- 20 Mart 2008
- 140.618
- 210.846
- 60
-
- Konu Sahibi greengirll
- #401
Babacığına çok geçmişler olsun,inşalalh atlatır rahatsızlığını.
Babam kanser hastası. Ömrümden ömür gitti dedi bana, şimdi bunun vebalini nasıl ödeyecekler? Beni ailemi bu kadar üzmüşken...Yazık...
Babacığına çok geçmişler olsun,inşalalh atlatır rahatsızlığını.
Aynen öyle. Çocuğunuz yoktu sanırım. Boşandıktan sonra hayatınızda olmayacaklar. Herkes layığını bulur derler. Kurtulacağınız için sevinsin aileniz.Çok teşekkür ederim. Ben bu zamana kadar ailem üzülmesin diye hiç bir sorunumu anlatmadım onlara, ama kv sağolsun tüm şehre yaydı..Kızlarının arkasından dedikodusu yapılmasına mı yansınlar, benim üzüldüğüme mi, şok olduklarına mı...Gene de tek kelime etmediler kimseye. Herkes kendi karakterini yansıtıyor işte...
Boşanman demek hayallerinden de ayrılman anlamına gelmez ki daha çok yaklaşırsın inş sana es olamamışken baba da olamazdı bi insan bi nesli mahvediyor maalesefAilenin sağlık sorunları da evliliğin devam ettikçe azalmayacaktı ki artması engellenir belkide
Rabbim sifa versin babaniza cok uzuldum
Evliliginizde de hakkinizda hayirlisi olsun diyorum.
Aynen öyle. Çocuğunuz yoktu sanırım. Boşandıktan sonra hayatınızda olmayacaklar. Herkes layığını bulur derler. Kurtulacağınız için sevinsin aileniz.
Yan yana ve huzurlu günleriniz olsun inşEvet inşallah...Onlar da hep huzursuz tetikteydi, elleri yüreklerindeydi...
Yan yana ve huzurlu günleriniz olsun inş
Her şerde bir hayır vardır ya. Çocuğunuz olmadığı için yüzlerini bile görmeniz gerekmeyecek. Bunu düşünerek motive olun.Çok şükür çocuğum yok. Ailem her gün torun isterdi, haberleri bile yoktu çoğu durumdan..Boş hayallerdeymişiz diyor annem. Herkesin sınavı farklı işte.
Evet çok şükür hepsini sileceğim, bağım kalmayacak o güruhla.
Ailenin olayı bu kadar dramatize etmesi hiç iyi olmamış.Teşekkür ederim ablacım 4 senedir kanser, şeker vs rahatsızlıkları da var, gözümün önünde üzülüyorlar daha da hastalanıyorlar kahroluyorum çaresizim şu an. Güçlü duruyorum ama benim de desteğe ihtiyacım var. Sizlerden, dostlarımdan destek alıyorum ama çok zor bir dönem. Kendimi suçluyorum ama ne yapabilirim...Ailede herkes kızgın, hastalandı, buruk....
Babaannem (90 yaşında) günlerdir ağlıyormuş, sana bir gram mutluluğu çok gördüler dedi, keşke ölsem görmesem diyor, saçmalama daha göreceksin bebeğimi falan diyorum ama içim paramparça. Çok zormuş çok
Her şerde bir hayır vardır ya. Çocuğunuz olmadığı için yüzlerini bile görmeniz gerekmeyecek. Bunu düşünerek motive olun.
Kendinizi sıkmayın, insan arkadaşıyla küsüp ayrılınca bile üzülüyor. Yaşadıklarınız ve üzüntüleriniz çok normal. Ama geçecek inşAllah.
Gelecekte daha mutlu olabilmeniz için bu günleri yaşamanız gerekiyor.
Ailenin olayı bu kadar dramatize etmesi hiç iyi olmamış.
Yani evliliğinin iyi gitmediğini onlar nasıl farketmediler şaşırdım inan ki.
Şu an sana destek olma zamanı.
Dediğim gibi gencecik,eğitimli kadınsın,çok daha iyi insanlarla karşılaşırsın kendini toparlarsan inşallah.
Konu acildiginda ben görmemisim sanırım sevdiğim bir üyesiniz yorum yapmaya geldim; )
Hakkinizda hayirlisi olsun , bende bosanmaniza şaşırdım.
Ama bu hayatı yasayan sizsiniz..icinde olan da sizsiniz. Biz yazılani okuyoruz sadece.
Bir konunuz daha vardi ayrildiktan sonra tek yasamakla ilgili.
Hic gözünüz korkmasin yillardir tek yaşıyorum belkide dünyanın en kolay en rahat şeyi.
Küçük yerde oldugunuz icinde endiselenmeyin.
Insanlari da dusunmeyin bir gün sizi dert edip konussalar ikinci gün kendi sorunlarina dönerler yine.
Umarim daha güzel bir hayatiniz olur.
Çok kısa süren bir evliliğim oldu 5 yıl kadar önce tektar evlendim mutluyum dediğiniz gibi ruh eşimi buldumArkadaşlar, şok etkisi şeklinde yaşadıklarımdan sonra, yavaş yavaş aklım kendime geliyor ve boşanmak için adım atıyorum. Aysonunda kardeşim gelecek, ailemle birlikte oturup karar vereceğim yapacaklarıma. Haftasonu da biraz anlatırım belki...
Bir yandan kendimi güçlü hissediyorum, çalışıyorum, çok şükür birikimim var, eşimle bütçe ayrıydı, iyi ki de ayrıymış şimdi bir ton mal bölüşümü, para pul uğraşacaktım...
Eşimin ailesinin evinde oturuyorduk, ben mi gitmeliyim o mu bilmiyorum. Ailemle aynı şehirdeyim ama onlarla kalamam, istemiyorum da, çok baskıcılar, ev tutmak istiyorum, o zamana kadar o mu gitmeli evden? Eşyalarımı almalı mıyım? Düğünde takılan altınlar duruyor onları istemeyi düşünüyorum. Başka da ortak bir şeyimiz yoktu zaten.
Anlaşmalı olursa avukata gerek var mı?
Ve bence en önemlisi...Boşandıktan sonra daha mutlu oldum, ruh eşimi buldum, iyi ki boşanmışım diyen var mı? Buna çok ihtiyacım var...
Ne olur desteklerinizi esirgemeyin..
Çok kısa süren bir evliliğim oldu 5 yıl kadar önce tektar evlendim mutluyum dediğiniz gibi ruh eşimi buldum
Çok mutlu oldum sizin adınıza darısı başıma. Nasıl tanıştınız?
İnşallah sizde mutlu olursunuz.. Ben internette tanıştım pek güvenilir bir ortam değil ama nasip neyse, nerdeyse öyle oluyor...iyiki o adamdan gerçek yüzünü görür görmez boşanmışım kendimi kurtarmışım diye düşünüyorum, tabi zor oldu benim için güven meselesi filan..Çok mutlu oldum sizin adınıza darısı başıma. Nasıl tanıştınız?