Bir hatami yaptim yaptiysamda bedeli cok agir :(

keskindemir · 17 Ocak 2015

çok geçmiş olsun. Allah acil şifalar versin. şimdi dinlenebildiğiniz kadar dinlenin. güç toplayın. yavrularınız geldiğinde güçlü bir anne görsün. Yavrularınız emin ellerde yabancı da değil içiniz rahat olsun.Siz
zor olacak biliyorum ama siz şimdi kendinizi ve karnınızdaki bebişinizi düşünün.Kendinizi de suçlamayın artık. siz evlatlarınız için dogru olanı yaptınız. hele bir dogum yapın herşey yoluna girsin. yavrucalarınız da yanınıza gelir. eğer hala sorunlar baş gösterırse kayınvalideyi çağırırsınız yanınıza. 1 ay veya bir kaç ay kalır gider.Şimdi yavrularınız için güçlü olma vakti. yemenizi içmenizi sağlam tutun. bol bol vitamin protein depolayın.sağlıklı olun inşallah.

preg_nant · 17 Ocak 2015

Yorumları okumadım ama kendi annemden pay biçeyim: kayınvalideniz olsam,yanınıza gelir bir müddet de olsa size yardım ederdim.Böylece annelerinden ayrı kalmazlardı ve siz de bu dönemi iyi geçirirdiniz,destek alırdınız.
Ayrıca yanlış anlamayın ama keşke ardarda doğum yapmasaydınız.Eminim evlatlarınız için asla pişman değilsinizdir ama demek istediğim peşpeşe kolay değil.Biri okul çağına vs gelip kendini idare eder seviyeye getirene dek diğerini düşünmemek en doğrusu bence.Ama tabi herşey planla da olmuyor,haklısınız.

Öte yandan ise bu kadar vicdan yapmayın,çok uzun süreliğine mi gitti? Siz bir yabancıyla bırakmamışsınız ki,altıüstü eşinizin annesi.Kendi anneniz de olabilirdi.İyi bakıyorsa,sizi de kayınvalide üzmüyorsa biraz gevşeyin.Kendi eğlenceniz için göndermediniz sonuçta.

Fazla duygusallık zarar getirir,karnınızdakini üzmeye hakkınız yok.Çevremde bazı şartlar sebebiyle annesinden bir süre ayrı kalan bir çok çocuk var.Ama sizi unutacak veya sizden soğuyacak kadar da aylarca mesafe koymayın derim.

Kayınvalideniz gelip size evinizde baksa olmuyor mu?Veya siz oraya gitseniz?

Tutuklu82 · 17 Ocak 2015

Ne gerek var habire hamile kalmaya.
Bebek gelincede hepsine Iyi bakamiycaksiniz.
Cok üzülüyorum bu durumdaki cocuklara yazik

xDerinMavix · 17 Ocak 2015

2.5 ve 3.5 yaşındaki çocukların babaanneye bırakılması anneden ayrılması normal şartlarda hiç uygun değil. Çünkü onların babaanneden çok anneye ihtiyacı var.
Ama sizin durumunuz farklı. İnşallah bebeğiniz sağlıklı olur ve ayrı kalmanın acısını çabucak unutursunuz. Çok sık aralıklarla hamile kalmışsınız.

Alessa_ · 17 Ocak 2015

kizilca .!.:
Ben degil hormonlarim yaziyor
Bu saate okuyan cikarmi ? okuyup iki cumleyle icimdeki yangini bir nebze hafifletecek?
yada ben yazarkenmi hafifleyecegim (hic sanmam)
oyle bir dert, oyle bir izdirap ki yuregimi saran
kendimi telkin ederken gelecege yonelik positif guzel hayaller kurarken
biraz motive olurken aklima gelmiyorlarmi yuregimin orta yerinden kanatmiyorlarmi hasretimi
sormayin gitsin

aile durumum
2 kizim var 2.5 ve 3.5 yaslarindalar ve ben 33 haftalik hamileyim tam 20 gun oncesine kadar
yavrularimla iyi kotu idare ettim. 80 yasindaki babamla kaliyoruz ve canim babacigim destek oldu
bize - annem gecen sene vefat etti - iki ablam var yasca buyukler onlarda calisiyorlar ve aramizdaki iliski sicak degil)
esim sabah korunden aksam gec saatlere kadar calismak zorunda (kablo dosemecilik yollarda)

cocuklarima yetemiyorum
doktor yatak istirahati verdi kanamalarimdan dolayi siddetli kanamalar oldu ara ara
ama cocuklarima bakacak kimse olmadigi icin kendimi yatmaya veremedim
o aralar down sendromu riski yuksek dedi doktor (1/65 oranla) psikolojik olarak bu habere yikilmis
ve amiosentez yaptirmayi bekledim sonra sonuclarini bekledim ve bu bekleme beni cok yipratti
artik sinirli ve bir yandan kanamali ,riskli hatta idrar iltihapli halimle iki melegimi ihmal ettigimi
hak ettikleri ilgiyi gosteremedigimi farkettim. Testlerim guzell cikti ve benim keyfim yerine geldi derken iki hafta sonra buyuk kontrolda bebegimin (hernie diafram) yani diaframinda fitik oldugu tespit edildi 2500 bebekte 1 gorulen bir sey o fitik bebegimin midesinin cigerlerine yapmismasina ve bagirsaklarin karismasina neden olmus.. durumu anladikca bir ates topu gomuldu yuregime bebegimin dogumda yasama sansi cok az bir yuzdeyle tokat gibi vurdular yuzume.. Bebegimin cigerleri iyi durumda olursa yasama sansi daha fazla olacakmis amaliyati daha guclu atlatacaklmis ve dogurur dogurmaz agzina boru gecirip nefes almasini takip edecekler amaliat saatine kadar yani ne kokusunu icime cekecegim ne kucagima alip nede emziremeyecegim hatta 8 hafta serumla beslenecekmis hersey yoluna girerse.. Bebegim su an icimde en guvendeymis oksijene ihtiyaci yokmus tum sorun dogduktan sonra. Bu yuzden degil kanamalarim degil kendim icin bebegim icin dinlenmem iyi beslenmem ve karnimda huzurlu olmasini saglamakti ve bunu firsat bilen esim iki kizimi turkiyeye babannelerine birakmayi teklif etti taa bastan bu mevzu yokken teklif ediyordu

