• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bekarligimi geri istiyorum evlilik ne kotu:(

Evlilik güzek birşey sorun evlenmekte değil evlendiğin kişiyle aile olduklarınızla ilgili. Evlenirken sadece eşler değil ailelerde evlenior yaşayış biçimleri aile yapıları vsvs evlenmeden önce mantıklı düşünmeyenler için toz pembe gelebiliyor herşey. Sevgi, saygı, anlayış hoşgörü olduğu müddetçe evlilik güzel birşey. Bunlar olduğu müddetçe söylediğiniz şeyleri evliyken eşinizlede yapabilirsiniz.
 
Konudan ziyade sizin yorumunuza odaklandım. 25 yaşına gireceğim ağustosta ve evlilik düşünmüyorum halâ onca toplum baskısına rağmen :KK53: İdolümsünüz. :KK8:
Ben ısrarla evlenmeyi düşünmüyorum dedikçe çocuk muhabbetini açanlar oluyor. Geç evlendiğini düşün (28 mesela). 2 yıl çocuk istemediğinizi düşün oldun mu 30? Sonra hemen çocuk olmadığını düşün oldun mu 32? Sonra çocuğu dünyaya getireyim diyene kadar oldun mu 33 ? Ohooo genç anne olmak varken neden 33 yaşında anne olasın? dediklerinde 33 yaş yaşlı kategorisinde mi? Belki ben öyle mutlu olacağım falan filan diye cevap veriyorum ama bitmiyorlar anacım :KK53::KK53:


Yahu ben memurum, kendi paramı kazanıyorum, son 3 4 aydır eve karşı bir sorumluluğum kalmadı, hukuk okumak istiyorum (devlet olmazsa özelde), bunun için para biriktiriyorum, ben bekar okula gidip gelmek istiyorum en azından son sınıfa kadar :KK51: Ama benim ne düşündüğümün insanlar için bir önemi yok. Peki onların ne düşündüğünün benim için bir önemi var mı? TABİKİ HAYIIIIIIIIIRRRRRRRRRRRRR :KK47::rolleyes::rolleyes::KK53:

Boşverin düşünmeyin de zaten, sizde kendimi gördüm birden. Önce işletme okudum özel bir bankada çalıştım. Bu arada başımdan bir nişanlılık geçti. Kötü bitti, hayalim avukat olmaktı, çalıştım sınavlara girdim,kazandım. Avukat oldum, 34 yaşında evlendim,35 yaşında anne oldum. Hiç pişman olmadı geç evlendiğime, iyi ki 2 üniversite okudum, hayatı gördüm,kazıklar yedim, ayağa kalktım, gezdim, tatillere çıktım. Ve arkama bakıyorum iyisiyle kötüsüyle kocaman bir hayat. Çocuklarıma anlatacak o kadar çok şey biriktirmişim ki, işte bu çok hoşuma gidiyor. Umarım hayalleriniz gerçek olur.
 
icimi daralatin valla hahah :D sabah sabah
nisanli bir kiz olarak sunlar okurken icim daralio :D
valla neblimmm gezdim tozdum parami doyasiya harcadim :D calistim biraz karriyerde yaptim galiba eehh smdide evlenelim demi colcuk cocuga karisalim bukadar karamsar olmayin iyi yönlerini görün
hem bukadar pismansan bukadar bekar hayatini özlüyorsan problem var evliginde demek
allah yardimcin olsn
 
Boşverin düşünmeyin de zaten, sizde kendimi gördüm birden. Önce işletme okudum özel bir bankada çalıştım. Bu arada başımdan bir nişanlılık geçti. Kötü bitti, hayalim avukat olmaktı, çalıştım sınavlara girdim,kazandım. Avukat oldum, 34 yaşında evlendim,35 yaşında anne oldum. Hiç pişman olmadı geç evlendiğime, iyi ki 2 üniversite okudum, hayatı gördüm,kazıklar yedim, ayağa kalktım, gezdim, tatillere çıktım. Ve arkama bakıyorum iyisiyle kötüsüyle kocaman bir hayat. Çocuklarıma anlatacak o kadar çok şey biriktirmişim ki, işte bu çok hoşuma gidiyor. Umarım hayalleriniz gerçek olur.
Ayy çok sevindim adınıza.. :KK51:
Benim bu 3. senem. Aöf adalet bitirdim dikey geçişten kazanmaya çalışıyorum ama kontenjanlar o kadar az ki.. Her sene puanlar acayip yükseliyor. Bu yüzden 2 gün önce ygs'ye başvurdum. İnşallah bu sene ikisinden biri olacak. Özelmiş devletmiş ayrım yapmıyorum. Bunun rahatlığıyla ders çalışmamazlıkta yapmıyorum. Haftasonum dersanede, haftaiçim ise akşamları genellikle dersle geçiyor. Araya bugünden itibaren sporu katıp kendimi derse iyice motive edeceğim.
Zaten bu işin içindeyim. Olacak inşallah er ya da geç :nazar::KK200:
 
Oo sen cok sanlsin ozaman
Boyle davranilmaliki bekarlik ozletilmemeli iste
Benim durum cok vahim koca sulaleyo idare ediyorum bosver bir suru dert 22 de evlendim hayatin baharinda:KK43:

Canim bence sansi degil kendi secimi. eşini ona göre seçmiş işte. Bak 32 yasinda evlenmis, ailesi seninkinin ki gibi olan tiplerde cikmistir karsisina illaki.

