merhaba arkadaslar bende yeni katilanlardanim. icimdekileri anlatip rahatlamak istiyorum bunaldim hemde cok. keske bende sertap erenerin sarkisi gibi umrumda degil iyiki bitti omuzlarimdan koca bi yük gitti desem, diyebilsem... evet bosanma sürecini yasiyorum kötüyüm hemde cok. Üc ay oldu hemen hemen babamin evine geleli ama ben hala bosanmak istemiyorum bir ay sonra bosanma davam var. bastan anlatayim. esimle tanisarak evlendik cok israr etti neler yapti neler evet deyim diye... inandim tamam dedim ne derse tamam... dedim bundan iyisini bulamam hem seviyorum hemde cok saygili görgülü... ama degilmis... annesi zaten bastan beri istemiyordu evliligimizi, nisanlilik dönemince ne geldi ne gitti... esimde sagolsun hic gelip gitmezdi bende yeterki bozulmasin diye disarda görüstüm hep. nazlanarak bize geliyordu. o beni seven oglan gitmis yerine bambaska birisi gelmisti. olsun dedim ailesi ne nisanla ne dügünle ugrastilar sinirleri yipranmistir evlenince düzelir dedim... ne dediyse tamam yapalim nasil istersen dedim. ama ben böyle yaptikca o tepeme cikti. anneside nazlana nazlana bindebir gelirdi bize bizim zorumuzla. öyle bi duruma gelmistiki sanki ben hic istenilmeyen bir insanim esim benim icin veli nimet gibiydi. cok isteyenlerim oldu tanismak isteyen benim icin kalbine bile dövme yaptiranlar. neyse kina günü geldi catti kiz kardesi sagolsun benimle güzelce kavga etti, hemde kinanin basinda herkes gördü tam bir rezillikti zaten kinada onlarin tarafindan kimse yoktu hep bizimkilerdi herkes bi sogukluk oldugunu anladi esimse kinamizi hic umursamadi sanki kendisinin kinasi degilmis gibi hep su kina bitsinde artik eve gidelim dedi durdu ve kina sonrasi aldi yüzügü elime zorla verdi kabul etmedim... utandim... bunaldim... ben yine küsmedim konustum esimle dügünden bir gün önce esim sadicimiz olmasin dedi o kadar bunalmisimki burnum kanadi durmadan. onada tamam dedim. dügün günümüzde tam bi cenaze evi gibiydi herkes birbirine bakiyodu saskinliktan. esimin annesi kimseye hosgeldiniz bile demedi. evlendik aileme gidip gelmedi annem bize gelse hic hosgeldin demezdi ablam ikinci gelmesinde ablamla tartisti. ama ona sorsan o hep hakli o hep dogru. babamin evine geldim beni eve götürmek istedi gitmek icin can attim ama eve sen kendin gel ben seni alamam ailenin elini öpüp özür dileyip bide ben haksiz degilim suclu sensin dedi babamda göndermedi bundan sana koca olmaz dedi. ve nitekim bir bucuk ay sonra durusmamiz var ben cok bunaliyorum ayrilmak istemiyorum... kizlar sizce ne yapmaliyim bosansammi iyi yoksa savassammi evliligim icin...simdiden hepinize cok tesekkür ederim...