-
- Konu Sahibi garipbirhayat
- #101
Arkadaşın için çok üzüldüm, yazık bunca zaman boşuna yaşamış...
Iyi de ne alaka boşanmışsın çok saçma. Belki eski eşin seni aldatiyodu cinsiyet degistirmisti dovuyodu uyusturucu kullaniuodu boyle şeyler yaşamış olamaz mısın ne var boşanmışsın boyle insanlar eski cağlarda kalsınlar allah aşkınaBugün öylesine canımı sıkan bir olay yaşadım ki.. Burada hep okurdum,boşanan kadınlara karşı çevrenin önyargısını.. kimseyi asla kınamadım da,olabilir her insanın başına gelebilir şeyler. Esasen boşanma sürecinde bana da bu tarz imalar olacak mı diye korkuyordum ki,oldu da..
Çocukluğumdan beri çok samimi olduğum,birlikte kamplara,yaz okullarına gittiğimiz,kurslara katıldığımız,yaşadığım şehre kilometrelerce uzak bir ilde düğünü olmasına rağmen uykusuz kala kala yorgun argın düğününe gittiğim, fakat kendisinden aynı özveriyi göremediğim insan,kardeşim dediğim arkadaşımdan bugün öyle bir şey işittim ki.
Bugün kendisini aradım.Bayağıdır görüşmüyoruz yüz yüze..
Kendisinin bana boşandığımdan beri farklı tavırları vardı. Bana karşı davranışları,yaklaşımı değişmişti.. Ben hassas,alınganım belki de,içinde bulunduğum durumdan diye ona değil kendime yordum bu durumu.. Yanlış düşünüyorsun 1var1yok dedim kendime.
Ve uzun zamandır çağrılarıma geri dönüş yapılmayıp,mesajlarıma kısa kısa konuşmak istemezcesine cevap veren arkadaşıma bugün tekrar yüzsüzce yazdım ...
İş çıkışı dedim. Bir şeyler yapalım,Bir şeyler içelim mi bir kafede, uzun zamandır vakit geçiremedik dedim..
Bana dediği aynen '1var1yok, sen boşandın artık dedi.. ee dedim.. ee si artık seninle görüşmek istemiyorum' dedi....
Öylece kaldım. Sadece peki dedim ve kapattım telefonu..
Öyle üzüldüm ki. Uzun zamandır hissettiğim şeyler yanlış değilmiş. Benim yersiz alınganlıklarım değilmiş.
Boşanınca ne oluyordu ?
Çocukluğumuz bir arada geçti,beni yıllardır tanıyordu.Benim ne karakterde bir insan olduğumu,erkek meraklısı bir insan olmadığımı biliyordu...
Biliyorum.. Bundan sonra böyle insanlar hayatımın her döneminde karşıma çıkacak. Ama buna hazır değildim ya.Dışardan yeni tanıdığım herhangi biri yapsın bunu koymaz bana,ama en en sevdiğim kardeşim gördüğüm insan yaptı bunu....
O kadar üzüldüm ki...
Teşekkür edrim,ve kelime hatalarından dolayı kusura bakmayın..
Cünkkü inançla alakasız olarak bizim toplumumuzun bozuk bir zihniyeti var. Boşanmış kadınlara hatta eşi vefat etmiş kadınlara karşı utanarak yazıyorum " acık kapı" gözü ile bakıyorlar.he bide anlamadigim islam dininde bosanmak varken. türkiyenin yüzde bilmem kaci müslümankem bu bosanma neden bu kadar abartiliyor. hristiyanlara bakiyorum bosanmak yemek yemek gibi normal birsey ama dinlerinde normalde bosanmak yok
hiç canını sıkma, hayat bu düz bir yol değil ki... bakalım o arkadaşın ne yaşayacak ne görecek? imtihan dünyası.Bugün öylesine canımı sıkan bir olay yaşadım ki.. Burada hep okurdum,boşanan kadınlara karşı çevrenin önyargısını.. kimseyi asla kınamadım da,olabilir her insanın başına gelebilir şeyler. Esasen boşanma sürecinde bana da bu tarz imalar olacak mı diye korkuyordum ki,oldu da..