22 gerçekten çok erken. İlk karşına cikana aşık olmuş evlenmis gibisin. Bu işin bu noktaya gelmesinde kadınlarda çok kabahat var. Yani niye onun tarafinin bitmek bilmeyen akraba ziyaretleri oluyor da senin tarafinin yok. Valla onun ailesine 1 gidiyorsaniz kendi ailene 2 gidin. Bak ne güzel söylemiştin keşke annem babamla daha fazla vakit geçir şeymişim demişsin. Ben senin yerinde olSam kayin aileyle arama mesafe koyar ve kendi aileme siginirim. Onlar senin hala ailen ve onlarla daha çok vakit geçirmende fayda var bence.

Allah kolaylik versin, bu kadar daraliyorsan isyan bayrağını çek hayatım.
 
Bende küçük yaşta evlendim 18 yıllık evliyim ama hiç mutlu olmadım..Eşime karşı sevgim kalmadı saygımda bitti..Ayrılmak istiyorum ama 2 oğlum var..ne yapıcağımı bilmiyorum...
 
Ayy çok sevindim adınıza.. :KK51:
Benim bu 3. senem. Aöf adalet bitirdim dikey geçişten kazanmaya çalışıyorum ama kontenjanlar o kadar az ki.. Her sene puanlar acayip yükseliyor. Bu yüzden 2 gün önce ygs'ye başvurdum. İnşallah bu sene ikisinden biri olacak. Özelmiş devletmiş ayrım yapmıyorum. Bunun rahatlığıyla ders çalışmamazlıkta yapmıyorum. Haftasonum dersanede, haftaiçim ise akşamları genellikle dersle geçiyor. Araya bugünden itibaren sporu katıp kendimi derse iyice motive edeceğim.
Zaten bu işin içindeyim. Olacak inşallah er ya da geç :nazar::KK200:

Vazgeçmeyin, inanın yeter ki kendinize. Benim amcam matematik öğretmeniydi. Evli ve 2 çocuğu vardı. Ama hep avukat olmak istemiş zamanında. Sınavlara girip kazandı Marmara Hukuk Fakültesini 4 sene de takılmadan üstelik derslere dahi gitmeden bitirdi. Bir arkadaşının oğlu orada okuyordu, ondan alıyordu ders notları. Başardı, avukat oldu. Matematik öğretmenliğinden emekli oldu şimdi oğluyla beraber avukatlık yapıyor. Bende amcamı örnek aldım, o evli barklı-çoluk çocuk falan üzerinde sorumluluklarla yapabildiyse bende yaparım dedim ...Size sonsuz başarılar, Allah gönlünüze gör versin.
 
erken evlenmeye her zaman karsı olan bırıydım ve 30 umda evlendım, kısmetse 31 imde anne olacagım.
gezdım, tozdum, flortlerım oldu, buyuk bır sehırde ıyı bır unıversıtede okudum doya doya o hayatı yasadım, iş tecrubelerım oldu farklı alanlarda ve sonunda memur olup kendı meslegımı yapma sansını elde ettım.
aılemle, arkadaslarımla doyasıya vakıt gecırdım, sonra esımle tanıstım...
5 yıl suren ınıslı cıkıslı calkantılı bır ılıskı sonucu herseyı gerıde bırakıp evlendık..
ama bız problem olan herseyı maddı manevı evlenmeden once yasayıp, sorunları aşmıstık, kalanlarda ufak tefek seylerdı...
o da bende doymustuk bazı seylere, ne gozumuz dısarda oldu ne fazlasında ama bırbırımızı bogmadık hıc bır zaman , aileler de eş gudumlu ıdı aynı kafadan aynı tarzdan olunca herkeste kaynastı..
sımdı ıyıkı evlenmısım dıyorum ama doygunluk sevıyesıne gelmeden evlenseydım bende sızın gıbı dusunurdum...
evlılık zaten bır kumar bana gore, onemlı olan dogru zamanda dogru kısı ıle yapılması...
 
