Yaklaşık 3 yıllık evliyim. İlk bebişten sonra tüm haklarımı kullanarak işten ayrıldım. Sözde işsizlik maaşım ve aldığım tazminat ile bi süre ya da hiç çalışmıcaktım. Eşimin önceleri ortamlarda ya da haftada bir iki defa içtiği içki sayısı sonrasında uygun biyerden rakı almaya başlamasıyla artmaya başladı. Ee bunun mezesi osu busu derken, bide yazın kv nin yazlığına her gittiğimizde ekstra yapılan masraflar (plajda akşama kadar camış gibi bira içmek vb.) artı evin ve cocuğun masrafları derken, borçlar çığ gibi büyüdü. Ve o dönem işsizlik maaşımda bitmişti. Eşim borçlardan isyan etmeye başladı. Kv lerden yardım istedi üstü kapalı. Bu durumda eşinin çalışması lazım diyip işin içinden çıktılar. Nitekim bi süre sonra oğlum 2 yaşını doldurduğunda şansa kreşi olan bir iş bulup geçen temmuz ayı işe başladım. Oğlum o gün bugündür servise binerken okula giderken ağlıyor. 6 aydır anne beni bırakma dercesine gözümün içine bakıyor. Feryat figan her gün yolcu ediyorum. Çünkü eve destek olmam gerekiyor borcumuz var. Diye düşünürken eşim iyice zıvanadan çıktı. İçmenin ..nu çıkardı. Bazen gün aşırı bazende arka arkaya içiyor. Aldığım maaş asgari ücret. Eşimin aldığı maaş 3400. İnanın borçlar bitmedi daha da arttı. Çığ gibi büyüyor. Yapma etme içme dedikçe bi içkim var onada karışma diyip üstüme yürüyor. Ailesi yarım ağız ee oğlum az içsen felan diyip lafa girdiklerinde onlarıda bastırıyor tersliyor. Geçen gün kuzenine gitti içmeye. Başka birine anlatırken duydum. 3 büyük aldık yetmedi bi küçük aldık onlarda yetmedi bira aldık gece 4e kadar içtik 400-500 lira gitti diyince ahh aman Allahım beynimden kaynar sular döküldü. Kendimi enayi, sırtına semer vurulmuş eşşek gibi hissettim. O an gözümün önüne her sabah ağlayan oğlumun gözyaşları geldi. Öyle bi ant içtimki kesin kesin olarak işten ayrılcam. Ama bunu ay sonuna doğru sanki tesadüfmüş gibi çıkarılmış gibi yaparak. Bana başka seçenek bırakmadı. Evimin cocuğumun rızkını yiyor bende ona destek oluyorum bunun başka açıklaması yok. Olan ahh bu yavrucağa oldu. Tüm psikolojisi bozuldu. Sakin uslu laf dinleyen bi çoçukken hırçın sinirli asi bi cocuk oldu. Onu her sabah servise ağlayarak bindirip okula gönderdiğim için bana nefretle bakıyor, kaç defa açıklamadım ama çoçuk işte onu bilerek okula bıraktığımı düşünüyor daha da geç olmadan eşimin aklını başına getirmeliyim bu rahatlığın sonu gelmeli !!! Sağlam bi tokadı hak etti !!! Eşi çalıştırıp parayı rakıya vermek neymiş görsün !!!
