- 12 Temmuz 2020
- 403
- 210
- 31
-
- Konu Sahibi _Citlembik_
- #61
Onu bilmiyorum ama yengem sonuncuda 2 ay önce başladı ve o istediği zaman hamile kalabiliyor tüp bebek yapılmadı
Onu bilmiyorum ama yengem sonuncuda 2 ay önce başladı ve o istediği zaman hamile kalabiliyor tüp bebek yapılmadımerhaba bende bır kere kullandık oda zaten gec baslandı 6000 lık oksapar dı şimdi merak ettıgım transfer öncesimi baslanmalı yada transfer gunumu
aslınd abende oyle ama ya kımyasal oluyo yada kalp atısları duyulmadı oluyo yasım 40 96 kıloyum ınsulın dırencım var bular da sebep oluyo sanırnm işte bakalım bızde tüp bebek denıcez uamrım tutar da devam eder saglıklıcaOnu bilmiyorum ama yengem sonuncuda 2 ay önce başladı ve o istediği zaman hamile kalabiliyor tüp bebek yapılmadı
okurken çok duygulandim sonu kötü biticek diye gözümden yaş geldi ama çok şükürki Rabbime kucaginiza almayi anne baba olmayi nasip etmiş size.Sizin adiniza çok sevindim darisi olmayanlarin basina.Saglikla huzurla büyüsün yavrunuzMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
resmen hüngür hüngür ağladım :) çok şükür kavuşmuşsunuz Rabbim bir ömür ayırmasın sağlıkla yanınızda olsun prenses :)Merhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Maşallah size. Çok güçlü Bi kadınsınız. Birakmamışsıniz kendinizi, olumsuz sonuçlara karşı dimdik durmuşsunuz. Az çok tahmin edebiliyorum yaşadıklarınızı. Benimde bebeğim yok. Daha 2 yıllık evliyim. 1,5 yıldır istiyoruz. Normal yollarla olmadı. Eşimle birlikte doktora gittik. İkimizde de hiç bir sorun olmadığını söyledi. Yine dua edip bekledik. Daha sonra Bn klomen kullanmaya başladım. Ve ardından catlatma iğnesi yaptım. Yine olmadı. Tabi o üzerimizdeki kırgınlığı tarif edemem. İkimizde genç iki bireyiz. Hiç bir problemimiz yokken neden olmuyor. Olmayacak mı diye düşünüp strese girmekten kendimi alamıyorum. Bu beni çok yıpratıyor. Daha sonra tekrar klomen kullandım ve 6 gün önce catlatma iğnesini yaptım. Şuan beklemedeyiz. Çok dua edin olur mu bnde bebeğimi kucağıma alabileyim. Sizin adınıza çok sevindim. Rabb'im sağlıklı uzun ömür nasip etsin inşallah hepinizeMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Canım bebeğini Allah bağışlasın çok zorlu yollardan geçmişsin o da sen de ama sonunda kavuşmuşsunuz Allah analı babali büyütsün Rabbim sizi hiç ayırmasın sonuna kadar okudum hem çok üzüldüm sonunda da çok sevindim hep mutlu olun inşallah sağlıklaMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Gözünüz aydın, sağlıkla büyütmek nasip olsun .Merhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Yanağı yanağına değince susuyor ya bu minişler, hastasıyımmm kuzuuuummmmMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Ağlaya ağlaya okudumMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Cok uzuldum okurken benimde 32 haftalik dogan prameture kizim var suan 1 yasinda epilepsi tanisi konuldu rabbim hicbir ennemizi evladiyla sinamasin yanimizda olsunlar rabbim insallah şifalarinida verirMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Ben de evliliğimin 4.yilina kadar kendiligimden gebe kalarak 1 düşük,2 aşılama, 1 basarisiz tüp bebek denemesi yaşadm. Son olarak mikroçip aşılama ile gebe kaldım... yaşadıklarınızı ağlayarak okudum. Her anınızda yaşadıklarınızı hissedebilyorum . Rabbim yavrunuza sağlık, sıhhat ve anneli babalı hayırlı güzel ömürler versin...Merhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Merhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
