Evet ya ben bu işlere niye böyle duyarlıyım.
Evet ya ben bu işlere niye böyle duyarlıyım.Evet doğurmak lazım, boş boş atıp tutma. Bak kendin demişsin, mecburiyetten. 15 çocuk doğuran kadının seçim şansı mı vardı. Çocuklu konuları da hiç kaçırmıyorsun, şu psikolojik buhranını bir an önce atlatırsın umarım.
Ferhans neden böyle empatisiz erkek ağzıyla konuşuyorsun sen yapma bari bir kadın olarak. Alt tarafı doğurdun anam tarlada doğurmuş diyen "adam"(!?) lardan farkın olsun yailaa doğurmak mi lazım.eskiden 10,12,15 kardeşti insanlar.demek ki o kadar tahammül edilemeyecek bir acı değil.mecburiyetten ya da değil.durum ortada.oluyor demek ki.kimse açıdan ölmedi.
Biz de düşünmüyoruz ikinciyi ama bu söylediğiniz benim de kafamı kurcalıyor. Sofrada bizden başka iki kafa, iki ses, iki farklı düşünce... Ama bütün yaşadıklarım aklıma gelince bak yine vazgeçtim. Bahçeli, geniş bir evim, oturmuş bir işim ve düzenim olursa belki...2 çocuklu, aile desteksiz ve epeyce de büyütmüş biri olarak sesleneyim. 2 çocuk güzel bir şey, ikisi de küçükken zor ama büyüdükçe birbirleriyle oynadıklarını, sohbet ettiklerini gördükçe mutlu oluyor insan. Ben eşim istiyor diye 2 çocuğa razı gelmiştim ama iyi ki 2 taneler diyebiliyorum. Yapacaksan aralarını daha fazla açmadan yapmalısın. Maddi olarak kolay sayılmaz tabi, bunu inkar edemem
Kendisi için kardeş yapılan o büyük kardeş sizsiniz demek... Kanlı canlı ve yetişkin olarak görmek garip geldi. Bu muhabbet dönünce, küçük kardeşiyle elinde oyuncak gibi oynayan 7-8 yaşlarında bir şey canlanıyor hep gözümdeYani bu hassas bir konu. Bakabilecek ve çocuk isteyen kişiler bence yapmalı. Hazır hissetmiyorum dedikten sonrası bence önemli değil gibi. Benim şahsi fikrimi sorarsanız ben 10 yaşıma kadar hep kardeş diye ağladım. Herkesin kardeşi var benim niye yok ben niye yalnızım diye tabi bu yalnızlığın içerisinde annem babam çalışırdı ben okuldan gelince onlar gelene kadar hep tek kalırdım kardeşim olsa oyun oynardım diye düşünürdüm hep. Sonra baskılarıma dayanamayıp kardeş yaptılar. Şu an iyi ki yapmışlar diyorum kardeşim olmadan hayat çok eksil olurmuş. Bu sebeple Allah izin verirse ben kardeş yapacağım ama bu benim fikrim. Siz hazır hissetmiyorsanız ve 1 çocuğa yeterim çok çocuk benim için zor diyorsanız çünkü çok büyük sorumluluk ona göre düşünün.
Bu yorum bana umut verdi. Araya yaş girdiyse, iki tane tek çocuk yetiştirmiş gibi oluyorsun, bir anlamı yok diyenler var.Bende 8 yıl ikinci çocuğu düşünmedim sonra kardeşi olsun ileride pişman olurum diye ikinciyi yaptık.kucugu 1 aylık ama o kadar tatlı o kadar şeker biseyki.araya zaman girince çok özlemişiz bebekleri evin maskotu gibi bişey oldu.buyuk kızımı da çok severdim ama ikinciler bı başka oluyomus.gelip gidip öpüyoruz ablası da aşırı seviyor.iyiki araya zaman koyup yapmışım.
Yani böyle bir şey mümkün mü sizce :)küçük kardeşiyle elinde oyuncak gibi oynayan 7-8 yaşlarında bir şey canlanıyor hep gözümde
Yani eşim hareketsizliğini/vakitsizliğini maddi açıdan doldurmaya çalışıyor. İşte gündelikçi abla ayrı yatılı bakıcı ayrı. Neyse işimi görecek onu ayarlıyor ve yettiğini sanıyor ya da umuyor diyelim. İşkolik bir babanın işkolik oğlu evine düşkün çocuğuna düşkün ancak iş harekete gelince tık yok.
Bir şey de diyemiyorum gerçekten yoğun ve yorucu bir işi var o yüzden allah başımızdan eksik etmesin diyip geçiyorum
32 yaşındayım ilk kızım kolikti aşırı yoruyordu beni sürekli ağlardım.simdi sakinim anneliğin tadını çıkarıyorum diyebilirim.daha önce yapsaydım demiyorum çünkü yaş aralığı gayet iyi ilk kızım ihtiyaçlarını kendi karşılayabiliyor.Bu yorum bana umut verdi. Araya yaş girdiyse, iki tane tek çocuk yetiştirmiş gibi oluyorsun, bir anlamı yok diyenler var.
Peki fiziksel olarak nasılsınız? Yaş faktörü, enerjiniz vs.?
Regl sancısından bayılan, hastanelik olan, yaz günü sıcak su torbalarıyla dolaşan, kusan biriyim hiç öyle yabana atılır bir şey değil ya.Tamam da ikisi aynı şey değil.biz kadınlar olarak ağrıya acıya daha dayanıklıyız.bizim vücudumuz ona gore yaratılmiş.bu bir gerçek.açıkçası bu goygoylara bir kadın olarak pek katılmıyorum.bir kadın hayatı boyunca 14, 15 defa doğum yapabiliyor.bu kadar riskli ve zor birşey olsa doğa bize böyle bir imkan sunmazdı.regl sancısı falan demişler de sağlık açısından bir sorun yoksa onun ağrısından ne olacak Allah aşkına.en baba ağrı olsa 2 gün.hem belli bir yaştan sonra ağrı falan kalmıyor ki.koskoca bir ayda birkaçgünlük şey yani.gerçekten gereksiz nazlısınız. Doğum sancısı zor olsa bile hayatınız boyunca 1,2 defa çekeceğiniz birşey yani.unutulur gider.haa çocuk bakımı deseniz ona okeyim bak.
Aaaa ferhans bu hanımefendi miydi?Ferhans neden böyle empatisiz erkek ağzıyla konuşuyorsun sen yapma bari bir kadın olarak. Alt tarafı doğurdun anam tarlada doğurmuş diyen "adam"(!?) lardan farkın olsun ya
Herkesin dayanma eşiği, psikolojik durumu, maddi kaygıları farklı. Her evin dinamiğinin farklı olduğu gibi. Ne bileyim şu imkanlarla başka bir ülkede olsak düşünmeden yapardım belki de ama mevcut çocuğu en donanımlı şekilde yetiştirip kaynak sağlamak daha doğru geliyor bana.Bu baskı benim üzerimde de var.Ustelik ben 38 yaşındayım.Ama bilmiyorlar ki böyle yalnız kalmasın tek olmasin dedikçe ben anneligimden de soğuyorum.Cunku iki çocukla yapamam ama bu sefer birinciye de çok büyük haksızlık yapmışım gibi hissediyorum
Çok mantıklı. Ben de böyle düşünüyordum. En azından çocuk tuvalet eğitimini de almalı. 4 yaş olmalı bence en az.32 yaşındayım ilk kızım kolikti aşırı yoruyordu beni sürekli ağlardım.simdi sakinim anneliğin tadını çıkarıyorum diyebilirim.daha önce yapsaydım demiyorum çünkü yaş aralığı gayet iyi ilk kızım ihtiyaçlarını kendi karşılayabiliyor.
Lafım size değil biraz da espri olsun diye bu şekilde yazdım. Kusura bakmayın.Yani böyle bir şey mümkün mü sizce :)
Tabi çocukken keşke kardeşim olsa oynasak diye düşünüyor insan ama o oynamak fiili oyuncak gibi oynamak olmuyor çünkü çocukların kendini ifade edişi, paylaşımı, vakit geçirmesi oyun demek. Tabi ki kardeşim olsada oynasam diyecek çocuk
Küçük 3 4 yaşına gelince fazlasıyla rahatlıyorsunuz, benimkiler şimdi 10 ve 14 yaşında, sofra sohbetleri gerçekten başka keyifli oluyorBiz de düşünmüyoruz ikinciyi ama bu söylediğiniz benim de kafamı kurcalıyor. Sofrada bizden başka iki kafa, iki ses, iki farklı düşünce... Ama bütün yaşadıklarım aklıma gelince bak yine vazgeçtim. Bahçeli, geniş bir evim, oturmuş bir işim ve düzenim olursa belki...
Büyüdükçe dediniz ya tam olarak kaç yaşlarına gelince oluyor bu dedikleriniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?