ne güzel canım kimbilir belki bir gün buluşuruz, konuşuruz dertleşiriz ne dersin?
kendini suçlamıştı zaten. dün hem bana arabada hem de anneme "ben hata yaptım o eve *yı götürmekle. ateşle barutu yanyana koydum, götürmemeliydim" dedi.
ama bu ilk gelişindeydi. 3.den sonra çok farklıydı. diyorum ya gözle görülen kocaman bir değişiklik var.
bence bu değişikliğinin sebebini artık sana söylemeli.
oturup seni yargılıyor,karara varıyorlar ve senin hiçbir şeyden haberin yok.
annesi baskın çıkmış ve onun yörüngesinde sanırım.
*eşin 7 ay nasıl bir insan olduğunu bildiği annesiyle sana çile çektirdiği için sana hesap vermeli.
*annesinin hakaretlerini normal görmeye hakkı yok.
*seni kayıt yapmaya mecbur bırakacak kadar evden uzakta ve seni zor durumda bırakmasını nasıl affettirecek?
*bence sen değil eşin seni kaybetmekten korksun.
yengeleri gibi bir eşi de olabilirdi.
*senin ılımlı,idareci olmanı seni günah keçisi yaparak bedellendirmemeliler.
şimdi sizinle sesli düşünelim hep beraber tmm mı? inanın her yorum değerli o sebepten kırıcı ya da yapıcı diye düşünmeyin siz de yazın içinizden geleni.
dünden beri en takıldığımız nokta neydi?
1- tüm olanların bir kenara atılıp (en azından bana yansıtılan bu eşim tarafından) bütün sorunun kayıtmş gibi gösterilmesi
2-benimle burda kalmak üzere evden çıkan eşimin (ki eşyalarının bir kısmını bile getirmişken) son gidişinden sonra 180derece dönüşü
3-bütün suçlu benmişim edasıyla ben evimden ayrıyım, annesi orada, eşim annesinin yanında (sebebi her ne olursa olsun)
4-benim hakkımda konuluşuyor mu konuşulmuyor mu bilmiyoruz (ki çok büyük ihtimalle susmuyordur) ve benim kendimi savunma şansım yok
5-tüm bunların üstüne bir de buzzz gibi bir eş
düşününce dışardan bakan bir gözle, ben burada kendimi yiyip bititrirken (dün de yemek yemediğimi farzedersek) 2 gündür 0 yemek ve 2 saatlik uyku ile ayakta durmaya çalışırken; düzeni bozulan, sürgüne gönderilen, savunmasız bırakılan benim. bu durumda kim cezalandırıldı söylermisiniz?
gerçekten böyle bir sevgi olabilirmi? bu kadar mı gözüm kör benim? bu kadar mı aciz ve gurursuz oldum ben?
"bir şeyleri en az zararla kurtarmaya çalışıyorum" diyerek orada olan beyimiz üstüne bir de babamın arabasını kullanıyor. (şöförlüğünü ben yapıyorum arabayı elimle götürüyorum o ayrı bir muamma)
şeytan çok kötü şeyler söylüyor. gerçekten kırılma noktasına geldim. her an lanet olsun seni annene verdim anneni de sana diyebilirim.
durmak, beklemek yiyip bitiriyor beni..
neyi bekliyorum ben ya? hakkım olanı almayı mı????
üst kattaki eltim sırdaşımdı benim. o 5 senedir (evlendiği günden beri) altlı üstlü oturuyor. o da az şeyler yaşamadı. en ufak bir şeyde beni arardı (evdeyken çok konuşmazdık valide hanım duymasn etmesin diye)
ancak dünden beri ondan ses soluk yok. aramaadı bile ne yapıyorsun nasılsın diye.
sabah msj attım "ne o sen de mi tavırlısın bana" diye. ona bile cvp yok.
birşeyler sönüyor orada kesin ama ne???
belki de esya tasima sirasinda annesi, oglunu kaybedecegi düsüncesiyle hasta numarasina falan yatmistir.. ayilip bayilmissa esiniz de onu birakamamistir... cunku anladigim kadariyla esiniz annesini emaneti olarak görüyor..
bence madem bugün görüseceksiniz, ona 'sizin belki de herkesten daha cok ihtiyaciniz oldugunu söyleyin' annesinin baska ogullari baska gelinleri de var, ama esiniz sizin hayat arkadasiniz...
eltinizi tanimam ama bence cok da umut beklemeyin, (sadece tahmin) belki de sizin ona anlatiiklarinizi kendini k.validesine iyi göstermek icin kullanir... bence birtek esinizden haber bekleyin....
esinizin sizinle annesi arasinda tercih yapmasini degil, ama kendi cekirdek ailesini de korumasi gerektigini hatirlatin...
