Ah işte saçma toplumsal dayatmalarımız yok mu! Bayramda kapı kapı gezmek ve nedense bunların hep erkeğin ailesinin akrabaları olması. Her şeye yeni gelinin de dahil edilmesi, 1 haftalık evliyken evine oturmaya gelinmesi, ve hatta yatıya gelinmesi gibi bir sürü saçma sapan olaylar görüyorum burada ben. Bir de şeytanın 3 atlısı var tabi, kaynana, görümce ve elti. Ya bu insanların tek derdi birinin hayatını mahvetmek mi? Bunun için mi doğdunuz, hayatınızın amacı cidden bu mu? İşte boş beleş insanlarla akraba olunca ceremesini sen çekiyorsun sonra. Bu yüzden nefret ediyorum bu geleneksel yapıdan. Ve bu kafada olan biriyle de asla evlenmem. Ben bunları kaldıramam, ben Hürrem miyim de hayatımı entrikayla harcayayım ya?
23 yaşındayım ve okuyorum şu an ikinci üniversitem bu, şu durumda evlilik düşünemem zaten. Evleneceğim kişi de yeni ailesi olarak beni kabul edebilirse evlenirim. Öyle beni hiçe sayıp da anam da anam diyecek biri ile işim olmaz. İki kişilik bir evlilik istiyorum ben, 10 kişilik değil. Tamam onun ailesi ile aram iyi olursa güzel olur fakat 23 yıllık ailem varken 1-2 senelik bir aileyi de kolayca kabullenip her nazlarını çekip, her şeye boyun eğebileceğimi sanmıyorum. Yeri geliyor kendi ailemle bile ters düşüyorken bu çok imkansız bana göre. Mesafe ve saygı kadar iyi bir şey yok şu dünyada, az resmiyet nelerden kurtarır insanı bir bilseniz! Fazla muhabbet tez ayrılık getirir derler, o yüzden daha sözlüyken gidip annecim diye yapışırsan elin kadınına o da sana her lafı söyleme hakkını kendinde bulur. O sebeple biraz uzak durmak, saygıyla yaklaşmak, sınırları baştan belirlemek lazım, samimiyet uğruna kendine saygını yitirmeyeceksin. İşte sonra bekarlığım da bekarlığım der durursun. Şimdi bunca laftan sonra soğuk nevalenin teki olduğumu düşünenler olacaktır. Fakat canımın yanmasındansa böyle olmayı tercih ederim.