- 13 Haziran 2015
- 5.875
- 19.281
-
- Konu Sahibi Gokyuzummm
- #421
Tamam suçlusunuz ama anne olmamanızdan sizi vuran adam için mi bu yas?degmez cidden değmez,boşandınız konu kapandı geriye dönüp bakmak içinizi acıtır önünüze bakacaksınız yaşandı ve bitti aklınıza gelince kafanızı meşgul edecek şeylerle uğraşın mesela nasıl biriyle evlenmeliyim evet evet buna alıştırın kendinizi o düşünmeye çoktaaan başlamıştır bile akıllı olun yastan çıkın 5 ay uzun bir süreEvliliğimizin başlarında çok hırçındım çok hatalar yaptım doğru düzgün ilişkim olmamıştı, aile yapılarımız çok farklıydı bende ciddi kaygı problemleri yaratmıştı. Evliliğimizin ilk zamanlarımda çok kırdım kendisini çok içe kapanıktı ifade etmezdi duygularını ben de aptallık ettim anlayamadım. Ailesinden başladı herşey. Hep bana müdahale edecekleri korkusuyla yaşadım. Kendisi evlenmeden önce ailesini çok kötülüyordu abisinin eşlerini ailesindeki kadınları. Ablası da hep ailedeki diğer kadınları bana kötüleyip uzak tuttu beni onlardan. Ben de aptal değildim olgun davranabilirdim ama bunlar beni hırçınlaştıydı. Sonra kısa bir süre sonra belki hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacağımı öğrendim ve ağır bir depresyon geçirdim bu süreçte eski eşimden hiç destek görmedim hatta beni suçladığı oldu senin yüzünden baba olamayacak mıyım ben diye. Ben de sustum arada tedavi olalım dediğimde senden soğudum ilk zamanlarda bana yaşattıklarında dedi ve hep ilk yaptıklarımı üç yolluk evliliğim boyunca unutamıyorum dedi. Gece yarılarına kadar hep arkadaşlarıyla dışardaydı. Ben bilmediğim tanımadığım bi şehirde hep yalnızdım. Tabi biraz toparlandıktan sonra aile ile ilişkilerimi düzelttim onlardan da eski eşimden de özür diledim ama fayda etmedi. En büyük hatam evliliğin ilk 5-6 ayında hep boşanma kelimesini kullandım
Yanlış anladınız,eski eşi altından olsa geri dönmesi söz konusu bile değildi.Evet bunu ben de çok düşündüm insanlar çok olumsuz şeyler yaşasalar da vazgeçmiyorlar birbirlerinden ve bir şans veriyorlar evlilik söz konusu olunca.
Çocuğu var mıydı boşandığında ? Ve mutlu oldu mu 2. EvliliğindeYanlış anladınız,eski eşi altından olsa geri dönmesi söz konusu bile değildi.
başkası ile evlendi teyzem.
Tamam suçlusunuz ama anne olmamanızdan sizi vuran adam için mi bu yas?degmez cidden değmez,boşandınız konu kapandı geriye dönüp bakmak içinizi acıtır önünüze bakacaksınız yaşandı ve bitti aklınıza gelince kafanızı meşgul edecek şeylerle uğraşın mesela nasıl biriyle evlenmeliyim evet evet buna alıştırın kendinizi o düşünmeye çoktaaan başlamıştır bile akıllı olun yastan çıkın 5 ay uzun bir süre
Bakın hayatta en önemli şey sağlıktır bir yeriniz ciddi ağrıdığında başka şey düşünemezsiniz başınızda böyle şeyler yokken sağlığınızı düşünün keyfini çıkarın ilk başta kendinizi kandırma gibi gelir ama zamanla keyifli olur evet çocuk olmuyormuş olabilir herşeyde bir hayır vardır şer görürsünüz hayırdır hayır sanatsınız şer olur
fakat eski eşiniz ağır konuşmuş çok ağır bunu size özür gibi hissettiren için değmez
Gençliğiniz var ve ne insanlar var zarif size yakışan böylesidir yaptıklarınızı kafanızda kurmayın bir daha ki sefere yapmazsınız dikkat edersiniz hayat dersi diyelim
Hayır çocuğu yoktu.Çocuğu var mıydı boşandığında ? Ve mutlu oldu mu 2. Evliliğinde
Bende senin gibiyim...7 aylık evliyim ve bu hareketlerimden 3.ayda döndm.yine arada geliyorlar sinirleniyorum ben senin gibi bi ruh hastasıyla yapamıcam diyor ama sırnaşıyorm bişyler yapıyorum..hep baskın cıkma cabası yüzünden oluyor bunlar...ben suan senin yazından büyük bir ders aldım..cok kötü oldum suan umarım yeni hayatın eskisini aratmaz dahada mutlu olursun...Ve burdan konuyu okuyan arkadaşlar olursa söylüyorum lütfen ama lütfen evliliğinizdeki sorunları kimseye anlatmayın çok büyük sorunlar olmadığı sürece. Evlenmeden önce değerli bir büyüğümün bana tavsiyesiydi ben yapamadım. Şöyle demişti kızım derdin olduğunda eşinle çok büyük sorunlar değilse ser seccadeni Rabbinden yardım iste Rabbine anlat diye. Ben yapamadım ama lütfen siz yapım
Yaşadıklarımın birine bile ders olup silkelemesi beni çok mutlu etti. Evet canım bilinçaltında baskın çıkma çabası yüzünden oluyor. Ben de döndüm ama ne yaptıysam ne kadar çabaladıysam unutamıyorum dedi. Düşün ki ben neredeyse 5-6 aydan sonra bambaşka biri oldum kendi de derdi çok değiştin diye. Ama dönüp derdi ki ilk zamanlar yaşadığımız sorunları unutamıyorum. İnşallah sen çok çok mutlu olBende senin gibiyim...7 aylık evliyim ve bu hareketlerimden 3.ayda döndm.yine arada geliyorlar sinirleniyorum ben senin gibi bi ruh hastasıyla yapamıcam diyor ama sırnaşıyorm bişyler yapıyorum..hep baskın cıkma cabası yüzünden oluyor bunlar...ben suan senin yazından büyük bir ders aldım..cok kötü oldum suan umarım yeni hayatın eskisini aratmaz dahada mutlu olursun...
Ara ara yazıyorum ama bu konu bana çok koydu gerçekten.cocugun olmuyor senin hatam demesi cok agır.Bu başta yaradana hakarettir.sana evlat verende o vermeyecek olanda o.ilahi adalete her zaman inanırım belki birgün sen evlenip hamile kalacaksın.o evlenecek ama kendi kusurlu olacak ve cocugu olmayacak.bu örneklerede cok denk geldim..allaha sıgın.o ne yapacagını cok iyi biliyor
Bu arada bir komşum var 37 yasında ilk eşinden cok şiddet gördügü için bosandı mahkeme 2 yıl sürdü.iki yılın sonunda hem melek gibi hem cok yakısıklı bi adamla tanıstı.dünya ahiret abim olsun o kdr iyiki ve hamile kaldı39 yasında suan.ilk evliliği gibi heycanla aldı eşyalarını.eşine asık.iyiki diyor.eger o iki yılın sonumda bir adım atsa eski eşimle barısırdım ama iyiki atmamış iyiki suanki eşimle tanışmışıö diyor..seninde vardır bi haklı sebebin bu kadr kendi üzerine gitme.ve hayatta imkansız diye birşey yok belki daha güzeli olacak inşallahta öyle olacak
Canım benim hiç üzülme dert etme şu an kendini suçlaman normal. Ama dışardan bakan biri olarak iyi ki boşanmışsın diyorum. Ne demek senin yüzünden baba olamayacağım. O kaza geçirip sakat da kalabilirdi. Sen aynı şekilde mi davranacaktın. Ben 4.5 yol önce boşandım ve evliliğim gerçekten berbattı. Her türlü kıskançlık, hakaret , şiddet vs vardı. Buna rağmen ilk zamanlar tıpkı senin gibi kendimi suçluyordum. Ağır bir depresyon süreci oldu. 49 kiloya düştüm. Tabi bu arda abim ve kuzenim vefat etti birer ay arayla. Utandım çok hem de. Boşandığım için üzüldüğüme utandım. Sonra toparlandım. Aaa bir de baktım hayat ne kadar da güzelmiş. Binlerce kez şükrediyorum. Sen de önüne bak. Bu günler geçmeyecek sanıyorsun,hep böyle olacak sanıyorsun ama geçecek ve sen dibi görmüş olduğun için kalkışın muhteşem olacakEvliliğimizin başlarında çok hırçındım çok hatalar yaptım doğru düzgün ilişkim olmamıştı, aile yapılarımız çok farklıydı bende ciddi kaygı problemleri yaratmıştı. Evliliğimizin ilk zamanlarımda çok kırdım kendisini çok içe kapanıktı ifade etmezdi duygularını ben de aptallık ettim anlayamadım. Ailesinden başladı herşey. Hep bana müdahale edecekleri korkusuyla yaşadım. Kendisi evlenmeden önce ailesini çok kötülüyordu abisinin eşlerini ailesindeki kadınları. Ablası da hep ailedeki diğer kadınları bana kötüleyip uzak tuttu beni onlardan. Ben de aptal değildim olgun davranabilirdim ama bunlar beni hırçınlaştıydı. Sonra kısa bir süre sonra belki hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacağımı öğrendim ve ağır bir depresyon geçirdim bu süreçte eski eşimden hiç destek görmedim hatta beni suçladığı oldu senin yüzünden baba olamayacak mıyım ben diye. Ben de sustum arada tedavi olalım dediğimde senden soğudum ilk zamanlarda bana yaşattıklarında dedi ve hep ilk yaptıklarımı üç yolluk evliliğim boyunca unutamıyorum dedi. Gece yarılarına kadar hep arkadaşlarıyla dışardaydı. Ben bilmediğim tanımadığım bi şehirde hep yalnızdım. Tabi biraz toparlandıktan sonra aile ile ilişkilerimi düzelttim onlardan da eski eşimden de özür diledim ama fayda etmedi. En büyük hatam evliliğin ilk 5-6 ayında hep boşanma kelimesini kullandım
