ihtiyaçlarını karşılamakla mükellefsin. Ne yaparsan yap dedim. O günden sonra kartım bende kaldı baya da iyi birikim yaptım. Eşim evin gıda fatura gibi ihtiyaçlarını karşıladı. Ben de çocukların kitap oyuncak ihtiyaçlarını karşıladım. Temizlikçi ablanın ücretini karşıladım. Çocukları Etkinliklere kurslara götürdüm gibi gibi.. ama benim ihtiyaçlarımı hiç eşim karşılamadı. Yani kamudaki giyim yardımı hariç bütün kıyafetlerimi, bakim ürünlerimi kuaför masraflarını ya da eve aşınacak extra bir yemek takımını gibi ben yaptım hep. Bu arada benim birikimim ve eşimin birikimi artı düğün takıları ile ev aldık yani ben birikimi sadece kendim için yapmadım. Ailemiz için yaptım
Birkaç gündür kafamda düşünceler var doğrusu bu mu diye bu şekilde mi olmalı iki eş de çalışıyorsa.
Ps: 1-2 yıldır ücretsiz izindeyim eşim ücretsiz izinde iken her ayın 15i belli bir miktar para yatırır hesabıma. Ordan gideririm ihtiyaçlarımı. Ekstra paran var mı bitti mi diye sormuyor sanırım beklentim var ve onun sormaması canımı sıkıyor. Ben de istemesini bilmeyen bir kişilik olarak talep etmiyorum. Burda sadece kocam suçlu değil ben de suçluyum.istemiyorum çünkü. İstesem verir mi “ya çok mu harcadın” der ama verir. 2-3 aydır kredi kartı da bende eşimin.kızımla yemeğe çıkıyoruz bazen ana kız günü yapıp kendi kartımla ödeme yapıyorum eşimin kartı ile değil. Kızım uyardı anne yengelerim amcalarımın kartı ile ödüyorlar sen niye kendi kartını kullanıyorsun diye. Evet ya niye ki diye düşündüm.
Bu arada niye ayrı birikim yapıyorum onu da açıklayayım eşime kalsa birikimi daha çok yapma adına harcamalarıma karışacak istemiyorum karışmasını ayrıca yaptığı birikim türü bana cazip gelmiyor. Ben ondan farklı alanda değerlendirmek istiyorum birikimlerimi
Eşimle 15 yıllık evliyiz evliliğin ilk 6 ayı çalışmadım sonrasında hep çalıştım 1,5-2 yıldır da ücretsiz izindeyim. İlk zamanlar maaş kartım eşimde idi çünkü maaş anlaşmalı banka eft ücreti keserdi benim kartım eşimde idi o parayı çeker benim adıma olan başka bir banka hesabına yatırırdı maaşımı. Kendi de evin ihtiyaçlarını karşılar kalanını hesabıma atardı benim hesapta birikim yapardık. Şifreyi ikimiz de bilir aktif kullanırdık hesabı yatırım için. Ama eşim çok alışveriş yapmamı istemezdi ben de saf gibi yapmazdım. Anası ve kendi bi elbiseyi 10-15 giyerler benden de benzer davranış bekliyordu. Ay şimdi hatırladıkça deliriyorum. Bi keresinde aldığım şeyleri o beğenmemiş (pamuk oranı azmış diye) iade etmiştim. Şimdi olsa hayatta iade etmem sen değil ben giyeceğim istersem pet şişe giyerim derim. Ben bir iki yıl sonra bir aydınlanma yaşadım. Kartımı vermiyorum ben kendi birikimimi kendim yaparım. Sen de evin ihtiyaçlarını karşılamakla mükellefsin. Ne yaparsan yap dedim. O günden sonra kartım bende kaldı baya da iyi birikim yaptım. Eşim evin gıda fatura gibi ihtiyaçlarını karşıladı. Ben de çocukların kitap oyuncak ihtiyaçlarını karşıladım. Temizlikçi ablanın ücretini karşıladım. Çocukları Etkinliklere kurslara götürdüm gibi gibi.. ama benim ihtiyaçlarımı hiç eşim karşılamadı. Yani kamudaki giyim yardımı hariç bütün kıyafetlerimi, bakim ürünlerimi kuaför masraflarını ya da eve aşınacak extra bir yemek takımını gibi ben yaptım hep. Bu arada benim birikimim ve eşimin birikimi artı düğün takıları ile ev aldık yani ben birikimi sadece kendim için yapmadım. Ailemiz için yaptım
Birkaç gündür kafamda düşünceler var doğrusu bu mu diye bu şekilde mi olmalı iki eş de çalışıyorsa.
Ps: 1-2 yıldır ücretsiz izindeyim eşim ücretsiz izinde iken her ayın 15i belli bir miktar para yatırır hesabıma. Ordan gideririm ihtiyaçlarımı. Ekstra paran var mı bitti mi diye sormuyor sanırım beklentim var ve onun sormaması canımı sıkıyor. Ben de istemesini bilmeyen bir kişilik olarak talep etmiyorum. Burda sadece kocam suçlu değil ben de suçluyum.istemiyorum çünkü. İstesem verir mi “ya çok mu harcadın” der ama verir. 2-3 aydır kredi kartı da bende eşimin.kızımla yemeğe çıkıyoruz bazen ana kız günü yapıp kendi kartımla ödeme yapıyorum eşimin kartı ile değil. Kızım uyardı anne yengelerim amcalarımın kartı ile ödüyorlar sen niye kendi kartını kullanıyorsun diye. Evet ya niye ki diye düşündüm.
Bu arada niye ayrı birikim yapıyorum onu da açıklayayım eşime kalsa birikimi daha çok yapma adına harcamalarıma karışacak istemiyorum karışmasını ayrıca yaptığı birikim türü bana cazip gelmiyor. Ben ondan farklı alanda değerlendirmek istiyorum birikimlerimi
Son düzenleme: