- 26 Ağustos 2023
- 1.310
- 2.465
-
- Konu Sahibi kalmayanhevesler
- #21
Eşiniz böyle biriyse bosanmaya kalksaniz Allah korusun neler yapar
Eşiniz böyle biriyse bosanmaya kalksaniz Allah korusun neler yaparBen size en basit yönüyle eşimden bahsedeyim. Geçenlerde halk eğitim kursuna yazılayım ben dedim o gece direkt rüyasında kurstan biriyle sevgili olduğumu onu aldattığımı görmüş.. evliyken çalışma ihtimalim yok.
Ah ah ah, güzel cümleleri o kadar çok konuştum ki size anlatamam. Ağladım, yalvardım, dil döktüm, sinirlendim, öfkemi kustum vs hepsini yaptım. Hatta bir erkeğin evlilikten genelde beklentisi nedir? Cinsel hayat dimi? Gündüzleri yanaşmaya çalıştığında, şuanda yorgun olduğumu, cocukla ilgilendiğimi, tipimin halimin musait olmadığını ve geceleri cocuk uyuduktan sonra artık eve gelmesini, beraber uyumak istediğimi, geceleri yakınlaşmamızın daha iyi olucağını söyledim. İnanır mısınız ona rağmen birşey değişmedi.adamla güzellikle müzakere yoluna gidin işle ilgili geliştirebileceğiniz şeylere bakın. çocuk biraz büyüsün ondan sonra da kreşe başlasın iş güç öyle yoluna girer. 2+ yaş için kreş fiyatı ağustosta (normal yer) min 20 bindi. Ocakta zamlanacaktı min 25 yaparlar. Daha elektrik kira doğalgaz mutfak masrafı yok.
Yani kısacası müzakereyi güzellikle yapın sana da vakit ayırmasını, aile gibi yaşantı biriktirmek istediğini onu özlediğini (yumuşak damardan gir) kızın babasına ihtiyaç duyduğunu, biraz daha sarılıp sarmalamak istediğini falan filan diller dökülsün
bilgi verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Peki anlaşmalı boşanmalarda cocukla bana nafaka ödüyor mu? O miktarı kim belirliyor?
Bu durumda anlaşmanıza bağlı mahkeme bu miktara karışmıyor genelde. Yani eşinizi ikna ederseniz hem size hem beneğinize nafaka verir miktarı da siz ortak şekilde belirliyorsunuzbilgi verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Peki anlaşmalı boşanmalarda cocukla bana nafaka ödüyor mu? O miktarı kim belirliyor?
Annenden maaşların birini alsan bile tek başına ev geçindirecek bir para eline geçmez. O yüzden eşinle ayrılınca mecburen annenle birlikte aynı evde yaşaman gerekecek. Bunu annen kabul eder mi bilemiyorum, sen bilirsin.Annem bebeğime bakamaz demans yani yoğun bi unutkanlık sorunu hastalığı yaşıyor. Babam vefat ederken evi kimsenin üstüne yapmadı evimiz şuanda miraslı. Babamın önceki evliliğinden 2 ablam 1 abim var. Annemden ve babamdan 1 abim var. Ev şuanda hepimize miraslı. Annem vefat edene kadar otursun sonra satalım dediler diğer abi ve ablalarım. Buarada hiç biriyle bağım yok. Kendi öz abim bile hiç ilgili değildir. Tek artı annem hem babamdan hem kendi babasından emekli maaşı alıyor. Eğer kabul ederse belki babamın maaşını ben alabilirim. Ama yaşlandıktan sonra çok para sever oldu. Bilemiyorum..
Sizin bu durumda bebeğinizin büyümesini beklemekten başka çareniz yok gibi duruyor maalesef, bu süreçte de ne kadar yıkıcı da olsa eşinizi yok sayıp sadece bebeğiniz ve siz varmışsınız gibi bir hayat kurmanız, eşinizi de sadece sizin maddi ihtiyaçlarınızı karşılayan biri olarak kabul etmeniz daha iyi olurBen size en basit yönüyle eşimden bahsedeyim. Geçenlerde halk eğitim kursuna yazılayım ben dedim o gece direkt rüyasında kurstan biriyle sevgili olduğumu onu aldattığımı görmüş.. evliyken çalışma ihtimalim yok.
Ne yazık ki öyle.. Şimdi bir şekilde kursa gidebilmenin sonrasında çalışabilmenin yollarını arayınTeşekkür ediyorum güzel yorumunuz için. 2 yol arasında o kadar kararsız kaldım ki gündüz bebeğimle ilgilenip geceleri başımı yastığa koyup düşünüp düşünüp ağlıyorum. Ama gerçekten en mantıklısı şuanda gitmemek bunu anladım..
Adamın işi mi o şekilde yoksa düşüncesizlik mi ikisi farklı şeyler.Ah ah ah, güzel cümleleri o kadar çok konuştum ki size anlatamam. Ağladım, yalvardım, dil döktüm, sinirlendim, öfkemi kustum vs hepsini yaptım. Hatta bir erkeğin evlilikten genelde beklentisi nedir? Cinsel hayat dimi? Gündüzleri yanaşmaya çalıştığında, şuanda yorgun olduğumu, cocukla ilgilendiğimi, tipimin halimin musait olmadığını ve geceleri cocuk uyuduktan sonra artık eve gelmesini, beraber uyumak istediğimi, geceleri yakınlaşmamızın daha iyi olucağını söyledim. İnanır mısınız ona rağmen birşey değişmedi.
Uzun süredir evlisiniz 5 yıl önce neden şikayetçi değildiniz şimdi oldunuz sorgulayın belki bebek yoruyordur şuanki ekonomik şartlarda bir bebekle tek başına herşeye yetişmek imkansız sevgi istiyorsunuz anlıyorum ama aç kalmaktansa bebeğiniz için bi süre katlanın tekstil olsun temizlik görevlisi olsun yada meslek edinebileceğiniz bir kursa yazılabilir yolunuzu ona göre çizebilirsinizDaha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..
Yargılamadan söyleyeceğim bu adamdan aile babası olmaz . Zaten oyun bağımlısı hiçbir erkekten olmazDaha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..