• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Biraz iç dökme biraz da fikir danışma; okumak veya okumamak..

Eşim lise mezunu, ben üniversite. Hatta kendi üniversitesini benle tanıştığında bıraktı ama benimle ilgisi yok bırakmasının.
Zamanında benim fikrimi alıp gitmediği askeriyeyi şimdi ben kazandım. Eğer işim olursa ondan daha çok kazanacağım. Arada sitem eder benim hayalimi sen gerçekleştirceksin, keşke ben de gitseydim der ama o zaman şartlar öyle gerektirmişti.
Neyse demem o ki, seninki bunu kaldırabilecek bi tipe benzemiyor. Okulunu bitirmeni ben de şiddetle savunuyorum. O isterse esnaflık yapsın, ama bu ezik ruh halinden çıkar inşallah en kısa zamanda.
Kesinlikle haklısınız bunu kaldırabilecek biri değil.. İnşallah..
Ama bellı kı sızın esınız de sızınle gurur duyabılen bırı.

Benım nısanlım da benım egıtımım ondan yuksek dıye her yerde üstüne basa basa gururlanacak söyler. Ama maalesef konu sahıbının erkek arkadaşı tam aksı karakterde bırı gibi
Maalesef öyle :(
 
Konunu okudum,bitirir bitirmez aklimdan gecen ne oldu biliyor musun..
Cocuga bak ya,kendi babasinin psikolojik baskisindan dolayi,baba meslegini oglu surdursun psikolojisini ogluna isleyip cocugu okuldan ali koymus,saf oglu da guzelim uni.yi birakmis,baba meslegine baslamis,baslamis baslamasina da aklinin hep bir kosesinde uni.kalmis.simdide kizi engellemeye calisiyor...ben okumadim o da okumasin...
Tamam o.okumamis ama,ucundan tutacagi iyi kotu bir is var,peki sen ne olacaksin...
 
Konunu okudum,bitirir bitirmez aklimdan gecen ne oldu biliyor musun..
Cocuga bak ya,kendi babasinin psikolojik baskisindan dolayi,baba meslegini oglu surdursun psikolojisini ogluna isleyip cocugu okuldan ali koymus,saf oglu da guzelim uni.yi birakmis,baba meslegine baslamis,baslamis baslamasina da aklinin hep bir kosesinde uni.kalmis.simdide kizi engellemeye calisiyor...ben okumadim o da okumasin...
Tamam o.okumamis ama,ucundan tutacagi iyi kotu bir is var,peki sen ne olacaksin...
Yok öyle bir şey değil ailesi çok istiyor okumasını hala ağlıyo insanlar. Tamamen kendi isteği..
Kesinlikle öyle onun iyi kötü işi var benim işimin olmasını istemiyor..
 
Yok öyle bir şey değil ailesi çok istiyor okumasını hala ağlıyo insanlar. Tamamen kendi isteği..
Kesinlikle öyle onun iyi kötü işi var benim işimin olmasını istemiyor..
Bak kendi istedigini yapmak icin nasil karsi cikmis en sevdiklerine,sende universite hayalinin pesini birakma kimse ivin.seven.insan her turlu sever...seven insan,sevdigim nasil mutlu olacaksa oyle olsun der..
 
Ay yok artık daha neler.
Elin adamı için okumaktan vazgeçeceksen bu ülkeye fayda değil zarar sağlarsın, sana en net bu şekilde ifade edebilirim. Gerçekten bu kafada olacaksan (ben o zihniyete çok fazla kızıyorum) yaşamanın bile bir anlamı yok. Bak burada deseydin ki içimden gelmiyor okumak, başaracağıma inanmıyorum falan deseydin sana canı gönülden derdim ki herkes okumak zorunda değil, gir bir işe çalış. Ama erkek arkadaş yüzünden okumaktan vazgeçeceksen aldığın nefes bile boşuna demektir şu hayatta çünkü çok boş bir fikir. Birey olamamak demektir o. Birey olabilmiş bir insan kendi kararlarını kendisi verir, erkek arkadaş yüzünden okulu bırakmaz. Saçmalığın daniskasıdır elalem yüzünden okumamak.
Daha nasıl anlatabilirim bilemiyorum.
 
Merhabalar öncelikle, dışarıdan takip ediyordum yalnızca forumu. Fakat şu an paylaşmak istediğim bir konu var, aslında ne yapmam gerektiği belli olan fakat yinede üzüldüğüm.
Bu sene oldukça iyi bir okulda, istediğim bir bölümü kazandım.. Bir erkek arkadaşım var 2 sene kadar süredir beraberiz-beraberdik.
Kendisi bir üst dönemimdi, zorla okudu liseyi sonra bi şekilde üniversite okumaya karar verdi ve kazandı yine iyi bi okul. Fakat babası esnaf ve nasıl desem çocuğun ruhu esnaf bildiğiniz :) okuldan kaçıp dükkana giden bi tip arkadaşları kafeye falan giderken... Hep isteği orada olmaktı, nitekim okulunu bıraktı ve döndü geldi..
O okulunu bırakana kadar hiç büyük sorunlarımız ,kavgalarımız olmadı gayet iyi anlaştık hep fakaat okulu bıraktığı andan itibaren resmen çekmediğim kalmadı.
İlk başta suçlu ben oldum bu kararında halbuki çok yalvardım yapma etme diye. Önce bu yüzden aramız açıldı. Sonra ben okuyorum diye kapris yapmaya başladı. Aylardır okulumu bırakmam için elinden geleni yapıyo. Israrla bırakmayacağımı, ayaklarım üzerinde durmak zorunda olduğumu, ailemi böyle bir duruma sokamayacağımı anlattım. İşi fedakarlığa getirdi sen beni sevmiyorsun sevsen bu fedakarlığı yapardın dedi. Baş edememeye başladım ki bu süreçte zaten ayrıldık fakat 3 gün konuşmasak yine birimiz illa sataşıyorduk.
Aşırı kaprisli bi insan okursam onu beğenmem okulum bitince burun kıvırırım inancında. Böyle olmadığını herkesin okumak zorunda olmadığını ama okuyan ve okumayan insanlarında anlaşabileceğini anlattım. Ama kaprisleri çekilmez hale geldi. Ondan üstün bi özelliğimin olmasını, elimde gücüm olmasını, ona muhtaç olmayışımı sindiremiyo. Karşısında ondan güçsüz biri olmasını istiyo ki bunları ona söylediğimde de kabul ediyo. Ben gideceğim yakında ama duyuyorum, göndermeyeceğim, burnundan getireceğim orayı gibi şeyler söylüyomuş. Bu arada bana ulaşamaması için elimden geleni yapıyorum.
Gençlik mi duygular mı bilmiyorum ama o böyle yaptıkça ben okula gitmeden soğudum. Ne yapacağım okuyup demeye başladım, kendi şehrimdeki vasat bi okulda okuyabilirim uzağa gitmeden gibi düşüncelere dalmaya başladım sanırım etkilendim. Biliyorum çok saçma ama insan düşünüyor.
İki sorum var:
İlki, ben gittiğim takdirde sizce yapabilir miyiz yani eşi/sevgilisi lise mezunu olup kendisi lisans veya daha üstü mezunu olan var mı ? Ne gibi sorunlarınız var ?
İkincisi ve aslında cevabı net olan, biraz da vazgeçmek için duymak istediğim soru.. Okumalı mıyım ?..

Hiç böyle bi soru olabilir mi ya.. Senin onu istemeyeceği inancında olması da doğru tabi ki.. Çok iyi anlaşsanız da o kendini senden daha eksik hissedecek. Sen mezun olup evlensen bile bu konuda sorun yaşayacaksın. Bu aynı okulun içinde aynı eğitim gören kişiler arasında bile eksiklik duygusundan olan sorunlar yaşanıyor.. Senin onunla çok iyi olacağın ne malum? yarın öbür gün tamamen değişip sonra pişman olmayacağın ne malum? Olur mu hiç öyle şey yaa. Okulunu bitir kendini kurtarmaya bak. o çocuk kaçıyo mu
 
Erkek
Merhabalar öncelikle, dışarıdan takip ediyordum yalnızca forumu. Fakat şu an paylaşmak istediğim bir konu var, aslında ne yapmam gerektiği belli olan fakat yinede üzüldüğüm.
Bu sene oldukça iyi bir okulda, istediğim bir bölümü kazandım.. Bir erkek arkadaşım var 2 sene kadar süredir beraberiz-beraberdik.
Kendisi bir üst dönemimdi, zorla okudu liseyi sonra bi şekilde üniversite okumaya karar verdi ve kazandı yine iyi bi okul. Fakat babası esnaf ve nasıl desem çocuğun ruhu esnaf bildiğiniz :) okuldan kaçıp dükkana giden bi tip arkadaşları kafeye falan giderken... Hep isteği orada olmaktı, nitekim okulunu bıraktı ve döndü geldi..
O okulunu bırakana kadar hiç büyük sorunlarımız ,kavgalarımız olmadı gayet iyi anlaştık hep fakaat okulu bıraktığı andan itibaren resmen çekmediğim kalmadı.
İlk başta suçlu ben oldum bu kararında halbuki çok yalvardım yapma etme diye. Önce bu yüzden aramız açıldı. Sonra ben okuyorum diye kapris yapmaya başladı. Aylardır okulumu bırakmam için elinden geleni yapıyo. Israrla bırakmayacağımı, ayaklarım üzerinde durmak zorunda olduğumu, ailemi böyle bir duruma sokamayacağımı anlattım. İşi fedakarlığa getirdi sen beni sevmiyorsun sevsen bu fedakarlığı yapardın dedi. Baş edememeye başladım ki bu süreçte zaten ayrıldık fakat 3 gün konuşmasak yine birimiz illa sataşıyorduk.
Aşırı kaprisli bi insan okursam onu beğenmem okulum bitince burun kıvırırım inancında. Böyle olmadığını herkesin okumak zorunda olmadığını ama okuyan ve okumayan insanlarında anlaşabileceğini anlattım. Ama kaprisleri çekilmez hale geldi. Ondan üstün bi özelliğimin olmasını, elimde gücüm olmasını, ona muhtaç olmayışımı sindiremiyo. Karşısında ondan güçsüz biri olmasını istiyo ki bunları ona söylediğimde de kabul ediyo. Ben gideceğim yakında ama duyuyorum, göndermeyeceğim, burnundan getireceğim orayı gibi şeyler söylüyomuş. Bu arada bana ulaşamaması için elimden geleni yapıyorum.
Gençlik mi duygular mı bilmiyorum ama o böyle yaptıkça ben okula gitmeden soğudum. Ne yapacağım okuyup demeye başladım, kendi şehrimdeki vasat bi okulda okuyabilirim uzağa gitmeden gibi düşüncelere dalmaya başladım sanırım etkilendim. Biliyorum çok saçma ama insan düşünüyor.
İki sorum var:
İlki, ben gittiğim takdirde sizce yapabilir miyiz yani eşi/sevgilisi lise mezunu olup kendisi lisans veya daha üstü mezunu olan var mı ? Ne gibi sorunlarınız var ?
İkincisi ve aslında cevabı net olan, biraz da vazgeçmek için duymak istediğim soru.. Okumalı mıyım ?..

Erkek arkadaşınız sizi gerçekten seviyor olsaydı bencil davranmaz tam tersi okumanızı isterdi.Bu adamla devam ederseniz çok pişman olursunuz çünkü bu derece özgüvensizlik çok tehlikelidir.
 
Okuluma dereceyle girdim.. Bende böyle olduğuna inanıyorum yani ne bileyim, tebrik ederim lafı dahi duymadım ağzından. İnsan sevdiğinin iyiliğini ister gururlanır başarılarıyla diye düşünüyorum..
Teşekkür ederim yorumunuz için..
Sana bu konuyla ilgili yazabilecegim o kadar çok şey varki...sakin kimse için boyle bir fedakarlik yapma hayatindan,umutlarindan,hayallerinden vazgeçme...erkekler neysede biz kadinlarin kendi ayaklarimizin üzerinde durmamiz için eğitim sart ...erkekler bir şekilde calisir kazanir ama kadinlarin toplumda kendini kabullendirmesi için okumasi gerekiyor su bir derdim var topigini bir gözden gecirsen görürsün zaten kocasi aldatir,şiddet uygular,dayak yer ,kayinvalidesi huzursuz eder,kayinpeder üstüne yürür ama bosanamaz neden kendi ayaklari üzerinde duramadigi için geçim sikintisindan korkar...eğitimini tamamlamış calisan kimseye ihtiyacı olamadan yasamini suren bir kadin boyle bir evliliği surdururmu niye surdursunki?esler arasındaki eğitim durumu aralarındaki iletişimi çok etkiliyor inan bana eğitimli calisan kadınlar es ve eşlerinin aileleri tarafından daha çok saygi görüyor...şuan çok gencsin,gelecekte kimlerle karsilasacagini bilmiyorsun,sen sen ol altin bileziğini koluna tak oku bir mesleğin olsun,hayatindan vazgeçme heleki bir erkek için,zaten senin için doğru bir olsa idi senin iyiliğini ister sen istemeden bile seni okumaya teşvik ederdi...kafani sakin boyle basit insanların karistirmasina izin verme sana kötülügu dokunacak insanlardan uzak dur...benden abla tavsiyesi
 
Sana bu konuyla ilgili yazabilecegim o kadar çok şey varki...sakin kimse için boyle bir fedakarlik yapma hayatindan,umutlarindan,hayallerinden vazgeçme...erkekler neysede biz kadinlarin kendi ayaklarimizin üzerinde durmamiz için eğitim sart ...erkekler bir şekilde calisir kazanir ama kadinlarin toplumda kendini kabullendirmesi için okumasi gerekiyor su bir derdim var topigini bir gözden gecirsen görürsün zaten kocasi aldatir,şiddet uygular,dayak yer ,kayinvalidesi huzursuz eder,kayinpeder üstüne yürür ama bosanamaz neden kendi ayaklari üzerinde duramadigi için geçim sikintisindan korkar...eğitimini tamamlamış calisan kimseye ihtiyacı olamadan yasamini suren bir kadin boyle bir evliliği surdururmu niye surdursunki?esler arasındaki eğitim durumu aralarındaki iletişimi çok etkiliyor inan bana eğitimli calisan kadınlar es ve eşlerinin aileleri tarafından daha çok saygi görüyor...şuan çok gencsin,gelecekte kimlerle karsilasacagini bilmiyorsun,sen sen ol altin bileziğini koluna tak oku bir mesleğin olsun,hayatindan vazgeçme heleki bir erkek için,zaten senin için doğru bir olsa idi senin iyiliğini ister sen istemeden bile seni okumaya teşvik ederdi...kafani sakin boyle basit insanların karistirmasina izin verme sana kötülügu dokunacak insanlardan uzak dur...benden abla tavsiyesi
Çok teşekkür ederim. Haklısınız zaten onun isteği de benim karşısında güçsüz kalmam, ona muhtaç kalmam..
 
Çok teşekkür ederim. Haklısınız zaten onun isteği de benim karşısında güçsüz kalmam, ona muhtaç kalmam..

Siz yazım tarzınızdan çok aklı başında bir insana benziyorsunuz belliki geleceğiniz parlak..aman aman bencil insanlar için böyle bir hata yapmayın inanın çok üzülürsünüz.Bir arkadaşın dediği gibi doğru insan asla böyle davranmaz.Sizden istediği şey fedakarlık değil çünkü ilişkide fedakarlık tek tarafın isteklerinin yerine gelmesi anlamına gelmiyor.Bu bildiğiniz kendinden vazgeçmek,kölelik..
 
Siz yazım tarzınızdan çok aklı başında bir insana benziyorsunuz belliki geleceğiniz parlak..aman aman bencil insanlar için böyle bir hata yapmayın inanın çok üzülürsünüz.Bir arkadaşın dediği gibi doğru insan asla böyle davranmaz.Sizden istediği şey fedakarlık değil çünkü ilişkide fedakarlık tek tarafın isteklerinin yerine gelmesi anlamına gelmiyor.Bu bildiğiniz kendinden vazgeçmek,kölelik..
Teşekkür ederim. Evet aynen öyle sadece benim fedakarlık yapmamı bekliyor.. Olacaksa kısmette varsa her şekilde olur deyip akışına bırakıyorum artık...
 
Böyle bir durumda okuldan değil de sevgilinizden soğumanız gerekirdi diye düşünüyorum. Sonuna kadar sizi desteklemesi gerekirdi. Nasıl ki kendi özgür hür iradesiyle okulu bırakmış yani kendisi karar vermiş. Sizinde bu doğal hakkınıza SAYGI duymalı.
 
Merhabalar öncelikle, dışarıdan takip ediyordum yalnızca forumu. Fakat şu an paylaşmak istediğim bir konu var, aslında ne yapmam gerektiği belli olan fakat yinede üzüldüğüm.
Bu sene oldukça iyi bir okulda, istediğim bir bölümü kazandım.. Bir erkek arkadaşım var 2 sene kadar süredir beraberiz-beraberdik.
Kendisi bir üst dönemimdi, zorla okudu liseyi sonra bi şekilde üniversite okumaya karar verdi ve kazandı yine iyi bi okul. Fakat babası esnaf ve nasıl desem çocuğun ruhu esnaf bildiğiniz :) okuldan kaçıp dükkana giden bi tip arkadaşları kafeye falan giderken... Hep isteği orada olmaktı, nitekim okulunu bıraktı ve döndü geldi..
O okulunu bırakana kadar hiç büyük sorunlarımız ,kavgalarımız olmadı gayet iyi anlaştık hep fakaat okulu bıraktığı andan itibaren resmen çekmediğim kalmadı.
İlk başta suçlu ben oldum bu kararında halbuki çok yalvardım yapma etme diye. Önce bu yüzden aramız açıldı. Sonra ben okuyorum diye kapris yapmaya başladı. Aylardır okulumu bırakmam için elinden geleni yapıyo. Israrla bırakmayacağımı, ayaklarım üzerinde durmak zorunda olduğumu, ailemi böyle bir duruma sokamayacağımı anlattım. İşi fedakarlığa getirdi sen beni sevmiyorsun sevsen bu fedakarlığı yapardın dedi. Baş edememeye başladım ki bu süreçte zaten ayrıldık fakat 3 gün konuşmasak yine birimiz illa sataşıyorduk.
Aşırı kaprisli bi insan okursam onu beğenmem okulum bitince burun kıvırırım inancında. Böyle olmadığını herkesin okumak zorunda olmadığını ama okuyan ve okumayan insanlarında anlaşabileceğini anlattım. Ama kaprisleri çekilmez hale geldi. Ondan üstün bi özelliğimin olmasını, elimde gücüm olmasını, ona muhtaç olmayışımı sindiremiyo. Karşısında ondan güçsüz biri olmasını istiyo ki bunları ona söylediğimde de kabul ediyo. Ben gideceğim yakında ama duyuyorum, göndermeyeceğim, burnundan getireceğim orayı gibi şeyler söylüyomuş. Bu arada bana ulaşamaması için elimden geleni yapıyorum.
Gençlik mi duygular mı bilmiyorum ama o böyle yaptıkça ben okula gitmeden soğudum. Ne yapacağım okuyup demeye başladım, kendi şehrimdeki vasat bi okulda okuyabilirim uzağa gitmeden gibi düşüncelere dalmaya başladım sanırım etkilendim. Biliyorum çok saçma ama insan düşünüyor.
İki sorum var:
İlki, ben gittiğim takdirde sizce yapabilir miyiz yani eşi/sevgilisi lise mezunu olup kendisi lisans veya daha üstü mezunu olan var mı ? Ne gibi sorunlarınız var ?
İkincisi ve aslında cevabı net olan, biraz da vazgeçmek için duymak istediğim soru.. Okumalı mıyım ?..

