- 5 Ocak 2011
- 14.500
- 23.162
-
- Konu Sahibi caninfistigi
- #81
Ettirmeliyiz derken o an o erkeği olmasa da yetiştirdiğimiz erkekleri ettirebiliriz. Ama bir bakıyorsun eşlerinden şikayetçi kadınların çoğu aynı kayınvalidesi gibi çocuk yetiştiriyor. Bu en azından değiştirebileceğimiz bir şey bence.
Ben hayatın müşterekliğini her alana taşımalıyız diyorum. Yanlışı yanlışla kapatmaya gerek yok. Erkekler böyleyse o zaman biz de böyleyiz olmamalı. Erkek ev işine yardım etmiyorsa onu ev işine yardım ettirmeliyizi kadının part time çalışması değil çare. Ama bir annenin çalışma saatlerinin esnekliğine çocuğu belli bir yaşa gelene kadar kesinlikle katılıyorum. Zaten gelişmiş ülkelerde bu esneklik mevcut. Almaya ile ortak iş yapılan her gün tele konferanların olduğu bir şirketteyim ve toplantı saati ayarlamalarında gördüğümüz bir durum bu.
Bu konuda zaten seninle aynı fikirdeyim..
Bir gün yeniden evlenir ve çocuk sahibi olursam onları bu eşitsizliğe sebep olacak şekilde yetiştirmeyi düşünmüyorum zaten.
Kız ise eline ekmeğini almalı erkek ise ev işi sorumluluğunu da üstlenebilmeli.Bu arada baba figürü olan şahsında "benim oğlum erkek adam, masadan tabak kaldırmaz" zihniyetinde olmadığına dikkat etmekte fayda var.
O dediğin laf benim kocamda vardı..Anneleri hiçbir iş yaptırmıyor oğlullarına öyle büyütmüş..
Ben oğluma bulaşık mah boşalttırıyorum.. Toz aldırıyorum.. Çamaşırlarını çorabını kendisi çekmecesine kokuyor...
Ben elimnden geleni yapıyorum..
Fıstıkcım bu söylediğin teoride çok doğru ama pratikte ne yazık ki " ettirmek" o kadar da kolay değil.
Padişah soyundanmış gibi "oğluşum da oğluşum" diye yetiştirilen erkek ne yazık ki eşi istediğinde ona ev işlerinde yardımcı olmuyor her zaman. İstesen de yaptıramıyorsun. Benim eski eşim itiraz etmez ama bana en az 4-5 kez söyletirdi ve en son o işi ben yapmak zorunda kalırdım çünkü o işi birinin yapması gerekiyor ve söylemekten insan bıkıyor.
Bir bakıyorsun senin görevin olmuş bile hem dışarıdaki iş hem eve işi.
Bu noktada seninde dediğin gibi ve benim de her ortamda savunduğum gibi iş annelere düşüyor.
Bebek adımları ile bile olsa kadın erkek görev ayrımı konusu anca nesilden nesile değiştirerek düzene girebilir ...
kızlar en çok kafa patlattığım konu bu.
daha sabah evin dağanıklığından resmen yaygara çıkardım.
benimki rahat: temizlikçi çağar.
hem iş hem hamilelik hem ev işi hem kadın erkek denkliğini savunan biri için çok zorlanıyorum evliliğin bu kısmında.
temizlikçimiz 15 günde bir geliyordu, ramazanda gelemedi. resmen 5 makine çamaşırı yıkadım boyum kadar ütülenmek için bekliyor.
eşim sabah iç çamaşırı bulamadı giymeye. ben zaten hamileliğimde kilom yüzünden sırf eşimin tişörtü pijamasını giyiyorum. onlar da yaz günü giy çıkar tükendi.
temizliği düzeni aşırı seviyorum. sırf moralim düzelsin diye eve gelin bazen toplamaya çalışıyorum.
bazen de eşimin "aşırı" dağanıklığına katlanamıyorum.
adam öyle bir dağatıyorki nasıl olsa temizlikçi toplar diyor. e temizlikçi gelemiyor napıcaz diyorum. başka bul diyor. inanın çıldırıcam.
akşam eve gitmek bile istemiyorum.
mutfak desen bulaşık makinesinde temizleri yerleştirmem lazım kirlileri koymam için. ama o kadar motivasyonsuz ve canım sıkılıyorki yapasımgelmiyor.
ama bizimkinin umrumda değil.
çok sinirleniyorum. çooookkkk. sonra ütülenmiş gömlek bulamayınca iç çamaşırı bulamayınca nedense bana soruyor.
sorumluluk neden kadında ki? anlayamıyorum.
kızlar en çok kafa patlattığım konu bu.
daha sabah evin dağanıklığından resmen yaygara çıkardım.
benimki rahat: temizlikçi çağar.
hem iş hem hamilelik hem ev işi hem kadın erkek denkliğini savunan biri için çok zorlanıyorum evliliğin bu kısmında.
temizlikçimiz 15 günde bir geliyordu, ramazanda gelemedi. resmen 5 makine çamaşırı yıkadım boyum kadar ütülenmek için bekliyor.
eşim sabah iç çamaşırı bulamadı giymeye. ben zaten hamileliğimde kilom yüzünden sırf eşimin tişörtü pijamasını giyiyorum. onlar da yaz günü giy çıkar tükendi.
temizliği düzeni aşırı seviyorum. sırf moralim düzelsin diye eve gelin bazen toplamaya çalışıyorum.
bazen de eşimin "aşırı" dağanıklığına katlanamıyorum.
adam öyle bir dağatıyorki nasıl olsa temizlikçi toplar diyor. e temizlikçi gelemiyor napıcaz diyorum. başka bul diyor. inanın çıldırıcam.
akşam eve gitmek bile istemiyorum.
mutfak desen bulaşık makinesinde temizleri yerleştirmem lazım kirlileri koymam için. ama o kadar motivasyonsuz ve canım sıkılıyorki yapasımgelmiyor.
ama bizimkinin umrumda değil.
çok sinirleniyorum. çooookkkk. sonra ütülenmiş gömlek bulamayınca iç çamaşırı bulamayınca nedense bana soruyor.
sorumluluk neden kadında ki? anlayamıyorum.
kadın-erkek eşittir, kadınlar çalışmalı die die kadınlarımız iyice yıpranıyor. ben kendimi öyle hissetmeye başladım. çalışan kadın güçlü mü olur yoksa yüz parçaya mı bölünür erkenden yaşlanır mı karar veremiyorum.
bir erkek temizlik yapsa ne olur sadece yardım edebilir organize edemezki.sen söylersin yapar. markete gider ama senin yazdıklarını alır. çocuğa bakar ama senin söylediklerini yapar hazırladığını yedirir. bana kalırsa her yük kadının üstünde. anneliğe doyamadan çocuğu anneanne-babanneye bile olsa bırakmak bence eziyet. bakıcıyı hiç söylemiyorum bile. yaz-kış sabahın köründe servise koşmak çocuğum uyanmasın die ağlamasın die dua etmek işkence..
keşke kadınlar iş hayatına hiç başlamasaydııııııı... yemişim eşitliği....hangi çalışan kadın tam ki... eşler yardım etse bile...iş sonrası kaç saat kalıyor ki neye yetsin...kime yetsin...
Ütüyü neden soruyor ki, kendisi alsın ütülesin :26:
zorunda kalınca ütülüyor."bak bu temizlikçinin işi ama bak yapıyorum" diyor.
geçen evi topladım banyo tuvaleti hallettim. hamilelik sırt ve bel ağrılarıma rağmen. yemeğimi de yaptım. sadece evi süpür sen dedim. tozu alıp yerleri siliyim diye.
oflaya puflaya yaptı.
yaptıktan sonra bana diyo ki "temizlikçiyi ara da onların evini de süpüreyim"
kırk yılda bir yaptı. normalde temizlikçi kadın gelse bile haftada en az iki kere bu işlerin tamamını zaten ben yapıyorum.
temizlikçiye de rezil olmak istemiyorum.
zorunda kalınca ütülüyor."bak bu temizlikçinin işi ama bak yapıyorum" diyor.
geçen evi topladım banyo tuvaleti hallettim. hamilelik sırt ve bel ağrılarıma rağmen. yemeğimi de yaptım. sadece evi süpür sen dedim. tozu alıp yerleri siliyim diye.
oflaya puflaya yaptı.
yaptıktan sonra bana diyo ki "temizlikçiyi ara da onların evini de süpüreyim"
kırk yılda bir yaptı. normalde temizlikçi kadın gelse bile haftada en az iki kere bu işlerin tamamını zaten ben yapıyorum.
temizlikçiye de rezil olmak istemiyorum.
O yöntem denendi. Bizim annelerimizin ananelerimizin zamanında. Ve çok da pozitif yanları yoktu.
Bugün burda aldatılınca ailesi de arkasında olmayınca sineye çeken kadınların, bugün burda dayak yiyen ve gene de evden gidemeyen kadınların bir kısmının ortak özelliğinin ekonomik özgürlüğünün olmaması olduğunu söylememe gerek yok sanırım.
En azından çamaşır makinesinin nasıl çalıştığını öğretsen -ki artık f ye getir 45e getir de yok bildiğin pamuklu renkli falan diyor artık düğmelerde her bir şeyini de kendi ayarlıyor- yapmaz mı?
zorunda kalınca ütülüyor."bak bu temizlikçinin işi ama bak yapıyorum" diyor.
geçen evi topladım banyo tuvaleti hallettim. hamilelik sırt ve bel ağrılarıma rağmen. yemeğimi de yaptım. sadece evi süpür sen dedim. tozu alıp yerleri siliyim diye.
oflaya puflaya yaptı.
yaptıktan sonra bana diyo ki "temizlikçiyi ara da onların evini de süpüreyim"
kırk yılda bir yaptı. normalde temizlikçi kadın gelse bile haftada en az iki kere bu işlerin tamamını zaten ben yapıyorum.
temizlikçiye de rezil olmak istemiyorum.
kızlar en çok kafa patlattığım konu bu.
daha sabah evin dağanıklığından resmen yaygara çıkardım.
benimki rahat: temizlikçi çağar.
hem iş hem hamilelik hem ev işi hem kadın erkek denkliğini savunan biri için çok zorlanıyorum evliliğin bu kısmında.
temizlikçimiz 15 günde bir geliyordu, ramazanda gelemedi. resmen 5 makine çamaşırı yıkadım boyum kadar ütülenmek için bekliyor.
eşim sabah iç çamaşırı bulamadı giymeye. ben zaten hamileliğimde kilom yüzünden sırf eşimin tişörtü pijamasını giyiyorum. onlar da yaz günü giy çıkar tükendi.
temizliği düzeni aşırı seviyorum. sırf moralim düzelsin diye eve gelin bazen toplamaya çalışıyorum.
bazen de eşimin "aşırı" dağanıklığına katlanamıyorum.
adam öyle bir dağatıyorki nasıl olsa temizlikçi toplar diyor. e temizlikçi gelemiyor napıcaz diyorum. başka bul diyor. inanın çıldırıcam.
akşam eve gitmek bile istemiyorum.
mutfak desen bulaşık makinesinde temizleri yerleştirmem lazım kirlileri koymam için. ama o kadar motivasyonsuz ve canım sıkılıyorki yapasımgelmiyor.
ama bizimkinin umrumda değil.
çok sinirleniyorum. çooookkkk. sonra ütülenmiş gömlek bulamayınca iç çamaşırı bulamayınca nedense bana soruyor.
sorumluluk neden kadında ki? anlayamıyorum.