Ve lütfen kendinizi fazla yipratmayin...
bence esiniz, sizi en az zararla kurtarmaya calisiyor.. sonrasinda annesinin size beddua etmesinden bile korktugu icin, onun yanindaymis gibi gözüküyor olabilir...
ve bence k.v esinizi elinde tutmanin yollarini cok iyi biliyor, bu yüzden, aslinda herseyyyyyi bosverip kendi hayatinizi kursaniz cok daha iyi olabilir.. cunku zaman gectikce siz sizi yiyip bitiriyorsunuz ve belki de icinizden birseylerin eksilmesine sebep oluyorsunuz..
bunu yapmayin bence...
Insallah güzel haberlerinizi duyariz..
Rabbim yardimciniz olsun...
şimdi sizinle sesli düşünelim hep beraber tmm mı? inanın her yorum değerli o sebepten kırıcı ya da yapıcı diye düşünmeyin siz de yazın içinizden geleni.
dünden beri en takıldığımız nokta neydi?
1- tüm olanların bir kenara atılıp (en azından bana yansıtılan bu eşim tarafından) bütün sorunun kayıtmş gibi gösterilmesi
2-benimle burda kalmak üzere evden çıkan eşimin (ki eşyalarının bir kısmını bile getirmişken) son gidişinden sonra 180derece dönüşü
3-bütün suçlu benmişim edasıyla ben evimden ayrıyım, annesi orada, eşim annesinin yanında (sebebi her ne olursa olsun)
4-benim hakkımda konuluşuyor mu konuşulmuyor mu bilmiyoruz (ki çok büyük ihtimalle susmuyordur) ve benim kendimi savunma şansım yok
5-tüm bunların üstüne bir de buzzz gibi bir eş
düşününce dışardan bakan bir gözle, ben burada kendimi yiyip bititrirken (dün de yemek yemediğimi farzedersek) 2 gündür 0 yemek ve 2 saatlik uyku ile ayakta durmaya çalışırken; düzeni bozulan, sürgüne gönderilen, savunmasız bırakılan benim. bu durumda kim cezalandırıldı söylermisiniz?
gerçekten böyle bir sevgi olabilirmi? bu kadar mı gözüm kör benim? bu kadar mı aciz ve gurursuz oldum ben?
"bir şeyleri en az zararla kurtarmaya çalışıyorum" diyerek orada olan beyimiz üstüne bir de babamın arabasını kullanıyor. (şöförlüğünü ben yapıyorum arabayı elimle götürüyorum o ayrı bir muamma)
şeytan çok kötü şeyler söylüyor. gerçekten kırılma noktasına geldim. her an lanet olsun seni annene verdim anneni de sana diyebilirim.
durmak, beklemek yiyip bitiriyor beni..
neyi bekliyorum ben ya? hakkım olanı almayı mı????
üst kattaki eltim sırdaşımdı benim. o 5 senedir (evlendiği günden beri) altlı üstlü oturuyor. o da az şeyler yaşamadı. en ufak bir şeyde beni arardı (evdeyken çok konuşmazdık valide hanım duymasn etmesin diye)
ancak dünden beri ondan ses soluk yok. aramaadı bile ne yapıyorsun nasılsın diye.
sabah msj attım "ne o sen de mi tavırlısın bana" diye. ona bile cvp yok.
birşeyler sönüyor orada kesin ama ne???
evet bence de k.v. eşimi elinde tutmanın yollarını çok iyi biliyor. hatta bütün çocuklarını elinde çekip çevirmeyi çok iyi biliyor. hastalığa gelince o hep hastadır zaten. dr dr gezer ama nedense tanısı konulamaz hiç bir hastalığının. bu kadar dr a gider bir psikiyatr a gitmedi ama.
öyle karma karışık ki kafam eşime bile güvenimi yitiriyorum neredeyse.
sizin kafanızı çok şişirdim biliyorum. ama hakkınızı helal edin ne olur değerli zamanınızı ayırdınız bana.
öncelikle kesinlikle kafamizi sisirdiginizi düsünmeyin, öyle düsünen hisseden kisi okumaz, yorum yapmaz. siz bizi burda zorla tutmuyorsunuz...
lütfen esinizden net birsey duyana kadar ona karsi olan hisselriniizi degistirmeyin....
bu size daha cok zarar verir, daha cok yipratir...
evet beklemek en zoru, ikilemler, bilinmezlikler en kötü anlar, ama sadece bekleyin...
icinizdeki sesin sizi kemirmesine izin vermeyin...
farkli topiklerde farkli yazilar okuyun...
yemek tarifleri, giyim kusam ne bileyim farkli seylere yönelin.. evet zor olcak ama esinizle bulusup yüzyüze konusana kadar kafanizda birseyler kurmayin..
olumlu ya da olumsuz beklentiye girmeyin...
esinizden olumsuz birsey duyana kadar (ki ben hic oyle olacagini düsünmüyorum da inanmiyorum da hissetmiyorum da) ona güvenin. sabirli olun...
Lütfen :))
Ve bence ne nazlan ne de o evden uzaklaştırmaya çalış..Seven insanın aklını kimse bulandıramaz..Eğer bulandırıyorsa da (yani eşinin sana o kadar güveni yoksa )bırak ne olacaksa olsun..Tabi bu benim görüşüm..
Evet kesinlikle katılıyorumm