- Konu Sahibi animamundi
- #441
Merhaba ,
28 yaşındayım ve 10. ayında ikinci evliliğim de bitmek üzere. Beni en iyi sizin anlayabileceğinizi düşünüyorum.
23 Yaşında ilk evliliğimi yaptım. Tamamen benim hatamdı ailem istemedi , zor bir dönem geçiriyordum bunanımdaydım ve onlar istemedikçe ben inat yaptım ve bile bile lades dedim evlendim.O eşimden çok çektim. Virane gibi bir evde ( fareler cirit atıyordu , duvarlar 5 kat kabarmıştı rutubetten) gelinlikle girdim ki ben üniversite mezunu , mesleği olan okumuş kendini yetiştirmiş bir insandım.Ben hala o evliliği nasıl yaptım , nasıl katlandım bilemiyorum zaten beni tanıyan kimsede inananmadı anlayamadı.
O eşim evlendikten sonra çalışmayı bıraktı dul bir annesi vardı kardeşlerinden ondan yardım alıyor benim maaşımla geçiniyorduk beyfendinin borçları , en pahalı sigarası , özel kursları , hayat sigortaları ben kendi paramla rezil rüsva yaşıyordum. Üstüne çok şiddet gördüm ki ben derdim şiddet görüp hala evli kalan kadınları anlamıyorum. Allah belki her şeyi başıma büyük konuştuğumdan verdi.2 sene sürdü o evlilik işkenceye yakın şiddet görüyordum en sonunda bir gün nasıl oluysa cesaretimi topladım boşandım.
Ailem benimle birlikte o boşanma sürecinde çok zorluk çekti.Babam hiç bir zaman hakmedemedi durumu bir kaç kere de dillendirdi DUL KADINSIN artık vs diye.
Neyse ki çok uzun süre geçmeden ben şimdiki eşimle tanıştım. Artık her bakımdan çok olgun bir dönemimdeydim.Eşimle tanışmamız, flört dönemimiz , düğünümüz her şey rüya gibiydi.Mükemmel bir ailenin tek oğlu , ilk evliliği.Evlendikten sonra ise ben yavaş yavaş hayal kırıklıkları yaşamaya eşimin çok çocuk gibi olduğunu hiç sorumluluk almadığını gördüm ama ben onları sineye çektim bir şey varki artık elim ayağım bağlı. ALKOL. eşim alkolik değil yani aylarca içmeden durabilir. Ama içtiğinde zil zurna kalana kadar içmek zorunda duramıyor ve alkol aldğında bambaşka bir insana dönüşüyor. Bana şiddet uyguluyor ( öyle ilk evliliğimdeki gibi değil - tartaklama tarzında daha çok) , hakaret ediyor. Her seferinde özürler diliyor ama gene yapıyor ve bu gittikçe sıklaşıyor. En son evimize polis geldi o kadar ileri gitti durum.Para çalışıyor çantandam , fatura ödemelerinden gizli gizli içiyor ben anlamıyım diye.
Artık canıma tak etti saygım , güvenim kalmadı sevgim kaldı mı bilmiyorum ...
Maddi durumumuz normal , ailesi mükemmel , birlikte çok iyi vakit geçiririz ama huzur kalmadı evimizde ben sürekli o içecek diye korkuyorum onun yüzünden eğlenmeye gidemiyoruz , içkili mekana adım atamıyoruz diken üstünde böyle hayat olmaz.
En son dün telefonda konuşurken alkol aldğını anladım eve gittim hala içemedim diyor ama leş gibi bir koku ben de eve girmedim ailesinine eviine gittim anlattım onlar zaten daha öncesinden biliyordu bu sorunumuzu akşam onlarda kaldım .
Şİmdi ne yapacğaımı bilmiyorum elimi kolumu bağlayan şey ailem. Babam benim ilk boşanmamı bu ikinci evliliğim olunca ancak unuttu onlara hiç yansımadım sorunumuz olduğunu babam 70 yaşında onun böyle kalbi kırık , başı yerde gezmesini istemiyorum bu yaştan sonra ne yapmam lazım lütfn yardım edin .
İkinci bir boşanma hayata yenidn sıfırdan başlamak çok zor ama beni ailesini hiç düşünmeden bira peşinde koşan biriylede ömrümü tüketemem çünkü ben çok iyi biliyorum ki İNSANLARI DEĞİŞTİREMEZSİN
tecrübelerinizi fikirlerinizi benden esirgemiyeceğinizi umuyorum
teşekkürler
28 yaşındayım ve 10. ayında ikinci evliliğim de bitmek üzere. Beni en iyi sizin anlayabileceğinizi düşünüyorum.
