- Konu Sahibi inceuclusarjiolanvarmi
- #61
'Ayagına bır kez ayrılık çamuru dokunmak' Ne guzel ıfade etmişsiniz...Ayrılık çamurunu bana bulaştıran adamla evlendım ben,hata mıydı hala sorguluyorum,izi kaldı mı bu çamurun,evet kaldı,,,denenmiş bir şeyi tekrar denemek aptallıkmış belkı de.O kadar acı çekmiştim ki,işimden ayrıldım, 1 ay boyunca evime kapandım,hayat bitmişti adeta,,,Arıyordum ustelık,,, delı gıbı arıyordum;açılmayan, hatta yüzüme kapanan telefonlara ragmen...Ne yaptıysa vazgeçemedim.Sonra bi sabah aglama krizine gırdıgım bı dakıka telıme sarıldım aradım,dıyordu ki,
-Sen birileriyle gez,toz;sonra beni ara iyi değilim ayakları yap...
O an öyle bisey oldu ki bana, beynime bi çivi çakılmıştı,inanılmaz bi duyguydu,acıdan öleceğimi sandım.1 ay olmuştu evden adımımı atamamıştım,yorgundum,bitkindim,yaşamıyordum,,,''bu ne şimdi'' diye düşünürken telefon kapandı...Sonra ne mi oldu,ölmedim ben,güçlendim...O çivi beynimde çakılı kaldı,acil gezecek tozacak birilerini (!)aramaya proglamlandı sanki beynim...1 ay boyunca pijamalarımın içinden çıkamayan ben,arkadaşlarımı aradım,kuaförlere gittim,o güzelim masum kumral saçlarımı sapsarı boyattım,yepyeni seksi kıyafetler aldım,sarışın bi bomba olmuştum ve yeni bi iş aradım,çalışmaya başladım tekrar,bu arada boş durmuyorum,yakışıklı bi subayla tanıştım,işten arta kalan zamanlarda geziyoruz tozuyoruz,2 ay bu boyle dvm ederken subay arkadaşım ın tayini çıktı,uzaktaydı,dogudaydı artık,,,msn telefon ıdare edıyorduk...yine bıgun msn de gorusurken benım 'ayrılık çamurum' kendini gösterdi birden,''nasılsın'' diyordu,hiçbirsey olmamış gibi hal hatır soruyordu,erkek arkadasımla gorusme halınde oldugumu soylemedım,ıyıyım vs yazıyorum bı yandan buna.Erkek arkadasıma da yazdıgım için geç yazıyorum ona tabii.Kİminle görüşüyosun fln yazmaya basladı,beklemek ıstemıyo beyefendı! Erkek arkadasımla dedım.Onun da o an beynıne bi çivi çakıldı eminim.Yalan soyledıgımı ıddıa edıyordu,ona gore ben onu unutamam ya,egosunu tatmin edecekti,olmadı...Neden yalan olsun dedım,geziyorum tozuyorum(!) mutluyum...Bİrden degişti adam 'ben boyle olsun ıstemedım,sevmiştim' hatta seviyorum bile dedi yazışmanın bi yerinde...Kapadım msn ı dınlemek istemedim daha fazla...Aradı beni akşamına,bikaç aramadan sonra ne dıyecek dıye açtım, 'seviyorum' dıyordu seviyorum...sevmek için çok geç olduğunu söyledim.Anlamak istemiyordu,kaçan kovalanıra gelmiştik adeta...aramalar,msjlar,güzel sözler şiirler yıkılıyordu 'ayrılık çamurum' gururundan eser yoktu,hayretler içindeydim, 'erkek arkadasım var' dıyordum buna rağman sevıyorum dıyor baska bısey demıyordu...O İstanbul'da yaşıyordu,bense ist'a 5 saat arası olan bi şehirde,gelıyorum dedı bıgun,gelmişti,oturduk konuştuk,umursamıyordum bile,acı çektiğini görmek için gitmiştim,evlenelim diyordu hemen hem de ,şok olmuştum,gözlerine bakamıyordum,gozlerıne bakarsam belkı dayanamam dıye kaçırıp durdum ve git dedım asla olmaz,gıttı,ınanılmaz rahatladım,egom tavan yaptı...Kız arkadaslarımı aradım bulustuk,bırılerıne anlatmalıydım,çok gulduk,konumuz muhteşemdi...Aramalar dvm ettı artarak,acmadıgımda arkadaslarımı arıyordu,mjlar bırakıyordu telefonuma,duygusal oldugumu bıldıgı için 'edebiyat parçalıyordu' deyim yerindeyse...Bu arada erkek arkasımın doguda olması ve işlerin ciddiye gidiyor olması beni endişelendirmeye başlamıştı,çok yakışıklıydı ama aşık olmamıştım ben bu subaya,aşk acımı unutmak için.. kimbilir belki intikam için kendimce..bilemiyorum.Onunla yaşayacagım hayattan korktum ve ayrılmak ıstedıgımı soyledıgımde,çoktan Ayrılık çamurumun evlılık teklıfı kabul ettırmıstım beynıme.Sade bi nikahla evlendik,4 yıldır evlıyız,2aylık bı kızımız var.Bazen ona öyle bir bakışım varmış ki,ondan nefret ettiğimi düşünüyormuş o anlarda,,,Hiçbir zaman bu kadın artık benim diye düşündürmüyorum ona ......her an kaçacak gibi,bi hatasında herseyı yerle bır edecek gıbı,korkuyor yapabileceklerimden gözlerinden anlıyorum ve beni mutlu etmek için bazen doğaüstü çaba harcadığını düşünüyorum...
Son düzenleme:
