Dun senin yorumunu gordum bir konuda, ayni seyleri ben yasasam senin kadar sakin kalamazdim sanirim. Banada senin sakinlikten lazim
bu evlilik icinde yasadigin olaylarla alakali bence. Benimkinin sebebi kisaca sozlu tartışmalar, bu yuzden bosandik. Annemin evine gelince gercekten rahat ettim, bebegim cok kucuk oldugu icin dinlenmeye firsatim olmuyordu(esim yardim etmesine ragmen), uzerine tartisip demoralize olunca cocuga bakmakta zorlaniyordum. Birde onceligim hep kendi mutlulugum ve sagligim, yaptığım fedakarligin karsiliginda yeterli anlayisi goremiyordum. Ben mutlu degilken kizimla olmasi gerektigi gibi ilgilenemiyorum. Insanlar degismiyor, fazla fedakarligin kiymeti de bilinmiyor. Benim kayinvalidemin omurgasi yamuldu iş yapmaktan, kocasi fizik tedaviye yollamak bile istemedi. Bu hep boyle nerede sacini süpürge eden kadin varsa çöktüğüyle kaliyor. Cocuklar okuyup evlenip bir yana gidince acilarinla basbasa kaliyorsun, gercekten degmez kimse icin.