ağlayarak okuyanlardan biri de bnm bnde 8/4 hamileyim düşük riskim çok zaten bı tane düşük yapmıştım bebeğim çok aşağıya yerleşmiş 12. haftama kadar tutunmayı başarırsa rahim ağzı dikişi atılacak ama önümde çok zorlu 4 hafta var bna da dua edin nolurSanki sizi değil de kendi yaşadıklarımı okudum iki gözüm iki çeşme tüm aşamalar hemen hemen aynı sadece tek fark benim kızım için herhangi bir risk söylenmedi kontrollerde çok saglikliydi birden tansiyonum 19 lara yükseldi preeklampsi nedeniyle 32. haftada 1.350 kg doğdu kızım çok saglikliydi çok şükür Rabbime ama ben 1 senede iylesemedim şuan kızım 2 yaşında Rabbim sağlıkli hayırlı uzun ömürler versin inşallah şimdi 2. bebisime hamileyim çok şükür sizde sağlıkla büyütün yavrunuzu sağlıklı uzun ömrü olsun inşallah bundan sonra hep mutluluk huzur dolsun evinize
Rabbim yar ve yardımcın olsun inşallah sağlıkla yavrunu kucağına alırsın inşallahağlayarak okuyanlardan biri de bnm bnde 8/4 hamileyim düşük riskim çok zaten bı tane düşük yapmıştım bebeğim çok aşağıya yerleşmiş 12. haftama kadar tutunmayı başarırsa rahim ağzı dikişi atılacak ama önümde çok zorlu 4 hafta var bna da dua edin nolur
Ya nw guzel gözlerim dolarak okudum. Umarim hersey guzel olur emeklerinin karsiligini almissinMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
aminRabbim yar ve yardımcın olsun inşallah sağlıkla yavrunu kucağına alırsın inşallah
Merhaba bebeğiniz ne kadar oldu acaba herhangi bi sikintisi yok dimiMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım
Allah nazarlardan korusun , sakınsın. Ne güzel anlatmışsın böyle. Çok sevindim mutlu sona. Sevgiyle kal. Bebişi de öp bizim içinMerhaba kızlar. Birgün buraya yazmayı hep hayal etmiştim, inanıyordum mutluluğumu paylaşacağım günü bekliyordum. Bazılarınız belki bir kaç yorumumu görmüş karşılaşmıştır. Bazılarınızlada yollarımız daha hiç kesişmemiştir. Benim hikayem çok uzun bid hikaye. Umarım sizi sıkmadan anlatabilirim. Belki umutsuzca bekleyen, geceleri herkesten gizli gözyaşı döken arkadaşlarıma umut olurum...
Ben 8 yıllık evli bur bayanım. Evliliğimin başından beri hep çocuk sahibi olmak istedim. Bulunduğum ilde gittiğim doktorlar eşimde de bende de problem olmadığını söylediler hep. Bize konulan tanı " Açıklanamayan kısırlık"tı... bulunduğum ilde 1 yıl boyunca şumurta takipleri çatlatma iğneleri vurundum sonuç alamadık. 2 kerede aşılama denedik yine olmadı. Evliliğimin 4. Yılında ben 24 eşim 27 yaşında iken ilk tüp bebek denememizi yapmak için ankarada tüp bebek merkezi ve doktor arayışına girdik.
1. TÜP BEBEK DENEMESİ
Ankara hrs kadın doğum hastanesinde prof. Murat sönmezer diye bur doktor bulduk. Gittik görüştük bizden bazı testler istedi. Bende kan pıhtılaşması olduğunu ama bunun gebe kalmaya engel olmadığı söylendi. Fakat eşimin sperm sonuçlarına göre morfoloji 0 çıktı ( ki daha önce hep 8 -10) çıkıyordu. Doktor bey bu sonuca göre "70 yıl bekleseniz sizin çocuğunuz olmaz hemen tüp bebek denemelisiniz vakit kaybetmeyin " dedi. Eşimle o an göz göze geldiğimizi hatırlıyorum. İçimden ona sarılıp biz el ele verince herşeyin üstesinden geliriz demek istedim. Ve biz tedaviye başladık. Umutsuz ve korku doluyduk. İlaç ve iğneleri kullandım opu günü 25 tane yumurta toplandı. Fakat 5. Güne sadece 1 iyi kalite, 1 kötü kalite blast embriyo kaldı ve hemen taze transfer edildi. Neden bu kadar az embriyo kaldığını sorduğumuzda yumurtaların çok kalitesiz olduğu söylendi. Bir yıkımda ben yaşamıştım.. sonuç olarak transferin 10. Gün sonunda negatif sonucu aldık. Zaten bu psikoloji ile pozitif olması imkansızdı.
