- 29 Ekim 2018
- 3.402
- 6.261
-
- Konu Sahibi _Phantom-Opera_
- #81
Eveet arkadaşlar
Nasıl başlayım neresinden tutup da anlatayım bilmiyorum
Bugün bi olay oldu
Bu olay bi günlük değil yalnız bi sürecin ara ara patlak veren bi sonucu...
Kayınvalidem kızımı pek bi sever kp de öyle tabiki
Yakın oturuyoruz yürüme 5 dk mesafede
Ve hemen her gün buradalar torun görmek için ya da markete çıktığımda ben gidiyorum oraya..
Ara ara olanlardan bazı kesitler anlatmak isterim, mesela;
Bi ara tutturdu ayy dedesi kızımız büyüyecek de arkamızdan ağlayacak bizden ayrılmak istemeyecek..
Bana hunharca geliyor bir bebeğin arkasından ağlamasını istemesi
Sizce bu söylem ve benim düşüncem nasıl?
Bir diğeri;
Annesi sen evde iş yaparsın biz kızımla gezmeye gideriz..
Ama sorsan tabi ki anne izin verirse..
Ben evde iş yapayım kaynanam çocuk gezdirsin diye ben doğurmadım kızımı
Bu söylem ve genel tabrı beni çok rahatsız ediyor..
Son olarak bu gün olan
Kızımla markete gittik ordan parkta biraz oyalandık ve eşimle evin önünde buluştuk
Babasını görğnce ona gitmek istedi doğal olarak
Ben eve geçtim babası da gezdirmeye devam etti
Tabi annesine gitmiş
Buraya kadar sorun yok
Beni aradı anneme geldik diye tamam ama çok oyalanma gel dedim
Kaynanam 10 dk sonra beni aradı dedesi gelene kadar burda kalsın diyo bem de doğal olarak anne olmaz öyle getirsn eşim dedim çünkü alışkın değilim ayrı kalmaya ve en az 3 saat ben olmadan kızımın herhangi bi yerde kalması canımı sıkıyor..
Tabii ki eşimle tartıştık
Annesi her türlü haklı
Şimdi annesi şöyle bi konuşma yapıyo
Biz de anne olduk aman oğullarımı şöyle severdim böyle öperdim ama sen abartıyosn !
Abarttığım ayrı kalmak istememem
Ve dediği şey şu ben onun babaannesiyim istediğim zaman görürüm istediğimi yaparım sen kimsin
Bunu direk demese de son kısmı sen karışamazsn oluyor..
Yani uzun oldu ama ben nerde yanlış yapıyorum ?
Eşim her zaman ailesini haklı görüyor
Annesinin benim için iyi niyetle çocuk gexdirme isteğinden bahsediyor
Ha bu arada hiç almıyorlar değil her gün ama her gün zaten yapışık 5 iz gibiyiz..
Sürekli bi gezdirme hevesine karşı gelemiyorum
Karışmamalı mıyım?
Sadece iyi niyet mi bu yoksa benimle bişey yarıştırma derdinde mi?
Anlam veremiyorum
Kafam çok dolu lütfen uzun oldu diye kızmayın
Kayınvalidenizin tavrından hiç hoşlanmadım ama eşiniz kızınızın yanındayken dedesini beklemesin de sorun yok. Son soruya cevabımda tabii ki karışacaksınız o sizin çoçugunuz kw size karışamaz hele ki çocugunuzla ilgili konularda. Benden size tavsiye siz veya eşiniz yanında olmadığınız sürece çocuğunuzu kimsenin yanında bırakmayın ben bırakmam şahsenEveet arkadaşlar
Nasıl başlayım neresinden tutup da anlatayım bilmiyorum
Bugün bi olay oldu
Bu olay bi günlük değil yalnız bi sürecin ara ara patlak veren bi sonucu...
Kayınvalidem kızımı pek bi sever kp de öyle tabiki
Yakın oturuyoruz yürüme 5 dk mesafede
Ve hemen her gün buradalar torun görmek için ya da markete çıktığımda ben gidiyorum oraya..
Ara ara olanlardan bazı kesitler anlatmak isterim, mesela;
Bi ara tutturdu ayy dedesi kızımız büyüyecek de arkamızdan ağlayacak bizden ayrılmak istemeyecek..