Esimin iliskimiz icin sundugu teklif ve asla kabul etmedigim bu teklifi benim caresizce kabul etmem
onceleri :
basbasa kalmayi ozledim gotureyim cocuklari iyi gelir bize
sonra hamilesin cocuklari goturiyim annemler guzel bakar
kanaman var gotureyim
agrin var gotureyim
bir senedir hatta ikinci dogumumdan beri hep cocuklari goturme istegi vardi
"bir kac ay kalsinlar iyi gelir bize "enbasit ornegi

ben tabii once normal bir tepkiyle kabul etmedim
sonra tepkilerim cemkirerek verdim
agrilarimi ve kanamalarimi soylemiyordum artik sirf cocuklari goturelim demesin diye
kizlarini cok seviyor coccuklar babalarina cok simarirlar cok eglenirler beraber
ama esim evden cokca basimi dinlicem diye evden cikip cikip gitmeyi siklastirmisti

yukardada dedigim gibi agrilarimi kanamalarimi ve bebegimin dunyaya gelmesiyle o minicik bedeniyle ne oldugunu anlamadan daha aglamasina dahi izin verilmeden hortumlar yerlestirecekler bu psikolojiyle kizlarima yetemedigimi ciddi ciddi farkettim
misal iki buklum agriyla ugrasirken ustlerine yogurtlarini dokmus kizim aglarken digeri yaramazlik yaparken babamin "su cocuklarina bir bak "diye ilk defa kizmasini duyduktan sonra ayaga kalkamadigimi farkettim.. Babam kalkmama yardim ederken koktuktaki kanamayi farkedip utanc icinde tekrar yigildigimi ve esimi arayip teklifini kabul ettigimi soyledim. bir hafta icinde gonderdim kizlarimi turkiyeye ve bir hafta hastahanede dinledim su an tam 22 gundur ayriyim onlardan... 22 gun 22 ay kadar oldu ve ben bol bol dinleniyorum istedigim saatlerde yatip istedigim saatlerde uyaniyorum hic bir is sikintim yok hastahanede uzun donem kalmam dahi gerekmiyo cunku senelerce dinlenmedigim kadar dinledim..

Vicdan

evet geberesiye uyuyorum artik sabahin korunde kalkmak zorunlulugum agrilarla iki buklum dolasmak zorunlugum yok kanamalarim bile bitti.. ama bu saate susmayan vicdanim var
ve birde ölesiye bir hasret.. yavrularim burnumda tutuyor hickirarak uyaniyorum gunlerim telefonda geciyor kayinvalidemle kanka oldu nerdeyse.. cok rahatlarmis cok alismislarmis iki gorumcemle cok iyi anlasip cok mutlularmis her anin fotorafini gonderiyorlar ama yetmiyor bana hergun aglamaktan ozlemekten leyla leyla geziyorum.. babam bile oturup benimle goz yasi doktu iki kere ve soz verdi dogum gerceklestigi hafta gidip eliyle getirecek..

neden cocuklara kizdim neden bagirdim yaramazliklarina hep vicdan yapiyorum

ayri kalmanin psikolojilerine zarari buyuk olurmu.. dunyanin binbir turlu hali var cirkinlikler dusunuyorum bazen.. ve anne olmayi basaramadim diye kendime kiziyorum.. bebegim amaliyati atlatirsa ilk ucakla ben gidecegim almaya onlari.. bebegim icin iki yavrumdan gectim yasama ihtimali yüzde otuz olan bebegim icin hayaller kurup teselli olamiyorum bile cogu zaman..

isterseniz kizin isterseniz elestirin super anneler gelir yapar bunu belki umrum degil
sirf uzatmamak icin burda birakiyorum cunku uzundur yazmamistim dertlesmemistim

Allah yardımcın olsun
çok çok üzüldüm
sen o kadar mükemmel bir annesinki unutma bunu
yaşama şansı az olan(Allahım şifa versin sağlıcakla al kucağına)bebeğini gözden çıkarmayan bir annesin
ben anneyim diyen annenin yapamayacağı şeyi yaptın
ne diyim ya ben şimdi Allahın nazarı üzerinizde olsun

Alessa_ · 17 Ocak 2015

bogurtlenkusu .!.:
Senin o bıdıklar var ya, ablalık yapmayı öğreniyorlar. Ablalık öyle kolay iş değil, kardeşleri için ileride anlatacağın, gurur duyabilecekleri bir şey yapıyorlar. Eminim ki onlar da birkaç yıl sonra kazara yaptıkları bu fedakarlığı duyunca böbürlenecekler.
Karnındaki bebeğin iyiliği için, bir süre daha katlanacaksın bu duruma ama, sonra geçecek, üç bıdık, bir de siz, herkes sapasağlam olarak yaşayıp gideceksiniz.
Bol bol hayal kur, hayal iyi gelir.

bu ne güzel bir teselli
yüreğin ne güzel senin

yercekimli karanfil · 17 Ocak 2015

Cikar yolunuz olsaydi gondermezdiniz zaten. Bu kadar yuklenmeyin kendinize. Hem onlar da dedesi ve babanesi. Her yaz aylarca dede babane yaninda kalirdik gayet de mutluyduk :) Insallah minik kuzunuzu da sağlıkla kucaginiza alirsiniz.