2. TÜP BEBEK DENEMESİ
Birinci denemeden o kadar perişan bir şekilde çıkmıştık ki. Tüp bebek bizim için çok büyük bir olaydı. Ve tüp bebekle bile hamile kalamamıştım galiba hiç kalamayacaktım. Benim evimden çocuk sesleri hiç yükselmeyecekti. Ama evlat hasreti o kadar ağır basıyordu ki 2. Kez eşimle el ele verip Ankaranın yolunu tuttuk. Bu sefer bir tanıdığımızın önerisi ile Gürgan klinik prof. Timur gürgana gittik. Burda herşey tozpembeydi. Biz çok kolay bir hastaydık. Yumurta var sperm var çok basit işimiz dediler. Yine yumurta toplandı bu sefer embriyolar 5. Güne bile gitmeden 3. Gün orta kalite 2 embriyo transfer edildi. Yine taze transferdi. Ve geriye hiç embriyo kalmamıştı. 10 gün boyunca sabırla bekledim. Allahım insanlardan bıktım artık hiç hamile bile kalamadım. Düşük yapsam kürtaj olsam bile bir umut olur. İnsanlar hamile kalabildiğimi görür en azından kısır olmadığımı gösteririm onlara diye ağlıyordum sabahlara kadar. Bu sefer ki denememiz de ilk beta hcg 7. Gün 4 ile başladık. Umutsuz embriyom bana tutunmuştu ve 2 günde bir değerim artıyordu. Fakat düşük başladığı için bizi çok yıpratmıştı. Transferden 1 ay sonra keseyi ancak görmüştük fakat sağlıklı bir gebelik değildi. Tüpün tam ucuna tutunmuştu. Ya tüpe kaçıp dış gebelik olacaktı. Yada düşecekti. Ve düşük yaptım. Ama içimde parça kaldığı içinde kürtaj oldum. Farkında olmadan bilinçsiz ettiğim duam kabul olmuştu aslında... Ve ben yine kucağı boş kalakalmıştım ortada.
3. TÜP BEBEK DENEMESİ
Merkez değiştirmek istemedik bu sefer yine aynı yerde denemeye devam ettik. Sonuçta 1 kere pozitifi görmüştük yine görürdük.. Bu denemadede 3. Gün embriyosu taze transfer oldu ve gelişimi devam eden 1 tanede 5. Gün embriyosu dondurulmuştu. Taze transfer sonucu negatif sonuçlandı. Bu sefer canımız fazla yanmadı. Çünkü alışmıştık güzel şeyler duymamaya. Ben anne olabileceğimi artık hiç sanmıyordum. Sadece daha sonra pişman olmamak için denemeler yapıyordum..
4. TÜP BEBEK DENEMESİ
3. Denemeden kalan bir tane 5. Gün embriyosunu transfer oldum. İlk defa dondurulmuş embriyo transfer edilmişti. Kimyasal gebelik oluştu. Beta hcg önce 20 daha sonra 7 çıktı ve adet oldum. Ve ben yine kucağı boş, gözü yaşlı kalakaldım..
5. TÜP BEBEK DENEMESİ
Belki ben yazarken siz okurken çok kolay geliyor ama o kadar zordu ki.. her opu'dün çıkışımda eşimin kızarmış gözlerini görmek, rahim filmleri, histeroskopiler... daha neler neler... Biz yine el ele verdik 5. Deneme için Ankara bahçeci Berfu Demirin yolunu tuttuk. Berfu hoca geçmiş tedavilerimizi dinleyince 4 kere olmamış yine olmayabilir ama ben elimden gelenin en iyisini yaparım dedi. Benim bağışıklığımdan şüphelendi ve cd56 testi yaptı çok yüksek çıktı. Vücudun bebeği kabul etmiyor dışarı atıyor bunun için bağışıklığını bastırıcaz serum tedavisi uygulayacağız dedi. Benim yine 2 tane 5. Gün blast embriyom oluştu. Dondurulmuş transfer edildi ve şükürler olsun minik kızım bana tutundu. 7 yılın sonunda hamileydim. Anne ve baba oluyorduk
GEBELİK SÜRECİM...