Bana hunharca geliyor bir bebeğin arkasından ağlamasını istemesi
Sizce bu söylem ve benim düşüncem nasıl?
Bir diğeri;
Annesi sen evde iş yaparsın biz kızımla gezmeye gideriz..
Ama sorsan tabi ki anne izin verirse..
Ben evde iş yapayım kaynanam çocuk gezdirsin diye ben doğurmadım kızımı
Bu söylem ve genel tabrı beni çok rahatsız ediyor..
Son olarak bu gün olan
Kızımla markete gittik ordan parkta biraz oyalandık ve eşimle evin önünde buluştuk
Babasını görğnce ona gitmek istedi doğal olarak
Ben eve geçtim babası da gezdirmeye devam etti
Tabi annesine gitmiş
Buraya kadar sorun yok
Beni aradı anneme geldik diye tamam ama çok oyalanma gel dedim
Kaynanam 10 dk sonra beni aradı dedesi gelene kadar burda kalsın diyo bem de doğal olarak anne olmaz öyle getirsn eşim dedim çünkü alışkın değilim ayrı kalmaya ve en az 3 saat ben olmadan kızımın herhangi bi yerde kalması canımı sıkıyor..
Tabii ki eşimle tartıştık
Annesi her türlü haklı
Şimdi annesi şöyle bi konuşma yapıyo
Biz de anne olduk aman oğullarımı şöyle severdim böyle öperdim ama sen abartıyosn !
Abarttığım ayrı kalmak istememem
Ve dediği şey şu ben onun babaannesiyim istediğim zaman görürüm istediğimi yaparım sen kimsin
Bunu direk demese de son kısmı sen karışamazsn oluyor..
Yani uzun oldu ama ben nerde yanlış yapıyorum ?
Eşim her zaman ailesini haklı görüyor
Annesinin benim için iyi niyetle çocuk gexdirme isteğinden bahsediyor
Ha bu arada hiç almıyorlar değil her gün ama her gün zaten yapışık 5 iz gibiyiz..
Sürekli bi gezdirme hevesine karşı gelemiyorum
Karışmamalı mıyım?
Sadece iyi niyet mi bu yoksa benimle bişey yarıştırma derdinde mi?
Anlam veremiyorum
Kafam çok dolu lütfen uzun oldu diye kızmayın
Kötü niyetli değilim de sanırım bütün ilgimi sevgimi bebeğime altarınca onsuz yapamıyorum
Daha çok küçük 1 yaşına yeeni girdi emen bi bebek sürekli birlikteyiz..
Dayanamıyorum işte bi kaybetme korkusı var sanki bilmiyorum
Kendimi yatıştırmaya çalışıyorum sakin ol bişey yok abartıyosn diye ama yok olmuyo
Sanki çocuk onları görünce beni unutuyor
Ben de korkuyorumBana göre anne nerde bebek orda işte bu kadar. Maalesef gelinen nokta aman o anneanne dede amca babanne Dayı dinlemiyor. Ben nerdeysem çocuğum orda olacak gözümden ayrılmayacak. Bugün gündem nedir? Müge anlıda yayınlanan kayıp çocuğu da amcası ve babannesi kaybetmedimi. Çocuk bu kadar kucuk ve savunmasizken bende uygun bulmuyorum 3 saat başka yerde durmayı. Eğer işim yoksa ve çocuğum orada mutluysa bende 3 saat o evde dedeyi beklerim. Ama bunu içimden yaparım kimseyi kırmadan. Bizde isterdik eskisi gibi sokaklarda aksama kadar oynayıp dedelerle amcalarla bakkalara gidip kalmayı art niyetsiz olmayı ama ben bu kadar masum bakamıyorum çocuk olan konulara. Dünyanın en iyi iki insanı olsun belki benden de iyi insanlardir amenna. Ama ben nerdeyim çocuğum orda olsun arkadaş. Yaşı çok küçük
Kayınvalidenizin tavrından hiç hoşlanmadım ama eşiniz kızınızın yanındayken dedesini beklemesin de sorun yok. Son soruya cevabımda tabii ki karışacaksınız o sizin çoçugunuz kw size karışamaz hele ki çocugunuzla ilgili konularda. Benden size tavsiye siz veya eşiniz yanında olmadığınız sürece çocuğunuzu kimsenin yanında bırakmayın ben bırakmam şahsen
Kendi annen olsa falam demişler de annem için de aynı ve şahsen ben babama hayatta çocuk vermem tek başına hasta ve yaşlı hafif bi demans var bizi unutuyo çocuğu da unuturHayır kesinlikle çok haklısınız we mümkün oldukça Bi saniye bile ayrılmayın zaten. Çocugunuz eşinizleyken ayrılabilirsiniz ama başka türlü ayrılmamalısınız yanından. Benim de bir oğlum var 9 aylık uyurken bile çok özlüyorum bazen babasına bırakıp komşuya gidiyorum ya da dışarı çıkıyorum ama başkasına asla bırakmam
Konuşsun o yollama bi yere. Allah korusun başına bişey gelse çocuğun ne hesap verecekler.Eskiden çocuk mu severlermiş canım tarlada çalışmaktan hiç abartmıyosun doğurduğum çocuğu severken izin mi alacam. Bana hamileyken kv doğsun alacam onu senden dedi. Bende he he alırsın merak etme dedim ondan sonra ağzını açmadıEveet arkadaşlar
Nasıl başlayım neresinden tutup da anlatayım bilmiyorum
Bugün bi olay oldu
Bu olay bi günlük değil yalnız bi sürecin ara ara patlak veren bi sonucu...
Kayınvalidem kızımı pek bi sever kp de öyle tabiki
Yakın oturuyoruz yürüme 5 dk mesafede
Ve hemen her gün buradalar torun görmek için ya da markete çıktığımda ben gidiyorum oraya..
Ara ara olanlardan bazı kesitler anlatmak isterim, mesela;
Bi ara tutturdu ayy dedesi kızımız büyüyecek de arkamızdan ağlayacak bizden ayrılmak istemeyecek..
Bana hunharca geliyor bir bebeğin arkasından ağlamasını istemesi
Sizce bu söylem ve benim düşüncem nasıl?
Bir diğeri;
Annesi sen evde iş yaparsın biz kızımla gezmeye gideriz..
Ama sorsan tabi ki anne izin verirse..
Ben evde iş yapayım kaynanam çocuk gezdirsin diye ben doğurmadım kızımı
Bu söylem ve genel tabrı beni çok rahatsız ediyor..
Son olarak bu gün olan
Kızımla markete gittik ordan parkta biraz oyalandık ve eşimle evin önünde buluştuk
Babasını görğnce ona gitmek istedi doğal olarak
Ben eve geçtim babası da gezdirmeye devam etti
Tabi annesine gitmiş
Buraya kadar sorun yok
Beni aradı anneme geldik diye tamam ama çok oyalanma gel dedim
Kaynanam 10 dk sonra beni aradı dedesi gelene kadar burda kalsın diyo bem de doğal olarak anne olmaz öyle getirsn eşim dedim çünkü alışkın değilim ayrı kalmaya ve en az 3 saat ben olmadan kızımın herhangi bi yerde kalması canımı sıkıyor..
Tabii ki eşimle tartıştık
Annesi her türlü haklı
Şimdi annesi şöyle bi konuşma yapıyo
Biz de anne olduk aman oğullarımı şöyle severdim böyle öperdim ama sen abartıyosn !
Abarttığım ayrı kalmak istememem
Ve dediği şey şu ben onun babaannesiyim istediğim zaman görürüm istediğimi yaparım sen kimsin
Bunu direk demese de son kısmı sen karışamazsn oluyor..
Yani uzun oldu ama ben nerde yanlış yapıyorum ?
Eşim her zaman ailesini haklı görüyor
Annesinin benim için iyi niyetle çocuk gexdirme isteğinden bahsediyor
Ha bu arada hiç almıyorlar değil her gün ama her gün zaten yapışık 5 iz gibiyiz..
Sürekli bi gezdirme hevesine karşı gelemiyorum
Karışmamalı mıyım?
Sadece iyi niyet mi bu yoksa benimle bişey yarıştırma derdinde mi?
Anlam veremiyorum
Kafam çok dolu lütfen uzun oldu diye kızmayın
Kendi annen olsa falam demişler de annem için de aynı ve şahsen ben babama hayatta çocuk vermem tek başına hasta ve yaşlı hafif bi demans var bizi unutuyo çocuğu da unutur
Kayınpederim çok içiyo bi ara sürekli sarhoş olup geç geliyordu
Alkol gündğz almıyormuş ama nerden bileyim ben ya aldıysa kafası yeeinde değilse
Kendi babama basit bi hastalığı var diye emanet etmiyorken çoğu zaman sarhoş gezen kp e ne diye emanet edeyim diyorum yine kötü ben oluyorum
Kıyamam ya ben de wc ye gidince kızım düşmüş hemen aldım çıktım sağlık ocağına gittim ctesi diye kapalıymuşSizi çok iyi anlıyorum..
Ben kayınvalidemi çok severim, annemdir. Ama babaanneliğini sevmiyorumBana da bazı hareketleri sanki çocuk onun çocuğu da ben emaneten bakıyormuşum hissi veriyor.
Misal, geçen gün kızım düştü. Ki kayınvalidem aşırı panik çocuk a dese o dizlerini dövüyor. Kızım yaşını doldurmak üzere, 1 aydır yürüyor, yerinde hiç durmaz ama hiç. Kucağımıza aldığımızda bağırıp kendini aşağı iter, gezecek sürekli. Düşmeleri de oluyor tabi. Kayınvalidem sürekli “yürütmeyin, yoruldu, alın yerden, bırakmayın” vs. herkesi bunaltıyor. Neyse, o gün çocuk kendi ayağına takıldı düştü, yavrum benim burnunu ve dudağını vurdu, aldık kucağıma. Kayınvalidem bağırıyor “bu çocuk yemi yürüyor, koca adam muamelesi yapıyorsunuz, alın diyorum, dikkat etmiyorsunuz, bu çocuğa hiç acımıyorsunuz!!” Bağır Allah bağır. Ben zaten çocuğumun derdindeyim, canım burnumda, o ağlıyor ben ağlıyorum, kayınvalidem hala bağırıyor eşimle beni haşlıyor. “Anne yeter sus artık sus” dedim. Dayanamadım.
Ah bi de anlayan olsaO zaman işler başka kesinlikle siz olmadan bırakmayın kp we babanızın olduğu ortamda. Ben kendi aileme bile bırakmam çocuğumu kim olursa olsun benle eşim kadar iyi bakamaz.
Dikkat etseydiniz düşmezdi deseydin kwye bildiğin ortalığı karıştırmak için uğraşıyoKıyamam ya ben de wc ye gidince kızım düşmüş hemen aldım çıktım sağlık ocağına gittim ctesi diye kapalıymuş
Yol üzerinde diye onada uğradım bi görsen ay kızom benim canım kızım bahtsız kızom nolmuş sana bilmem ne
Sanki ben hiç yokum da sokaklara düşmüş
Eşime bişey de sakinleşsin onu çekemem dedim
Sen git bak bak karın böyle diyo şimdiden kavga edermiş dikkat et oğlum..
Ne denir şimdi?
Bebeğim 2 aylıkken tutmuş benle yatsın diyo deli mi ne anne ben onu emziriyorum dedim ayrıca kimseyle yatamaz çok küçük bişey olur dedim hee doğru emziriyosn diyoBiz de kızım 3 yaşına gelene kadar tıpkı böyle yakın yaşadık eşimin ailesiyle. Benim kayınvalidem de bu tarz cümleler çok kurardı "annesi biz yavrumla markete gidelim sen işini yap" , yada "benim kızım babannesiyle yatsın bu gece" tarzında. Daha sonrası biz ayrı şehire tasindk onların 22 torunları var ama en çok benim kızıma düşkünler, diğer torunlardan gizli gizli benim kıza elleri dolu dolu torbalarla gelirler, kızimda onları çok sever. Ama bu durum beni hiç rahatsız etmiyor. Bilmiyorum galiba ben malımbence siz de biraz akışına bırakın, belki gerçekten de kötü niyetli değildir çok seviyorlardir sadece kızınız onların da canı kanı neticede. Sevmeseler daha fazla zorunuza giderdi inanın.
Bence siz çok normalsiniz maşAllah onlar da çok sevgi dolu lütfen hep böyle olunBiz de kızım 3 yaşına gelene kadar tıpkı böyle yakın yaşadık eşimin ailesiyle. Benim kayınvalidem de bu tarz cümleler çok kurardı "annesi biz yavrumla markete gidelim sen işini yap" , yada "benim kızım babannesiyle yatsın bu gece" tarzında. Daha sonrası biz ayrı şehire tasindk onların 22 torunları var ama en çok benim kızıma düşkünler, diğer torunlardan gizli gizli benim kıza elleri dolu dolu torbalarla gelirler, kızimda onları çok sever. Ama bu durum beni hiç rahatsız etmiyor. Bilmiyorum galiba ben malımbence siz de biraz akışına bırakın, belki gerçekten de kötü niyetli değildir çok seviyorlardir sadece kızınız onların da canı kanı neticede. Sevmeseler daha fazla zorunuza giderdi inanın.
Gider tabi Bi canı istesin gör bak gider mi gitmez mi. Sen benim dediğimi dinle mümkün oldukça çocuğundan ayrılma.Ah bi de anlayan olsa
Eşime dedim baban çok içiyo belki akşamdan kaldı kafa normal değil napcak çocuğu bırakıp içmeye mi gidecek diyo..
Kafayı yiycem ne deyim ya
Benimde bi rahatsızlığım vardı çocuklarımın küçüklüğü malesef bu rahatsızlığın teshis aşamasına denk geldi dediğiniz gibi bende kalben çok huzursuzdum kendimi çocuklarıma karşı eksik ve yetersiz hissediyordum sonra öğrendim ki bu şekilde hissetmeyen anne yokmuş annelik zaten çocuğuna ne yaparsan yap hep daha fazlasını yapmak istemekmiş zamanla yaşayarak öğreniyorsun onlar inanın ki herşeyi zamanla görüyorlar ve anlıyorlar hani boşan git çocuğu bırak lafları filan var ya hepsi size pozitif olarak dönecek dediğim gibi siz yeterki aranızdaki huzursuzluğu çocuğunuza yansıtmayın evet kendinizi kişiliğinizi ezdirmeden ve bunu çocuğunuza yansıtmadan yapmak konusunda baya zorlanacaksınız ama inanın yapılamaz bişi de değil..babanneye dedeye saygıyı sevgiyi sizden öğrensin öğrensin ki yarın bir gün onun yanında bişi dendiğinde çocuk benim annem hiç de öyle bir insan değil diyebilsin..umarım anlatabilmişimdirÇok teşekkür ederim
İçimin rahatlamaya ihtiyacı var
Kendimi yeterli görmüyorum kucağımda taşıyamıyorum hastalığım yüzünden yarın belki arkadaşlarına annem diye gururla anlatmayacak beni
Bilmiyorum belki tam tersi olacak..
Bu olanlar da cabası
Korkuyorum
Ama ufo gören masum köylü moduna bi giriyo görsen uzaylılar bizi istila etmiş dersin o derece sinsiDikkat etseydiniz düşmezdi deseydin kwye bildiğin ortalığı karıştırmak için uğraşıyo
Sizi çok iyi anlıyorum..
Ben kayınvalidemi çok severim, annemdir. Ama babaanneliğini sevmiyorumBana da bazı hareketleri sanki çocuk onun çocuğu da ben emaneten bakıyormuşum hissi veriyor.
Misal, geçen gün kızım düştü. Ki kayınvalidem aşırı panik çocuk a dese o dizlerini dövüyor. Kızım yaşını doldurmak üzere, 1 aydır yürüyor, yerinde hiç durmaz ama hiç. Kucağımıza aldığımızda bağırıp kendini aşağı iter, gezecek sürekli. Düşmeleri de oluyor tabi. Kayınvalidem sürekli “yürütmeyin, yoruldu, alın yerden, bırakmayın” vs. herkesi bunaltıyor. Neyse, o gün çocuk kendi ayağına takıldı düştü, yavrum benim burnunu ve dudağını vurdu, aldık kucağıma. Kayınvalidem bağırıyor “bu çocuk yemi yürüyor, koca adam muamelesi yapıyorsunuz, alın diyorum, dikkat etmiyorsunuz, bu çocuğa hiç acımıyorsunuz!!” Bağır Allah bağır. Ben zaten çocuğumun derdindeyim, canım burnumda, o ağlıyor ben ağlıyorum, kayınvalidem hala bağırıyor eşimle beni haşlıyor. “Anne yeter sus artık sus” dedim. Dayanamadım.