Çocukluğumdan beri çok samimi olduğum,birlikte kamplara,yaz okullarına gittiğimiz,kurslara katıldığımız,yaşadığım şehre kilometrelerce uzak bir ilde düğünü olmasına rağmen uykusuz kala kala yorgun argın düğününe gittiğim, fakat kendisinden aynı özveriyi göremediğim insan,kardeşim dediğim arkadaşımdan bugün öyle bir şey işittim ki.
Bugün kendisini aradım.Bayağıdır görüşmüyoruz yüz yüze..
Kendisinin bana boşandığımdan beri farklı tavırları vardı. Bana karşı davranışları,yaklaşımı değişmişti.. Ben hassas,alınganım belki de,içinde bulunduğum durumdan diye ona değil kendime yordum bu durumu.. Yanlış düşünüyorsun 1var1yok dedim kendime.
Ve uzun zamandır çağrılarıma geri dönüş yapılmayıp,mesajlarıma kısa kısa konuşmak istemezcesine cevap veren arkadaşıma bugün tekrar yüzsüzce yazdım ...
İş çıkışı dedim. Bir şeyler yapalım,Bir şeyler içelim mi bir kafede, uzun zamandır vakit geçiremedik dedim..
Bana dediği aynen '1var1yok, sen boşandın artık dedi.. ee dedim.. ee si artık seninle görüşmek istemiyorum' dedi....
Öylece kaldım. Sadece peki dedim ve kapattım telefonu..
Öyle üzüldüm ki. Uzun zamandır hissettiğim şeyler yanlış değilmiş. Benim yersiz alınganlıklarım değilmiş.
Boşanınca ne oluyordu ?
Çocukluğumuz bir arada geçti,beni yıllardır tanıyordu.Benim ne karakterde bir insan olduğumu,erkek meraklısı bir insan olmadığımı biliyordu...
Biliyorum.. Bundan sonra böyle insanlar hayatımın her döneminde karşıma çıkacak. Ama buna hazır değildim ya.Dışardan yeni tanıdığım herhangi biri yapsın bunu koymaz bana,ama en en sevdiğim kardeşim gördüğüm insan yaptı bunu....
O kadar üzüldüm ki...
Teşekkür edrim,ve kelime hatalarından dolayı kusura bakmayın..
Boşanınca ne oluyormuş. Yarın hangimizin başına ne geleceği belli. Boşverin hayatınızdan bir gereksiz eksilmiş. İnsanları tanıyorsunuz böyleceBugün öylesine canımı sıkan bir olay yaşadım ki.. Burada hep okurdum,boşanan kadınlara karşı çevrenin önyargısını.. kimseyi asla kınamadım da,olabilir her insanın başına gelebilir şeyler. Esasen boşanma sürecinde bana da bu tarz imalar olacak mı diye korkuyordum ki,oldu da..
Çocukluğumdan beri çok samimi olduğum,birlikte kamplara,yaz okullarına gittiğimiz,kurslara katıldığımız,yaşadığım şehre kilometrelerce uzak bir ilde düğünü olmasına rağmen uykusuz kala kala yorgun argın düğününe gittiğim, fakat kendisinden aynı özveriyi göremediğim insan,kardeşim dediğim arkadaşımdan bugün öyle bir şey işittim ki.
Bugün kendisini aradım.Bayağıdır görüşmüyoruz yüz yüze..
Kendisinin bana boşandığımdan beri farklı tavırları vardı. Bana karşı davranışları,yaklaşımı değişmişti.. Ben hassas,alınganım belki de,içinde bulunduğum durumdan diye ona değil kendime yordum bu durumu.. Yanlış düşünüyorsun 1var1yok dedim kendime.