Koalina · 17 Ocak 2015

Dünyanın sonu değil, annemler de ben küçükken beni (çok çabuk hastalanan ve zatürre geçiren bir çocuk olarak) tayin oldukları köye götürmeyip anneanneme bırakmışlar. Aylarca kalmışım orada. Psikolojim belki o dönem bozulmuştur ama hayatımda kapanmayan bir yara değil sadece özellikle babamı çok özlediğimi ve beni kucağında taşırken "ben de büyüyünce seni kucağımda taşırım" dediğimi hatırlıyorum. Beni taşıyarak yorulması çok zoruma gidiyordu çünkü
Bazen bir şeyleri yoluna koymak için bağra taş basmak gerekiyor.

suna5000 · 17 Ocak 2015

şu anda sadece hamileliğini ve sağlıklı bir çocuk dünyayay getirmeye odaklan.. şu anda çocukların yanında olsa onlara yetemeyecektin bğıracaktın yemeklerini veremeyecektin, babannelerinin yanında en azından bakılıyorlar evet anne sevgisini bir süre hissedemiyorlar ama bu geçici bir durum. bebeğin doğunca eski düzeninize döneceksiniz. çocuklarınla uğraşmaya çalışıp de karnındaki bebeğini sakat doğurursan kendini affedebilecek miydin? bir ömür boyu hastanelerde en küçük çocuğn için uğraşırken diğer 2 çocugunu ihmal etmeyecek miydin? bunları düşün ve rahatla lütfen.. bende teyzemde babannemde aylarca kaldım küçükken imkansızlıklar yüzünden.. birşey olmuyor merak etme kendine eziyet de etme

GelenKutusu · 17 Ocak 2015

Lütfen kendinize işkence yapmayın.

Sizin durumunuz hiç kolay değil şu anda, 2 küçük çocuğa nasıl bakacaksınız zaten?

Sanki sokağa atmış gibi ya da yetiştirme yurduna vermiş gibi bir psikolojiye girmişsiniz, İSTEYEREK, KEYFİNİZDEN göndermediniz çocuklarınızı. Üstelik de onları çok seven kişilerin, kendi kanından insanalrın yanındalar şu anda.

Şu anda küçük çocuklarla ilgilenmemenizin rahatlığının azabını çemeyin boş yere. Evet, keşke her çocuk hep annesinin yanında kalsa. Ama şu andaki şartlarınızı düşününce emin olun bundan daha iyi çözüm olamazdı. Yanınıza yardıma biri gelse bile çocuklarınız sizi isteyecek, yine sizin kucağınıza çıkacaklardı.

Bu durum geçici diye düşünün, sonsuza kadar orada kalmayacaklar ya. İnşallah sağlıkla doğumunuzu yaparsınız, bebeğiniz iyileşir, sonra hep beraber tekrar mutlu ve neşeli günlerinize dönersiniz.

Ben de bazen iş toplantıları nedeniyle şehir/yurt dışına gidiyorum. Çocuklarımı anneanneleri ile bırakarak. Ama vicdan azabı çekmemeyi öğrendim, çünkü kimseye bir faydası olmuyor. Ne bana ne çocuklarıma. İSTEYEREK, KEYFİMDEN bırakmıyorum. Bu işe ihtiyacım var, çünkü bekar bir anneyim ve bu eve para girmesi gerekiyor. Bu toplantılara da gitmek zorundayım. Artık kendime telkinde bulunuyorum: Ben mutluysam çocuklarım ancak bu şekilde mutlu olabilir. O yüzden bu toplantıları kendim için de bir kafa dinleme fırsatı olarak değerlendiriyorum, döndüğümde daha enerjik ve daha sevecen oluyorum çocuklarıma karşı.

Emin olun çocuklar bizim kadar etkilenmiyorlar bu ayrılıklardan. Siz de merak etmeyin. Kendinize azap çektirmeyin.

Şu TV'lere çıkıp habire çocuk psikolojisi ile ilgili programlar yapan Prof kadın var ya. Amerika'ya gitmiş, çocuklarını 1 sene annesine bırakmış. 1 sene!

Lütfen siz de kafanızda çok büyütmeyin, çocuklarınız emin ellerde. Bu durum geçici, hepiniz en geç bir kaç ay sonra kavuşacaksınız birbirinize.

LÜTFEN.

kadesa · 17 Ocak 2015

kızılca sen benden pek hoşlanmazsın biliyorum ama yine de yorum yapmak istiyorum. neden bilmiyorum konunu okurken göz yaşlarımı tutamadım.belki kendi hamileliğim aklıma geldi bilmiyorum..

öncelikle 3.evladını kucağına almana çok az kalmış sağlıkla doğsun ve büyüsün İnşallah.doğduğunda o sorunları en az yaşamasını diliyorum.güçlü ol lütfen zaten biz anneler hep güçlü olmak zorundayız değil mi.

kızların için neler hissettiğini çok iyi anlıyorum ama sayılı zaman bu sabredeceksin mecbur.sonra ömür boyu yanında olacaklar bunu düşün ve kendini yıpratma.sen onların iyiliği için bu kararı vermişsin ve kolay olmamıştır eminim.

ela235 · 17 Ocak 2015

kizilca .!.:
Ben degil hormonlarim yaziyor
Bu saate okuyan cikarmi ? okuyup iki cumleyle icimdeki yangini bir nebze hafifletecek?
yada ben yazarkenmi hafifleyecegim (hic sanmam)
oyle bir dert, oyle bir izdirap ki yuregimi saran
kendimi telkin ederken gelecege yonelik positif guzel hayaller kurarken
biraz motive olurken aklima gelmiyorlarmi yuregimin orta yerinden kanatmiyorlarmi hasretimi
sormayin gitsin

aile durumum
2 kizim var 2.5 ve 3.5 yaslarindalar ve ben 33 haftalik hamileyim tam 20 gun oncesine kadar
yavrularimla iyi kotu idare ettim. 80 yasindaki babamla kaliyoruz ve canim babacigim destek oldu
bize - annem gecen sene vefat etti - iki ablam var yasca buyukler onlarda calisiyorlar ve aramizdaki iliski sicak degil)
esim sabah korunden aksam gec saatlere kadar calismak zorunda (kablo dosemecilik yollarda)

cocuklarima yetemiyorum
doktor yatak istirahati verdi kanamalarimdan dolayi siddetli kanamalar oldu ara ara
ama cocuklarima bakacak kimse olmadigi icin kendimi yatmaya veremedim
o aralar down sendromu riski yuksek dedi doktor (1/65 oranla) psikolojik olarak bu habere yikilmis
ve amiosentez yaptirmayi bekledim sonra sonuclarini bekledim ve bu bekleme beni cok yipratti
artik sinirli ve bir yandan kanamali ,riskli hatta idrar iltihapli halimle iki melegimi ihmal ettigimi
hak ettikleri ilgiyi gosteremedigimi farkettim. Testlerim guzell cikti ve benim keyfim yerine geldi derken iki hafta sonra buyuk kontrolda bebegimin (hernie diafram) yani diaframinda fitik oldugu tespit edildi 2500 bebekte 1 gorulen bir sey o fitik bebegimin midesinin cigerlerine yapmismasina ve bagirsaklarin karismasina neden olmus.. durumu anladikca bir ates topu gomuldu yuregime bebegimin dogumda yasama sansi cok az bir yuzdeyle tokat gibi vurdular yuzume.. Bebegimin cigerleri iyi durumda olursa yasama sansi daha fazla olacakmis amaliyati daha guclu atlatacaklmis ve dogurur dogurmaz agzina boru gecirip nefes almasini takip edecekler amaliat saatine kadar yani ne kokusunu icime cekecegim ne kucagima alip nede emziremeyecegim hatta 8 hafta serumla beslenecekmis hersey yoluna girerse.. Bebegim su an icimde en guvendeymis oksijene ihtiyaci yokmus tum sorun dogduktan sonra. Bu yuzden degil kanamalarim degil kendim icin bebegim icin dinlenmem iyi beslenmem ve karnimda huzurlu olmasini saglamakti ve bunu firsat bilen esim iki kizimi turkiyeye babannelerine birakmayi teklif etti taa bastan bu mevzu yokken teklif ediyordu

Esimin iliskimiz icin sundugu teklif ve asla kabul etmedigim bu teklifi benim caresizce kabul etmem
onceleri :
basbasa kalmayi ozledim gotureyim cocuklari iyi gelir bize
sonra hamilesin cocuklari goturiyim annemler guzel bakar
kanaman var gotureyim
agrin var gotureyim
bir senedir hatta ikinci dogumumdan beri hep cocuklari goturme istegi vardi
"bir kac ay kalsinlar iyi gelir bize "enbasit ornegi

ben tabii once normal bir tepkiyle kabul etmedim
sonra tepkilerim cemkirerek verdim
agrilarimi ve kanamalarimi soylemiyordum artik sirf cocuklari goturelim demesin diye
kizlarini cok seviyor coccuklar babalarina cok simarirlar cok eglenirler beraber
ama esim evden cokca basimi dinlicem diye evden cikip cikip gitmeyi siklastirmisti

yukardada dedigim gibi agrilarimi kanamalarimi ve bebegimin dunyaya gelmesiyle o minicik bedeniyle ne oldugunu anlamadan daha aglamasina dahi izin verilmeden hortumlar yerlestirecekler bu psikolojiyle kizlarima yetemedigimi ciddi ciddi farkettim
misal iki buklum agriyla ugrasirken ustlerine yogurtlarini dokmus kizim aglarken digeri yaramazlik yaparken babamin "su cocuklarina bir bak "diye ilk defa kizmasini duyduktan sonra ayaga kalkamadigimi farkettim.. Babam kalkmama yardim ederken koktuktaki kanamayi farkedip utanc icinde tekrar yigildigimi ve esimi arayip teklifini kabul ettigimi soyledim. bir hafta icinde gonderdim kizlarimi turkiyeye ve bir hafta hastahanede dinledim su an tam 22 gundur ayriyim onlardan... 22 gun 22 ay kadar oldu ve ben bol bol dinleniyorum istedigim saatlerde yatip istedigim saatlerde uyaniyorum hic bir is sikintim yok hastahanede uzun donem kalmam dahi gerekmiyo cunku senelerce dinlenmedigim kadar dinledim..

