• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Benimle aynı şeyi yaşamış olanların önerilerine ihtiyacım var.

evet ben onu görmeye gittim ama bizden asla konusmadım hiçbir zaman ve bana en son sözü hayatında benim yerim yokmus ve ancak rüyamda görür müşüm onu. tek bi mesaj attım senin gibi birinin bırak hayatımı rüyamda bile işi yok diye ve o günün üstünden 5 gün geçti biri ile çıkmaya basladı resmen yıkıldım. her daim dostlarım yanımdaydı ve bana nasıl insan olduklarını gösterdiler. geçti mi demişsin asla geçmedi ben onu o kadar çok sevdimki ilk askımdı benim düşün evlenmeyi düşünen insanlardık. ama Allahım kurtarmıs beni ondan. hala çok seviyorum ama o olmadanda onu sevebilirim. belki tam anlamı ile unutup geçecem bi gün unutmak da acım dinerek olacak yoksa yasanmıslık hiçbir zaman unutulmaz. ben böle acı çekerken onun hiç umrumda olmadı halada değil ama kendimi hasta ettim kimseye bişi olmadı. sabret hersey daha güzel olur senin için zaman herseyin ilacı derlerdi bu zaman hiç gelmiyo derdim ama su anda bakıyorum eski ben değilim yaram kabuk bağlamaya baslamış
 
Canim benim,
suan bende ayni surec icersinde gibi biseyim.
Ama kesinlikle yasanmislardan dolayi keske deme..
Bu seni sadece daha cok yipratir.
Bende yavas yavas inatlasma devri giriyor.
Hatta bugun bu karari aldim
Kendime daha cok ceki duzen vericem,
inadina cok daha iyi bakicam,
cok daha guzel olucam.
Guzellik merkezlerine git.
Suslen puslen.

Nasil olsa biz birgun yine karsilasacayiz Allahin izniyle.
Dahada alimli oldugumu gorurse kiskancligindan catlar insallah :1:
 
canım benim yazdıklarını okudum ve tüm yorumları da.
seninle hemen hemen aynı yaştayız.
sanırım bu çocuk işler iyice ciddiye binince evliliğin getireceği sorumluluktan yükten kaçmış. gözünü korkutmuş.
eğer geri gelmesini istiyorsan bana sorarsan onu arama sorma. bu arada sen de kendi hayatına devam etmeye çalış.
eğer böyle yaparsan sana dönme isteği olabilir içinde.. ve ama bugün ama yarın büyük bir ihtimalle yine gelir.
çünkü kolay deil 4 sene :s bu 4 seneyi sadece sen yaşamadın o da yaşadı.
ama üstüne gidersen hep ararsan sorarsan duygusal yaklaşırsan iyice kaçacaktır.
zaten o şuanda ne de olsa yoknaz beni seviyo bana deli gibi aşık düşüncesiyle çok rahat hareket ediyo.
ve ayrıldığı için de omuzlarından büyük bir yük kalktığını hafiflediğini düşünüyor.

bak ben 19 yaşımdaydım. biriyle tanışmıştım arkadaş ortamımızda ve bir sene çıkmıştık. sonradan ben de aşık olmuştum ona. o da bana çok aşıktı bensiz yapamazdı evlenicektik asla ayrılmıycaktık bilmem ne. ailesinde herkesle tanıştırmıştı. yüzük bile almıştı bana içinde onun adı yazılı olan. kavga ediyoduk bazen küçük küçük şeylerden bile ama bu sadece hissettiğimiz aşk yüzündendi. en sonunda bigün çok saçma bişeyden kavga ederken ayrıldık :d şaka gibi ama gerçek. o da bana yüzüğü yakarsın falan gibi cümleler kurmuştu :d o zaman 20 yaşımdaydım üzülmüştüm ama geçmişti. bu bana böyle şeyler söylüyosa demek ki beni sevmiyo diye düşünmüştüm ve bıraktım kendi haline. aramadım hiç. ondan sonra aradan 3 4 ay geçmişti aradı beni yine barışmak istedi :) tamam dedim.. ama keşke demeseymişim. ikinci barışmamızda iki ay bile geçmeden yine ayrıldık :) ondan sonra bu çocuk oyuncağı mı dedim. böyle yaptığı için benim de iyice çıktı içimden. gözümden de düştü. hiç aramadım sormadım bi daha. sonra 21ime geldim rabbim karşıma başka birini çıkardı. ben onla birlikteyken yine kuzenime falan ulaşmış beni sormuş demiş ben çok büyük hata yaptım yine barışmak istiyorum. kuzenim geldi bana söyledi. dedim geçmişler olsuuun :)

böyle işte tatlım. belki içinde bişeyler bulursun diye kısaca anlattım :) bir de senin ilk sevgilinmiş sanırım.. ilk sevgilide insan biraz acemi oluyor bilemiyor bazen aşk nasıl yaşanır. çok kaptırıyor. ama sonraları daha bilinçli yaşıyosun çoğu şeyi ve aslında tadı daha çok çıkıyor aşkın. dediğim gibi bence arama sorma onu hiç. tahmin edebiliyorum çok zor şuanda ama onu düşünmemeye çalış. anca öyle gelirse gelir. gelmezse de sen yoluna devam edersin aynı şekilde. onunla geçirdiğin dört sene de sana önündeki ilişkilerinde tecrübe olur yol gösterir. rabbim inşallah hakkında hayırlısını versin canım. :)
 
tatlımmmmm

öncelikle deriiiiin bir nefes al... tamam mı...

sakin ol....

inan bu yasadıklarını bir tek sen yasamıyorsun... benzer seyler, hemen hemen aynıları bircogumuzun basından geciyor...

bende benle evlenmek için acele eden... yuzugumu bile almıs, evlenme teklifi edecegi yere rezarvasyon yaptırmı bir adam tarafından biranda terkedildim... ustelik psikolojimin hiç iyi olmadıgı ona en cok ihtiyacım olan donemde...

bende yaklasık 1 ay falan kapadım kendimi hayata... ama inan şimdi o bir ayın her dakikasına içim gidiyo ne salakmısım diye..

bak inan bana geciyor... YETERKİ gecmesini gercekten iste ve kararlı ol...

tüm bunları yasadın... ÇÜNKÜ bir nedeni vardı bunu ilerde anlayacaksın... BEN yasadım cunku eger yasamasaydım gercek askın nasıl bişey oldugunu gordugumde tanıyamazdım... şimdiki sözlümün kıymetini bilmezdim...

tüm bunları gercek askı bulmadan yasamam gercek askı tanımam içindi... bazılarımızın buna ihtiyacı olur

seninkide böle... şimdi dunyalardan cok sevdigini onsuz nefes almanın zor oldugunu dusundugun adam var ya...

bir gün GERCEK ASK la tanıstıgında aklına bile gelmeyecek... arada gelir ama sadece sukretmen için kolundaki adama...

lütfen ggercekten gecmesini iste ve asla kendini o 4 duvara hapsetme...

ben kendi kendime artık hayatıımı geri alıyorum deyip de suslenip puslenip dısarı cıktıgım daha o ilk gün hayatımın askıyla karsılastım...

hiç eksik etme su cümleleri hayatından...

NEDEN OLMASIN?

HERKES KADAR MUCİZE HAKKINA SAHİBİM...

 
Son düzenleme:
herseyden önce otur iyice agla, acini sonuna kadar yasa tabi abartmadan..
gercekten onu unutmak, icindeki aciyi yenmek istiyorsan yapacagin ilk sey onunla ilgili herseyi her an ulasamayacagin bir yere kaldirmak, onun yoklugu aci vermedigi zaman cikarir hepsini ya yakar yada cöpe atarsin..
biliyorum hersey onu hatirlatiyor sana, dinledigin sarkilar, gittigin yerler, giydigin kiyafetler bile..
ama asicaksin, mesala onunla birlikte aldigin kiyafetleri, yada onun begendigi kiyatleri götür bir fakire ver..
canini yakacak sarkilari dinlemeyeceksin, daha cok hareketli, seni motive edecekler sarkilari dinle..
sonra eve tikamayacaksin kendini, git bi kursa yazil, hep yapmak istedigin ne varsa yap, gelecegin icin planlar yap, calismiyorsan is bul, kisacasi erteledigin ne kadar hayalin varsa onlarin gerceklesmesini sagla..
unutma o yokkende yasiyordun sen, evet hayatina girdi, iyi kötü 4 yil gecirdiniz birlikte, olmadi ayrildiniz bunlari kabullen..
gercekten istersen sende unutursun, hic kimse vazgecilmez degil unutma..
 
Canim benim,
suan bende ayni surec icersinde gibi biseyim.
Ama kesinlikle yasanmislardan dolayi keske deme..
Bu seni sadece daha cok yipratir.
Bende yavas yavas inatlasma devri giriyor.
Hatta bugun bu karari aldim
Kendime daha cok ceki duzen vericem,
inadina cok daha iyi bakicam,
cok daha guzel olucam.
Guzellik merkezlerine git.
Suslen puslen.

Nasil olsa biz birgun yine karsilasacayiz Allahin izniyle.
Dahada alimli oldugumu gorurse kiskancligindan catlar insallah :1:

Teşekkür ederim söylediklerin için. Umarım ben de inatlaşma dönemine dahil olup toparlanabilirim. Şu an imkansız gibi görünüyor ama zaman gerek...

evet ben onu görmeye gittim ama bizden asla konusmadım hiçbir zaman ve bana en son sözü hayatında benim yerim yokmus ve ancak rüyamda görür müşüm onu. tek bi mesaj attım senin gibi birinin bırak hayatımı rüyamda bile işi yok diye ve o günün üstünden 5 gün geçti biri ile çıkmaya basladı resmen yıkıldım. her daim dostlarım yanımdaydı ve bana nasıl insan olduklarını gösterdiler. geçti mi demişsin asla geçmedi ben onu o kadar çok sevdimki ilk askımdı benim düşün evlenmeyi düşünen insanlardık. ama Allahım kurtarmıs beni ondan. hala çok seviyorum ama o olmadanda onu sevebilirim. belki tam anlamı ile unutup geçecem bi gün unutmak da acım dinerek olacak yoksa yasanmıslık hiçbir zaman unutulmaz. ben böle acı çekerken onun hiç umrumda olmadı halada değil ama kendimi hasta ettim kimseye bişi olmadı. sabret hersey daha güzel olur senin için zaman herseyin ilacı derlerdi bu zaman hiç gelmiyo derdim ama su anda bakıyorum eski ben değilim yaram kabuk bağlamaya baslamış


Bunları okuyunca umutlanıyorum düzeleceğime dair. Aynı hemen hemen durumlarımız. O da benim ilk aşkımdı evlenmek üzereydik ve yarı yolda elimi bıraktı maalesef. İnşallah ben de senin söylediklerini söyleyecek kıvama gelebilirim. Hayırlısı buymuş demek ki diyebilirim. Onun umurunda olmaması çok can yakıyor ama...


sadece yapıcagın tek şey o sensız oluyorsa sende onsuz olucaksın hayatın gercegı bu hayatına devam et:34:


Şu an hayatımın neresinden tutacağımı bilmediğimden devam edemiyorum.. Ama zamanla başarırım umarım. Teşekkürler desteğin için.



canım benim yazdıklarını okudum ve tüm yorumları da.
seninle hemen hemen aynı yaştayız.
sanırım bu çocuk işler iyice ciddiye binince evliliğin getireceği sorumluluktan yükten kaçmış. gözünü korkutmuş.
eğer geri gelmesini istiyorsan bana sorarsan onu arama sorma. bu arada sen de kendi hayatına devam etmeye çalış.
eğer böyle yaparsan sana dönme isteği olabilir içinde.. ve ama bugün ama yarın büyük bir ihtimalle yine gelir.
çünkü kolay deil 4 sene :s bu 4 seneyi sadece sen yaşamadın o da yaşadı.
ama üstüne gidersen hep ararsan sorarsan duygusal yaklaşırsan iyice kaçacaktır.
zaten o şuanda ne de olsa yoknaz beni seviyo bana deli gibi aşık düşüncesiyle çok rahat hareket ediyo.
ve ayrıldığı için de omuzlarından büyük bir yük kalktığını hafiflediğini düşünüyor.

bak ben 19 yaşımdaydım. biriyle tanışmıştım arkadaş ortamımızda ve bir sene çıkmıştık. sonradan ben de aşık olmuştum ona. o da bana çok aşıktı bensiz yapamazdı evlenicektik asla ayrılmıycaktık bilmem ne. ailesinde herkesle tanıştırmıştı. yüzük bile almıştı bana içinde onun adı yazılı olan. kavga ediyoduk bazen küçük küçük şeylerden bile ama bu sadece hissettiğimiz aşk yüzündendi. en sonunda bigün çok saçma bişeyden kavga ederken ayrıldık :d şaka gibi ama gerçek. o da bana yüzüğü yakarsın falan gibi cümleler kurmuştu :d o zaman 20 yaşımdaydım üzülmüştüm ama geçmişti. bu bana böyle şeyler söylüyosa demek ki beni sevmiyo diye düşünmüştüm ve bıraktım kendi haline. aramadım hiç. ondan sonra aradan 3 4 ay geçmişti aradı beni yine barışmak istedi :) tamam dedim.. ama keşke demeseymişim. ikinci barışmamızda iki ay bile geçmeden yine ayrıldık :) ondan sonra bu çocuk oyuncağı mı dedim. böyle yaptığı için benim de iyice çıktı içimden. gözümden de düştü. hiç aramadım sormadım bi daha. sonra 21ime geldim rabbim karşıma başka birini çıkardı. ben onla birlikteyken yine kuzenime falan ulaşmış beni sormuş demiş ben çok büyük hata yaptım yine barışmak istiyorum. kuzenim geldi bana söyledi. dedim geçmişler olsuuun :)

böyle işte tatlım. belki içinde bişeyler bulursun diye kısaca anlattım :) bir de senin ilk sevgilinmiş sanırım.. ilk sevgilide insan biraz acemi oluyor bilemiyor bazen aşk nasıl yaşanır. çok kaptırıyor. ama sonraları daha bilinçli yaşıyosun çoğu şeyi ve aslında tadı daha çok çıkıyor aşkın. dediğim gibi bence arama sorma onu hiç. tahmin edebiliyorum çok zor şuanda ama onu düşünmemeye çalış. anca öyle gelirse gelir. gelmezse de sen yoluna devam edersin aynı şekilde. onunla geçirdiğin dört sene de sana önündeki ilişkilerinde tecrübe olur yol gösterir. rabbim inşallah hakkında hayırlısını versin canım. :)


Amin. Çok teşekkür ederim uzun uzun tecrübeni benimle paylaştığın için. İnanın basit gibi görünse de bu paylaşımlar, çok büyük destek oluyor bana. Umuda ihtiyacım var ve yazılan her cümlede umut buluyorum kendime. Dönmesini şu an istiyorum ama onunla bunca acıdan sonra bir gelecek kurabilir miyim onu bilmiyorum. Ona güvenebilir miyim hiç sanmıyorum.

Arayıp sorma, üstüne düşme hatasını çok yaptım. Son olarak aradığımda açmadı telefonumu ve o günden sonra bir daha aramadım. Tam 1 aydır hiçbir şekilde iletişim kurmadık. Bir yerim ağrıdığında sabaha kadar uyuyamayan, meraktan sabahın köründe yanıma gelen kişi, bir aydır nasıl olduğumu zerre umursamıyor ve merak etmiyor. Can acıtıyor bu durum da.


O mutlu, rahat ve özgürlüğünün tadını çıkarıyor. Ben ise kendimi tüketiyorum. Bu yüzden kendime çok kızıyorum. İnşallah dediğiniz gibi unutur ve yoluma bakarım.
 
yaşaman gerekiyormuş yaşamışsın başka açıklaması yok sanırım
bu erkekler hiç aklında yokken bizi kendilerine aşık ediyorlar güven duymamızı sağlıyorlar peşimizden öyle bir koşuyorlar ki hep öyle olacak hep bizimle kalacak sanıyoruz sevilmek kimin hoşuna gitmez ki ama ne oluyorsa birden bire sanki hiç varolmamışız gibi sanki hiç sevmemiş gibi davranıyorlar ve bundan nefret ediyorum seninle benzer bir hikayemin olmasından da nefret ediyorum ayrılalı 10 ay geçti ilk günlerdeki kadar acımıyor canım ama aklıma geliyor anılarım gözleri sesi ayrılırken söylediklerini hatırlamasam kendime her gün hatırlatmasam hüngür hüngür utanmadan ağlarım ama o bensiz yaşıyor onsuz yaşayamayan ben de yaşıyorum onunla olduğu gibi değil ama yaşıyorum işte bütün olanlara rağmen hala onu özlüyorum en çok özlüyorum sevgim nefet oldu en son da özlem
ve bazen ona teşekkür ediyorum bana hayatımın dersini verdi bundan sonra kimseyi onun gibi sevemeyecek olsam da artık başrolde kalbim değil aklım var
benim en büyük zaafım sevgiydi sevildiğimi hissettiren herkesi sevebilirdim onu da sevdim
 
tatlımmmmm

öncelikle deriiiiin bir nefes al... tamam mı...

sakin ol....

inan bu yasadıklarını bir tek sen yasamıyorsun... benzer seyler, hemen hemen aynıları bircogumuzun basından geciyor...

bende benle evlenmek için acele eden... yuzugumu bile almıs, evlenme teklifi edecegi yere rezarvasyon yaptırmı bir adam tarafından biranda terkedildim... ustelik psikolojimin hiç iyi olmadıgı ona en cok ihtiyacım olan donemde...