Ve uzun zamandır çağrılarıma geri dönüş yapılmayıp,mesajlarıma kısa kısa konuşmak istemezcesine cevap veren arkadaşıma bugün tekrar yüzsüzce yazdım ...
İş çıkışı dedim. Bir şeyler yapalım,Bir şeyler içelim mi bir kafede, uzun zamandır vakit geçiremedik dedim..
Bana dediği aynen '1var1yok, sen boşandın artık dedi.. ee dedim.. ee si artık seninle görüşmek istemiyorum' dedi....
Öylece kaldım. Sadece peki dedim ve kapattım telefonu..
Öyle üzüldüm ki. Uzun zamandır hissettiğim şeyler yanlış değilmiş. Benim yersiz alınganlıklarım değilmiş.
Boşanınca ne oluyordu ?
Çocukluğumuz bir arada geçti,beni yıllardır tanıyordu.Benim ne karakterde bir insan olduğumu,erkek meraklısı bir insan olmadığımı biliyordu...
Biliyorum.. Bundan sonra böyle insanlar hayatımın her döneminde karşıma çıkacak. Ama buna hazır değildim ya.Dışardan yeni tanıdığım herhangi biri yapsın bunu koymaz bana,ama en en sevdiğim kardeşim gördüğüm insan yaptı bunu....
O kadar üzüldüm ki...
Teşekkür edrim,ve kelime hatalarından dolayı kusura bakmayın..
Bugün öylesine canımı sıkan bir olay yaşadım ki.. Burada hep okurdum,boşanan kadınlara karşı çevrenin önyargısını.. kimseyi asla kınamadım da,olabilir her insanın başına gelebilir şeyler. Esasen boşanma sürecinde bana da bu tarz imalar olacak mı diye korkuyordum ki,oldu da..
Çocukluğumdan beri çok samimi olduğum,birlikte kamplara,yaz okullarına gittiğimiz,kurslara katıldığımız,yaşadığım şehre kilometrelerce uzak bir ilde düğünü olmasına rağmen uykusuz kala kala yorgun argın düğününe gittiğim, fakat kendisinden aynı özveriyi göremediğim insan,kardeşim dediğim arkadaşımdan bugün öyle bir şey işittim ki.
Bugün kendisini aradım.Bayağıdır görüşmüyoruz yüz yüze..
Kendisinin bana boşandığımdan beri farklı tavırları vardı. Bana karşı davranışları,yaklaşımı değişmişti.. Ben hassas,alınganım belki de,içinde bulunduğum durumdan diye ona değil kendime yordum bu durumu.. Yanlış düşünüyorsun 1var1yok dedim kendime.
Ve uzun zamandır çağrılarıma geri dönüş yapılmayıp,mesajlarıma kısa kısa konuşmak istemezcesine cevap veren arkadaşıma bugün tekrar yüzsüzce yazdım ...
İş çıkışı dedim. Bir şeyler yapalım,Bir şeyler içelim mi bir kafede, uzun zamandır vakit geçiremedik dedim..
Bana dediği aynen '1var1yok, sen boşandın artık dedi.. ee dedim.. ee si artık seninle görüşmek istemiyorum' dedi....
Öylece kaldım. Sadece peki dedim ve kapattım telefonu..
Öyle üzüldüm ki. Uzun zamandır hissettiğim şeyler yanlış değilmiş. Benim yersiz alınganlıklarım değilmiş.
Boşanınca ne oluyordu ?
Çocukluğumuz bir arada geçti,beni yıllardır tanıyordu.Benim ne karakterde bir insan olduğumu,erkek meraklısı bir insan olmadığımı biliyordu...
Biliyorum.. Bundan sonra böyle insanlar hayatımın her döneminde karşıma çıkacak. Ama buna hazır değildim ya.Dışardan yeni tanıdığım herhangi biri yapsın bunu koymaz bana,ama en en sevdiğim kardeşim gördüğüm insan yaptı bunu....