Vicdan

evet geberesiye uyuyorum artik sabahin korunde kalkmak zorunlulugum agrilarla iki buklum dolasmak zorunlugum yok kanamalarim bile bitti.. ama bu saate susmayan vicdanim var
ve birde ölesiye bir hasret.. yavrularim burnumda tutuyor hickirarak uyaniyorum gunlerim telefonda geciyor kayinvalidemle kanka oldu nerdeyse.. cok rahatlarmis cok alismislarmis iki gorumcemle cok iyi anlasip cok mutlularmis her anin fotorafini gonderiyorlar ama yetmiyor bana hergun aglamaktan ozlemekten leyla leyla geziyorum.. babam bile oturup benimle goz yasi doktu iki kere ve soz verdi dogum gerceklestigi hafta gidip eliyle getirecek..

neden cocuklara kizdim neden bagirdim yaramazliklarina hep vicdan yapiyorum

ayri kalmanin psikolojilerine zarari buyuk olurmu.. dunyanin binbir turlu hali var cirkinlikler dusunuyorum bazen.. ve anne olmayi basaramadim diye kendime kiziyorum.. bebegim amaliyati atlatirsa ilk ucakla ben gidecegim almaya onlari.. bebegim icin iki yavrumdan gectim yasama ihtimali yüzde otuz olan bebegim icin hayaller kurup teselli olamiyorum bile cogu zaman..

isterseniz kizin isterseniz elestirin super anneler gelir yapar bunu belki umrum degil
sirf uzatmamak icin burda birakiyorum cunku uzundur yazmamistim dertlesmemistim

Bunun süper anne olmakla alakasi yok. Anne olmak yeterli evlatlarindan ayri kalamamak icin.. bakamiyosan dogurmayacaksin net! Benim tek oglum var annem kv yakinimda esim cok yardimci ama ben yinede ikinci cocuk dusunmuyorum cunku bakmak var bakmak var. Yemek yedirmekle altini degistirmekle anne olunmuyor maalesef. Mevzu cocuk oldumu hic sakin kalamiyorum kusura bakmayin. Yazik gunah yavrulara annesinden ayri nasil bi vicdan merhamet nasil bi annelik duygusu bu. Herkes anne olamiyor gercekten! Agir bi hastalik gecirseniz anlarim bi nebze olsun ki bence o durumda bile evladi gonderecegime kendimde giderim ikimizin rahat edecegi bi yere. Hamilesiniz kendi isteginizle olan bi sey yuzunden minicik yavrular anne kokusuna hasret kaliyolar. Madem yaninizda olmayacaklar dogurmanin manasi nedir? Amac ne yani bakmicagim evladi ne diye dogurayim??? Bence bir an once yanlarina gidin. Evlatlarinizdan ayri kalacaginiza kocanizdan ayri kalin. Kv ve gorumce varmis siz evlatlarinizin yaninda durun o sekilde baksinlar. Insan yeterki istesin bnce olmayacak sey yok

niyeben... · 17 Ocak 2015

Canim cok üzüldüm yazdıklarına çok zor bir durum madem babanne genç kendisi niye gelmedi bekar yetişkin kızlari varmış evde.şurda idare edecekleri bir ay süre. Sen doğum yapınca dönseydi

oglumda ooglum · 17 Ocak 2015

kizilca .!.:
Ben degil hormonlarim yaziyor
Bu saate okuyan cikarmi ? okuyup iki cumleyle icimdeki yangini bir nebze hafifletecek?
yada ben yazarkenmi hafifleyecegim (hic sanmam)
oyle bir dert, oyle bir izdirap ki yuregimi saran
kendimi telkin ederken gelecege yonelik positif guzel hayaller kurarken
biraz motive olurken aklima gelmiyorlarmi yuregimin orta yerinden kanatmiyorlarmi hasretimi
sormayin gitsin

aile durumum
2 kizim var 2.5 ve 3.5 yaslarindalar ve ben 33 haftalik hamileyim tam 20 gun oncesine kadar
yavrularimla iyi kotu idare ettim. 80 yasindaki babamla kaliyoruz ve canim babacigim destek oldu
bize - annem gecen sene vefat etti - iki ablam var yasca buyukler onlarda calisiyorlar ve aramizdaki iliski sicak degil)
esim sabah korunden aksam gec saatlere kadar calismak zorunda (kablo dosemecilik yollarda)

