Selam arkadaşlar
bazılarınız beni
Neden yapamadığını biliyorum konumdan hatırlarsınız. Son derece kendime inanarak, bütün olumsuz düşüncelerim, zor geçen hayatım ve iç savaşlarımdan sonra nihayet ideal kiloma ve öz güvenime ulaşıp bunu da sizinle paylaşmıştım.
Neden yapamadığını biliyorum demiştim.
Bazı konularda yanılmışım.
Bunu şu an başladığım yerden söylemek öyle tuhaf ki. Acayip bir dejavu yaşıyorum. Birlikte kilo verip sonra yeniden kilo alan arkadaşlarım, belki siz de benim yaptığım o hatayı yaptınız. Ben bunları düzeltmek için yeniden buradayım
1) Ne sebeple olursa olsun kendimi iradesiz addetmek
2) Kilolu ve mutsuz bir geçmişi geride bırakınca eski halimden bir canavarmis gibi korkmak
Geçmişte ki o mutsuz kadına dönüşmekten, aynı hatayı ikinci kez yapmaktan nefret ediyor insan. Hem de o kadar çabadan ve farkındalıktan sonra. İlk zamanlar öyle küstüm ki kendime göz ucuyla bile olsa aynaya bakmak istemedim. İşte bu döneme böyle kaçılası bir anlam yüklemek benim en büyük hatamdı. Çünkü mükemmel olsun istedim
Evet yeniden kilo aldım ve yine mutsuzluk mutsuzluğu doğurdu. Kendimle yüzleşmeyi de kendime bir türlü yediremedim
Size diğer konumda "Aynada gördüğün kadına bakma, görmek istediğin kadına bak" demiştim. İşte o hatalardan biri de bu
Çünkü zayıflamayı o kadar çok istemisim ki gördüğüm kadını hiç sevememisim. Böyle olunca da bir travma yaşandı tabi.
Ama o kadın da benim
Kilolar alındı
Sebebi malumunuz
Kaçış
Mutluluk arayışı ikinci kez kandırdı beni. Çünkü bildiğim tek yol buydu. Ben artık kafamda bitirdigimi düşünürken en güçsüz kaldığım anımda yaklaştı ve "sonra halledersin" dedi. Bende bunun olmasından korkuyordum. Ufak ufak esnekliklerle başladı derken ipin ucu hepten kaçınca kendime olan inancımı da yitirdim. Ama bu sefer sessiz bitmedi. Her şeyden el etek çektiğim bir dönem yaşadım. Kendimden hincimi almak ister gibi dibe batmak istedim
Çok şükür bu dönem bitti. Çünkü her ne kadar hiç bitmeyecekmis gibi olsa da biter. Sonra içimizdeki o barış külleri yine alevlenir. Size beni yeniden bu sayfada görmenizi sağlayan şeyin o küller olduğunu söylemek isterdim ama beni uyandıran şey sağlık sorunları oldu
Şu an mutluyum. Çünkü benim mükemmelliyetci choco dan vazgeçmek için bu dersi almam gerekiyordu. Şimdi nerde hata yaptığımı biliyorum
Önce icinde bulunduğumuz durumla barışmali. Baskı altında hissettiğimiz her durumdan kaçtığımiz gibi öyle kaçtık ki bu kilo alma düşüncesinden, oda o yoğun enerjiyi bize doğru çevirdi. Bir daha o şekilde yiyememe fikriyle her şeyi fazlasıyla yememizi sağladı. Yani yüklenen anlam ne kadar fazlaysa enkaz o kadar fazla. Zayıflama hızı ne kadar fazlaysa alma hızı da o kadar fazla. Fazla olanın zararlı olduğunu da yıllardır bilir söyleriz
Bu yüzden bu durum bana günlük hayatımda da olaylara daha yüzeysel bakmam gerektiğini bir kez daha hatırlattı. Gerçekten derinlesmek bizi ne zaman mutlu etti ki?
Bunu kabullenmek kolay degil ama bir gün yeniden kilolar verip öyle bir döneme denk gelebiliriz ve yeniden kilo alabiliriz. Yarın ne yaşayacağımızı bilmiyoruz. Şu durumda mükemmeli aramak yanlış. Bu yüzden bir yerde sadece insan olduğumuzu hatırlayarak, kendimize daha fazla haksızlık etmeyerek, koşmak yerine yürüyerek devam etmeliyiz
Sorunlarla baş etmek için önce kendimi sevmem gerekiyor. Kendini sevmek de kendine iyi bakmaktan geçiyor. En önemlisi de sağlığımı kaybetmek istemiyorum
Zayıflamak değil, sağlıklı yaşamak istiyorum.
Bunun getireceği güzelliklere de kendimi açıyorum
Sağlık gidiyormuş arkadaslar. İnsana şaka geliyor o zararlıdır bu zararlıdır deyince. Sadece kilo alıp verdiğimizi düşünüyoruz ama sağlık gidiyormuş.
Bu durumlar yüzüme böyle tokat gibi çarpmasaydi eğer belki yine özüme dönecek cesareti bulamayacaktim. Rabbim daha büyük hastalık vermesin, olana da şifa versin. Bende kendiliğinden küçük yaralar çıkmaya başladı. Kaşıntı da cabası. Sebebi de şeker. Yani canavarın uzattığı şeyler çok tatsızmis aslında. İyi bir kamufleyle bizi öldürüyormus.
Öyleyse neden stres adı altında zorla kendimize hastalıklar çıkarıp önce görüntümüzden sonra sağlığımızdan oluyoruz?
Demem o ki, gelin yeniden başlayalım. Ama bu sefer fazla anlam yüklemeden.
Yeniden üzülücez. Yeniden mutlu olucaz. Tatlı krizlerimiz gelecek. Alışkanlıklarımız rahat vermeyecek. Başlayalım ama bu sefer nefisle savaşa hazırlanır gibi değil. Sakince. Sindirerek.
Kendiyle barışık mutlu bir kadın olmanın huzurunu hissederek.
Bir ruj sürelim ve nerde kaldıysak oradan devam edelim. Unutmayalım ki tombis yanaklara da yakışır süsler
Her şeyin güzel olacağına inanın. Mükemmel olmak zorunda değiliz. Sadece sağlıklı olmaya çalışalım. Sonra bırakalım fizigimizde bize sürprizler yapsın
Yine bir motivasyon konusu gibi görünse de bu bir diyet topigi olsun istiyorum. Neler yaptığımızı paylaşırız. Her şeyden konuşuruz bu arada. Adına "diyet" deyince de ne kadar basitlesiyor her şey değil mi
hepimiz için farklı derinlikte alt metinlerin karşısında hiçbir anlam ifade etmiyor
O zaman bu sefer birlikte bütün bu alt metinlerin şerefine