Canım benim hiç üzülme dert etme şu an kendini suçlaman normal. Ama dışardan bakan biri olarak iyi ki boşanmışsın diyorum. Ne demek senin yüzünden baba olamayacağım. O kaza geçirip sakat da kalabilirdi. Sen aynı şekilde mi davranacaktın. Ben 4.5 yol önce boşandım ve evliliğim gerçekten berbattı. Her türlü kıskançlık, hakaret , şiddet vs vardı. Buna rağmen ilk zamanlar tıpkı senin gibi kendimi suçluyordum. Ağır bir depresyon süreci oldu. 49 kiloya düştüm. Tabi bu arda abim ve kuzenim vefat etti birer ay arayla. Utandım çok hem de. Boşandığım için üzüldüğüme utandım. Sonra toparlandım. Aaa bir de baktım hayat ne kadar da güzelmiş. Binlerce kez şükrediyorum. Sen de önüne bak. Bu günler geçmeyecek sanıyorsun,hep böyle olacak sanıyorsun ama geçecek ve sen dibi görmüş olduğun için kalkışın muhteşem olacak
teşekkür ederim. Maalesef hayat böyle bir şey. Güçlü olmak zorundayız. Hayatın acı tarafı da var. Ben de boşanma sürecinde olanlara elimden geldiğince yorum yapmaya çalışıyorum. Her şeye rağmen hayat güzel. Biz hayatı nasıl anlamlandırırsak öyle yaşıyoruz. Her şey herkes için çok çok güzel olsun.
Üst üste darbeler almış ama yıkılmamışsınız. Gücünüze hayran kaldım, yazmadan duramadım
Çok doğru yazdıklarınBos seyler demıssın ama hıcte bos sey degıl adam sana senın yuzunden baba olamıcakmıyım demıs ve ondan sonra bosanmak ıcın senın yaptıgın hataları sebep gostermıs madem onlar sorundu daha once sogusaymıs yada bosansaymıs. Ve sen bu adamdan bosandıgın ıcın olmekmı ıstıyorsun senın aılen vardır ıllakı o ınsanların sucu ne evlat acısı ne demek bılıyormusun hadı onuda gec sen bıdaha bu hayatı yasamıcaksın senın hastalıgınla suclayan bı adam ıcın bu kadar uzulmek ne kadar dogru sence bırak ya su hayatlatınızı erkekler uzerıne kurmayın. Her ınsan bırsuru hata yapıyor kımse bunun ıcın ölmek ıstemez kı senınkıler cok basıt seyler hayatına bak guzel gunler gecır. Ben yaptıgım hatalara bu bana bı tecrube dıye bakarım hep cok sukur bısey daha ogrendım derım bıdahakıne yaptıgın sey daha ıyı olur cunku bıdaha ılıskınde yapmazsın olur bıter o gezsın tozsun sen bunun acısını yasa hemde kendısı ınsan olmadıgı halde sen kendı sucla
Canım benim hiç üzülme dert etme şu an kendini suçlaman normal. Ama dışardan bakan biri olarak iyi ki boşanmışsın diyorum. Ne demek senin yüzünden baba olamayacağım. O kaza geçirip sakat da kalabilirdi. Sen aynı şekilde mi davranacaktın. Ben 4.5 yol önce boşandım ve evliliğim gerçekten berbattı. Her türlü kıskançlık, hakaret , şiddet vs vardı. Buna rağmen ilk zamanlar tıpkı senin gibi kendimi suçluyordum. Ağır bir depresyon süreci oldu. 49 kiloya düştüm. Tabi bu arda abim ve kuzenim vefat etti birer ay arayla. Utandım çok hem de. Boşandığım için üzüldüğüme utandım. Sonra toparlandım. Aaa bir de baktım hayat ne kadar da güzelmiş. Binlerce kez şükrediyorum. Sen de önüne bak. Bu günler geçmeyecek sanıyorsun,hep böyle olacak sanıyorsun ama geçecek ve sen dibi görmüş olduğun için kalkışın muhteşem olacak
Umarım ınsallah erkeklere hıc bısey degmezÇok doğru yazdıklarınBen de bunu hep düşündüm madem unutamıyordun niye o kadar evli kaldın başta boşansaydın bitseydi diye. Dediğiniz gibi yaşadığım şeyleri kendime tecrübe edindim inşallah bundan sonrası için aynı hataları tekrarlamam
AnlamadımUmarım ınsallah erkeklere hıc bısey degmez