İlk 12 haftam o kadar güzeldi ki hiç midem bile bulanmıyor hiçbirşeyden tiksinmiyordum. Taki 12. Haftada 2li tarama testim riskli çıkana kadar. Doktor o kadar kötü konuştu ki benimle. Bebeği aldırabileceğimi, devletin böyle bir hak tanıdığını söyledi.. Dünyam başıma yıkıldı. Yıllarca hastane köşelerinde evlat sahibi olmak için şifa aramıştım. Fakat evladımın hasta olduğunu düşünmek bile tüm yılların acısından daha çoktu sanki. Ne olursa olsun ben bu bebeği istiyordum ama yine yüreğime düşmüştü bir ateş daha... 21. Haftaya kadar detaylı ultrasonu sabırla bekledim dualar ettim. Çok şükür bir sorun yoktu.. Fakat 2li tarama sonucuna bakan perinatolog yüksek tansiyon, preeklemsi, gelişim geriliği gibi şeyler yaşayabilirsin çok sıkı takip altında olmalısın dedi. Dediği gibi de 26. Haftadan sonra yüksek tansiyon problemim başladı ve bebeğimin gelişimi çok yavaşladı. 33. Haftada ciğer geliştirici iğne atındım. Bebeğim zayıf ve minyon olacaktı bu doktorlar için problem değildi. Bende sorun etmiyordum. Fakat bebeğimin baş çevrezi 3 4 hafta geride kaldı bu daha tehlikeli bişeydi. Mikrosefali gibi bir hastalık çıktı bu seferde karşıma. Araştırıyordum ve mikrosefali olan bebekler çok hareket etmizmiş ve benim kızımda çok az hareket ederdi. Hiç tekme bile atmazdı bana. Gözyaşım hiç dinmiyordu. Ama çevremdeki hiçkimseye belli etmemeye çalışıyordum ama içim yanıyordu.38+5te yine yüksek tansiyon ve bebeğimin 6 7 saattir hareket etmemesi üzerine acile gittim ve hemen doğuma alındım. Acil doktoru bu bebek hiç 39 haftalık gibi değil 1 ay geride kalmış neden şimdiye kadar doğum gerçekleşmedi anne karnında ölmesini mi beklediler dedi. Sezeryan doğum yaptım. Doğum anında ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Bebeğim down sendromumu mu? Mikrosefali mi? Çok mu küçük küvöze girecek mi? Ben bunları düşünürken bir ses duydum. Aman allahım benim miniğim ağlıyordu.. Benim bebeğimm, canım, ciğerim, evladımmm. iyi mi o iyimi diye ağlamaya başladım.. tansiyonum yükseldi ameliyat yerimde kan fıştırmaya başladı, yukarıdaki ışıktan yansıyordu. Herkes panik oldu beni sakinleştirmeye çalıştılar. Gözüm karardı midem bulandı ama ben sadece bebeğimi merak ediyordum.. bebeğim iyi mi ? İyi mi diye ameliyathanede sesim yankılanıyordu.. bebeğimi doktor muayne edip hemen yanıma getirdiler. Bebeğin çok sağlıklı sadece biraz minik doğdu dedi doktor amcası.. minicik yanakları benim yanağıma deyince sustu minik kuzum. Ağzını yanağıma dönüp emmeye çalıştı. Ahh benim hasretimm özlemimm diye ben ağlamaya devam ediyordum. bebeğimi alıp götürdüler babasıyla kavuştu, sonrada ben gittim yanlarına. Eşimin gözleri yine kırmızı kırmızıydı.. bu seferde mutluluktan ağlamıştı.. kucağında kızımızla beni beklemişler bu sefer. O kadar güzel bir bebek ki eşimin kopyası sanki. Eşime sana benziyor dedikçe havalara uçuyor. 39 haftalık 2200 gram bir bebişimiz oldu. Çok şükür sağlıklı hamileliğim zehir oldu evet ama varsın olsun.. bebeğimi sağlıkla kucağıma aldım ya gerisi boş.
Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah. Benim yavrum şimdi yanımdaysa sizinde olur asla umudunuzu kaybetmeyin. Burda tanıdığım dualarıma aldığım dostlarım rabbim sizide güldürsün en kısa vakitte.@Brccck @gofretlisut @hm güzel haberlerinizi bekliyorum canlarım