Benimle aynı şeyi yaşamış olanların önerilerine ihtiyacım var.

zavedime · 19 Ekim 2011

Bişey diycem bi de dua çok önemli.. Bol bol dua et.. Herşey çok zor gelse bile inanarak yaradana sığın. Rabbim yürekten edilen duayı geri çevirmiyor.

Bak bir ay hiç aramamışsın. Çok iyi yapmışsın. İradene bişekilde hakim ol ve arama onu.. Bırak o seni arasın.

Bir de siz ayrı şehirlerde ayrı ilçelerde mi oturuyosunuz yoksa evleriniz yakın mı o çocukla. Eğer yakınsa giyin süslen onunla karşılaşma ortamları yarat bişekilde. Seni görsün öyle.. Güzel alımlı. Ve sen ona hiç yüz verme Her seferinde hiçbişey olmamış gibi, onsuz da hayatına gayet güzel devam ediyomuşsun gibi davran onun gözünün önünde. İnan bu da işe yarar onun aklının başına gelmesinde.. :)

Umutlu33 · 19 Ekim 2011

yoknaz .!.:
İçimdekiler tükenene kadar yazmaya devam edeceğim sanırım. Yoksa delirmekten korkuyorum...

Ayrılık süreci boyunca her geçen gün farklılaşan bir adam gördüm karşımda. Bir gün "biliyorum bir gün bu yaptıklarıma çok pişman olup sana dönmek istiycem ama bu çok uzun zaman alacağından, sen çoktan biriyle olursun" dedi ve ben umutlandım, beklemek istedim.

Bir başka gün, "Seni hiç kimseyi sevmediğim sevemiyceğim kadar sevdim. Hala da seviyorum. Ama yapamayız, tükeniriz, savaşamayız zorluklarla" dedi. Yine umutlandım. Beklerim, ben savaşırım acelemiz yok evlenmeyiz şu anda dedim.

Bir başka gün, "umudum yok bizimle ilgili, seni unutamıycam biliyorum ama yapamayız" dedi. Her söylediği cümle, umut verdi bana.

Ancak çok değil aradan 2 hafta geçince, buz gibi bir adama dönüştü. Arkamdan arkadaşlarına demediğini bırakmadı. Bensiz gayet rahat ve mutlu olduğundan, benimleyken azap çektiğinden bahsetmiş.

Bana umut dolu konuşurken, arkamdan neden böyle söylediğini hala sindiremiyorum. Hazmedemiyorum.

Şimdi bir yanım, bekle onu belki döner derken, bir yanım bunca sözü kaldıramayacağımı, sindiremeyeceğimi söylüyor.
Askerlik mi değiştirdi onu, hastalık mı yoksa arkadaşları mı bilmiyorum. Cevapsız çok sorum var lakin benimle konuşmak istemiyor. Neden böyle olduk, bilmiyorum.

Toparlanıp kendime gelmeye, onsuz bir yaşam sürmeye çalışsam da her an aklımda o var. Neden bana karşı umut dolu konuşurken arkamdan farklı konuşuyor anlamıyorum. Bu kadar çok seven bir adam 4 yılın sonunda nasıl sevmekten vazgeçer. Daha özgür ve rahat bir yaşam uğruna üstelik...

canım ,umut etmek ümit etmek her zaman doğru olmuyor ne yazıkki.
"Pandora hatasını anlayarak biraz sonra kutuyu kapadı ancak kutuya kapatılan kötülüklerin arasında, insanlari yaşatacak, teselli edecek "ümit" de vardi" ümit için pandoranın kutusunda kötülüklerin arasında yeralıyor der.düşünürsek evet bazen boş ümitler tüm hayatımıza mal olabiliyor.diğer yandan ümit etmek bizi hayata da bağlıyor.Burda dikkat edilmesi gereken belki de hayalperestikle gerçeklik arasındaki ayrımı doğru yapabilmektir.

aklıma geldi,işyerinden bir arkadaşımın düğününe 3-4 hafta kala damadın ben evliliğe hazır hissetmiyorum kendimi demesiyle dünyasının altüst olduğunu hatırladım.Orda artık ilişki 2-3 kişiyi aşmış ,davetiyeler basılmış,hergün gelinlikçi arar prova sorar,eşyalar ortada kalmış..yani tahmin edebileceğin üzere berbat bir durumdu.Arkadaşım da psikologa falan gitmişti,mutluluk hapı dediği bi ilacı vardı,bir süre kullandı kendini 2-3 ayda yeniden gülebilecek kadar iyileşti.

Umutlu33 · 19 Ekim 2011

Serotonin .!.:
Allah kabul etsin inşallah namazlarını, ne güzel bir ailen var...

Düşün ki tüm bunların asıl sebebi... aslında bir gün, tam da vaktinde babanın ellerini açıp da göğe "Rabbim.. kızımı doğru yola ilet... Ona zararı dokunacak kötülerden uzak tut" demiş olma ihtimali...

Düşün ki... tüm bunların asıl sebebi... aslında annenin bir gün, tam da vaktinde ellerini açıp göğe "Rabbim.. kızımı öyleleriyle tanıştır ki.. mutluluğu kat kat artsın" demiş olma ihtimali...

