- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.802
-
- Konu Sahibi greengirll
- #421
Ne tuhaf icim burkuldu
Ne tuhaf icim burkulduMayıs ayında bir yıl olacak boşanalı, ilk önceleri çok zor oldu. Bizim özel bir durumumuz vardı, sorumluluk sahibi olmayan bir eş, ilgisiz bir aile ama bunun yanında da gerçekten(bazen gerçek miydi desem de) sevgi vardı aramızda. ama bizim devam etmemiz sonucunda ciddi problemler yaşanması kaçınılmazdı. Tek başına bütün bir ailenin sorumluluğunu almam gerekecekti. Anlaşmalı olarak boşandık biz, çocuğumuz da yoktu, evdeki pek çok eşyayı ona bıraktım. Kendi özel eşyalarımı aldım , kendi aldığım ev eşyalarını aldım. Eşime parası yoksa diye para bıraktım .evden çıkarken yatak çarşafını temiz çarşafla değiştirdim.....Ondan ise tek istediğim birlikte sahiplendiğimiz kedim oldu. Boşanmaya tek başına gittim ailemden kimseyi yanımda istemedim. Hayallerle kurduğum evliliğim beş dakikada bitti, ikimiz de birbirimizden bir şey talep etmedik. Mahkeme salonundan çıktık ,birbirimize sarıldık son kez. sonra o bir tarafa ben bir tarafa ayrıldık. onun yanında ortak bir arkadaşımız vardı. Hızlıca koridordan yürüdüm , köşeyi döndüm ve ondan sonra yere çöktüm kaldım . ağladım, ağladım.... ne kadar orada durdum bilmiyorum ,bir görevli geldi isterseniz şurada bank var ona oturun dedi...
Tuhaf dedigim ne bilim bosandigin adamin carsafini degistirmeyi bile dusunmen..cocugunu geride burakiyormuscasina...yoktu
zordu ama geçti bin şükür
Severek ayrıldım, çok ciddi kavga vs olmadı. Açıkçası bizimki çok medenice olan bir ayrılıktı. Çarşaf değiştirme konusunda da yapı meselesi diyelim. Kıyamadım onu çarşafsız bırakmaya. Bana ait olan eşyaları bile onun işine yarıyor diye bıraktım. İlk zamalar zordu ama sonra her şey geçiyor.Tuhaf dedigim ne bilim bosandigin adamin carsafini degistirmeyi bile dusunmen..cocugunu geride burakiyormuscasina...
Severek ayrıldım, çok ciddi kavga vs olmadı. Açıkçası bizimki çok medenice olan bir ayrılıktı. Çarşaf değiştirme konusunda da yapı meselesi diyelim. Kıyamadım onu çarşafsız bırakmaya. Bana ait olan eşyaları bile onun işine yarıyor diye bıraktım. İlk zamalar zordu ama sonra her şey geçiyor.
Adamin carsafini bile dusuncek kadar sevsem o adami ben birakmazdim sanirim: (Severek ayrıldım, çok ciddi kavga vs olmadı. Açıkçası bizimki çok medenice olan bir ayrılıktı. Çarşaf değiştirme konusunda da yapı meselesi diyelim. Kıyamadım onu çarşafsız bırakmaya. Bana ait olan eşyaları bile onun işine yarıyor diye bıraktım. İlk zamalar zordu ama sonra her şey geçiyor.
