Düşünmeden hareket etmişsiniz, beni bırakamaz diye çok emindiniz sanırım ama ben adama hak verdim.Hemen gemileri yakmak olmamiş ama bilmiyorum yapacak da bişey yok gibiKızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Ay şimdi farkettim yanlışlıkla yaptım galiba rastgele seçmişimDüşünmeden hareket etmişsiniz, beni bırakamaz diye çok emindiniz sanırım ama ben adama hak verdim.Hemen gemileri yakmak olmamiş ama bilmiyorum yapacak da bişey yok gibi
Bu arada yaşınıza 24 demişsiniz ama profilde neden 30 ?
yasınız küçükmüş ani davranmışşsınız.ama her işte bir hayır vardır deyin ilerisi için böylesi belkide daha iyidir.eski eşinizle geri birleşmeyi istiyo olabilirsiniz ama bir erkek boşandıktan sonra kolay kolay geri dönüp evlenmez gençse birde.ama keyfine geri döner flörtöz takılır .yani böyle durum olursa ümitlenmeyin yolunuza bakınKızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Seni eşten aileden saymayıp, sana sahip çıkmamış, üstüne annesinin saygısızlığını yut otur demiş. Üstelik sen eşiydin !! Tekrar okurmusunKızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Adam kurtulmuşKızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Bana biraz fevri davranmışsınız gibi geldi yazık olmuş yani evliliğine. Nasıl birden gemileri yakıp bitirmişsiniz hiç mi sevgi kırıntısı yoktu sizde onuda anlamış değilim. Eski eşin değil ama sen çok pişman olacaksın. Kimle evlenirsen evlen o pişmanlık gitmeyecek sendenKızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
Konuyu doğru okuduğunuza emin misiniz?Seni eşten aileden saymayıp, sana sahip çıkmamış, üstüne annesinin saygısızlığını yut otur demiş. Üstelik sen eşiydin !! Tekrar okurmusun
!!!SEN EŞİYDİN !!! Ailesi sendin.
Bundan pişmanlık duyuyosan sen daha bu hayatta çok ezilir büzülürsün.
Seni eşten aileden saymayıp, sana sahip çıkmamış, üstüne annesinin saygısızlığını yut otur demiş. Üstelik sen eşiydin !! Tekrar okurmusun
!!!SEN EŞİYDİN !!! Ailesi sendin.
Bundan pişmanlık duyuyosan sen daha bu hayatta çok ezilir büzülürsün.
Yanlış yere yazdım:)Adam kurtulmuş
Eski eşinizin annesi neden hakaret etti merak ettim? Zaten annesine gerekeni söylemiş kızmış ama siz söylediniz diye ailesinden vazgeçmesi saçma olurdu. Bu süreci iyi yönetememişsiniz. Kim olursa olsun kadın erkek fark etmez ailenle görüşme diyemez. Boşandınız ,olanla ölmüşe çare yok. Geçmişi değiştiremezsiniz. Karşınıza başka birisi çıktığında bundan sonra daha bilinçli davranırsınız belki.Kızlar merhaba. Ben 24 yaşında memur bir kadinim. Eşimle geçen sene evlenmiştik. Ama eşimin annesi bana hakaret etti bazı sebeplerden dolayı. Terbiyesiz filan dedi. Ben bundan dolayı çok sinirlendim ve eşimin ailesiyle görüşmek istemedim. Eşim de bana farklı şehirlerdeyiz zaten görüşmüyoruz senede 4-5 gün bir arada oluruz o da bayramda filan olur dedi ama ben kabul etmedim. Tamam o zaman sen kendin ailene git ben de kendi aileme gideyim dedi. Bu arada ailesiyle de bana dediklerinden dolayı kavga etti. Bu şekilde konuşamazsin dedi. Baya baya sinirleri de yıprandı hatta. Ama ben beni kaybetmek istemiyorsan ailenle görüşmeyeceksin dedim. Beni onların önünde tutmak zorundasın bedel ödemeleri gerekiyor dedim. Bunu kabul etmedi onlar benim ailem ne kadar yanlışları da olsa öyle bir şey yapmam aynı şey senin ailen tarafından bana yapılsa öyle görüşemezsin filan şeklinde sana da konuşamam ne eş ailenin yerine konulur ne de aile eşin yerine konulur filan dedi. Ama ben çok öfkeli olduğumdan baya hakaret filan da ettim ve gittim boşanma davası açtım. O da sen bilirsin dedi daha ilk rüzgarda gitmek istiyorsan hayat bu önümüzde ne fırtınalar olacak o zaman hiç durmazsin yolun açık olsun bağrıma taş başarım sevgime de ket vururum dedi gitti evden. Ben sonradan öğrendim ailesi ile de görüşmüyormuş kızgın olduğu için. Boşandık ama çok pişmanım. Şimdi daha yeni yeni aklıma geliyor. Benim memur olmamdan tutun her şeyim de hep yardımcı oldu. Baya kültürlü ve etrafında çok sevilen birisiydi. Bana da açıkçası sadikti hiçbir zaman fırsatı olmasına rağmen öyle şeylere girişmedi. Bosandigim ilk zamanlar çok mutlu olmuştum ama şimdi derin bir pişmanlık kaplamaya başladı. Yaşım küçük ama gencim halen daha ama onun gibi donanımlı ve aile babası olacak birisini bulamamaktan çok korkuyorum. Geçecek mi sizce bu durum? Çok özlüyorum. Her yönden fazlasıyla beni mutlu eden birisiydi. Sadece hediye alma konusunda eksiği vardı onda da ben de bu kültür yok bu konuda eksikliğim olduğumun farkındayım bu yönde seni mutlu etmek için çaba gösteririm demişti. Onun dışında gayet iyi birisiydi. İşte sürekli bunlar beynimi kurcalıyor. Saatlerce düşünüyorum. Ne yapacağım bilmiyorum çok özlüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?