O kadar üzüldüm ki...
Teşekkür edrim,ve kelime hatalarından dolayı kusura bakmayın..
Güzel bakış açısıhe bide anlamadigim islam dininde bosanmak varken. türkiyenin yüzde bilmem kaci müslümankem bu bosanma neden bu kadar abartiliyor. hristiyanlara bakiyorum bosanmak yemek yemek gibi normal birsey ama dinlerinde normalde bosanmak yok
Hiç bilmiyorum
Sadece 2 aydır bir gariplik var diyordum. Bugün de zaten yine reddederse veya kaale almazsa bir daha irtibatı kesecektim. aramadan önce öyle karar almıştım.. ama o neler döktü içinden ortaya..
keşke bana başka sebepler sunsaydı ya. bunu demeseydi. ben ömür boyu boşandım ben, insanların bana tavrı nasıl olur, arkadaş ortamında istenmeyen biri olurum diye mi yaşayacağım.
Ben olsam bu kişiye sağlam okkalı, onu o yerin dibine sokacak bir mesaj atmadan bırakmazdım. Cevabı da beklemeden heryerden engellerdim. Bu nasıl pis rezalet bir zihniyet yaa. Böyle biriyle geçirdiğim her saniyeye acırım.Bugün öylesine canımı sıkan bir olay yaşadım ki.. Burada hep okurdum,boşanan kadınlara karşı çevrenin önyargısını.. kimseyi asla kınamadım da,olabilir her insanın başına gelebilir şeyler. Esasen boşanma sürecinde bana da bu tarz imalar olacak mı diye korkuyordum ki,oldu da..
Çocukluğumdan beri çok samimi olduğum,birlikte kamplara,yaz okullarına gittiğimiz,kurslara katıldığımız,yaşadığım şehre kilometrelerce uzak bir ilde düğünü olmasına rağmen uykusuz kala kala yorgun argın düğününe gittiğim, fakat kendisinden aynı özveriyi göremediğim insan,kardeşim dediğim arkadaşımdan bugün öyle bir şey işittim ki.
Bugün kendisini aradım.Bayağıdır görüşmüyoruz yüz yüze..
Kendisinin bana boşandığımdan beri farklı tavırları vardı. Bana karşı davranışları,yaklaşımı değişmişti.. Ben hassas,alınganım belki de,içinde bulunduğum durumdan diye ona değil kendime yordum bu durumu.. Yanlış düşünüyorsun 1var1yok dedim kendime.
Ve uzun zamandır çağrılarıma geri dönüş yapılmayıp,mesajlarıma kısa kısa konuşmak istemezcesine cevap veren arkadaşıma bugün tekrar yüzsüzce yazdım ...
İş çıkışı dedim. Bir şeyler yapalım,Bir şeyler içelim mi bir kafede, uzun zamandır vakit geçiremedik dedim..
Bana dediği aynen '1var1yok, sen boşandın artık dedi.. ee dedim.. ee si artık seninle görüşmek istemiyorum' dedi....
Öylece kaldım. Sadece peki dedim ve kapattım telefonu..
Öyle üzüldüm ki. Uzun zamandır hissettiğim şeyler yanlış değilmiş. Benim yersiz alınganlıklarım değilmiş.
Boşanınca ne oluyordu ?
Çocukluğumuz bir arada geçti,beni yıllardır tanıyordu.Benim ne karakterde bir insan olduğumu,erkek meraklısı bir insan olmadığımı biliyordu...
Biliyorum.. Bundan sonra böyle insanlar hayatımın her döneminde karşıma çıkacak. Ama buna hazır değildim ya.Dışardan yeni tanıdığım herhangi biri yapsın bunu koymaz bana,ama en en sevdiğim kardeşim gördüğüm insan yaptı bunu....
O kadar üzüldüm ki...
Teşekkür edrim,ve kelime hatalarından dolayı kusura bakmayın..