Mayıs ayında bir yıl olacak boşanalı, ilk önceleri çok zor oldu. Bizim özel bir durumumuz vardı, sorumluluk sahibi olmayan bir eş, ilgisiz bir aile ama bunun yanında da gerçekten(bazen gerçek miydi desem de) sevgi vardı aramızda. ama bizim devam etmemiz sonucunda ciddi problemler yaşanması kaçınılmazdı. Tek başına bütün bir ailenin sorumluluğunu almam gerekecekti. Anlaşmalı olarak boşandık biz, çocuğumuz da yoktu, evdeki pek çok eşyayı ona bıraktım. Kendi özel eşyalarımı aldım , kendi aldığım ev eşyalarını aldım. Eşime parası yoksa diye para bıraktım .evden çıkarken yatak çarşafını temiz çarşafla değiştirdim.....Ondan ise tek istediğim birlikte sahiplendiğimiz kedim oldu. Boşanmaya tek başına gittim ailemden kimseyi yanımda istemedim. Hayallerle kurduğum evliliğim beş dakikada bitti, ikimiz de birbirimizden bir şey talep etmedik. Mahkeme salonundan çıktık ,birbirimize sarıldık son kez. sonra o bir tarafa ben bir tarafa ayrıldık. onun yanında ortak bir arkadaşımız vardı. Hızlıca koridordan yürüdüm , köşeyi döndüm ve ondan sonra yere çöktüm kaldım . ağladım, ağladım.... ne kadar orada durdum bilmiyorum ,bir görevli geldi isterseniz aileme çok yakınım. Hatta kış nedeniyle ailemleyim şimdi. Velhasıl zor günler geçirdim ama bitiyor biliyor musunuz? çok zor oldu ama geçti. isyan etmedim, Yaradana güvendim Mevlam ne eylerse güzel eyler dedim. yaşamam gereken öğrenmem gereken ders almam gereken çok şey varmış dedim. tatillere gittim ,kitap okudum ,kedime sarıldım , örgü ördüm ,pilatese gittim.. Kısaca eğer bir ilişki bittiyse kangren olan kısmı kesmek gerek. düğün altınları meselesine gelince Yargıtay kararı da bu yöndedir, düğün altınları kadınındır, kanunda da böyledir. Çünkü düğünde kadına yapılan bağış olarak geçer. hoş biz de zaten hem az altın kaldı hem de sağ olsun eşim evlenmeden önce yaptığım birikimleri epey bir harcadı. Velhasıl iyi düşünün taşının ama kendinizi hep sevin, Allah' ım hakkınızda hayırlısını versin. yürekten diliyorum bunu.
bişeyler yaşanmış demek ki bırakması gerekecek yoksa hiç bir kadın bırakmaz ya hayran kaldım resmenAdamin carsafini bile dusuncek kadar sevsem o adami ben birakmazdim sanirim: (
Tabii oyledir.. Bana tuhaf geliyo sadece : ( benim ortam yok sevmek ya da nefret:)) hani bi gun ayrilsam bizim dusman olma luksumuz pek yok cocuklarimiz var cunku..bişeyler yaşanmış demek ki bırakması gerekecek yoksa hiç bir kadın bırakmaz ya hayran kaldım resmen
bende mesela ömür boyunca eski eşimi unutamam gibi geliyo daha doğrusu ona olan sevgimi
bizimde çocuklarımız var 2 tane iyi ki de varlar :)Tabii oyledir.. Bana tuhaf geliyo sadece : ( benim ortam yok sevmek ya da nefret:)) hani bi gun ayrilsam bizim dusman olma luksumuz pek yok cocuklarimiz var cunku..
Sirf daha az aci cekmek icin o an kendimi doldururdum nefrete ya da sevmemek icin cabalardim
Sen neden ayrildin?
Çok teşekkür ederim.Eşim yani eski eşim doğru düzgün çalışmayan bir insandı.İyi bir üniversitenin iyi bir bölümünden mezun olmuş ama bir türlü sorumluluk almayan biriydi. Ayrıca ciddi ve benim hayatımı da tehlikeye sokacak bir psikolojik rahatsızlığı da vardı. Hastalığı,sorumsuzluğu, ciddi anlamda yaptığı harcamaları benim tek başıma bir evliliği devam ettirmemi mümkün kılmadı. bir de ailesi bu süreçte beni çok yalnız bıraktılar. Sevgi her şeyi çözmüyor maalesef.Neden boşandınız bu kadar severken boşanırken bile herşeyini düşünmüşsünüz sizin masum sevginizi hakketmeyecek ne yaptı? Nasıl güzel sevmişsiniz böyle hayran kaldım resmen sevginize
teşekkür ederim,inanın evliliğimi devam ettirecek imkanım yoktu.Çünkü yapayalnız kalmıştım ,bütün sorumluluğun bende olduğu bir evlilikti. iki buçuk yıl dayandım,bir şeyler düzelecek dedim olmadı.yapı itibariyle böyleyimdir ben biraz öyle çok yükselmem damarıma basılmadığı vakit ,klasik olacak belki ama ben susarak gidenlerdenim.Arkadaşım, siz bu kadar medeni olmayı , kendinizden çok boşandığınız adamı düşünmeyi nasıl başarıyorsunuz? Boşandıktan sonra birbirinize sarılmışsınız, ayrılma sebebiniz çok mu geçerliydi ? Evliliğinizi kurtarma şansınız yok muydu?