bende yaklasık 1 ay falan kapadım kendimi hayata... ama inan şimdi o bir ayın her dakikasına içim gidiyo ne salakmısım diye..

bak inan bana geciyor... YETERKİ gecmesini gercekten iste ve kararlı ol...

tüm bunları yasadın... ÇÜNKÜ bir nedeni vardı bunu ilerde anlayacaksın... BEN yasadım cunku eger yasamasaydım gercek askın nasıl bişey oldugunu gordugumde tanıyamazdım... şimdiki sözlümün kıymetini bilmezdim...

tüm bunları gercek askı bulmadan yasamam gercek askı tanımam içindi... bazılarımızın buna ihtiyacı olur

seninkide böle... şimdi dunyalardan cok sevdigini onsuz nefes almanın zor oldugunu dusundugun adam var ya...

bir gün GERCEK ASK la tanıstıgında aklına bile gelmeyecek... arada gelir ama sadece sukretmen için kolundaki adama...

lütfen ggercekten gecmesini iste ve asla kendini o 4 duvara hapsetme...

ben kendi kendime artık hayatıımı geri alıyorum deyip de suslenip puslenip dısarı cıktıgım daha o ilk gün hayatımın askıyla karsılastım...

hiç eksik etme su cümleleri hayatından...

NEDEN OLMASIN?

HERKES KADAR MUCİZE HAKKINA SAHİBİM...



Aylardan sonra onun için değil de şu okuduğum şeyler için ağlıyorum. Sanırım fazla duygusal oldum :) Ne diyeceğimi bilemiyorum, gerçekten çok teşekkürler desteğiniz için. İnsan böyle büyük bir yıkım yaşadığında, sanki kendisinden başka kimse böyle büyük bir acı yaşamamış gibi hissediyor. Arkadaşların, ailenin sözleri inandırıcı olmuyor. Onlar aynı şeyi yaşamadıkları için... Çok sağolun yazdığınız her kelime için. Şu an için herhangi bir erkeğin hayatıma girme fikri bile beni korkutuyor. İstediğim tek şey onu unutmak...


herseyden önce otur iyice agla, acini sonuna kadar yasa tabi abartmadan..
gercekten onu unutmak, icindeki aciyi yenmek istiyorsan yapacagin ilk sey onunla ilgili herseyi her an ulasamayacagin bir yere kaldirmak, onun yoklugu aci vermedigi zaman cikarir hepsini ya yakar yada cöpe atarsin..
biliyorum hersey onu hatirlatiyor sana, dinledigin sarkilar, gittigin yerler, giydigin kiyafetler bile..
ama asicaksin, mesala onunla birlikte aldigin kiyafetleri, yada onun begendigi kiyatleri götür bir fakire ver..
canini yakacak sarkilari dinlemeyeceksin, daha cok hareketli, seni motive edecekler sarkilari dinle..
sonra eve tikamayacaksin kendini, git bi kursa yazil, hep yapmak istedigin ne varsa yap, gelecegin icin planlar yap, calismiyorsan is bul, kisacasi erteledigin ne kadar hayalin varsa onlarin gerceklesmesini sagla..
unutma o yokkende yasiyordun sen, evet hayatina girdi, iyi kötü 4 yil gecirdiniz birlikte, olmadi ayrildiniz bunlari kabullen..
gercekten istersen sende unutursun, hic kimse vazgecilmez degil unutma..


Atamıyorum maalesef onun verdiklerini. Sanki geri dönecekmiş ve düzelecekmişiz gibi. Herhangi bir erkek benimle konuşmak istediğinde içimde hep aynı kötü his. Onu aldatıyormuşum gibi... Bu histen kurtulamadığım sürece de kimseyle olamıycam... Kabullenmek gerek bittiğini dediğin gibi. Ama sanki hayatıma koca bir virgül konuldu ve ben sonraki cümleyi bilmiyorum. Kimseye güvenemeyecek gibi hissediyorum. Çok sağol desteğin için...


yaşaman gerekiyormuş yaşamışsın başka açıklaması yok sanırım
bu erkekler hiç aklında yokken bizi kendilerine aşık ediyorlar güven duymamızı sağlıyorlar peşimizden öyle bir koşuyorlar ki hep öyle olacak hep bizimle kalacak sanıyoruz sevilmek kimin hoşuna gitmez ki ama ne oluyorsa birden bire sanki hiç varolmamışız gibi sanki hiç sevmemiş gibi davranıyorlar ve bundan nefret ediyorum seninle benzer bir hikayemin olmasından da nefret ediyorum ayrılalı 10 ay geçti ilk günlerdeki kadar acımıyor canım ama aklıma geliyor anılarım gözleri sesi ayrılırken söylediklerini hatırlamasam kendime her gün hatırlatmasam hüngür hüngür utanmadan ağlarım ama o bensiz yaşıyor onsuz yaşayamayan ben de yaşıyorum onunla olduğu gibi değil ama yaşıyorum işte bütün olanlara rağmen hala onu özlüyorum en çok özlüyorum sevgim nefet oldu en son da özlem
ve bazen ona teşekkür ediyorum bana hayatımın dersini verdi bundan sonra kimseyi onun gibi sevemeyecek olsam da artık başrolde kalbim değil aklım var
benim en büyük zaafım sevgiydi sevildiğimi hissettiren herkesi sevebilirdim onu da sevdim


Cümlelerinde öfke var ve benim şu an ona hissettiğim şey de bu. Sevgimin önüne geçiyor istemesem de. 4 yıl boyunca ona güvenmemi, inanmamı sağladı ve 4 yılın sonunda sırf özgürlüğü bitecek korkusuyla, sırf evlilik sorumluluğu ağır geldiğinden bitirdi. 10 ay geçmiş hala geçmemiş. İnşallah sen de tez zamanda atlatırsın. Ben ona ne yazık ki hakkımı helal edemiyorum....
 
hiç umursamıyor olması evet en çokda can yakan bu. ben onunla ayrıldığımdan andaN beri ne kadar saat ayrı olduğumuzu hesaplıyordum ya çok sevmiştim deli gibi körü körüne hiçbirseyi görmeden ama o ben ağlarken hayatın tadını çıkarıyordu 2ay içinde iki kişiye aşık olmuştu beş sene birlikte olduğum yediğimiz içtiğimiz ayrı olmayan insan beni unutmustu.şimdi sevgilisi ile çok mutlu kimsenin ahı kimsede kalmazmıs ben onu allaha havale ettim. kendim için birseyler yapmaya basladım her daim dostlarım yanımda idi kendime gelmeye basladım. ölümden baska herseye çare vardır bu günlerinde geçeçek sabret ve dua et her daim
 
hiç umursamıyor olması evet en çokda can yakan bu. ben onunla ayrıldığımdan andaN beri ne kadar saat ayrı olduğumuzu hesaplıyordum ya çok sevmiştim deli gibi körü körüne hiçbirseyi görmeden ama o ben ağlarken hayatın tadını çıkarıyordu 2ay içinde iki kişiye aşık olmuştu beş sene birlikte olduğum yediğimiz içtiğimiz ayrı olmayan insan beni unutmustu.şimdi sevgilisi ile çok mutlu kimsenin ahı kimsede kalmazmıs ben onu allaha havale ettim. kendim için birseyler yapmaya basladım her daim dostlarım yanımda idi kendime gelmeye basladım. ölümden baska herseye çare vardır bu günlerinde geçeçek sabret ve dua et her daim


Ben de sayıyorum ayrıldığımız günleri. Ama kendimi tutamayıp onun facebook'una baktığımda gayet mutlu ve rahat olduğunu görüyorum ve daha da büyüyor acım. Tuhaf olan ne biliyor musun? İlişki boyunca her zaman onun sevgisi benden fazlaydı. Hatta bundan hep şikayet ederdi. Sen benim kadar bağlı değilsin diye. Ben korkuyordum çünkü, bağlanırsam kaybederim diye. Sonunda bağlandım ve kaybettim. Geç oldu ama anladım kimseye kendinden çok değer vermemek gerektiğini. Ben de onu Allaha havale ediyorum. Bunu ona da söyledim. Asla aldığın ahla mutlu olamayacaksın dedim. Umurunda mı? Değil elbette. İlişkimiz boyunca tüm çevrem "sen ondan fazlasını hak ediyorsun" dediler de ben sırf sevgim için hiçbir vasfı olmadığı halde onunla oldum. Bunu kendimi yüceltmek için söylemiyorum. Gerçekten dikkate alınacak bir vasfı yoktu. Buna rağmen kimseyi dinlemedim ve sonunda terkedildim...
 
Her şey çok güzeldi ailevi farklılıkların bizi bunaltması dışında.

1 ay geçtiği halde hala iş aramıyordu. Annem ailem bana baskı yapıyordu. Bir adı konmalı diye. Bu durumu onunla paylaştım biraz da sert bir üslupla. Çünkü 3 buçuk yıl boyunca hep rahat bir insan olmuştu. Askere de 10 ayda ancak gitmeyi başarabilmişti. İşe girdi ama bir şeyler değişmeye başlamıştı. 3 buçuk yıl boyunca bir kez bile beni kırmamış, sesini yükseltmemiş adam, askerden gelip sorumluluk alınca bana karşı sert bir tutum sergilemeye başlamıştı. Kırıcı sözlerin haddi yoktu...

Sonrasında duyduğum şeyler ise berbattı. Arkadaşlarına "bana evlenmeyi düşünmeyecek takılmalık kız bulun" demesi, eski sevgililerine facebook'tan mesaj atması, mutlu mesut hayatına devam etmesi vs. O şu anda çok mutlu ve rahat. Ben ise 1 buçuk aydır hayata kapattım kendimi.
Belki hastalıktandır tüm bunlar diye kendimi avuttum ama benim dışımda herkese karşı gayet olumlu ve mutlu.
Daha sonra arkadaşlarıyla konuşmalarımda, arkadaş çevresinin onu çok doldurduğunu öğrendim. Yaşantılarınız çok farklı, mutlu olamazsınız demiş her biri. Ki bunu hep diyorlardı ama o, onlarla alakasını kesmişti. Bana sahip çıkmıştı. Şimdi ise onlara geri döndü ve halinden gayet memnun.

Ben yazdığınız bölümlerde takıldığım yerler hakkında yazmak isterim...
Ailevi ne gibi farklılıklarınız vardı? Ve yaşantılarınızın çok farklı olduğunu söyleyen arkadaşlar, hangi farklılıklardan bahsediyordu?

Sorumluluk alınca... Kaç yaşındaydı acaba? Çok soru soruyorum farkındayım ama... Bana ilginç geldi.. Rahatlığı...
Çalışıp bir eve bakmak istediğini sanmıyorum.. Dahası, gezip eğlenmek... sorumsuzca hareket etmek... Daha rahat bir yaşamı tercih etmek istiyor olabilir şimdilerde...
Allah sizi korumuş... Birlikteyken eminim bunları farkedemiyordu.. Ama askerlik bitince.. Bir de hayatın yükü üstüne binince.. Oturup çok fazla düşündü tüm bunları... Sizle evlenirse... sürekli çalışmak zorunda kalacak.. Herşeyi sizinle yapacak... Hazır olmadığını farketmiş olabilir... Hatta alınmayın ama.. Çalışmayı sevmiyor da olabilir...
Aile yapısını bilmiyorum...

Ben sadece yazdıklarınızdan yola çıkarak bir fikir vermeye gayret ettim...
Yaşadığınız travmayı düşünemiyorum bile.. çok haklısınız... ama böyle bir erkekle olmazdı...
Hala çok gençsiniz..
Diğer erkeklerin de böyle olduğunu sakın bir an bile düşünmeyin... Erkek arkadaşınız, küçük bir azınlığa giriyor... Sorumluluktan bu denli kaçan ve çalışmayı eminim ki sevmeyen bir tip...
Bence Allah'ın çok sevdiği bir kulusunuz ki sizi kurtarmış...

Çok nazik bir durumdasınız ama yanlış anlaşılmazsam eğer sadece küçük bir şey önerebilirim.. Çünkü duygu durumunuzu bilemiyorum...

Onu her düşündüğünüzde gözünüzün önüne bir sahne getirin... Tek odalı bir evdesiniz... Çoraplarının biri ayağından çıkmış.. ve sadece çekirdek çitliyor... Hiçbir şey yapmıyor... Masanızın üstünde bir tas çorba.. Onu da anneniz getirmiş... Çünkü eşiniz çalışmıyor... Aileniz bu duruma çok üzülüyor... Ya böyle olsaydı...?
Ona verdiğiniz senelerinize üzülmeyin.. Hatta onun size yaşattığı bu acı tecrübeyi, hayatınıza yeniden girecek olan erkeği tanımakta kullanacağınızı unutmayın lütfen.. Artık siz, kendi kıymetinizi daha çok bileceksiniz...

Allah sabır versin inşallah,
Selamlar,
 
durumuna cok ama cok üzüldüm...ama inan hepimiz az yada cok senin bu yasadiklarni yasadik...herkez ömrü hayatnda
böyle basarisisz bi ask geciriyodur eminim..bende dahil tabiki....cok sevmistim..olmadi...ölücem sandim..onsuz yapama sandim...
simdi ise nasil miyim?evliyim vede bir bebegim var..cokda mutluyum esimle...iyiki esimi tanimisim...iyiki odan baskasiyla evlenmemisim diyorum
senin karsinada cickicak dogru kisi....bundan hic süphen olmasin...bu günleri üzülerek hatirlicaksin...üzülücksin,cünkü zamanini heba ettigin
icin.....kendine kizicaksin....
onun icin kendini toparla..cik gez dolas...hayattan kopma allah muhafaza bunalima falan girersin...canim benim o seni düsünmüyo,
bari sen kendini düsün...ailen icin yap bnu..onlarida daha fazla üzme
 
Ben yazdığınız bölümlerde takıldığım yerler hakkında yazmak isterim...
Ailevi ne gibi farklılıklarınız vardı? Ve yaşantılarınızın çok farklı olduğunu söyleyen arkadaşlar, hangi farklılıklardan bahsediyordu?

Sorumluluk alınca... Kaç yaşındaydı acaba? Çok soru soruyorum farkındayım ama... Bana ilginç geldi.. Rahatlığı...
Çalışıp bir eve bakmak istediğini sanmıyorum.. Dahası, gezip eğlenmek... sorumsuzca hareket etmek... Daha rahat bir yaşamı tercih etmek istiyor olabilir şimdilerde...
Allah sizi korumuş... Birlikteyken eminim bunları farkedemiyordu.. Ama askerlik bitince.. Bir de hayatın yükü üstüne binince.. Oturup çok fazla düşündü tüm bunları... Sizle evlenirse... sürekli çalışmak zorunda kalacak.. Herşeyi sizinle yapacak... Hazır olmadığını farketmiş olabilir... Hatta alınmayın ama.. Çalışmayı sevmiyor da olabilir...
Aile yapısını bilmiyorum...

Ben sadece yazdıklarınızdan yola çıkarak bir fikir vermeye gayret ettim...
Yaşadığınız travmayı düşünemiyorum bile.. çok haklısınız... ama böyle bir erkekle olmazdı...
Hala çok gençsiniz..
Diğer erkeklerin de böyle olduğunu sakın bir an bile düşünmeyin... Erkek arkadaşınız, küçük bir azınlığa giriyor... Sorumluluktan bu denli kaçan ve çalışmayı eminim ki sevmeyen bir tip...
Bence Allah'ın çok sevdiği bir kulusunuz ki sizi kurtarmış...

Çok nazik bir durumdasınız ama yanlış anlaşılmazsam eğer sadece küçük bir şey önerebilirim.. Çünkü duygu durumunuzu bilemiyorum...

Onu her düşündüğünüzde gözünüzün önüne bir sahne getirin... Tek odalı bir evdesiniz... Çoraplarının biri ayağından çıkmış.. ve sadece çekirdek çitliyor... Hiçbir şey yapmıyor... Masanızın üstünde bir tas çorba.. Onu da anneniz getirmiş... Çünkü eşiniz çalışmıyor... Aileniz bu duruma çok üzülüyor... Ya böyle olsaydı...?
Ona verdiğiniz senelerinize üzülmeyin.. Hatta onun size yaşattığı bu acı tecrübeyi, hayatınıza yeniden girecek olan erkeği tanımakta kullanacağınızı unutmayın lütfen.. Artık siz, kendi kıymetinizi daha çok bileceksiniz...

Allah sabır versin inşallah,
Selamlar,


Çok soru sormuyorsunuz aksine benim içinde bulunduğum durumdan çıkmak için fikirlere ihtiyacım var. Yapabileceğim tek şey teşekkür etmek.

Benim ailem muhafazakar bir aile. Babam beş vakit namaz kılan biriyken, onun babası alkolik ve eşini aldatıp eve uğramayan sorumsuz bir adam. Benim babamın kabulleneceği biri değil özetle. Bunun dışında sülalesinde farklı inanış mevcut. O ve anne tarafı öyle olmasa da baba tarafı öyle. Ben bunu sorun etmedim sonuç itibariyle insanların inançlarını yargılamak haddim değil. Lakin ailem bunu sorun edecekti ve biz gizlemek zorunda kalacaktık...


Bununla da bitmiyor. Arkadaş çevresi bana kıyasla fazla rahat. Yani önceden birlikte olduğu kızı, arkadaşına teklif edebilecek kadar midesiz kişiler. Bir yerde toplanıp sabaha kadar alkol tüketip şarkı söylemekten başka bir şey yaptıkları yok. Ben ise bu tür yaşantılardan haz etmediğimden, arkadaşları onu bu yüzden doldurmuş. Siz mutlu olamazsınız diye...