Düşün ki.. tüm bunların asıl sebebi... Bir gün ayaklarını yerden kesecek kadar kuvvetle aşık olduğun doğru kişi sana geldiğinde, senin acı tatlı tüm tecrübelerinle, en olgun seviyeye gelmiş hazır bir kadın olman içindi...

Eğlenceyi tercih etmiş biri için atmış kalbini suçlama sakın.. Ve yaşadıklarından duyduğun üzüntünün, onu kaybettiğin için olduğuna inandırma kendini.. Aslında sen... geçen emeğine üzülüyorsun... Oysa ardına bak ve şöyle de "Ben elimden geleni yaptım... Olmadı.." Emeklerin de senin yanına kar kaldı... İnan hayat tecrübeleri için, yaşadığımız o anlarda acı da duysak.. şükretmemiz gerek... Hayatımızın ilerleyen dönemlerinde bize çok yardımı dokunuyor hepsinin...

Allah hayırlı kişilerle tanıştırsın seni.. İnşallah çabucak atlatırsın ve Rabbimiz sana sabrını verir...
Selamlar,

çok güzel yazmışsın..sonuna kadar katılıyorum..............

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

Bugün o kadar kötüyüm ki... 26 şehit haberi. Çok değil birkaç ay önce o da o şehitlerin olduğu yerdeydi. Ben ise canım burnumda ona bir şey olacak korkusuyla bekliyordum onu. Bugün 26 canın yitip gittiğini görünce hem kendime kızdım benim acım ne ki diye, hem de o korkuyla beklediğim günlere geri döndüm.

Ben 15 ay o korkuyla onu beklerken, beni nasıl böyle umursamadığına hayret ediyorum.

Ve hala bencilim. 26 gencecik can yitip gitmişken, ben hala kendi acımı düşünüyorum. Çok kötüyüm bugün. Neye üzüleceğimi, neyin acısını yaşayacağımı şaşırdım. Kopsa da kıyamet bitse tüm acılar artık. Bezdim canımdan.

Umutlu33 · 19 Ekim 2011

ateş düştüğü yeri yakar bu bir gerçek ..senin şuanki ruh halin itibariyle bu şekilde düşünmende normal
empati kurabiliyorum çünkü bende bu acı dolu günlerden geçtim ağlamaktan gözlerimin şiştiği,dudaklarımın uçuk içinde olduğu dönemler
ama asla keşke yaşamasaydım demedim asla unutmadım ,unutmamda ..o bambaşka bişey..ama gelgörki bunlar bizi olgunlaştırıyor ,acı da olsa tecrübelerimiz oluyor, ve elimizdekilerin kıymetini anlamamızı sağlıyor
hayatta herşey çift yaratılmış yaşam-ölüm,acı-tatlı,keder-mutluluk...biri eksik olsa diğerinin önemini anlayamayız ve şükredemeyiz..acılar geçecek sadece biraz zaman ver kendine
aşk acısı da çektim evlat acısı da..3,5 ay önce 8 aylık bebeğim karnımda öldü ..ve yaşıyorum
senin için şuan bu da bişey ifade etmeyecek biliyorum sadece hayata biraz daha umutlu bak diye söylüyorum
güneşin parlayan yüzü sana umut versin

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

Umutlu33 .!.:
canım ,umut etmek ümit etmek her zaman doğru olmuyor ne yazıkki.
"Pandora hatasını anlayarak biraz sonra kutuyu kapadı ancak kutuya kapatılan kötülüklerin arasında, insanlari yaşatacak, teselli edecek "ümit" de vardi" ümit için pandoranın kutusunda kötülüklerin arasında yeralıyor der.düşünürsek evet bazen boş ümitler tüm hayatımıza mal olabiliyor.diğer yandan ümit etmek bizi hayata da bağlıyor.Burda dikkat edilmesi gereken belki de hayalperestikle gerçeklik arasındaki ayrımı doğru yapabilmektir.

aklıma geldi,işyerinden bir arkadaşımın düğününe 3-4 hafta kala damadın ben evliliğe hazır hissetmiyorum kendimi demesiyle dünyasının altüst olduğunu hatırladım.Orda artık ilişki 2-3 kişiyi aşmış ,davetiyeler basılmış,hergün gelinlikçi arar prova sorar,eşyalar ortada kalmış..yani tahmin edebileceğin üzere berbat bir durumdu.Arkadaşım da psikologa falan gitmişti,mutluluk hapı dediği bi ilacı vardı,bir süre kullandı kendini 2-3 ayda yeniden gülebilecek kadar iyileşti.

Arkadaşının hali çok daha kötüymüş. Ben bugüne kadar yine teskin ediyordum kendimi. Bugünkü şehit haberleri başa sarmama sebep oldu yine. O'nu beklediğim azap gibi günlere döndüm yine. Açtım facebookuna baktım belki benim kadar kötü hissetmiştir diye. Arkadaşlarıyla şakalaşıyordu. İçimden beddua etmek geliyor ama tutuyorum kendimi şu mübarek günde. Benim içim yanıyor, hayatım mahvoluyor ve o arkadaşlarıyla şakalaşıyor.

Aklım almıyor ya çıldıracak gibi oluyorum. 15 ay tüm hayatımı erteledim ben. Her gün gözyaşı döktüm o yüksekova'da diye. Her an başına bir şey gelecek korkusuyla canımdan can gitti her gün. O ise döndü ve birkaç ay sonra beni terk etti.

Beynim uyuşuyor. Bakıyorum o gencecik yaşında can verenlere. Kızıyorum kendime bu sefer de. Senin yaşadığın acı nedir ki, 26 genç yok yere gitmiş sen neyin derdindesin diye kızıyorum kendime.

Bugün bitsin artık ya. Ağlamaktan harap oldum bitsin bugün. Geçsin şu ızdırabım. Beddua etmekten korkuyorum ama onun mutlu hallerini görüp, o 15 aylık ızdırabımı düşündükçe tutamıyorum kendimi.

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

Umutlu33 .!.:
ateş düştüğü yeri yakar bu bir gerçek ..senin şuanki ruh halin itibariyle bu şekilde düşünmende normal
empati kurabiliyorum çünkü bende bu acı dolu günlerden geçtim ağlamaktan gözlerimin şiştiği,dudaklarımın uçuk içinde olduğu dönemler
ama asla keşke yaşamasaydım demedim asla unutmadım ,unutmamda ..o bambaşka bişey..ama gelgörki bunlar bizi olgunlaştırıyor ,acı da olsa tecrübelerimiz oluyor, ve elimizdekilerin kıymetini anlamamızı sağlıyor
hayatta herşey çift yaratılmış yaşam-ölüm,acı-tatlı,keder-mutluluk...biri eksik olsa diğerinin önemini anlayamayız ve şükredemeyiz..acılar geçecek sadece biraz zaman ver kendine
aşk acısı da çektim evlat acısı da..3,5 ay önce 8 aylık bebeğim karnımda öldü ..ve yaşıyorum
senin için şuan bu da bişey ifade etmeyecek biliyorum sadece hayata biraz daha umutlu bak diye söylüyorum
güneşin parlayan yüzü sana umut versin

Başın sağolsun gerçekten çok üzüldüm kaybına... Allah daha büyük acılardan muhafaza etsin hepimizi. Bu acıları yaşatanları da yaradana havale ediyorum...

beste8585 · 19 Ekim 2011

inanırmısın bunu okurken sanki kendi ilişkimi dışardan okuyor gibi oldu.her zerresi aynııı.ailesine o olmazsa inanın ölürüm demelerinden bozuk arkadaş çevresine ve benim uzak tutma çabalarıma kadar herşeyyy aynıı.aynışey bana da oldu o ölen biten adam biranda değişti önceden oda seviyorum ama istemiyorum diyodu çok üstüne gittim artık sevmiyorum dedi en sonunda.ve beni aldattı.eminim şuan hayatında başkası var.benimde 6 yıllll benimde bikaç ay oluyo eridim resmen zayıfladım.bende kaostayım neyapacağımı bilmiyorumm

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

beste8585 .!.:
inanırmısın bunu okurken sanki kendi ilişkimi dışardan okuyor gibi oldu.her zerresi aynııı.ailesine o olmazsa inanın ölürüm demelerinden bozuk arkadaş çevresine ve benim uzak tutma çabalarıma kadar herşeyyy aynıı.aynışey bana da oldu o ölen biten adam biranda değişti önceden oda seviyorum ama istemiyorum diyodu çok üstüne gittim artık sevmiyorum dedi en sonunda.ve beni aldattı.eminim şuan hayatında başkası var.benimde 6 yıllll benimde bikaç ay oluyo eridim resmen zayıfladım.bende kaostayım neyapacağımı bilmiyorumm

Bir ben yaşamıyormuşum aynı kaosu demek ki. Bir bilsem ne yapmak gerektiğini de sana da söylesem. Her gün aynı ızdırap. Her gün öfke mi kusayım acı mı çekeyim bilememe hali. Senin de 6 yıl. Sindirilebilecek bir zaman değil. Hiç görüştünüz mü peki ayrılıktan sonra? O da buz gibi ve vicdansız mı...

beste8585 · 19 Ekim 2011

yoknaz .!.:
Bir ben yaşamıyormuşum aynı kaosu demek ki. Bir bilsem ne yapmak gerektiğini de sana da söylesem. Her gün aynı ızdırap. Her gün öfke mi kusayım acı mı çekeyim bilememe hali. Senin de 6 yıl. Sindirilebilecek bir zaman değil. Hiç görüştünüz mü peki ayrılıktan sonra? O da buz gibi ve vicdansız mı...

be onun değişmesi nedeniyle öle büyük şok yaşadım öle çok üstüne düştümkiii iyice uzaklaştı 4 ay tam 4 ay allahın hergünü ilişkimi kurtarmaya çalıştım ama o 4 ay sonunda geldiğim nokta gelebileceğim en kötü noktaydııı...üstüne bide aldatıldım ve inkar etti ama sonra 1 hafta önce inkar ettiği kızı face.inde gördüm ve artık onun hiçbişeye değmeyeceğini belirten msj attım düşün bu olanlar son 4 ayda oldu öncesinde benim için aşktan sevgiden kendini parçalayan erkek vardı.şimdi pişmanım keşke üstüne düşüpte gururumu kırmasaydım.ama tecrübesizdim ilk ilişkim...bende 24 yaşındayım canım ve bidaha kimseyi sevemeyeceğimi ve evlenemeyeceğimi düşünüyorum hergün onu face.den takip etmekten psikolojim bozuldu.yalvarıyorum allaha pişman lsun gelsin önüme ama onu kabul etmeyeyim diye ama zorrrrr

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

beste8585 .!.:
be onun değişmesi nedeniyle öle büyük şok yaşadım öle çok üstüne düştümkiii iyice uzaklaştı 4 ay tam 4 ay allahın hergünü ilişkimi kurtarmaya çalıştım ama o 4 ay sonunda geldiğim nokta gelebileceğim en kötü noktaydııı...üstüne bide aldatıldım ve inkar etti ama sonra 1 hafta önce inkar ettiği kızı face.inde gördüm ve artık onun hiçbişeye değmeyeceğini belirten msj attım düşün bu olanlar son 4 ayda oldu öncesinde benim için aşktan sevgiden kendini parçalayan erkek vardı.şimdi pişmanım keşke üstüne düşüpte gururumu kırmasaydım.ama tecrübesizdim ilk ilişkim...bende 24 yaşındayım canım ve bidaha kimseyi sevemeyeceğimi ve evlenemeyeceğimi düşünüyorum hergün onu face.den takip etmekten psikolojim bozuldu.yalvarıyorum allaha pişman lsun gelsin önüme ama onu kabul etmeyeyim diye ama zorrrrr

Bu kadar mı aynı olur her şey. Benim de ilk ilişkim ve yaşım 24. Aynı senin gibi her gün takıntı halinde onu takip ediyorum ama onun umurunda bile değilim. Gayet neşeli ve rahat o.

Diğer konular da çok benzeşiyor. 4 yıl boyunca her dediğimi yapan, kırmaktan korkan, asla kötü bir söz söylemeyen, hatta benim baskıcı tutumuma rağmen sesini çıkarmayan oyken, birden bire bu kadar değişmesini aklım almıyor. Baskıcı tutumum derken, yanlış arkadaş çevresine karşıydı bu tutum sadece. Ona karşı değil.

Şimdi ise ben her gün kendimi tüketirken, o eğleniyor. Merak etme ben de senin yaptıklarını yaptım. İlişkiyi kurtarabilmek için kaç kez aradım, şans istedim. Çünkü hem seviyorum hem de kendimi suçluyordum. Acaba benim hatalarımdan dolayı mı bitti, böyle oldu diyordum. Emin ol alakası bile yok. Sevmiş olsa eskisi gibi, hiçbir hatan davranışın bitirmesine sebep olmaz. Tek sorun ve sebep artık sevmiyor oluşu. Ya da sorumluluk almaktansa sevgisini bitirmeyi tercih etmesi.

İnşallah bir gün pişmanlıklarını görürüz gözlerinde ve inşallah bizdeki tüm duygular tükendiğinde gerçekleşir bu.

miska · 19 Ekim 2011

emin ol unutacaksin. zaman ki en sevdiklerimizin olumune bile alismamizi sagliyor, bizi uyusturuyor, ask acisini mi dindirmeyecek...

ben de bundan 3 sene once, 3 yillik iliskimi bitirdim. aynen senin anlattigin gibi, beni delice sever, uzerime titrer ve incitmemek icin cirpinirdi. hem oyle ailesel anlasmazliklar ve uyumsuzluklar da yoktu, benim ailem onu, onun ailesi beni cok sever ve iliskimizi desteklerlerdi. daha sonra, beni kiskancliklari ve kompleksleriyle bunalttigi bir doneme girdik; ben mezun olmus is bulmustum, onun okulu uzamisti. gercekten cok tuhaf davranmaya baslamisti, evlenince calismana izin vermem, cocugunu dogur otur falan diyodu, hic beni tanimiyomus gibi, bunlari kabul etmeyecegimi bilmiyomus gibi... neyse yine bi gun beni cok kizdirmisti, yuksek lisans yapmaya karar vermistim, yapamazsin izin vermiyorum dedi. yildonumumuzdu. ben de hem bir anlik sinirle, hem de gozdagi vermek maksatli onu terkettim.bi kac gun, en fazla bi hafta onu ugrastirmak, uzak kalmak ve beni kaybedecegini dusundurmek ise yarar, kendine gelir ve iliskimiz duzelir sandim. o ise daha da beter oldu! her sey daha fena sarpa sardi ve iliskimiz diye bir sey kalmadi, 3 yillik derin askimiz, 1 haftada toz oldu uctu.

bittikten bi ay sonra, baska bi kizla birlikte oldugunu duydum. ortak bi arkadasimizin face`inden fotolarini gordum. yuzlerce foto eklemisti, mutluluk pozlari havalarda ucusuyodu.. sadece 1 ay gecmisti ya.. sana o an yasadigim derin aciyi tarif edemem. aglamaktan komalik oldum, ev arkadasim beni acile kaldirdi, sakinlestiriciler vurdular. o gun girdigim depresyondan, 1 yildan fazla cikamadim. cok agladim, cok aradim, cok yalvardim, cok iliskiye baslamayi deneyip beceremedim, cok yikildim, cok acittim canimi.

nasil atlattigimi anlatayim. faktorlerin ilki mutlaka zamandir tabi ki, zaman insani tedavi ediyor. ikincisi, bana karsi soguk, ilgisiz ve can acitici davranislarina daha fazla katlanmak istemedigime karar verdim, kendimin ne kadar degerli oldugunu kendime hatirlattim ve onu aramadigim gibi, bana ulasabilecegi her yolu engelledim. ucuncusu, teselliyi baska bir askta aramaktan vazgectim, cunku her defasinda, her deneyip beceremeyisimde "olmuyor, ondan baskasiyla olmuyor" diye kendimi kahrediyordum ve hayatima girmeye calisan herkesi onunla kiyaslayip kendimi mutsuz ediyordum. yalnizligimla baristim, onu sevdim, tadini cikarmaya basladim. arkadaslarimla daha cok gorusmeye basladim, ihmal ettigim insanlari gordum, yapamadigim seyleri yaptim, kurslara yazildim, turlarla gezilere katildim, yeni insanlar tanidim. sadece onunla mutlu olunmayacagini, mutlulugun baska yollari da oldugunu kendime hatirlattim.

simdi bi baskasiyla nisanliyim. ve gonul rahatligiyla diyorum ki, iyi ki bitmis, iyi ki...

kendine zaman ver, ama bu sirada kendini yipratmamak icin sunu aklindan cikarma: "bir olay, sen kafanda buyuttugun kadar buyuk sadece." kendini sev, onsuz da mutlu olabilecegine inan ve yeniden sirilsiklam asik olacagini, mutlu olacagini aklindan cikarma.

bhrtsn · 19 Ekim 2011

yoknaz .!.:
Çok değil ayrılıktan 1 ay önce, "sen benim hayatımın her zerresine işledin. Sensiz bir hayat hiçten ibaret" diyen adam, bir ay sonra "seninle birlikte olma fikri beni boğuyor. Beni boğuyorsun anlamıyor musun" diyen bir adama dönüştü. Annesine de her daim "ondan başkasıyla evlenmem" derken, şimdi "onu istemiyorum" diyor.

Tüm bu farklılıklar en başından beri vardı. En başından beri biliyordu çok farklı aile yapılarımız olduğunu. Neden 4 yıl sonra bu sebepten ayrıldı? Neden bu kadar değişti. Başka bir kız olmadığından eminim. Tabi şu an vardır muhtemelen. Yani bitme sebebi üçüncü kişi değildi.

İçimde öyle büyük bir öfke var ki, bazen bastırıyor sevgimi. Nasıl olur da bu kadar değişebilir bir insan. Ne oldu ne değişti? Evlilik sorumluluğu bu kadar değiştirebilir mi bir erkeği? Neden bekletti beni 15 ay boyunca? Neden 4 yılımı çaldı benden. Beynim uyuşuyor bunları düşündükçe.Toparlayamıyorum kendimi.

Unutmam gerek ama hayat bitmiş gibi sanki. 24 yaşındayım ama güneşin doğuşu bile sinirimi bozuyor şu anda.Lütfen uzun süreli ilişkisi bitmiş ve bunu atlatmış kişiler cevap yazsın ki, bir umudum olsun yaşamaya...

benımkıde buna benzer ama ben ayrıldıktan bır hafta sonra elemanı takım elbıse ıcınde gorudm meger sozlenıyormus vallaha cnaım sadece beddua ettım ve benı bırakıp aıleısnın ısteıdgı kızla evlendıgıne essekler kada pısman oldu sadece allaha havale et zaman her syeın ılacı ve esımle karsılastım sonra 2 yılımızdada evlendık bıde benden sana tavsıye bır ılıskı ne kadar uzarsa o kadar pıslıgı cıkıyor o yuzden erkeklere zmaan vermek sacmalaık evlenıyorsa evlensın yoksa sneın yıllaırnı heba etmesın

beste8585 · 19 Ekim 2011

yoknaz .!.:
Bu kadar mı aynı olur her şey. Benim de ilk ilişkim ve yaşım 24. Aynı senin gibi her gün takıntı halinde onu takip ediyorum ama onun umurunda bile değilim. Gayet neşeli ve rahat o.

Diğer konular da çok benzeşiyor. 4 yıl boyunca her dediğimi yapan, kırmaktan korkan, asla kötü bir söz söylemeyen, hatta benim baskıcı tutumuma rağmen sesini çıkarmayan oyken, birden bire bu kadar değişmesini aklım almıyor. Baskıcı tutumum derken, yanlış arkadaş çevresine karşıydı bu tutum sadece. Ona karşı değil.

Şimdi ise ben her gün kendimi tüketirken, o eğleniyor. Merak etme ben de senin yaptıklarını yaptım. İlişkiyi kurtarabilmek için kaç kez aradım, şans istedim. Çünkü hem seviyorum hem de kendimi suçluyordum. Acaba benim hatalarımdan dolayı mı bitti, böyle oldu diyordum. Emin ol alakası bile yok. Sevmiş olsa eskisi gibi, hiçbir hatan davranışın bitirmesine sebep olmaz. Tek sorun ve sebep artık sevmiyor oluşu. Ya da sorumluluk almaktansa sevgisini bitirmeyi tercih etmesi.