Boşandıktan sonra eski eşini öldürenler, kezzap atanlar, ailesini katledenler, çocuklarını kaçıranlar duydum ama sarılarak ayrılanı ilk defa duydum. Gerçekten tebrik ederim.
büyük konuşmayın,Allah korusun.Her yiğidin bir yoğurt yemesi vardır derler ya benimki de öyle işte. Kime anlatsam şaşırdı, parası yoksa diye para bile bıraktım..Adamin carsafini bile dusuncek kadar sevsem o adami ben birakmazdim sanirim: (
teşekkür ederim, inanın düzeleceğine inansam zaten evliliğimden vazgeçmezdim.bişeyler yaşanmış demek ki bırakması gerekecek yoksa hiç bir kadın bırakmaz ya hayran kaldım resmen
bende mesela ömür boyunca eski eşimi unutamam gibi geliyo daha doğrusu ona olan sevgimi
Boşandıktan sonra eşimin üzerimde yarattığı o kötü psikolojiden zamanla kurtuldum ruh eşimi bulamadım ama artık huzurluyum en azından. Bi 8 senemi daha kaybetmediğime seviniyor daha öncesinde boşanmadığımaysa üzülüyorumArkadaşlar, şok etkisi şeklinde yaşadıklarımdan sonra, yavaş yavaş aklım kendime geliyor ve boşanmak için adım atıyorum. Aysonunda kardeşim gelecek, ailemle birlikte oturup karar vereceğim yapacaklarıma. Haftasonu da biraz anlatırım belki...
Bir yandan kendimi güçlü hissediyorum, çalışıyorum, çok şükür birikimim var, eşimle bütçe ayrıydı, iyi ki de ayrıymış şimdi bir ton mal bölüşümü, para pul uğraşacaktım...
Eşimin ailesinin evinde oturuyorduk, ben mi gitmeliyim o mu bilmiyorum. Ailemle aynı şehirdeyim ama onlarla kalamam, istemiyorum da, çok baskıcılar, ev tutmak istiyorum, o zamana kadar o mu gitmeli evden? Eşyalarımı almalı mıyım? Düğünde takılan altınlar duruyor onları istemeyi düşünüyorum. Başka da ortak bir şeyimiz yoktu zaten.
Anlaşmalı olursa avukata gerek var mı?
Ve bence en önemlisi...Boşandıktan sonra daha mutlu oldum, ruh eşimi buldum, iyi ki boşanmışım diyen var mı? Buna çok ihtiyacım var...
Ne olur desteklerinizi esirgemeyin..
Ne güzel bunu görebilmişsin bende zamanında görebilseydim ne çocuk yapardım nede 10 yılımı ona heba ederdim aslında gördüm de cesaret edemedim sevdiğim için sanırım zararın neresinden dönersek kardır bundan sonra çoookk mutlu olunteşekkür ederim, inanın düzeleceğine inansam zaten evliliğimden vazgeçmezdim.
siz de çok çok mutlu olun,çocuğunuz olması onunla sürekli bağlantı kurmanıza sebep oluyordur,ama çocuğunuzu verene bin şükür..Emin olun çocuğunuzun olmasının da bir sebebi vardır..Çocuğunuzla çok mutlu olun inşallah.Ne güzel bunu görebilmişsin bende zamanında görebilseydim ne çocuk yapardım nede 10 yılımı ona heba ederdim aslında gördüm de cesaret edemedim sevdiğim için sanırım zararın neresinden dönersek kardır bundan sonra çoookk mutlu olun
yok artık bağlantı kurmuyorum oğlum 9 yaşında kızım 2 yaşında evde kullandığı telefon var ordan babasıyla irtibata geçiyo ben heryerden engelledim çünkü gelmek istediğinde ben gel derim diye korkuyorum o yüzden muhatap olmuyorumsiz de çok çok mutlu olun,çocuğunuz olması onunla sürekli bağlantı kurmanıza sebep oluyordur,ama çocuğunuzu verene bin şükür..Emin olun çocuğunuzun olmasının da bir sebebi vardır..Çocuğunuzla çok mutlu olun inşallah.
siz kendi düzeninizi daha iyi bilirsiniz tabii.Çocuklarınızın mutluluğu her şeyden önemlidir eminim. siz de sakına geç kaldım daha önce görseydim,çocuk yapmazdım vs demeyin,hayat bana şunu öğretti biz dilediğimiz kadar uğraşsak da su akıp yolunu buluyor.Anladığım kadarıyla daha çok gençsiniz hayat hepimiz için güzel kapılar açsın inşallah.yok artık bağlantı kurmuyorum oğlum 9 yaşında kızım 2 yaşında evde kullandığı telefon var ordan babasıyla irtibata geçiyo ben heryerden engelledim çünkü gelmek istediğinde ben gel derim diye korkuyorum o yüzden muhatap olmuyorum
Mayıs ayında bir yıl olacak boşanalı, ilk önceleri çok zor oldu. Bizim özel bir durumumuz vardı, sorumluluk sahibi olmayan bir eş, ilgisiz bir aile ama bunun yanında da gerçekten(bazen gerçek miydi desem de) sevgi vardı aramızda. ama bizim devam etmemiz sonucunda ciddi problemler yaşanması kaçınılmazdı. Tek başına bütün bir ailenin sorumluluğunu almam gerekecekti. Anlaşmalı olarak boşandık biz, çocuğumuz da yoktu, evdeki pek çok eşyayı ona bıraktım. Kendi özel eşyalarımı aldım , kendi aldığım ev eşyalarını aldım. Eşime parası yoksa diye para bıraktım .evden çıkarken yatak çarşafını temiz çarşafla değiştirdim.....Ondan ise tek istediğim birlikte sahiplendiğimiz kedim oldu. Boşanmaya tek başına gittim ailemden kimseyi yanımda istemedim. Hayallerle kurduğum evliliğim beş dakikada bitti, ikimiz de birbirimizden bir şey talep etmedik. Mahkeme salonundan çıktık ,birbirimize sarıldık son kez. sonra o bir tarafa ben bir tarafa ayrıldık. onun yanında ortak bir arkadaşımız vardı. Hızlıca koridordan yürüdüm , köşeyi döndüm ve ondan sonra yere çöktüm kaldım . ağladım, ağladım.... ne kadar orada durdum bilmiyorum ,bir görevli geldi isterseniz aileme çok yakınım. Hatta kış nedeniyle ailemleyim şimdi. Velhasıl zor günler geçirdim ama bitiyor biliyor musunuz? çok zor oldu ama geçti. isyan etmedim, Yaradana güvendim Mevlam ne eylerse güzel eyler dedim. yaşamam gereken öğrenmem gereken ders almam gereken çok şey varmış dedim. tatillere gittim ,kitap okudum ,kedime sarıldım , örgü ördüm ,pilatese gittim.. Kısaca eğer bir ilişki bittiyse kangren olan kısmı kesmek gerek. düğün altınları meselesine gelince Yargıtay kararı da bu yöndedir, düğün altınları kadınındır, kanunda da böyledir. Çünkü düğünde kadına yapılan bağış olarak geçer. hoş biz de zaten hem az altın kaldı hem de sağ olsun eşim evlenmeden önce yaptığım birikimleri epey bir harcadı. Velhasıl iyi düşünün taşının ama kendinizi hep sevin, Allah' ım hakkınızda hayırlısını versin. yürekten diliyorum bunu.