cocuklarima yetemiyorum
doktor yatak istirahati verdi kanamalarimdan dolayi siddetli kanamalar oldu ara ara
ama cocuklarima bakacak kimse olmadigi icin kendimi yatmaya veremedim
o aralar down sendromu riski yuksek dedi doktor (1/65 oranla) psikolojik olarak bu habere yikilmis
ve amiosentez yaptirmayi bekledim sonra sonuclarini bekledim ve bu bekleme beni cok yipratti
artik sinirli ve bir yandan kanamali ,riskli hatta idrar iltihapli halimle iki melegimi ihmal ettigimi
hak ettikleri ilgiyi gosteremedigimi farkettim. Testlerim guzell cikti ve benim keyfim yerine geldi derken iki hafta sonra buyuk kontrolda bebegimin (hernie diafram) yani diaframinda fitik oldugu tespit edildi 2500 bebekte 1 gorulen bir sey o fitik bebegimin midesinin cigerlerine yapmismasina ve bagirsaklarin karismasina neden olmus.. durumu anladikca bir ates topu gomuldu yuregime bebegimin dogumda yasama sansi cok az bir yuzdeyle tokat gibi vurdular yuzume.. Bebegimin cigerleri iyi durumda olursa yasama sansi daha fazla olacakmis amaliyati daha guclu atlatacaklmis ve dogurur dogurmaz agzina boru gecirip nefes almasini takip edecekler amaliat saatine kadar yani ne kokusunu icime cekecegim ne kucagima alip nede emziremeyecegim hatta 8 hafta serumla beslenecekmis hersey yoluna girerse.. Bebegim su an icimde en guvendeymis oksijene ihtiyaci yokmus tum sorun dogduktan sonra. Bu yuzden degil kanamalarim degil kendim icin bebegim icin dinlenmem iyi beslenmem ve karnimda huzurlu olmasini saglamakti ve bunu firsat bilen esim iki kizimi turkiyeye babannelerine birakmayi teklif etti taa bastan bu mevzu yokken teklif ediyordu

Esimin iliskimiz icin sundugu teklif ve asla kabul etmedigim bu teklifi benim caresizce kabul etmem
onceleri :
basbasa kalmayi ozledim gotureyim cocuklari iyi gelir bize
sonra hamilesin cocuklari goturiyim annemler guzel bakar
kanaman var gotureyim
agrin var gotureyim
bir senedir hatta ikinci dogumumdan beri hep cocuklari goturme istegi vardi
"bir kac ay kalsinlar iyi gelir bize "enbasit ornegi

ben tabii once normal bir tepkiyle kabul etmedim
sonra tepkilerim cemkirerek verdim
agrilarimi ve kanamalarimi soylemiyordum artik sirf cocuklari goturelim demesin diye
kizlarini cok seviyor coccuklar babalarina cok simarirlar cok eglenirler beraber
ama esim evden cokca basimi dinlicem diye evden cikip cikip gitmeyi siklastirmisti

yukardada dedigim gibi agrilarimi kanamalarimi ve bebegimin dunyaya gelmesiyle o minicik bedeniyle ne oldugunu anlamadan daha aglamasina dahi izin verilmeden hortumlar yerlestirecekler bu psikolojiyle kizlarima yetemedigimi ciddi ciddi farkettim
misal iki buklum agriyla ugrasirken ustlerine yogurtlarini dokmus kizim aglarken digeri yaramazlik yaparken babamin "su cocuklarina bir bak "diye ilk defa kizmasini duyduktan sonra ayaga kalkamadigimi farkettim.. Babam kalkmama yardim ederken koktuktaki kanamayi farkedip utanc icinde tekrar yigildigimi ve esimi arayip teklifini kabul ettigimi soyledim. bir hafta icinde gonderdim kizlarimi turkiyeye ve bir hafta hastahanede dinledim su an tam 22 gundur ayriyim onlardan... 22 gun 22 ay kadar oldu ve ben bol bol dinleniyorum istedigim saatlerde yatip istedigim saatlerde uyaniyorum hic bir is sikintim yok hastahanede uzun donem kalmam dahi gerekmiyo cunku senelerce dinlenmedigim kadar dinledim..

Vicdan

evet geberesiye uyuyorum artik sabahin korunde kalkmak zorunlulugum agrilarla iki buklum dolasmak zorunlugum yok kanamalarim bile bitti.. ama bu saate susmayan vicdanim var
ve birde ölesiye bir hasret.. yavrularim burnumda tutuyor hickirarak uyaniyorum gunlerim telefonda geciyor kayinvalidemle kanka oldu nerdeyse.. cok rahatlarmis cok alismislarmis iki gorumcemle cok iyi anlasip cok mutlularmis her anin fotorafini gonderiyorlar ama yetmiyor bana hergun aglamaktan ozlemekten leyla leyla geziyorum.. babam bile oturup benimle goz yasi doktu iki kere ve soz verdi dogum gerceklestigi hafta gidip eliyle getirecek..

neden cocuklara kizdim neden bagirdim yaramazliklarina hep vicdan yapiyorum

ayri kalmanin psikolojilerine zarari buyuk olurmu.. dunyanin binbir turlu hali var cirkinlikler dusunuyorum bazen.. ve anne olmayi basaramadim diye kendime kiziyorum.. bebegim amaliyati atlatirsa ilk ucakla ben gidecegim almaya onlari.. bebegim icin iki yavrumdan gectim yasama ihtimali yüzde otuz olan bebegim icin hayaller kurup teselli olamiyorum bile cogu zaman..

isterseniz kizin isterseniz elestirin super anneler gelir yapar bunu belki umrum degil
sirf uzatmamak icin burda birakiyorum cunku uzundur yazmamistim dertlesmemistim

