Herkese merhaba. 02.18 saat.
Uyuyamadım hala. Kafam çok karışık.
Eşimle ilgili daha önce çok konu açtım. Nolur anlayışlı olun. Seviyorum. Oğlum 3 buçuk yaşında. Eskiye nazaran daha iyi bir baba diye düşünüyorum. Duşunu aldırıyor, her fırsatta oynuyor. Çalıştığı günlerde bile eve uğrayıp oğlumuzu eğlendirmeye çalışıyor.
Cinsel olarak uzaktık, azdı sevişme sayımız. Konuştuk birkaç kez burdaki konulardan sonra. 1-2 idi artık 3-4 oluyor. Benim için de ayda 3-4 yeterli sorun değil.
Memleket özlemimle ilgili de konu açmıştım önceden. Öğretmenim. Yaz tatili başladı, oğlumun tuvalet eğitimine başladım hemen. Daha yeniydi. Memlekete her sene beni o bırakıyor arabayla, araba bende kalıyor, son 2 yıldır böyle.
Ben ona oğlumuzun kendisiyle çok ayrı kalmasını istemiyorum dedim o da gülerek gitme o zaman demişti. Kırıldım. Senede 2 kez gelebiliyorum..
Neyse biraz konuştuk falan 5 veya 18 Temmuzda gidelim dedim. Sonra 5 Temmuz olmayacaktı. 18 olsun dedim. 18 inde gelip dönüp 6 Ağustos'ta tekrar gelemem ben dedi.
30 Haziran'da yola çıktık bıraktı beni memlekete.
20 temmuzda annesiyle birlikte çıkıp geldi 5 günlük için. Bu 5 günde 1 kez seviştik. Belki ben arkamı dönsem olmazdı da bilemiyorum.
Neyse gittiğinde kötü hissettim çünkü ilk defa geldi ve bensiz döndü böyle, hep birlikte dönerdik evimize.
Gittiğinden beridir de evliliğimizi sorguluyorum yine. Bir kadın olarak sevildiğimden şüphe ediyorum. Şımarıklık mı ediyorum diye kendimi de sorguluyorum. Bak iki laf etmiyor arabayı da bıraktı sana diyorum kendi kendime.
Ama beni özlemiyor sanki. Düşündüm tanıştığımız zamanın en başından beri hiçbir zaman kelime olarak duygularını ifade etmemişti. Bana hep davranışlarıma bak der, hep evdeyim diyor, markete pazara birlikte gidiyoruz. Kahvaltı hazırlar fırsat buldukça.
Adam zaten buydu kızım diyorum. Ama hissettiğim şeye engel olamıyorum. Mesela istiyorum ki bu kadar uzun ayrı olmak zor oldu desin ama yok. Geldiğinde sırtında biraz ağrı vardı geçen gün onu sordum, aynı gün ben de çok yorulmuştum bana nasılsın bile yazmadı. Gün içinde arıyor konuşuyoruz ama öylesine gibi veya oğlumuzu sormak için zaten çoğunlukla. Oğlan napıyor, yedi mi, kahvaltı yaptı mı şeklinde direk bu sorularla başlıyor konuşmaya. Instagram'da da bir mesaj atmıştım hiçbir tepki yok...
Kötü hissediyorum kendimi. Uzun yazdım kusura bakmayın.
olmayan şeye illa öyle diye konuşup duruyorsunuz. Cidden bu son yorumum bu konuda. Hayır derdime üzülemedim lütfen. Susarsanız bu konuda sevinirim. Ayrıca teşekkürler.
Queenpisi pardon ama size komik gelen bir kelime beni mutlu ediyordu . Gece boyunca sakince cevap yazmaya çalıştım. İnsanların derdi bazen da bana komik geliyor bu konuda haklı olabilirsiniz ama kimseyle böyle düşündüğüm için alay etmem. Yardımcı olamıyorsam insan gibi uzak veya sessiz kalmayı tercih ederim. Yaptığınız hoş değil.