İnşallah bir gün pişmanlıklarını görürüz gözlerinde ve inşallah bizdeki tüm duygular tükendiğinde gerçekleşir bu.

evet canım ben face.de okızla arkadaş olduğunuda gördüm sahte face.den gördüm.güya onunla tek bi alakası bile yoktu.kızı görür görmez öle bir ağlamaya başladımki hem ağladım hem afedersin kustum günlerce kustum durdum stres okadar mahfetti beni düşün.kendini böle bişeye hazırla başkasıyla olmak isteyecektir.aşkımızı lekelediği için mahfoluyorum.şok üstüne şok yaşıyorum ona zarar veren görüşmesini istemeyip uzak tuttuğum en kötü arkaaşlarıyla yeniden barışmış şaka gibi..senin olayın beni çok duygulandırdı yine kötü oldum benimde daha çok yeni 1hafta önce attım son msjımı kızın face.de olduğunu öğrendiğimi söledim normalde kendini parçalardı hemen arayıp açıklama yapar diye düşünürdüm tıkk yok napıcam bilmiyorum bende kaybettiğim gururumamı yanayım aşkıma sevgimemi

fistik1 · 19 Ekim 2011

gerçekten çognuzla aynı seyler yasamısım yazılarınızı okudukça kendimi görüyorum resmen. canım onun facene msne bakma kendin acı çekiyorsun kendine bi söz ver yemin et ama bakma takip ettikçe daha çok üzüleceksin

inceuclusarjiolanvarmi · 19 Ekim 2011

miska .!.:
emin ol unutacaksin. zaman ki en sevdiklerimizin olumune bile alismamizi sagliyor, bizi uyusturuyor, ask acisini mi dindirmeyecek...

ben de bundan 3 sene once, 3 yillik iliskimi bitirdim. aynen senin anlattigin gibi, beni delice sever, uzerime titrer ve incitmemek icin cirpinirdi. hem oyle ailesel anlasmazliklar ve uyumsuzluklar da yoktu, benim ailem onu, onun ailesi beni cok sever ve iliskimizi desteklerlerdi. daha sonra, beni kiskancliklari ve kompleksleriyle bunalttigi bir doneme girdik; ben mezun olmus is bulmustum, onun okulu uzamisti. gercekten cok tuhaf davranmaya baslamisti, evlenince calismana izin vermem, cocugunu dogur otur falan diyodu, hic beni tanimiyomus gibi, bunlari kabul etmeyecegimi bilmiyomus gibi... neyse yine bi gun beni cok kizdirmisti, yuksek lisans yapmaya karar vermistim, yapamazsin izin vermiyorum dedi. yildonumumuzdu. ben de hem bir anlik sinirle, hem de gozdagi vermek maksatli onu terkettim.bi kac gun, en fazla bi hafta onu ugrastirmak, uzak kalmak ve beni kaybedecegini dusundurmek ise yarar, kendine gelir ve iliskimiz duzelir sandim. o ise daha da beter oldu! her sey daha fena sarpa sardi ve iliskimiz diye bir sey kalmadi, 3 yillik derin askimiz, 1 haftada toz oldu uctu.

bittikten bi ay sonra, baska bi kizla birlikte oldugunu duydum. ortak bi arkadasimizin face`inden fotolarini gordum. yuzlerce foto eklemisti, mutluluk pozlari havalarda ucusuyodu.. sadece 1 ay gecmisti ya.. sana o an yasadigim derin aciyi tarif edemem. aglamaktan komalik oldum, ev arkadasim beni acile kaldirdi, sakinlestiriciler vurdular. o gun girdigim depresyondan, 1 yildan fazla cikamadim. cok agladim, cok aradim, cok yalvardim, cok iliskiye baslamayi deneyip beceremedim, cok yikildim, cok acittim canimi.

nasil atlattigimi anlatayim. faktorlerin ilki mutlaka zamandir tabi ki, zaman insani tedavi ediyor. ikincisi, bana karsi soguk, ilgisiz ve can acitici davranislarina daha fazla katlanmak istemedigime karar verdim, kendimin ne kadar degerli oldugunu kendime hatirlattim ve onu aramadigim gibi, bana ulasabilecegi her yolu engelledim. ucuncusu, teselliyi baska bir askta aramaktan vazgectim, cunku her defasinda, her deneyip beceremeyisimde "olmuyor, ondan baskasiyla olmuyor" diye kendimi kahrediyordum ve hayatima girmeye calisan herkesi onunla kiyaslayip kendimi mutsuz ediyordum. yalnizligimla baristim, onu sevdim, tadini cikarmaya basladim. arkadaslarimla daha cok gorusmeye basladim, ihmal ettigim insanlari gordum, yapamadigim seyleri yaptim, kurslara yazildim, turlarla gezilere katildim, yeni insanlar tanidim. sadece onunla mutlu olunmayacagini, mutlulugun baska yollari da oldugunu kendime hatirlattim.

simdi bi baskasiyla nisanliyim. ve gonul rahatligiyla diyorum ki, iyi ki bitmis, iyi ki...

kendine zaman ver, ama bu sirada kendini yipratmamak icin sunu aklindan cikarma: "bir olay, sen kafanda buyuttugun kadar buyuk sadece." kendini sev, onsuz da mutlu olabilecegine inan ve yeniden sirilsiklam asik olacagini, mutlu olacagini aklindan cikarma.

Biliyorum bir gün geçecek tüm bu sıkıntılar ama sağlığım elimden gittikten sonra neye yarar. Bin bir türlü sağlık problemi yaşıyorum şu anda. Hangi doktordan hangi bölümden randevu alacağımı şaşırdım. Üzerime titreyen adamın umurunda bile değil. Belki de tüm bu yaşadıklarım aşktan ziyade, terkedilmişliğin, kandırılmışlığın azabı. İnşallah atlatıcam zamanla. Sağlığım elimden daha fazla kayıp gitmeden. Çok teşekkürler sözlerin ve desteğin için.

bhrtsn .!.:
benımkıde buna benzer ama ben ayrıldıktan bır hafta sonra elemanı takım elbıse ıcınde gorudm meger sozlenıyormus vallaha cnaım sadece beddua ettım ve benı bırakıp aıleısnın ısteıdgı kızla evlendıgıne essekler kada pısman oldu sadece allaha havale et zaman her syeın ılacı ve esımle karsılastım sonra 2 yılımızdada evlendık bıde benden sana tavsıye bır ılıskı ne kadar uzarsa o kadar pıslıgı cıkıyor o yuzden erkeklere zmaan vermek sacmalaık evlenıyorsa evlensın yoksa sneın yıllaırnı heba etmesın

Ne mutlu sana ki doğru kişiyi bulmuşsun. Mutluluğun daim olsun inşallah. Allaha havale ediyorum zaten...

beste8585 .!.:
evet canım ben face.de okızla arkadaş olduğunuda gördüm sahte face.den gördüm.güya onunla tek bi alakası bile yoktu.kızı görür görmez öle bir ağlamaya başladımki hem ağladım hem afedersin kustum günlerce kustum durdum stres okadar mahfetti beni düşün.kendini böle bişeye hazırla başkasıyla olmak isteyecektir.aşkımızı lekelediği için mahfoluyorum.şok üstüne şok yaşıyorum ona zarar veren görüşmesini istemeyip uzak tuttuğum en kötü arkaaşlarıyla yeniden barışmış şaka gibi..senin olayın beni çok duygulandırdı yine kötü oldum benimde daha çok yeni 1hafta önce attım son msjımı kızın face.de olduğunu öğrendiğimi söledim normalde kendini parçalardı hemen arayıp açıklama yapar diye düşünürdüm tıkk yok napıcam bilmiyorum bende kaybettiğim gururumamı yanayım aşkıma sevgimemi

Bak bunu ben de yapıyorum ve her seferinde daha çok acı çekiyorum. Biliyorum elinde değil ama takip etme artık onu. Ben de başaramıyorum ama belki sen başarırsın...

fistik1 .!.:
gerçekten çognuzla aynı seyler yasamısım yazılarınızı okudukça kendimi görüyorum resmen. canım onun facene msne bakma kendin acı çekiyorsun kendine bi söz ver yemin et ama bakma takip ettikçe daha çok üzüleceksin

Haklısın onu mutlu gördükçe daha çok yıpranıyorum. Artık hastalık haline geldi onu izlemek, facebooktan takip etmek. Her seferinde beni yıpratacak bir şey daha görüyorum ve hastalıklar bırakmıyor yakamı. Kendime onu hiçbir şekilde takip etmeyeceğime dair söz vermeliyim artık. Bu bana acıdan başka bir şey vermiyor. Teşekkürler desteğin için.

hande85 · 19 Ekim 2011

Canım senin konunu okuyunca çok üzüldüm ama yorumları da ayrıca okuyunca ayrıca üzüldüm. Erkekler gerçekten kıymet bilmiyor. Bu kadar uzun ilişkiyi ortada hiçbirşey yokken bitirip gidebiliyorlarsa bir daha hiç gelmesin demekki hiç senin olmamış.

Canım gerçekten çok zor bu kadar uzun bir ilişkinin üstüne bir çizgi çekip yoluna devam etmek ama hayat senin hayatın değmeyecek biri için bu kadar üzüntü çekmeye değmez. Kaybeden biri varsa o da o bence.

Acını sonuna kadar yaşa ama asla kalbine yenik düşme onu arama asla ne olursa olsun. Bu ilişki bir gün yine bir yerlerde başlayacaksa şayet bu sadece onun çabasıyla olsun. Bu ilişkiyi nasıl pislettiyse öyle temizlesin. Baktın dönmüyor yolu açık olsun zaten.

Canım inş en kısa zamanda bu zor günleri atlatırsın :16:

EkonunMelegi · 19 Ekim 2011

unutucaksın ve çok güçlü bir şeklde çıkıp hayatına girecek diğer insanla çok mutlu olucaksın çünkü sen artık doğruyu ve yanlışı çok iyi ayırt ediyorsun sende çık insanlara katıl artık

haticecrm · 19 Ekim 2011

arkadaşlar aynılarını bende yaşadım bundan 1 yılönce 3 senem iverdim sevdim ve seviliyordum ayrılırdık sonra tekrar başlardık aileler biliyordu yüzük takmıştık aramızda bundan 1 yıl önce zorlu bir ameliyat geçirecektim 4 gün önce terkedildim.ameliyatımı oldum daha iyileşmeden facesine baktım ilişkisi var yazmıştı inanmamıştım beni görsün diye değişitrmişti dedim düşündüm ve ona mesaj attım kötü günlerimdeyanımda olmamış tıama onsuz yapamadıgımı halen sevdiğimi söyledim ama o ben evlenmeyi düşünüyorum ilişkim var dedi kestirip attı sonra sevgilisi mesaj attı ve ögrendimki en yakın kanki dediği arkadaşıyla sevgili olmuştu ve bende kızla tanıştırmıştı kız çok büyük hakaretler etti ve benle çıkarken onlada çıkmış aldattı beni ve itiraf etti sonra bir daha ne aradım ne sordum ve yine bir sürü ameliyatlar oldum hem sağlık yönünden hemde psikolojik olarak çok kötüydüm ve kimsseyi istemedim çünkü güvenemiyordum başka erkekte yapacak diyordum 10 gün önce biriyle başladım şimdi daha mantıklı daha kararlı davranıyorum sevmeye yeni yeni başlıyorum ve halen acılarım geçmedi halen facesinden bakıyorum elimde değil bedduada etmiyorum hayırlısını istemiştim demekki hayırlı değilmiş kızlar çok zor biliyorum ama birde sağlııgınız yerinde olmazsa o daha kötü bunu unutmayın facesinden baktıgım zaman sadece meraktan bakıyorum

inceuclusarjiolanvarmi · 20 Ekim 2011

hande85 .!.:
Canım senin konunu okuyunca çok üzüldüm ama yorumları da ayrıca okuyunca ayrıca üzüldüm. Erkekler gerçekten kıymet bilmiyor. Bu kadar uzun ilişkiyi ortada hiçbirşey yokken bitirip gidebiliyorlarsa bir daha hiç gelmesin demekki hiç senin olmamış.

Canım gerçekten çok zor bu kadar uzun bir ilişkinin üstüne bir çizgi çekip yoluna devam etmek ama hayat senin hayatın değmeyecek biri için bu kadar üzüntü çekmeye değmez. Kaybeden biri varsa o da o bence.

Acını sonuna kadar yaşa ama asla kalbine yenik düşme onu arama asla ne olursa olsun. Bu ilişki bir gün yine bir yerlerde başlayacaksa şayet bu sadece onun çabasıyla olsun. Bu ilişkiyi nasıl pislettiyse öyle temizlesin. Baktın dönmüyor yolu açık olsun zaten.

Canım inş en kısa zamanda bu zor günleri atlatırsın

Çok teşekkürler. Aramamak için direniyorum ancak arasam da buz gibi bir adamla karşılaşacağımdan aramıyorum. İnşallah atlatırım bu günleri. Onun dönmesini hala her şeye rağmen istiyorum ama bir geleceğimiz olduğundan emin değilim artık...

duyguunver .!.:
unutucaksın ve çok güçlü bir şeklde çıkıp hayatına girecek diğer insanla çok mutlu olucaksın çünkü sen artık doğruyu ve yanlışı çok iyi ayırt ediyorsun sende çık insanlara katıl artık

İnşallah aylar sonra "unuttum" diyebilirim burada. İnşallah dediğin gibi kolay olur... Teşekkürler.

haticecrm .!.:
arkadaşlar aynılarını bende yaşadım bundan 1 yılönce 3 senem iverdim sevdim ve seviliyordum ayrılırdık sonra tekrar başlardık aileler biliyordu yüzük takmıştık aramızda bundan 1 yıl önce zorlu bir ameliyat geçirecektim 4 gün önce terkedildim.ameliyatımı oldum daha iyileşmeden facesine baktım ilişkisi var yazmıştı inanmamıştım beni görsün diye değişitrmişti dedim düşündüm ve ona mesaj attım kötü günlerimdeyanımda olmamış tıama onsuz yapamadıgımı halen sevdiğimi söyledim ama o ben evlenmeyi düşünüyorum ilişkim var dedi kestirip attı sonra sevgilisi mesaj attı ve ögrendimki en yakın kanki dediği arkadaşıyla sevgili olmuştu ve bende kızla tanıştırmıştı kız çok büyük hakaretler etti ve benle çıkarken onlada çıkmış aldattı beni ve itiraf etti sonra bir daha ne aradım ne sordum ve yine bir sürü ameliyatlar oldum hem sağlık yönünden hemde psikolojik olarak çok kötüydüm ve kimsseyi istemedim çünkü güvenemiyordum başka erkekte yapacak diyordum 10 gün önce biriyle başladım şimdi daha mantıklı daha kararlı davranıyorum sevmeye yeni yeni başlıyorum ve halen acılarım geçmedi halen facesinden bakıyorum elimde değil bedduada etmiyorum hayırlısını istemiştim demekki hayırlı değilmiş kızlar çok zor biliyorum ama birde sağlııgınız yerinde olmazsa o daha kötü bunu unutmayın facesinden baktıgım zaman sadece meraktan bakıyorum

Sen de çok sıkıntılı şeyler yaşamışsın. Ama bak ne güzel yeni birine ısınabilmişsin. İnşallah bu sefer canın yanmaz ve hakkında hayırlısı olur. Ben atlatmak için dirensem de başaramıyorum.

Benimle aynı şeyi yaşamış olanların önerilerine ihtiyacım var.

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

Kifayetsiz Muhteris

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

bride to be <3

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

Aşkısının Minişi

Aktif Üye

Aktif Üye

Kifayetsiz Muhteris

Benzer Konular