DepresifPolyanna · 17 Ocak 2015

ela235 .!.:
Bunun süper anne olmakla alakasi yok. Anne olmak yeterli evlatlarindan ayri kalamamak icin.. bakamiyosan dogurmayacaksin net! Benim tek oglum var annem kv yakinimda esim cok yardimci ama ben yinede ikinci cocuk dusunmuyorum cunku bakmak var bakmak var. Yemek yedirmekle altini degistirmekle anne olunmuyor maalesef. Mevzu cocuk oldumu hic sakin kalamiyorum kusura bakmayin. Yazik gunah yavrulara annesinden ayri nasil bi vicdan merhamet nasil bi annelik duygusu bu. Herkes anne olamiyor gercekten! Agir bi hastalik gecirseniz anlarim bi nebze olsun ki bence o durumda bile evladi gonderecegime kendimde giderim ikimizin rahat edecegi bi yere. Hamilesiniz kendi isteginizle olan bi sey yuzunden minicik yavrular anne kokusuna hasret kaliyolar. Madem yaninizda olmayacaklar dogurmanin manasi nedir? Amac ne yani bakmicagim evladi ne diye dogurayim??? Bence bir an once yanlarina gidin. Evlatlarinizdan ayri kalacaginiza kocanizdan ayri kalin. Kv ve gorumce varmis siz evlatlarinizin yaninda durun o sekilde baksinlar. Insan yeterki istesin bnce olmayacak sey yok

Bu nasıl yorum ya el insaf...

ela235 · 17 Ocak 2015

DepresifPolyanna .!.:
Bu nasıl yorum ya el insaf...

Düsüncem bu yönde izninizle??

kadesa · 17 Ocak 2015

ela235 .!.:
Bunun süper anne olmakla alakasi yok. Anne olmak yeterli evlatlarindan ayri kalamamak icin.. bakamiyosan dogurmayacaksin net! Benim tek oglum var annem kv yakinimda esim cok yardimci ama ben yinede ikinci cocuk dusunmuyorum cunku bakmak var bakmak var. Yemek yedirmekle altini degistirmekle anne olunmuyor maalesef. Mevzu cocuk oldumu hic sakin kalamiyorum kusura bakmayin. Yazik gunah yavrulara annesinden ayri nasil bi vicdan merhamet nasil bi annelik duygusu bu. Herkes anne olamiyor gercekten! Agir bi hastalik gecirseniz anlarim bi nebze olsun ki bence o durumda bile evladi gonderecegime kendimde giderim ikimizin rahat edecegi bi yere. Hamilesiniz kendi isteginizle olan bi sey yuzunden minicik yavrular anne kokusuna hasret kaliyolar. Madem yaninizda olmayacaklar dogurmanin manasi nedir? Amac ne yani bakmicagim evladi ne diye dogurayim??? Bence bir an once yanlarina gidin. Evlatlarinizdan ayri kalacaginiza kocanizdan ayri kalin. Kv ve gorumce varmis siz evlatlarinizin yaninda durun o sekilde baksinlar. Insan yeterki istesin bnce olmayacak sey yok

şu yorum bence kazen tarafından yılın yorumu seçilmeli..öyle yardımcı olmuş ki konu sahibine,helal olsun diyesi geliyo insanın.

hele benimde çocuğum var ama senin gibi kötü anne değilim kısmı takdire şayan

DepresifPolyanna · 17 Ocak 2015

Kızılca Allah yardımcın olsun, inşallah bebeğin sağlık sorunlarını bir an önce atlatır, bir an önce kızlarına kavuşursun inşallah...

GelenKutusu · 17 Ocak 2015

Kadın spirale rağmen hamile kaldım diyo
Bazıları neresiyle okuyo konuları bilmiyorun

oglumda ooglum · 17 Ocak 2015

kizilca .!.:
Ben degil hovazgecem yaziyor
Bu saate okuyan cikarmi ? okuyup iki cumleyle icimdeki yangini bir nebze hafifletecek?
yada ben yazarkenmi hafifleyecegim (hic sanmam)
oyle bir dert, oyle bir izdirap ki yuregimi saran
kendimi telkin ederken gelecege yonelik positif guzel hayaller kurarken
biraz motive olurken aklima gelmiyorlarmi yuregimin orta yerinden kanatmiyorlarmi hasretimi
sormayin gitsin

aile durumum
2 kizim var 2.5 ve 3.5 yaslarindalar ve ben 33 haftalik hamileyim tam 20 gun oncesine kadar
yavrularimla iyi kotu idare ettim. 80 yasindaki babamla kaliyoruz ve canim babacigim destek oldu
bize - annem gecen sene vefat etti - iki ablam var yasca buyukler onlarda calisiyorlar ve aramizdaki iliski sicak degil)
esim sabah korunden aksam gec saatlere kadar calismak zorunda (kablo dosemecilik yollarda)

cocuklarima yetemiyorum
doktor yatak istirahati verdi kanamalarimdan dolayi siddetli kanamalar oldu ara ara
ama cocuklarima bakacak kimse olmadigi icin kendimi yatmaya veremedim
o aralar down sendromu riski yuksek dedi doktor (1/65 oranla) psikolojik olarak bu habere yikilmis
ve amiosentez yaptirmayi bekledim sonra sonuclarini bekledim ve bu bekleme beni cok yipratti
artik sinirli ve bir yandan kanamali ,riskli hatta idrar iltihapli halimle iki melegimi ihmal ettigimi
hak ettikleri ilgiyi gosteremedigimi farkettim. Testlerim guzell cikti ve benim keyfim yerine geldi derken iki hafta sonra buyuk kontrolda bebegimin (hernie diafram) yani diaframinda fitik oldugu tespit edildi 2500 bebekte 1 gorulen bir sey o fitik bebegimin midesinin cigerlerine yapmismasina ve bagirsaklarin karismasina neden olmus.. durumu anladikca bir ates topu gomuldu yuregime bebegimin dogumda yasama sansi cok az bir yuzdeyle tokat gibi vurdular yuzume.. Bebegimin cigerleri iyi durumda olursa yasama sansi daha fazla olacakmis amaliyati daha guclu atlatacaklmis ve dogurur dogurmaz agzina boru gecirip nefes almasini takip edecekler amaliat saatine kadar yani ne kokusunu icime cekecegim ne kucagima alip nede emziremeyecegim hatta 8 hafta serumla beslenecekmis hersey yoluna girerse.. Bebegim su an icimde en guvendeymis oksijene ihtiyaci yokmus tum sorun dogduktan sonra. Bu yuzden degil kanamalarim degil kendim icin bebegim icin dinlenmem iyi beslenmem ve karnimda huzurlu olmasini saglamakti ve bunu firsat bilen esim iki kizimi turkiyeye babannelerine birakmayi teklif etti taa bastan bu mevzu yokken teklif ediyordu

