Siz haklısınız kayıt yapmakla... Doğru yapmak ve haklı olmak bazen çelişebiliyor...Sizin durumda böyle.. Kendinizi suçlamayın...
Anlattıklarınıza bakarak, şu ana kadar yaptığınız tek yanlış; kayınvalidenizle sorun yaşamaya başladığınız anda bunu eşinize söylememiş olmanız, başka bir hatanız yanlışınız yok...
Sizi suçlamalarına izin vermeyin... Bırakın onlar kendi aralarında ne konuşuyorlarsa konuşsunlar... Size suçluluk duygusunu yaşatmalarına asla asla izin vermeyin...
Eşinizle oturup yüzyüze konuşmanız gerekiyor bu durumda... Ve görüşmenizde neyi neden yaptığınızı anlatın... Susmak, beklemek, sabır göstermekle bence yine yanlış yapıyorsunuz... Herşey açık ve net konuşulmalı... Siz de belirsizlikler üzerine boşu boşuna canınızı sıkmaz, önünüzdeki sorunla ilgili çareler ararsınız... Ve beklemeniz bence onların karşısında sizi yine suçlu pozisyonuna sokacaktır (eşiniz de dahil böyle düşünebilirler)
Sadece eşinize kendinizi net birşekilde anlatın ki o da sizi savunabilsin onlara karşı... Susmayın, harekete geçin... Benim tavsiyem budur...
Ve lütfen sağlığınızı düşünün... Önce siz!! Sonra evladınız...!!
Konunuzu takip ediyorum sürekli, ve çoğu zaman yorum yazmıyorum ki, yorumlarım sizide üzmesin diye ama... Lütfen artık!! konuşun....
Merhaba.Ben de başından beri konunuzu takip ediyor ve sizin adınıza üzülüyorum..Bu güne kadar yazmadım çünkü sizi üzmek istemedim ama artık dayanamayacağım..Biliyorum şu an desteğe,morale ihtiyacınız var ama emin olun ki benim de söyleyeceklerim sizin iyiliğiniz adına..
Bakın bir ev için asla bunlar çekilmemeliydi,canınıza,psikolojinize,sağlınıza yazık günah değil mi?Annenizin size üzüldüğüne,eşinizle aranızın bozulduğuna yazık değil mi?Ne gerek vardı yerin dibine batsın evi..Lütfen yanlış anlamayın ama bana göre mal mülk için asla göze alınacak şeyler değil bunlar..
İkincisi eşinizle konuşmakta çok geç kalmışsınız,ve bence ilk konuşmanızda kaydı dinletmeliydiniz ki daha siz yorum yapmadan kendi kulaklarıyla duysun ne olup bittiğini..Şu durumdaki eşinizin tavrı da çok doğru gelmedi bana açıkçası..Yani kayıttaki size yapılan hakaretler varken nasıl hala eşini yalnız bırakıp annesinin yanında olabiliyor?Aksine annesine tavır alması gerekirdi..Özür diliyorum eğer üzüyorsam..Dedim ya iyiliğiniz için söylüyorum..
Bence siz ona hala bir adım gitmek yerne geri çekilmelisiniz ki ne kadar kırıldığınızı anlasın..Başkalarının ilişkileri hakkında akıl vermeyi hiç sevmem ama inanın üzüldüğüm için söylüyorum bunları çünkü ben bile okurken bunaldım
Siz ona yaklaştıkça demek ki kaydı aldığı için o da pişman ve affettirmeye çalışıyor gibi bir düşünce olacak ister istemez..Siz bu kadar kırılmışken bence tavrınızı da ona göre belirleyin..
Umarım hakkınızda hayırlısı olur..Sevgiyle..
tşkler. iç sesim oldunuğunuz için.
öncelikle şunu belirteyim ne eşim ne de ben mal mülk peşinde olan isanlar değiliz. eğer öyle olsa idik şimdiye kadar kazandığımız paralarla inanın güzel bir servet sahibi olabilirdik. biz hep etrafımızdaki herkese yardım ettik. ev olayı daha çok bizden habersiz arkamızdan çevrilen olaylara bir dur demek içindi. tam olarak ifade edemiyorum belki kendimi ama inanın olayın para pulla ilgisi yoktu.
diğer tüm dediklerinize harfi harfine katılıyorum. eşim ona tavırlı olduğumun farkında zaten inanın buna. günde 10 kez onu arayan ben hem hiç aramadım. çok gerekli durumda (sabah buluşmamız gibi) msj attım.
şu günler geçsin zaten eski *nın kalmadığını o da görecektir.
Ben yanlış anlamışım o zaman kusura bakmayın ama bırakın herkes oynadığı oyunla kalır..Olan yine size oldu
İyi haberlerinizi alırız inşallah,biz hep burada destekçiniziz unutmayın :13:
ya da şunu yap bence eğer cidden çok sıkıntılıysan ara eşini konuş içindekileri söyle canım yani yüreğin soğur belki..yazık etme kendine cnm ya
şimdi sizinle sesli düşünelim hep beraber tmm mı? inanın her yorum değerli o sebepten kırıcı ya da yapıcı diye düşünmeyin siz de yazın içinizden geleni.
dünden beri en takıldığımız nokta neydi?
1- tüm olanların bir kenara atılıp (en azından bana yansıtılan bu eşim tarafından) bütün sorunun kayıtmş gibi gösterilmesi
2-benimle burda kalmak üzere evden çıkan eşimin (ki eşyalarının bir kısmını bile getirmişken) son gidişinden sonra 180derece dönüşü
3-bütün suçlu benmişim edasıyla ben evimden ayrıyım, annesi orada, eşim annesinin yanında (sebebi her ne olursa olsun)
4-benim hakkımda konuluşuyor mu konuşulmuyor mu bilmiyoruz (ki çok büyük ihtimalle susmuyordur) ve benim kendimi savunma şansım yok
5-tüm bunların üstüne bir de buzzz gibi bir eş
düşününce dışardan bakan bir gözle, ben burada kendimi yiyip bititrirken (dün de yemek yemediğimi farzedersek) 2 gündür 0 yemek ve 2 saatlik uyku ile ayakta durmaya çalışırken; düzeni bozulan, sürgüne gönderilen, savunmasız bırakılan benim. bu durumda kim cezalandırıldı söylermisiniz?
gerçekten böyle bir sevgi olabilirmi? bu kadar mı gözüm kör benim? bu kadar mı aciz ve gurursuz oldum ben?
"bir şeyleri en az zararla kurtarmaya çalışıyorum" diyerek orada olan beyimiz üstüne bir de babamın arabasını kullanıyor. (şöförlüğünü ben yapıyorum arabayı elimle götürüyorum o ayrı bir muamma)
şeytan çok kötü şeyler söylüyor. gerçekten kırılma noktasına geldim. her an lanet olsun seni annene verdim anneni de sana diyebilirim.
durmak, beklemek yiyip bitiriyor beni..
neyi bekliyorum ben ya? hakkım olanı almayı mı????
hayır hayır bu asla çözüm değil. Bakın tüm bu olanlara rağmen eşinizin size söylediği tek bir kıırıcı sözcük yok. Üstelik bilmiyorsunuz,sizi koruyup korumadığını. Belki o da 2 gündür annesini ve kardeşini başka bir eve çıkartmak için çaba içerisinde. Bu olayda en masum eşiniz. Hiç bir şeyden haberi yokken hayatı alt üst oldu. Ben şunu merak ediyorum. Siz neden gece müsait olacağını düşündüğünüz bir saatte eşinizi arayıp,tane tane neyi neden yaptığınızı ve şu anda neler hissettiğinizi anlatmıyorsunuz? Liseli flörtözler gibi,aramayayım,mesaj göndereyim falan diye düşünüyorsunuz. Kaç yıllık evlisiniz,zaten birbirinizin ne düşündüğünü ve hissettiğini az çok tahmin ediyorsunuzdur. Bence öncelikle siz içinizi dökün eşinize,sonra bir şeylerin kasıtlı yapıldığına karar verip sinirlenebilirsiniz.
Allah yardımcınız olsun,sevgiler..