merhaba bayanlar size bi konuda danışmak istiyorum.
Biz abimlerle karşılıklı dairelerde oturuyoruz.abim evli ve iki çocuğu var.
bizim evdeyse ben ablam annem ve babam yaşıyoruz.bu sene okulumdan mezun oldum ve artık evdeyim.ablamsa kpss sınavına hazırlanıyor.
Bayramın 1.günü şöyle bi durum yaşadım.reglimin ilk günüydü rahatsızdım sabah misafirleri ağırladıktan sonra biraz dinleneyim derken odamda,herzamanki gibi yengem çocukları almış yine bize yemek yemeye gelmişler.öfkeli olduğum için bu şekilde yazıyorum.özel hayatımız uyku saatimiz hiçbişey kalmadı..ablam sırf çocukların gürültüsünden,hergün akşama kadar bizim evden çıkmamalarından sınavı kaybettiğini söylüyor..
Babamsa torun sevdası yüznden ablamn sınavı kaybetmesini önemsemiyor bile..yanii onlar istediği gürültüyü yaparlar ama sen çalış çalış..
ben 25 ablam 31 yaşında nice sıkıntılardan sonra kız çocuklarının 2.sınıf olduğu bi ailede yaşıyorum.
Ben o gün dinlenirken yengem 7 yaşındaki 2.sınıfa giden yeğenime sesleniyor zeyneeep gel yemek ye..
tekrar tekrar...artık bağırıyor gel yemek ye ye diye.kendi evleri karşıda olmasına rağmen benim bu bağırtıdan rahatsız olmam umurlarında bile değil.hasta olan insana saygı yokki sabahın 8 inde yine onların gürültüsüne kalkıyoruz hemen hemen hergün..
5-6 kere yengem bağırınca kalktım gittim tv başında dizi izleyen yeğenime annen seni kaç kere çağırıyor bak git mutfağa yemeğini ye hadi diyorum.ama kızın umrunda bile değil.tekrar söylüyorum zorla gidiyor ve mutfakta ağlıyor..
o sıra yengemde halan doğru söylüyor kaç kere çağırdım senii derken yeğenimin verdiği cevap nedir biliyomusunuz...
-Onaneee aaaa onaneeee aaaa...!!!
ben tabi şok geçiriyorum.çünkü bu yeğenim tatillerde gördüğüm kadarıyla herzaman sevdiğim şevkat gösterdiğim bir dediği iki yapılmamış bir kız çocuğu..bir hala olarak ilgili onu dinleyen ödevlerinden tutunda her konuda yardım etmeye çalışan biriyken o ses tonuyla saygısızca konuşması beni daha bi sinirlendiriyor tabii..
Benimde bu evin ortamından psikolojim fazlasıyla bozuk kızdım haliyle..
ve bu konuyu böyle uzun anlatmamın sebebi..
7 yaşında en ufak bişey dendiğinde sizi babama şikayet ederim diyen bir yeğen..(yani abime)
ablam sınavı kaybedince gürültü yaptıkları bigün bunlara kızınca inşallah sınavı kazanmaz diyen bir yeğen...
abim ablama yeni bi telefon alacağını söylediğinde babam almasın imalarında bulunan bir yeğen..
babam bigün kızım meyve aldım gelde ye dediğinde bana bakarak -babanda var...diyen bir yeğen..
kendi halalarına bu yaşta saygısızlık yapan,herşeyini kıyaslayan bir yeğen..
Ben resmen şoktayım...
Sonradan öğreniyorumki meğer ben burda yokken,annesine çok daha saygısız davrann dığını..gelip benim anneme -babanne annem şöyle yaptı ...bu kadın...yalancı kadın..diye annesinden bahseden 7 yaşındaki bir çocuktan bahsediyorum.
Babamsa sevgiyi abartarak sadece torunlarına mal bırakma sevdasına düşmüş bir adam malesef..
erkek çocuk ve erkek torun sevgisi,kendi kızlarının hiçe sayıldığı bir ortamda umurlarında bile değil.
Ben abime şikayet edemiyorum söyleyemiyorumçünkü çocukluğumda abimden şiddet görmüş biriyim.bağlar dahada kopar diye korkuyorum.
Size sormak istiyorum ,böyle bir çocuğa ne yapılmalı?
yengemse asla sözünü dinletemediğini söylüyor.
Biz abimlerle karşılıklı dairelerde oturuyoruz.abim evli ve iki çocuğu var.
bizim evdeyse ben ablam annem ve babam yaşıyoruz.bu sene okulumdan mezun oldum ve artık evdeyim.ablamsa kpss sınavına hazırlanıyor.
Bayramın 1.günü şöyle bi durum yaşadım.reglimin ilk günüydü rahatsızdım sabah misafirleri ağırladıktan sonra biraz dinleneyim derken odamda,herzamanki gibi yengem çocukları almış yine bize yemek yemeye gelmişler.öfkeli olduğum için bu şekilde yazıyorum.özel hayatımız uyku saatimiz hiçbişey kalmadı..ablam sırf çocukların gürültüsünden,hergün akşama kadar bizim evden çıkmamalarından sınavı kaybettiğini söylüyor..
Babamsa torun sevdası yüznden ablamn sınavı kaybetmesini önemsemiyor bile..yanii onlar istediği gürültüyü yaparlar ama sen çalış çalış..
ben 25 ablam 31 yaşında nice sıkıntılardan sonra kız çocuklarının 2.sınıf olduğu bi ailede yaşıyorum.
Ben o gün dinlenirken yengem 7 yaşındaki 2.sınıfa giden yeğenime sesleniyor zeyneeep gel yemek ye..
tekrar tekrar...artık bağırıyor gel yemek ye ye diye.kendi evleri karşıda olmasına rağmen benim bu bağırtıdan rahatsız olmam umurlarında bile değil.hasta olan insana saygı yokki sabahın 8 inde yine onların gürültüsüne kalkıyoruz hemen hemen hergün..
5-6 kere yengem bağırınca kalktım gittim tv başında dizi izleyen yeğenime annen seni kaç kere çağırıyor bak git mutfağa yemeğini ye hadi diyorum.ama kızın umrunda bile değil.tekrar söylüyorum zorla gidiyor ve mutfakta ağlıyor..
o sıra yengemde halan doğru söylüyor kaç kere çağırdım senii derken yeğenimin verdiği cevap nedir biliyomusunuz...
-Onaneee aaaa onaneeee aaaa...!!!
ben tabi şok geçiriyorum.çünkü bu yeğenim tatillerde gördüğüm kadarıyla herzaman sevdiğim şevkat gösterdiğim bir dediği iki yapılmamış bir kız çocuğu..bir hala olarak ilgili onu dinleyen ödevlerinden tutunda her konuda yardım etmeye çalışan biriyken o ses tonuyla saygısızca konuşması beni daha bi sinirlendiriyor tabii..
Benimde bu evin ortamından psikolojim fazlasıyla bozuk kızdım haliyle..
ve bu konuyu böyle uzun anlatmamın sebebi..
7 yaşında en ufak bişey dendiğinde sizi babama şikayet ederim diyen bir yeğen..(yani abime)
ablam sınavı kaybedince gürültü yaptıkları bigün bunlara kızınca inşallah sınavı kazanmaz diyen bir yeğen...
abim ablama yeni bi telefon alacağını söylediğinde babam almasın imalarında bulunan bir yeğen..
babam bigün kızım meyve aldım gelde ye dediğinde bana bakarak -babanda var...diyen bir yeğen..
kendi halalarına bu yaşta saygısızlık yapan,herşeyini kıyaslayan bir yeğen..
Ben resmen şoktayım...
Sonradan öğreniyorumki meğer ben burda yokken,annesine çok daha saygısız davrann dığını..gelip benim anneme -babanne annem şöyle yaptı ...bu kadın...yalancı kadın..diye annesinden bahseden 7 yaşındaki bir çocuktan bahsediyorum.
Babamsa sevgiyi abartarak sadece torunlarına mal bırakma sevdasına düşmüş bir adam malesef..
erkek çocuk ve erkek torun sevgisi,kendi kızlarının hiçe sayıldığı bir ortamda umurlarında bile değil.
Ben abime şikayet edemiyorum söyleyemiyorumçünkü çocukluğumda abimden şiddet görmüş biriyim.bağlar dahada kopar diye korkuyorum.
Size sormak istiyorum ,böyle bir çocuğa ne yapılmalı?
yengemse asla sözünü dinletemediğini söylüyor.