- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
yolver o zaman bu çok üstün arkadaşı, zaten pek sana göre biri gibi durmuyor
Bunları söylediğimde gelen cevaplar hep aynı, benim ailemdeki bayanlar güçsüz mü beğenmiyo musun onları, neyi eksik onların.. Kendisine diyecek bir şeyim yok zaten artık. Teşekkür ederim :)
İlişkin bitmiş zaten o konuya girmeyeceğim.Kafa karışıklığın için sadece şunu söylycem.Devir okuma devri.Çevrene dön bi bak en olmadık kişiler bile okuma derdinde değil mi ? Önceden üniversite mezunlarına uzaydan gelmiş muamelesi yapılıyordu.''Aaa okumuş o bilir'' kafasındaydı herkes.Şimdi öyle bi devire giriyoruzki (yada girdik) her yer üniversite mezunu.Sen kendini lise mezunu olarak yetersiz hissetmeyecek misin ? ( Yanlış anlaşılmasın kimseyi yermek için söylemiyorum ) Üstelik iyi bir bölümde kazanmışsın.Ben önlisans mezunuyum.Kısa bir zaman önce çok güzel bir şehre atandım ve yine kısa bir süre içinde gidip işime başlayacağım.Herkesin hedefi bu değil mi ? Okuyup düzenli bir işe sahip olmak.I ıh.Yetmiyor işte.Eğitim seviyemi yükseltmenin yollarını arıyorum.Ne kadar yükselirsem o kadar iyi.Sende kalkmış okulu bırakmaktan bahsediyorsun.Saygı değer biri olmak istiyorsan,gelecekte çocuklarına yeterli olmak istiyorsan vs. vs. okumak zorundasın.Erkeklerin okuma zorunluluğundan bahsetmiyorum bile. Bırak eski sevgilin ne yaparsa yapsın.Oku sen oku.Okumak iyidir.
Teşekkür ederim.. Haklısınız :)İlişkin bitmiş zaten o konuya girmeyeceğim.Kafa karışıklığın için sadece şunu söylycem.Devir okuma devri.Çevrene dön bi bak en olmadık kişiler bile okuma derdinde değil mi ? Önceden üniversite mezunlarına uzaydan gelmiş muamelesi yapılıyordu.''Aaa okumuş o bilir'' kafasındaydı herkes.Şimdi öyle bi devire giriyoruzki (yada girdik) her yer üniversite mezunu.Sen kendini lise mezunu olarak yetersiz hissetmeyecek misin ? ( Yanlış anlaşılmasın kimseyi yermek için söylemiyorum ) Üstelik iyi bir bölümde kazanmışsın.Ben önlisans mezunuyum.Kısa bir zaman önce çok güzel bir şehre atandım ve yine kısa bir süre içinde gidip işime başlayacağım.Herkesin hedefi bu değil mi ? Okuyup düzenli bir işe sahip olmak.I ıh.Yetmiyor işte.Eğitim seviyemi yükseltmenin yollarını arıyorum.Ne kadar yükselirsem o kadar iyi.Sende kalkmış okulu bırakmaktan bahsediyorsun.Saygı değer biri olmak istiyorsan,gelecekte çocuklarına yeterli olmak istiyorsan vs. vs. okumak zorundasın.Erkeklerin okuma zorunluluğundan bahsetmiyorum bile. Bırak eski sevgilin ne yaparsa yapsın.Oku sen oku.Okumak iyidir.
Bazen bencil olmak gerekiyo gerçekten :) Allah mutluluğunuzu daim etsinevet zaten şu an elini sallasan üni mezunu
eşim bile 30 yaşında sınava girdi bi lisans kazandı başlıyo bu sene
herkes daha daha çok okumaya çalışıyor
hem kendi için hem iş güç için
bi sevgili için değmez gerçekten,
eşim bana okuma deseydi ben okulu değil onu bırakırdım aşkından ölmeme rağmen
Hedefi olmamaktan kat kat iyidir.Şimdi işi de vardır zaten.Yavaş yavaş bitirir okulunu.Ne güzel takdir ettim.evet zaten şu an elini sallasan üni mezunu
eşim bile 30 yaşında sınava girdi bi lisans kazandı başlıyo bu sene
herkes daha daha çok okumaya çalışıyor
hem kendi için hem iş güç için
bi sevgili için değmez gerçekten,
eşim bana okuma deseydi ben okulu değil onu bırakırdım aşkından ölmeme rağmen
Merhabalar öncelikle, dışarıdan takip ediyordum yalnızca forumu. Fakat şu an paylaşmak istediğim bir konu var, aslında ne yapmam gerektiği belli olan fakat yinede üzüldüğüm.
Bu sene oldukça iyi bir okulda, istediğim bir bölümü kazandım.. Bir erkek arkadaşım var 2 sene kadar süredir beraberiz-beraberdik.
Kendisi bir üst dönemimdi, zorla okudu liseyi sonra bi şekilde üniversite okumaya karar verdi ve kazandı yine iyi bi okul. Fakat babası esnaf ve nasıl desem çocuğun ruhu esnaf bildiğiniz :) okuldan kaçıp dükkana giden bi tip arkadaşları kafeye falan giderken... Hep isteği orada olmaktı, nitekim okulunu bıraktı ve döndü geldi..
O okulunu bırakana kadar hiç büyük sorunlarımız ,kavgalarımız olmadı gayet iyi anlaştık hep fakaat okulu bıraktığı andan itibaren resmen çekmediğim kalmadı.
İlk başta suçlu ben oldum bu kararında halbuki çok yalvardım yapma etme diye. Önce bu yüzden aramız açıldı. Sonra ben okuyorum diye kapris yapmaya başladı. Aylardır okulumu bırakmam için elinden geleni yapıyo. Israrla bırakmayacağımı, ayaklarım üzerinde durmak zorunda olduğumu, ailemi böyle bir duruma sokamayacağımı anlattım. İşi fedakarlığa getirdi sen beni sevmiyorsun sevsen bu fedakarlığı yapardın dedi. Baş edememeye başladım ki bu süreçte zaten ayrıldık fakat 3 gün konuşmasak yine birimiz illa sataşıyorduk.
Aşırı kaprisli bi insan okursam onu beğenmem okulum bitince burun kıvırırım inancında. Böyle olmadığını herkesin okumak zorunda olmadığını ama okuyan ve okumayan insanlarında anlaşabileceğini anlattım. Ama kaprisleri çekilmez hale geldi. Ondan üstün bi özelliğimin olmasını, elimde gücüm olmasını, ona muhtaç olmayışımı sindiremiyo. Karşısında ondan güçsüz biri olmasını istiyo ki bunları ona söylediğimde de kabul ediyo. Ben gideceğim yakında ama duyuyorum, göndermeyeceğim, burnundan getireceğim orayı gibi şeyler söylüyomuş. Bu arada bana ulaşamaması için elimden geleni yapıyorum.
Gençlik mi duygular mı bilmiyorum ama o böyle yaptıkça ben okula gitmeden soğudum. Ne yapacağım okuyup demeye başladım, kendi şehrimdeki vasat bi okulda okuyabilirim uzağa gitmeden gibi düşüncelere dalmaya başladım sanırım etkilendim. Biliyorum çok saçma ama insan düşünüyor.
İki sorum var:
İlki, ben gittiğim takdirde sizce yapabilir miyiz yani eşi/sevgilisi lise mezunu olup kendisi lisans veya daha üstü mezunu olan var mı ? Ne gibi sorunlarınız var ?
İkincisi ve aslında cevabı net olan, biraz da vazgeçmek için duymak istediğim soru.. Okumalı mıyım ?..
Eşim lise ben üniv mezunuyum. Biz o dönem ayrıydık sonra beni aradı sınav sonucu için bendr kazandığımı söyleyince senin başarıcağını biliyordum zeki kızsın dedi.Merhabalar öncelikle, dışarıdan takip ediyordum yalnızca forumu. Fakat şu an paylaşmak istediğim bir konu var, aslında ne yapmam gerektiği belli olan fakat yinede üzüldüğüm.
Bu sene oldukça iyi bir okulda, istediğim bir bölümü kazandım.. Bir erkek arkadaşım var 2 sene kadar süredir beraberiz-beraberdik.
Kendisi bir üst dönemimdi, zorla okudu liseyi sonra bi şekilde üniversite okumaya karar verdi ve kazandı yine iyi bi okul. Fakat babası esnaf ve nasıl desem çocuğun ruhu esnaf bildiğiniz :) okuldan kaçıp dükkana giden bi tip arkadaşları kafeye falan giderken... Hep isteği orada olmaktı, nitekim okulunu bıraktı ve döndü geldi..
O okulunu bırakana kadar hiç büyük sorunlarımız ,kavgalarımız olmadı gayet iyi anlaştık hep fakaat okulu bıraktığı andan itibaren resmen çekmediğim kalmadı.
İlk başta suçlu ben oldum bu kararında halbuki çok yalvardım yapma etme diye. Önce bu yüzden aramız açıldı. Sonra ben okuyorum diye kapris yapmaya başladı. Aylardır okulumu bırakmam için elinden geleni yapıyo. Israrla bırakmayacağımı, ayaklarım üzerinde durmak zorunda olduğumu, ailemi böyle bir duruma sokamayacağımı anlattım. İşi fedakarlığa getirdi sen beni sevmiyorsun sevsen bu fedakarlığı yapardın dedi. Baş edememeye başladım ki bu süreçte zaten ayrıldık fakat 3 gün konuşmasak yine birimiz illa sataşıyorduk.
Aşırı kaprisli bi insan okursam onu beğenmem okulum bitince burun kıvırırım inancında. Böyle olmadığını herkesin okumak zorunda olmadığını ama okuyan ve okumayan insanlarında anlaşabileceğini anlattım. Ama kaprisleri çekilmez hale geldi. Ondan üstün bi özelliğimin olmasını, elimde gücüm olmasını, ona muhtaç olmayışımı sindiremiyo. Karşısında ondan güçsüz biri olmasını istiyo ki bunları ona söylediğimde de kabul ediyo. Ben gideceğim yakında ama duyuyorum, göndermeyeceğim, burnundan getireceğim orayı gibi şeyler söylüyomuş. Bu arada bana ulaşamaması için elimden geleni yapıyorum.
Gençlik mi duygular mı bilmiyorum ama o böyle yaptıkça ben okula gitmeden soğudum. Ne yapacağım okuyup demeye başladım, kendi şehrimdeki vasat bi okulda okuyabilirim uzağa gitmeden gibi düşüncelere dalmaya başladım sanırım etkilendim. Biliyorum çok saçma ama insan düşünüyor.
İki sorum var:
İlki, ben gittiğim takdirde sizce yapabilir miyiz yani eşi/sevgilisi lise mezunu olup kendisi lisans veya daha üstü mezunu olan var mı ? Ne gibi sorunlarınız var ?
İkincisi ve aslında cevabı net olan, biraz da vazgeçmek için duymak istediğim soru.. Okumalı mıyım ?..
Ve ayrıldığımız halde hala demiyo, hala burnundan getiricem gidemeyecek gibi laflar ediyomuşValla sevgilin komplekssiz olsa, sen okuluna gitsen, iliskiniz devam etse bile yarin bir gun is ailelerin tanismasina kadar geldiginde annenler bu durumdan rahatsiz olabilirler.
Ailen rahatsiz olmasa kendince gurur yapabilir huzursuz olabilir.
Milletin agzi hic bos durmuyor ailen de siz de sorun etmiyor olsaniz illa ki densizin biri cikip bir sey der huzurunuz bozulur.
Tabi bunlarin hepsi sevgilinin bunu sorun etmemesi durumunda olabilecek seyler. Sizin durumunuzda en basta sevgilin rahatsiz. Sana huzur vermeyecek belli. Ben kendi secimimi yaptim birakayim o da yapsin demiyor. Cok sıkıntı cekersin.
İstemiyo zaten, bunun da lafını yapıyor..Okuldan soguyacagina sevgilinden soğu hatta ayrıl
Çünkü çok bencil bir insan ileride çalışmamı bile istemez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?