- 25 Aralık 2007
- 2.184
- 8.426
-
- Konu Sahibi etacarinea
- #61
Yaaa siz böyle yazınca baktım da belirtiler uyuyor sanki. Sırtım boynum sürekli düğüm düğüm. Elim sürekli orada masaj yapıyorum kendi kendime. Birkac soru sorayım ağrı başınıza veya yüzünüze yayılıyor muydu anlık olarak? Tedavisi zor mu veya şöyle diyeyim ilaçlar %100 çözüm veriyor mu?bu kulunClar ve ağrılar için fizik tedavi ye bakinin benim de böyle idi Fibromiyaljiymis
Evet malesef hem annede hem babada anksiyete ve panik atak geçmişi var. Hatta bence anneannemde bile vardı psikiyatristim de genetik ve yetiştirilme tarzı ilgili diyor. Kendimi kabul ettiğim anlar oluyor ama bazen bir an geliyor ve kontrolü kaybediyorum...Ailenizde anksiyete sorunu olan biri var mı? Bence ilacı bırakmak yerine doz azaltımına gitmeliydiniz doktor kontrolünde. Bazı insanlar da depresyona meyillidir mesela doğuştan. Kendinizi kabul edip yolunuza o şekilde devam etmelisiniz.
Evet ama benim anlık da oluyor günlerce agridigida oluyor yıllar önce teşhis koyan doktor öldürmez süründurur demişti malesef doğru bu ağrılar bir süre sonra insanı depresyonada sürüklüyor ne yapmak lazım spor germe esneme önemli hiç birseye stres yapmamak lazım okuldaki en ufak stres de taş gibi oluyorum yüzmek güneş sağlıklı beslenme düzenli uyku bu hastalığın sizi yipratmasina engel olur unutursunuz bile ama o sinsice bekler Uykusuzluk stres yorgunlukta ben burdayım der ilaclarin faydası yok zaten antidepresan veriyorlar vitamin takviyesi ve hacamattan fayda gördüm. Bu hastalık varsa kendini korumayı öğreneceksin en büyük dusmanida ceyran da kalmak ve klimadir inşallah yoktur sizde.Yaaa siz böyle yazınca baktım da belirtiler uyuyor sanki. Sırtım boynum sürekli düğüm düğüm. Elim sürekli orada masaj yapıyorum kendi kendime. Birkac soru sorayım ağrı başınıza veya yüzünüze yayılıyor muydu anlık olarak? Tedavisi zor mu veya şöyle diyeyim ilaçlar %100 çözüm veriyor mu?
Evet dediğiniz gibi herkesin anksiyete ettiği konular bambaşka... Ben de güven problemi ve kaybetme korkusu yaşıyorum en çok. Birini kaybetmek, sağlığımı kaybetmek gibi gibi.
Su 10 gundur basim agriyor dememden cevremdeki herkes bikti. Kimseye anlatasim gelmiyor ya zaten... Allah hepimize kuvvet versin.
Çok benziyor bunlar benim yaşadıklarıma. Mesela suan boynumu geriye atinca inanilmaz bir sanci var. Elimle ovunca kitir kitir geliyor. Arada şakaktan gozume kadar giren bir sanci da oluyor ama haftasonuna gore cok daha az. Zaten sık sık boynuma, sırtıma ve belime sancı girer.Evet ama benim anlık da oluyor günlerce agridigida oluyor yıllar önce teşhis koyan doktor öldürmez süründurur demişti malesef doğru bu ağrılar bir süre sonra insanı depresyonada sürüklüyor ne yapmak lazım spor germe esneme önemli hiç birseye stres yapmamak lazım okuldaki en ufak stres de taş gibi oluyorum yüzmek güneş sağlıklı beslenme düzenli uyku bu hastalığın sizi yipratmasina engel olur unutursunuz bile ama o sinsice bekler Uykusuzluk stres yorgunlukta ben burdayım der ilaclarin faydası yok zaten antidepresan veriyorlar vitamin takviyesi ve hacamattan fayda gördüm. Bu hastalık varsa kendini korumayı öğreneceksin en büyük dusmanida ceyran da kalmak ve klimadir inşallah yoktur sizde.
Rabbim hepimize şifalar versin.Ah canım benim bi cok kez terk edildim artık insanlar şikayetlerimden yoruluyor senin basına gelen gibi ama bizi bizden Baska kimse anlamıyor işte
Tam iyi değilim ama konu açtığım ana göre çok daha iyiyim diyebilirim çok teşekkürler.Konu sahibi iyi misin demeye geldim ?
Ne güzel demişsiniz. Tüm o şikayetleriniz anksiyeteymis bizler de böyleyiz. Ben birinin hastalığını bile dinlemek istemiyorum artk çünkü hemen kendimde belirti buluyorum... Siz uygulamalı olarak görmüşsünüz bir şeyiniz olmadığını neyse ki. Başka şeyler konusunda zirvedeyim demişsiniz mesela nelere kaygı duyuyorsunuz şuan?Ben varım. Beynimde tümör olduğuna 3 yıl inandırdım kendimi. 4 kez emara girdim 3 yıl içinde ve hiç birinde duramadım, 1 dakika sonra kusuyordum. Çekilemedi yani. Başımın sol tarafı uyuşuyordu, belli yerlerde ağrılar oluyordu. En sonunda bir gün parama kıyarak bir prof. a gittim özelde. Kadının dediğini hiç unutmuyorum. Emar çektiremiyorum ama beynimde bir şey var bence dedim. Bana: beyinde olan kötü semptomlarda hastayı başkaları getirir buraya, öyle şeyler gümbür gümbür gelir. Gelip burada hiç bir hastam böyle anlatamadı kendini dedi. 1 ay sonra bir yakınımı aynen bu şekilde 4 kişi zor zaptederek hastaneye taşıdık. 35 yaşında gayet sağlıklı bir ablamızdı ama kitlendi, kriz geçirdi. Meğer beyninde tümör varmış. Ameliyat oldu, o bile iyileşti. Biz çok evham yapıyoruz. Yıllarca anksiyete tedavisi gördüm. İlaçlarımı bıraktım. Şu an sağlık konusunda artık hiç kaygım kalmadı ama başka şeyler konusunda zirvedeyim. Unutma beyinde olan bir şey sana en fazla 2-3 gün verir. Bunları düşünemez, anlatamazsın bile.
Çok haklısınız yalnız olmamak güzel.Aynen oyle..bas boyun agrilari bas donmeleri tansiyon oynamalari bunlar bircok hastalikta olabilir.ama anksiyeteyse fiziksel rahatsizliklarin yaninda kendinizin farkedecefiniz birctakim ruksal sikintilarda olabilir fazla evham huzursuzluk aglama nobetleri cevreye yabancilasma gibi.bende ilk basta beyin icin gitmistim.dr panik ataksin dedi.o donem sadece fiziksel semptomlar vardi hafiftu.zaman icinde ozellikle ilac kullanmadigim zamanlarda uzerine cok sey eklendi.en son agir depresyondaydim.dr.a gidin danisin ilacsa ilac terapiyse terapi sizi sizden baskasi bilemez.hep diyorum herkezinde ablayacagi seyler degil.yasayana cok agir
Mesela şu an kardeşimin bunalımda olduğunu, kendine zarar vereceğini düşünüyorum. Okuduğu kitaplardan (intihar günlükleri), ve bana bir kaç kez hayattan zevk alamıyorum demesi bana yetti. Gece gündüz kardeşim için kaygı duyuyorum. Onu o kadar bıktırdım ki..Psikoloğa götürmeye çalışıyorum, öfkeyle bağırıyor. Şu an geceleri ağlama krizine girmemin, kaygıdan sol tarafımın tamamen uyuşmasının senebi bu.Ne güzel demişsiniz. Tüm o şikayetleriniz anksiyeteymis bizler de böyleyiz. Ben birinin hastalığını bile dinlemek istemiyorum artk çünkü hemen kendimde belirti buluyorum... Siz uygulamalı olarak görmüşsünüz bir şeyiniz olmadığını neyse ki. Başka şeyler konusunda zirvedeyim demişsiniz mesela nelere kaygı duyuyorsunuz şuan?
Aynen oyle..bas boyun agrilari bas donmeleri tansiyon oynamalari bunlar bircok hastalikta olabilir.ama anksiyeteyse fiziksel rahatsizliklarin yaninda kendinizin farkedecefiniz birctakim ruksal sikintilarda olabilir fazla evham huzursuzluk aglama nobetleri cevreye yabancilasma gibi.bende ilk basta beyin icin gitmistim.dr panik ataksin dedi.o donem sadece fiziksel semptomlar vardi hafiftu.zaman icinde ozellikle ilac kullanmadigim zamanlarda uzerine cok sey eklendi.en son agir depresyondaydim.dr.a gidin danisin ilacsa ilac terapiyse terapi sizi sizden baskasi bilemez.hep diyorum herkezinde ablayacagi seyler degil.yasayana cok agir
evet fizik tedavi Allah sjfanuzi versinÇok benziyor bunlar benim yaşadıklarıma. Mesela suan boynumu geriye atinca inanilmaz bir sanci var. Elimle ovunca kitir kitir geliyor. Arada şakaktan gozume kadar giren bir sanci da oluyor ama haftasonuna gore cok daha az. Zaten sık sık boynuma, sırtıma ve belime sancı girer.
Hangi uzmanlık dalına gitmem gerekir fizik tedavi olur mu acaba?
Sorunumuz bu zaten. Başkası için olabilir ihtimalleri bizim için kesin olacak diye şekilleniyor beyinde. Kendimizi olmamış kötü senaryoyu yaşıyormuş gibi çaresiz düşünüyoruz. Bence özel insanlarız, fazla düşünceli fazla empatili. Kendimiz dışında her şeye güveniyoruz malesef.Mesela şu an kardeşimin bunalımda olduğunu, kendine zarar vereceğini düşünüyorum. Okuduğu kitaplardan (intihar günlükleri), ve bana bir kaç kez hayattan zevk alamıyorum demesi bana yetti. Gece gündüz kardeşim için kaygı duyuyorum. Onu o kadar bıktırdım ki..Psikoloğa götürmeye çalışıyorum, öfkeyle bağırıyor. Şu an geceleri ağlama krizine girmemin, kaygıdan sol tarafımın tamamen uyuşmasının senebi bu.
Bundan önce de doğurursam yaşım geç olduğu için çocuğun sakat doğacağına inanmıştım. Her gün doğmamış hatta hamile bile olmadan çocuğum için ağlıyordum.
2 ay önce ise ya ben intihar edersem diye korkuyordum. Ama 6 ay bu korku süründü beni. Oysa kendi elimde di mi? Ama yok anksiyete dinlemiyor maalesef. Ve bu kaygım biterse eminim başkası başlayacak. Eşim o kadar alıştı ki, bakalım sırada ne var diyor. Korkunç bir şey bu hastalık ya..