Esimin iliskimiz icin sundugu teklif ve asla kabul etmedigim bu teklifi benim caresizce kabul etmem
onceleri :
basbasa kalmayi ozledim gotureyim cocuklari iyi gelir bize
sonra hamilesin cocuklari goturiyim annemler guzel bakar
kanaman var gotureyim
agrin var gotureyim
bir senedir hatta ikinci dogumumdan beri hep cocuklari goturme istegi vardi
"bir kac ay kalsinlar iyi gelir bize "enbasit ornegi

ben tabii once normal bir tepkiyle kabul etmedim
sonra tepkilerim cemkirerek verdim
agrilarimi ve kanamalarimi soylemiyordum artik sirf cocuklari goturelim demesin diye
kizlarini cok seviyor coccuklar babalarina cok simarirlar cok eglenirler beraber
ama esim evden cokca basimi dinlicem diye evden cikip cikip gitmeyi siklastirmisti

yukardada dedigim gibi agrilarimi kanamalarimi ve bebegimin dunyaya gelmesiyle o minicik bedeniyle ne oldugunu anlamadan daha aglamasina dahi izin verilmeden hortumlar yerlestirecekler bu psikolojiyle kizlarima yetemedigimi ciddi ciddi farkettim
misal iki buklum agriyla ugrasirken ustlerine yogurtlarini dokmus kizim aglarken digeri yaramazlik yaparken babamin "su cocuklarina bir bak "diye ilk defa kizmasini duyduktan sonra ayaga kalkamadigimi farkettim.. Babam kalkmama yardim ederken koktuktaki kanamayi farkedip utanc icinde tekrar yigildigimi ve esimi arayip teklifini kabul ettigimi soyledim. bir hafta icinde gonderdim kizlarimi turkiyeye ve bir hafta hastahanede dinledim su an tam 22 gundur ayriyim onlardan... 22 gun 22 ay kadar oldu ve ben bol bol dinleniyorum istedigim saatlerde yatip istedigim saatlerde uyaniyorum hic bir is sikintim yok hastahanede uzun donem kalmam dahi gerekmiyo cunku senelerce dinlenmedigim kadar dinledim..

Vicdan

evet geberesiye uyuyorum artik sabahin korunde kalkmak zorunlulugum agrilarla iki buklum dolasmak zorunlugum yok kanamalarim bile bitti.. ama bu saate susmayan vicdanim var
ve birde ölesiye bir hasret.. yavrularim burnumda tutuyor hickirarak uyaniyorum gunlerim telefonda geciyor kayinvalidemle kanka oldu nerdeyse.. cok rahatlarmis cok alismislarmis iki gorumcemle cok iyi anlasip cok mutlularmis her anin fotorafini gonderiyorlar ama yetmiyor bana hergun aglamaktan ozlemekten leyla leyla geziyorum.. babam bile oturup benimle goz yasi doktu iki kere ve soz verdi dogum gerceklestigi hafta gidip eliyle getirecek..

neden cocuklara kizdim neden bagirdim yaramazliklarina hep vicdan yapiyorum

ayri kalmanin psikolojilerine zarari buyuk olurmu.. dunyanin binbir turlu hali var cirkinlikler dusunuyorum bazen.. ve anne olmayi basaramadim diye kendime kiziyorum.. bebegim amaliyati atlatirsa ilk ucakla ben gidecegim almaya onlari.. bebegim icin iki yavrumdan gectim yasama ihtimali yüzde otuz olan bebegim icin hayaller kurup teselli olamiyorum bile cogu zaman..

isterseniz kizin isterseniz elestirin super anneler gelir yapar bunu belki umrum degil
sirf uzatmamak icin burda birakiyorum cunku uzundur yazmamistim dertlesmemistim

Bence kendine hakszlik ediyosun bebegn icn cocklarndan neden vazgecesinki olmasi gereken bu uzulme dua et ins bebegin yasar Rabbm uzn omur versn ve cocklarni alrsn

Bir hatami yaptim yaptiysamda bedeli cok agir :(

Aktif Üye

Kocam+Bebeğim(Kızım)Herşeyimsiniz

Popüler Üye

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Güzel günler de bizi görecek mi?

Başlangıç:62.5 Güncel:60.85 Hedef:48

Popüler Üye

Mutlu ve 2 çocuklu bir bekar...

Nirvana

Popüler Üye

Sen bana bakma, ben baktığın yönde olurum...

Üye

Ö♡S

Popüler Üye

Nirvana

Ö♡S

Mutlu ve 2 çocuklu bir bekar...

Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency