bebeğim hala benimle neden derseniz sabah doktora gittim yine ağladım ama annem başka yolu yok dedi,doktorum bir fitil verdi vajinadan,4 saat sonra beni ara dedi,bu arada kanama ve karın ağrısı olacak dedi,ne kanamam oldu ne karın ağrım bu saate kadar,12 de doktorumu aradım,tekrar fitil koy dedi yedek vermişti bana ama ben yapamadım,anneme yalan söyledim,yaptım dedim,içim yanıyor,o beni bırakmak istemiyor hissediyorum,şimdi de annem beni teyzemin tanıdığı bir doktora götürmek istiyor,kararlılar yani ama ben bunu yapamayacağım,belki reddedecekler ya da bilmiyorum belki zorla olacak ama ben dayanamıyorum,çünkü çok seviyorum bebeğimi,geleceği için elimden geleni yapacağım,eşimle aldığımız 2 evimiz var,yarı yarıya paylaşacağız satıp,en azından bebeğim birkaç yaşına gelene kadar idare ederim o parayla daha sonra çalışırım diyorum bunları şu an yalnızca sizinle paylaşıyorum.....
babası ise aramadı hiç,ona söylemeyi düşünmüyorum aldırmamayı....
Arkadaşlar biliyorum herkes derdini paylaşıyor burada. Destek arıyor yardım istiyor bir aile gibi görüyor burayı. Ama bazı konular vardır ki tartışma götürmez. Ahlaki kurallar vardır, dini kabuller vardır, insani duygular vardır vardır da vardır yani...
Böyle konuları açtığınız zaman siz destek istersiniz belki ama okuyan herkesi sadece incitirsiniz, üzersiniz. Bu konuyu yeni görüyorum konuyu açan arkadaş açarken şunu mu bekledi acaba 'Kesinlikle bu bebeği aldır, kararından dönme bu senin vereceğin en doğru karar' diyen biri çıkacak?
Hiç sanmıyorum. Hiçbir insan evladı bu yorumu yapmaz. Dolayısı ile bu konu hem açan arkadaşı hem de okuyanları üzmekten ileri gitmez. Lütfen bize bunu yapmayın. Madem karar vermişsiniz gidin aldırın bebeğinizi. Adım adım bizim üzüntümüzü seyretmeyin. 'Ama benim amacım sizi üzmek değil acımı hafifletmek' diyorsanız inandırıcı olmaz. Böyle acı hafifletilmez. Madem öyle bir eşiniz vardı asla çocuk yapmak için uğraşmayacaktınız. Sonradan olduysa bu sizin kaderiniz, dünya sınavınız ne olursa olsun o çocuğu doğurmalıydınız. Kimsenin bir başkasının canına kıymaya hele masum bir yavrunun canına kıymaya hakkı yok.
Şayet çocuğu doğurmaya karar vermiş olsaydınız ve de kimse sizi desteklemeseydi inanın burda bu formu açsaydınız herkes maddi manevi elinden gelen herşeyi yapardı. O zaman içimiz rahatlardı o zaman destek isteme formu amacına ulaşmış olurdu.
Böyle sadece üzülüyoruz. Burada bir bebek için kendi hayatından vazgeçmiş nice insanlar var, burada bir bebek diye çalmadığı doktor kapısı kalmamış nice insanlar var, burada kocasına, çevresine hatta belki kendi ailesine rağmen çocuk doğurmaktan asla çekinmeyecek ama henüz nasip olmamış nice insan var. Böyle insanların okuduğu formlarda 'istemiyorum ama aldıracağım' diyerek destek aramak bencilliktir, ayıptır, insani suçtur.
Ağır mı oldu, inanın açtığınız bu konu kadar ağır değil.
kızlar arkadaşımızı ilk karşılaşanlardan daha iyi tanıyoruz..
kendisi de bu kararı almayı istemezdi eminim..
bebek için uğraşları vardı kolay bulmadı..
ona mucize olarak geldi..
bir de şu açıdan bakın olaya..
eşi olacak adam sorumsuzun teki..
bebeği ve eşini ailesine tercih etmiş biri..
ve sorumluluğunu da üstlenmiyor..
hadi bunları da geçin..
o çocuk babasız büyüyecek babası olduğu halde..
ve sorumsuz bir baba da asla ilgilenmiyecek şimdiden boşveriyor alınmasını istiyorsa ilerde zaten ilgilenmez..
o çocuğun da yaşayacağı hayal kırıklıklarını..
hayatında babasızlıktan çektiği acıyı..
daha sayamadığım bir sürü sıkıntısı olacak..
anne de çok önemli ama baba insanın arkasında bir dağ gibidir..
yokluğu çok büyük boşluktur eminim..
bengü yeterince canından bezmiş durumda..
burda hiçbirimiz aldırsın diyemeyiz elbet..
çok zor oluyor artık elde edebilmek..
ama onun kararı hayat şartları bu yönde bu yüzden saygı göstermeliyiz diye tekrarlıyorum..
sizlerde içinidekini söylüyorsunuz haklısınız..
ama kendisi de şu anda çok kötü durumdadır..
lütfen biraz daha hoşgörülü olalım..
tulıncım kesınlıkle sana katılıyorummm..
bengu arkadsımız zor durumda..kendı ıcın dogru karar neyse onu verecektır zatenn...:asigim::asigim:
arkadasımız hakkında yorumlar yapılırken kırıcı olmayan...
kotu sozlerde bulunmanız bence dogru degıl zatenn onun psıkolojısı yeterı kadr dagılmıs durumda..bırde sızler kotu ıthamlarda bulunursanız bebek katılı gıbı..arkadsımızn sonu ne olcak..hangı anne boyle olsun ısterkııı..:çok üzgünüm:
kendınınde yazdıgı gıbı babasız buyumenın ne kadr zor oldugunu bılen bırı var...
o en guzel kararı verecektırrrr..:1hug:
rabbım kımsenın basınada bole bırsey vermesın...
burda derdini paylaşmak için bi konu açmış arkadaş ama herkes eleştirip ağzına geleni söylüyor o istermi böyle olmasını ..kimse kolay bulmyor bir bebeği bırakmakta kimse için kolay değil ama ne yapsın başka çaresi yoksa...ayrıca bebek katili falan da yok ortada hayır varsada bu eşidir kendisi değil....allah sabır versin...
tılıncıgım,fadıgım sızlere katılıyorummm..
elstırılere yapılırken kendınızle kıyaslayın..acaba ben bu durumda olsaydım napardım dıyeeelmaz:
hepımız bebek ıstıyorz burda ama duygusal acıdan bakıyoruz..
herkes mantıklı dusunsun...
bebeğim hala benimle neden derseniz sabah doktora gittim yine ağladım ama annem başka yolu yok dedi,doktorum bir fitil verdi vajinadan,4 saat sonra beni ara dedi,bu arada kanama ve karın ağrısı olacak dedi,ne kanamam oldu ne karın ağrım bu saate kadar,12 de doktorumu aradım,tekrar fitil koy dedi yedek vermişti bana ama ben yapamadım,anneme yalan söyledim,yaptım dedim,içim yanıyor,o beni bırakmak istemiyor hissediyorum,şimdi de annem beni teyzemin tanıdığı bir doktora götürmek istiyor,kararlılar yani ama ben bunu yapamayacağım,belki reddedecekler ya da bilmiyorum belki zorla olacak ama ben dayanamıyorum,çünkü çok seviyorum bebeğimi,geleceği için elimden geleni yapacağım,eşimle aldığımız 2 evimiz var,yarı yarıya paylaşacağız satıp,en azından bebeğim birkaç yaşına gelene kadar idare ederim o parayla daha sonra çalışırım diyorum bunları şu an yalnızca sizinle paylaşıyorum.....
babası ise aramadı hiç,ona söylemeyi düşünmüyorum aldırmamayı....
kızlar arkadaşımızı ilk karşılaşanlardan daha iyi tanıyoruz..
kendisi de bu kararı almayı istemezdi eminim..
bebek için uğraşları vardı kolay bulmadı..
ona mucize olarak geldi..
bir de şu açıdan bakın olaya..
eşi olacak adam sorumsuzun teki..
bebeği ve eşini ailesine tercih etmiş biri..
ve sorumluluğunu da üstlenmiyor..
hadi bunları da geçin..
o çocuk babasız büyüyecek babası olduğu halde..
ve sorumsuz bir baba da asla ilgilenmiyecek şimdiden boşveriyor alınmasını istiyorsa ilerde zaten ilgilenmez..
o çocuğun da yaşayacağı hayal kırıklıklarını..
hayatında babasızlıktan çektiği acıyı..
daha sayamadığım bir sürü sıkıntısı olacak..
anne de çok önemli ama baba insanın arkasında bir dağ gibidir..
yokluğu çok büyük boşluktur eminim..
bengü yeterince canından bezmiş durumda..
burda hiçbirimiz aldırsın diyemeyiz elbet..
çok zor oluyor artık elde edebilmek..
ama onun kararı hayat şartları bu yönde bu yüzden saygı göstermeliyiz diye tekrarlıyorum..
sizlerde içinidekini söylüyorsunuz haklısınız..
ama kendisi de şu anda çok kötü durumdadır..
lütfen biraz daha hoşgörülü olalım..
bebeğim hala benimle neden derseniz sabah doktora gittim yine ağladım ama annem başka yolu yok dedi,doktorum bir fitil verdi vajinadan,4 saat sonra beni ara dedi,bu arada kanama ve karın ağrısı olacak dedi,ne kanamam oldu ne karın ağrım bu saate kadar,12 de doktorumu aradım,tekrar fitil koy dedi yedek vermişti bana ama ben yapamadım,anneme yalan söyledim,yaptım dedim,içim yanıyor,o beni bırakmak istemiyor hissediyorum,şimdi de annem beni teyzemin tanıdığı bir doktora götürmek istiyor,kararlılar yani ama ben bunu yapamayacağım,belki reddedecekler ya da bilmiyorum belki zorla olacak ama ben dayanamıyorum,çünkü çok seviyorum bebeğimi,geleceği için elimden geleni yapacağım,eşimle aldığımız 2 evimiz var,yarı yarıya paylaşacağız satıp,en azından bebeğim birkaç yaşına gelene kadar idare ederim o parayla daha sonra çalışırım diyorum bunları şu an yalnızca sizinle paylaşıyorum.....
babası ise aramadı hiç,ona söylemeyi düşünmüyorum aldırmamayı....
nasıl yazsam nerden başlasam bilemiyorum,içim çok kırık ve canım yanıyor,3-4 hafta önce boşanmanın eşiğinden dönmüştük,hamile olduğumu öğrenmiştik,tekrar bir araya geldik,denedik ama olmadı bir türlü,ailesi aldı benden onu,teslim oldu onlara , bebeğimize rağmen,daha geçen hafta kalp atışlarını duyduk birlikte mutluluktan ağladık,hep konuşup durduk ama bu hafta sonu artık bitti her şey,annesi geldi yuvamı dağıttı,eşim teslim oldum dedi,ailemi tercih ediyorum dedi,şimdi anlaşmalı boşanmanın eşiğindeyiz ve ben o kadar çok istediğim bu bebeğin yarın ya da bir ertesi günü katili olacağım malesef,yani kürtaj olacağım,nasıl kıyacağımı bilmiyorum,Rabbim kimseye yaşatmasın bunu,çok zor ama başka yolu yok,daha anlatmadığım yazamadığım çok şeyler var,ama yazmak istemiyorum,benimde evliğim burda bitti artık....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?