Çalışmaktan kaçmıyordu da sorumluluk almaktan kaçıyordu. Yani erken yaşta çalışmaya başlamış, babasının sorumsuzluğundan ötürü aileye sahip çıkan kişi o olmuştu. Bu yüzden olgundu her daim. Ancak arkadaş çevresinden ötürü eğlenceden vazgeçmedi. Aile yaşantısındansa eğlenceyi tercih etti. Askerden gelince, birden değişti. Evlilik sorumluluğunu kaldırmaktansa, arkadaşlarıyla sorumsuzca gezmeyi tercih etti.
 
Pekı canım bu da senın ıcın gelsın..


Bir yerde bir acı varsa, ama böyle ciğerden gelen gerçek bir acı,
işte oraya rahmet yağar...
hiçbir acı çektirenin yanına kalmaz. bilerek, isteyerek, sorumsuzca mutsuz eden muhakkak mutsuz olur. gerçekten içi yanan gerçekten yakanı bir sözüyle altüst edebilir...
edilen ah'lar bir zaman tutar.
çektirilen acı havada asılı kalmaz, çektirenin başına düşer.
gerçek hayatta işler her zaman böyle yürümez diyen de olabilir buna ama;
hayatın gerçek olduğunu kim söyledi ki....
Hz.Mevlana
 
durumuna cok ama cok üzüldüm...ama inan hepimiz az yada cok senin bu yasadiklarni yasadik...herkez ömrü hayatnda
böyle basarisisz bi ask geciriyodur eminim..bende dahil tabiki....cok sevmistim..olmadi...ölücem sandim..onsuz yapama sandim...
simdi ise nasil miyim?evliyim vede bir bebegim var..cokda mutluyum esimle...iyiki esimi tanimisim...iyiki odan baskasiyla evlenmemisim diyorum
senin karsinada cickicak dogru kisi....bundan hic süphen olmasin...bu günleri üzülerek hatirlicaksin...üzülücksin,cünkü zamanini heba ettigin
icin.....kendine kizicaksin....
onun icin kendini toparla..cik gez dolas...hayattan kopma allah muhafaza bunalima falan girersin...canim benim o seni düsünmüyo,
bari sen kendini düsün...ailen icin yap bnu..onlarida daha fazla üzme


Annem her gün benimle birlikte üzülüyor ve ben onu üzdüğüm için daha da kahroluyorum. Her sabah o'nun sesini duyup sıçrıyorum yataktan. Delirmekten korkuyorum ve buna değecek biri değilmiş bunu düşünüp daha da sinirleniyorum. İnşallah atlatıcam bugünleri, umudum bu yönde. Sizin gibi yazanları görünce umutlanıyorum bir an. Bak işte atlatmış ve mutlu olmuş insanlar da var diyorum. Ama maalesef ki bir sonraki güne kadar sürüyor bu umudum. İnşallah atlatırım bugünleri ama o kadar yorgunum ki...


Bu arada serotonin bir sorunu yanıtlamayı unutmuşum. 26 yaşında o.
 
Allah kabul etsin inşallah namazlarını, ne güzel bir ailen var...

Düşün ki tüm bunların asıl sebebi... aslında bir gün, tam da vaktinde babanın ellerini açıp da göğe "Rabbim.. kızımı doğru yola ilet... Ona zararı dokunacak kötülerden uzak tut" demiş olma ihtimali...

Düşün ki... tüm bunların asıl sebebi... aslında annenin bir gün, tam da vaktinde ellerini açıp göğe "Rabbim.. kızımı öyleleriyle tanıştır ki.. mutluluğu kat kat artsın" demiş olma ihtimali...

Düşün ki.. tüm bunların asıl sebebi... Bir gün ayaklarını yerden kesecek kadar kuvvetle aşık olduğun doğru kişi sana geldiğinde, senin acı tatlı tüm tecrübelerinle, en olgun seviyeye gelmiş hazır bir kadın olman içindi...

Eğlenceyi tercih etmiş biri için atmış kalbini suçlama sakın.. Ve yaşadıklarından duyduğun üzüntünün, onu kaybettiğin için olduğuna inandırma kendini.. Aslında sen... geçen emeğine üzülüyorsun... Oysa ardına bak ve şöyle de "Ben elimden geleni yaptım... Olmadı.." Emeklerin de senin yanına kar kaldı... İnan hayat tecrübeleri için, yaşadığımız o anlarda acı da duysak.. şükretmemiz gerek... Hayatımızın ilerleyen dönemlerinde bize çok yardımı dokunuyor hepsinin...

Allah hayırlı kişilerle tanıştırsın seni.. İnşallah çabucak atlatırsın ve Rabbimiz sana sabrını verir...
Selamlar,
 
Sen şimdi acını en dibine kadar yaşıyacaksın dostum!!
Yaşaman lazım bu acıyı, yaşaki bitsin !!
Acıyı yaşadıkça bitireceksin
her bitirmende olgunlaşacaksın...
Kimin dost kimin dostçuk oldugunu bu dönemde anlayacaksın


erkek arkadaşın kendını avutuyor senın acı çektıgını biliyor
bıldıgı için rahat oldugunu sanıyor
oysakı zaman geçince çok degıl bıraz zaman geçince
özliyecek acısını anlayacak
ama sen o acıyı dibıne kadar yaşadıgın için
senı etkılemıycek onun acısı

bırak yoluna gitsin ,seçim onun
sen gelecek güzel güneşli günleri düşün.....
Unutma her kara bulutun ardında parıl parıl
parlayan güneşin mutlaka çıkacaktır....
Sevgiyle kalll...
 
Pekı canım bu da senın ıcın gelsın..


Bir yerde bir acı varsa, ama böyle ciğerden gelen gerçek bir acı,
işte oraya rahmet yağar...
hiçbir acı çektirenin yanına kalmaz. bilerek, isteyerek, sorumsuzca mutsuz eden muhakkak mutsuz olur. gerçekten içi yanan gerçekten yakanı bir sözüyle altüst edebilir...
edilen ah'lar bir zaman tutar.
çektirilen acı havada asılı kalmaz, çektirenin başına düşer.
gerçek hayatta işler her zaman böyle yürümez diyen de olabilir buna ama;
hayatın gerçek olduğunu kim söyledi ki....
Hz.Mevlana


Çok güzel sözler lakin ben yine de benim ahımla kimse yansın istemiyorum. Sadece hayatının bir bölümünde bu çektiklerimi hatırlasın ve vicdanı sızlasın istiyorum. Katılaşmış kalbi, hayatının bir anında yansın istiyorum. Yine de ölüm, hastalık dilemem ona...

Allah kabul etsin inşallah namazlarını, ne güzel bir ailen var...

Düşün ki tüm bunların asıl sebebi... aslında bir gün, tam da vaktinde babanın ellerini açıp da göğe "Rabbim.. kızımı doğru yola ilet... Ona zararı dokunacak kötülerden uzak tut" demiş olma ihtimali...

Düşün ki... tüm bunların asıl sebebi... aslında annenin bir gün, tam da vaktinde ellerini açıp göğe "Rabbim.. kızımı öyleleriyle tanıştır ki.. mutluluğu kat kat artsın" demiş olma ihtimali...

Düşün ki.. tüm bunların asıl sebebi... Bir gün ayaklarını yerden kesecek kadar kuvvetle aşık olduğun doğru kişi sana geldiğinde, senin acı tatlı tüm tecrübelerinle, en olgun seviyeye gelmiş hazır bir kadın olman içindi...

Eğlenceyi tercih etmiş biri için atmış kalbini suçlama sakın.. Ve yaşadıklarından duyduğun üzüntünün, onu kaybettiğin için olduğuna inandırma kendini.. Aslında sen... geçen emeğine üzülüyorsun... Oysa ardına bak ve şöyle de "Ben elimden geleni yaptım... Olmadı.." Emeklerin de senin yanına kar kaldı... İnan hayat tecrübeleri için, yaşadığımız o anlarda acı da duysak.. şükretmemiz gerek... Hayatımızın ilerleyen dönemlerinde bize çok yardımı dokunuyor hepsinin...

Allah hayırlı kişilerle tanıştırsın seni.. İnşallah çabucak atlatırsın ve Rabbimiz sana sabrını verir...
Selamlar,



Yazdıkların o kadar ferahlatıcı ki... Ben onunlayken aldığım aile terbiyesini de, inancımı da zedeledim. Diledim ki, o değişir. Çevresine inat iyi biri haline gelir. Değişti de hakikaten. 4 yılda bambaşka biri oldu. İnançlı, merhametli, kötülüklerden uzak duran biri haline geldi. Ta ki sorumluluklar sırtına yüklenene dek. Belki de sadece kendini kandırdı. Ve de beni...


Tecrübe ama çok acı bir tecrübe bu. Yıllarca tanıdığını sandığın kişinin aslında "o" kişi olmadığını öğrenmek. Ailem evet. Her daim dua ettiler bana. Hakkımda hayırlısı olsun diye. Annem her ellerini açtığında "hayırlı değilse kalplerine soğukluk ver rabbim" dedi. Ben ise hayırlı olduğuna, olacağına öyle inanmıştım ki... Değilmiş demek ki.


Şimdi tek temennim, ailemi karşıma almak zorunda olmadığım bir ömür geçirmek. Ben onun için anneme onlarca yalan söyledim. Bunu bir daha yapmak istemiyorum. Onu hayatıma hiç girmemiş gibi silmek istiyorum. İnşallah bunu başarabilirim. Dualarınızı eksik etmeyin sizler de.


Sanmayın ki sevmiyorum içim yanmıyor. Sadece, onun hayırlı olmadığını biliyorum. Yine de gönül söz dinlemiyor işte.
 
Sen şimdi acını en dibine kadar yaşıyacaksın dostum!!
Yaşaman lazım bu acıyı, yaşaki bitsin !!
Acıyı yaşadıkça bitireceksin
her bitirmende olgunlaşacaksın...
Kimin dost kimin dostçuk oldugunu bu dönemde anlayacaksın


erkek arkadaşın kendını avutuyor senın acı çektıgını biliyor
bıldıgı için rahat oldugunu sanıyor
oysakı zaman geçince çok degıl bıraz zaman geçince
özliyecek acısını anlayacak
ama sen o acıyı dibıne kadar yaşadıgın için
senı etkılemıycek onun acısı

bırak yoluna gitsin ,seçim onun
sen gelecek güzel güneşli günleri düşün.....
Unutma her kara bulutun ardında parıl parıl
parlayan güneşin mutlaka çıkacaktır....
Sevgiyle kalll...


İyi ki bu foruma üye olmuşum.. Gerçekten hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. O kadar ihtiyacım vardı ki bu cümlelere... Neler yaşadığımı, nasıl zor bir süreç geçirdiğimi unutup ona dönemem o dönse de. Bunu yaşamaktan daha çok istiyorum. Onunla olmayı, hayal ettiğimiz gibi birlikte yaşlanmayı. Ama ben bunca acının sonunda toparlamışken o dönerse, çektiğim bunca çileyi unutup ona dönemem.

Okuduklarınız, yaşadıklarımın en özet hali. Çektiklerim, göze aldıklarım anlatmakla bitmez ki anlatmaya da gerek yok. Geride kaldı hepsi. Sadece bu içimdeki acının, sevginin, öfkenin bir an evvel bitmesini istiyorum.

Sokağa çıkmaktan korkuyorum onunla gezdiğimiz yerleri görmemek için. Her şey onu hatırlatırken yaşamaktan bile korkuyorum. Tüm bunları yaşamayı hiç hak etmedim. Ama demek ki benim de imtihanım buymuş.
 
Back