23 Yaşında ilk evliliğimi yaptım. Tamamen benim hatamdı ailem istemedi , zor bir dönem geçiriyordum bunanımdaydım ve onlar istemedikçe ben inat yaptım ve bile bile lades dedim evlendim.O eşimden çok çektim. Virane gibi bir evde ( fareler cirit atıyordu , duvarlar 5 kat kabarmıştı rutubetten) gelinlikle girdim ki ben üniversite mezunu , mesleği olan okumuş kendini yetiştirmiş bir insandım.Ben hala o evliliği nasıl yaptım , nasıl katlandım bilemiyorum zaten beni tanıyan kimsede inananmadı anlayamadı.
O eşim evlendikten sonra çalışmayı bıraktı dul bir annesi vardı kardeşlerinden ondan yardım alıyor benim maaşımla geçiniyorduk beyfendinin borçları , en pahalı sigarası , özel kursları , hayat sigortaları ben kendi paramla rezil rüsva yaşıyordum. Üstüne çok şiddet gördüm ki ben derdim şiddet görüp hala evli kalan kadınları anlamıyorum. Allah belki her şeyi başıma büyük konuştuğumdan verdi.2 sene sürdü o evlilik işkenceye yakın şiddet görüyordum en sonunda bir gün nasıl oluysa cesaretimi topladım boşandım.
Ailem benimle birlikte o boşanma sürecinde çok zorluk çekti.Babam hiç bir zaman hakmedemedi durumu bir kaç kere de dillendirdi DUL KADINSIN artık vs diye.
Neyse ki çok uzun süre geçmeden ben şimdiki eşimle tanıştım. Artık her bakımdan çok olgun bir dönemimdeydim.Eşimle tanışmamız, flört dönemimiz , düğünümüz her şey rüya gibiydi.Mükemmel bir ailenin tek oğlu , ilk evliliği.Evlendikten sonra ise ben yavaş yavaş hayal kırıklıkları yaşamaya eşimin çok çocuk gibi olduğunu hiç sorumluluk almadığını gördüm ama ben onları sineye çektim bir şey varki artık elim ayağım bağlı. ALKOL. eşim alkolik değil yani aylarca içmeden durabilir. Ama içtiğinde zil zurna kalana kadar içmek zorunda duramıyor ve alkol aldğında bambaşka bir insana dönüşüyor. Bana şiddet uyguluyor ( öyle ilk evliliğimdeki gibi değil - tartaklama tarzında daha çok) , hakaret ediyor. Her seferinde özürler diliyor ama gene yapıyor ve bu gittikçe sıklaşıyor. En son evimize polis geldi o kadar ileri gitti durum.Para çalışıyor çantandam , fatura ödemelerinden gizli gizli içiyor ben anlamıyım diye.
Artık canıma tak etti saygım , güvenim kalmadı sevgim kaldı mı bilmiyorum ...
Maddi durumumuz normal , ailesi mükemmel , birlikte çok iyi vakit geçiririz ama huzur kalmadı evimizde ben sürekli o içecek diye korkuyorum onun yüzünden eğlenmeye gidemiyoruz , içkili mekana adım atamıyoruz diken üstünde böyle hayat olmaz.
En son dün telefonda konuşurken alkol aldğını anladım eve gittim hala içemedim diyor ama leş gibi bir koku ben de eve girmedim ailesinine eviine gittim anlattım onlar zaten daha öncesinden biliyordu bu sorunumuzu akşam onlarda kaldım .
Şİmdi ne yapacğaımı bilmiyorum elimi kolumu bağlayan şey ailem. Babam benim ilk boşanmamı bu ikinci evliliğim olunca ancak unuttu onlara hiç yansımadım sorunumuz olduğunu babam 70 yaşında onun böyle kalbi kırık , başı yerde gezmesini istemiyorum bu yaştan sonra ne yapmam lazım lütfn yardım edin .
İkinci bir boşanma hayata yenidn sıfırdan başlamak çok zor ama beni ailesini hiç düşünmeden bira peşinde koşan biriylede ömrümü tüketemem çünkü ben çok iyi biliyorum ki İNSANLARI DEĞİŞTİREMEZSİN
tecrübelerinizi fikirlerinizi benden esirgemiyeceğinizi umuyorum
teşekkürler
yarabbim hepimize sabırlar ver arkadaşlar bende boşanıcam sanırım yakında 74 gündür annemlerdeyim tek 1 kez arayıp sormadı beni 