ben yüksek lisans eşim lise mezunu 10 yıldır tanışıyoruz.
hiçbir sorunumuz yok bu konuda
çünkü eşim senin sevgilin gibi dar görüşlü değil
okuyayım diye baskı bile yapıyor
bu çocuğa resti çekeceksin
okul kazandım gidiyorum
eğer kendini aşağı görüyorsan sen de okursun
beni aşağı çekmeye çalışacağına kendini yücelt demelisin.
eğer ki seni seviyor ve mutlu olmanı istiyorsa kendine mecbur bırakmak yerine güçlü kendine yetebilen bir insan olmanı ister.
 
ben yüksek lisans eşim lise mezunu 10 yıldır tanışıyoruz.
hiçbir sorunumuz yok bu konuda
çünkü eşim senin sevgilin gibi dar görüşlü değil
okuyayım diye baskı bile yapıyor
bu çocuğa resti çekeceksin
okul kazandım gidiyorum
eğer kendini aşağı görüyorsan sen de okursun
beni aşağı çekmeye çalışacağına kendini yücelt demelisin.
eğer ki seni seviyor ve mutlu olmanı istiyorsa kendine mecbur bırakmak yerine güçlü kendine yetebilen bir insan olmanı ister.
Bunları söylediğimde gelen cevaplar hep aynı, benim ailemdeki bayanlar güçsüz mü beğenmiyo musun onları, neyi eksik onların.. Kendisine diyecek bir şeyim yok zaten artık. Teşekkür ederim :)
 
İlişkin bitmiş zaten o konuya girmeyeceğim.Kafa karışıklığın için sadece şunu söylycem.Devir okuma devri.Çevrene dön bi bak en olmadık kişiler bile okuma derdinde değil mi ? Önceden üniversite mezunlarına uzaydan gelmiş muamelesi yapılıyordu.''Aaa okumuş o bilir'' kafasındaydı herkes.Şimdi öyle bi devire giriyoruzki (yada girdik) her yer üniversite mezunu.Sen kendini lise mezunu olarak yetersiz hissetmeyecek misin ? ( Yanlış anlaşılmasın kimseyi yermek için söylemiyorum ) Üstelik iyi bir bölümde kazanmışsın.Ben önlisans mezunuyum.Kısa bir zaman önce çok güzel bir şehre atandım ve yine kısa bir süre içinde gidip işime başlayacağım.Herkesin hedefi bu değil mi ? Okuyup düzenli bir işe sahip olmak.I ıh.Yetmiyor işte.Eğitim seviyemi yükseltmenin yollarını arıyorum.Ne kadar yükselirsem o kadar iyi.Sende kalkmış okulu bırakmaktan bahsediyorsun.Saygı değer biri olmak istiyorsan,gelecekte çocuklarına yeterli olmak istiyorsan vs. vs. okumak zorundasın.Erkeklerin okuma zorunluluğundan bahsetmiyorum bile. Bırak eski sevgilin ne yaparsa yapsın.Oku sen oku.Okumak iyidir.
 
Back
X