- 4 Ekim 2010
- 74
- 1
arkadaşlar ben nerdeyse 2 senelik evliyim ve çok mutsuzum eşim benden 12 yaş büyük ben 26 yaşındayım onun iki oğlu var biri 20 digeri 12 yaşlarında annelerinde kalıyolar ama bizede gelip gidiyorlar sorun çocuklar değil bu arada bizimde bi oğlumuz oldu Berk Yiğit :) 9 aylık... benim sorunum eşimle kesinlikle aynı dili konuşmuyoruz ne o beni anlıyor ne de ben onu...
çok sıkıcı bi evliliğimiz var ben dışarı çıkmak istesem dışarısı para tuzagı diyo hadi çıktık diyelim acıkınca yemek yemek istemiyo masraf diyo ben bişey diyince senden bişey mi esirgiyorum ben sizin için çalışıyorum diyo evinde dolabında neyin eksik babanın evinde böyle miydi diyo
film izlemeyi çok severim boş insanların yapacağı şeyler bunlar diyip film izleme hevesimi kırıyor kitap okurken sen çocuguna bunların içindeki saçmalıkları mı öğreteceksin açta kuran oku diyo her yaptıgım ona batıyo anlayacagınız bu durum artık beni çok yıpratıyo biz sözlüyken bambaşka biriydi hatta abim bana bi insan bu kadar iyi olamaz bunda mutlaka bişey vardır diyodu ben ona kızıyordum
evliliğimizin 4. ayından itibaren sorunlarımız başladı ve hiç durmadan hatta temposunu artırarak devam etti ona boşanmak istediğimi söyledim kendimi çok yalnız ve mutsuz hissediyorum dedim bana kızdı sanki işten çıkınca başka yere mi gidiyorum hemen eve geliyorum dedi eve gelmesi bişey ifade etmio ki aynı evde farklı hayatlar yaşıyoruz birbirimizle hiç konuşmadan günler geçirebiliriz ve o hiç farketmez bile bütün bunlara ragmen beni çok sevdiğini söylüyo bu nsl bi sevgi çözemiyorum sürekli beni eleştirio beni herşeyden soguttu sürekli yorgun ve yataga girer girmez uyuyo bu çok sinir bozucu bişi bütün bunlardan çok sıkıldım defalarca konuşmaya çalıştım hep beni suçladı beni dinlersen çok ii anlaşırız dedi ama her söylediği bana dogru gelmiyo ve ben kendimi robot gibi hissediyorum çok basit şeyleri irdelemeye bayılıyo ve önceden tartışıp sonunda anlaşmaya vardıgımız konuları ısıtıp ısıtıp önüme koyuyo çok yoruldum daha fazla mücadele veremicem bunu ona anlatıyorum nasıl boşanmayı düşünürsün sen bi annesin diyo ben en çok oglum için istiyorum çünkü babasından çok korkuyo babası sinirlenince çok bagırır ve Berk hep bunlara tanık oluo çocugu ver odadan uzaklaştırayım desemde vermiyo oglum gözümün önünde titreyerek aglıyo beni kurtar bakışı atıyo bana ama babası o anlarda hiçbir zmn çocugu bana vermio ben mutsuz bi ailede büyüdüm oglum benim gibi büyüsün istemiyorum ne yapmalıyım lütfen yardımcı olun
çok sıkıcı bi evliliğimiz var ben dışarı çıkmak istesem dışarısı para tuzagı diyo hadi çıktık diyelim acıkınca yemek yemek istemiyo masraf diyo ben bişey diyince senden bişey mi esirgiyorum ben sizin için çalışıyorum diyo evinde dolabında neyin eksik babanın evinde böyle miydi diyo
film izlemeyi çok severim boş insanların yapacağı şeyler bunlar diyip film izleme hevesimi kırıyor kitap okurken sen çocuguna bunların içindeki saçmalıkları mı öğreteceksin açta kuran oku diyo her yaptıgım ona batıyo anlayacagınız bu durum artık beni çok yıpratıyo biz sözlüyken bambaşka biriydi hatta abim bana bi insan bu kadar iyi olamaz bunda mutlaka bişey vardır diyodu ben ona kızıyordum
evliliğimizin 4. ayından itibaren sorunlarımız başladı ve hiç durmadan hatta temposunu artırarak devam etti ona boşanmak istediğimi söyledim kendimi çok yalnız ve mutsuz hissediyorum dedim bana kızdı sanki işten çıkınca başka yere mi gidiyorum hemen eve geliyorum dedi eve gelmesi bişey ifade etmio ki aynı evde farklı hayatlar yaşıyoruz birbirimizle hiç konuşmadan günler geçirebiliriz ve o hiç farketmez bile bütün bunlara ragmen beni çok sevdiğini söylüyo bu nsl bi sevgi çözemiyorum sürekli beni eleştirio beni herşeyden soguttu sürekli yorgun ve yataga girer girmez uyuyo bu çok sinir bozucu bişi bütün bunlardan çok sıkıldım defalarca konuşmaya çalıştım hep beni suçladı beni dinlersen çok ii anlaşırız dedi ama her söylediği bana dogru gelmiyo ve ben kendimi robot gibi hissediyorum çok basit şeyleri irdelemeye bayılıyo ve önceden tartışıp sonunda anlaşmaya vardıgımız konuları ısıtıp ısıtıp önüme koyuyo çok yoruldum daha fazla mücadele veremicem bunu ona anlatıyorum nasıl boşanmayı düşünürsün sen bi annesin diyo ben en çok oglum için istiyorum çünkü babasından çok korkuyo babası sinirlenince çok bagırır ve Berk hep bunlara tanık oluo çocugu ver odadan uzaklaştırayım desemde vermiyo oglum gözümün önünde titreyerek aglıyo beni kurtar bakışı atıyo bana ama babası o anlarda hiçbir zmn çocugu bana vermio ben mutsuz bi ailede büyüdüm oglum benim gibi büyüsün istemiyorum ne yapmalıyım lütfen yardımcı olun