İyi de evliliğin kuralı bunlar eşinizi eğer geçekten seviyor olsaydınız bunları düşünmezdiniz çünkü hayat paylaşınca güzel eşinize yemekler hazırlamak, karşılamak, ailesini ailesi gibi görmek, bayram ziyaretleri size külfet gibi geliyorsa o zaman hiç evlenmemeniz lazım sonuçta erken de geç de evlenseniz yaşayacağınız şeyler. Hayır yani eşim kötü bir insan ailesi şöyle falan da dememişsin sorumluluk çok ama hayat zaten sorumluluk değil mi gez toz tamam ama eşinle de gezebilirsin ne var. Bir de ne çirkin bir tabir öyle bekarken sıkılınca eşime tekmeyi basıyordum lafı eşinize saygınız kalmamış herşeyden önce. O adamda tün gün çalışıp evi için para kazanıyor ama değil mi. Tek siz değilsiniz sorumluluk alan o zaman ayrılın yaşayın hayatınızı.
 
Anladigim kadriyla ortada bi dert yok.

Yemek yapmak,ev temizlemek, bayramda akraba ziyareti yapmak.

Yemek,temizlik bekarkende yapilmiyomu zaten.
Annelere yardimci olmak icin.

Okadar cok sıkıntı yasadim ki yinede evlilik diyorum.
Bir evladim,kurulu duzenim var rahatım cok sukur.
Annemle babamla hala bekar olarak yasamak istemezdim.
 
Ben bekarim ama keske diyecegim donupte gecmisimi ozleyecegim bir evliliğimin olmasini istemezdim.
O yuzden suanki iliskimde herseyi tartiyorum.
Kendimi ne zaman bekarliga doymus hissedersem o zaman yildirim nikahini basarim. :oops:
 
Esimle evlenmeyi cok istedim aptal gibi hergun agliyodum zehir ettim kendime en guzel bekarlik yillarimi evlilik sevdam yuzunden ve erken yasda evlendik esimle ama evliligi sevemedim ben 3 seneyi zor ettim resmen....ah kafami kullansaydim da bekarligimi doya doya yasasaydim gezip tozsaydim calisip istedigini alsaydim anamla babamla daha cok vakit gecirseydim suan bekarlik gozumde kaybettigim.koca bir servet.....bekarken cennetteydim simdi cehennemde ,yahu bekarlik gibi bir nimetin kiymetini bilemedim daha ne olsun...neguzeldi bee sorumluluk yok hergun ne pisircem derdi yok bayramda seyranda once esinin bitnek bilmez akraba aile ziyateri yok ,kaynana gorumce k.p derdi yok karisan yok , halbuki bekarken esimi surunduruyodum pesimde az bi canimi slksa tekmeyi basiyodum:KK43:simdi resmen boyun egip oturuyorum sorumluluk cok cunku simdide ipler onun elinde sanki ve omur boyu bu boyle surecek ahhhh bekarlik kiymetini bilemedim bir daha asla geri gelmeyeceksin...suan son istegin ne deseler bekarligimdan sadece birguncuk yasamak isterdim..30 yasinda evlenseydim keske hayata daha cok doysaydim daha cokkkkk
Belki yanlış kişiyle yanlış zamanda evlenmişsindir.
Geçmişe özlem olabilir. Bu herkeste var.
Evliliğinde sorunlar yoksa yaşadığın anın kıymetini bilmeni tavsiye ederim. Allah sağlıkla sınamasın. O zaman şu hayatını ararsın.
 
Konudan ziyade sizin yorumunuza odaklandım. 25 yaşına gireceğim ağustosta ve evlilik düşünmüyorum halâ onca toplum baskısına rağmen :KK53: İdolümsünüz. :KK8:
Ben ısrarla evlenmeyi düşünmüyorum dedikçe çocuk muhabbetini açanlar oluyor. Geç evlendiğini düşün (28 mesela). 2 yıl çocuk istemediğinizi düşün oldun mu 30? Sonra hemen çocuk olmadığını düşün oldun mu 32? Sonra çocuğu dünyaya getireyim diyene kadar oldun mu 33 ? Ohooo genç anne olmak varken neden 33 yaşında anne olasın? dediklerinde 33 yaş yaşlı kategorisinde mi? Belki ben öyle mutlu olacağım falan filan diye cevap veriyorum ama bitmiyorlar anacım :KK53::KK53:


Yahu ben memurum, kendi paramı kazanıyorum, son 3 4 aydır eve karşı bir sorumluluğum kalmadı, hukuk okumak istiyorum (devlet olmazsa özelde), bunun için para biriktiriyorum, ben bekar okula gidip gelmek istiyorum en azından son sınıfa kadar :KK51: Ama benim ne düşündüğümün insanlar için bir önemi yok. Peki onların ne düşündüğünün benim için bir önemi var mı? TABİKİ HAYIIIIIIIIIRRRRRRRRRRRRR :KK47::rolleyes::rolleyes::KK53:

:KK52::KK52:
Neyseki bizde çocuk muhabbeti yok istemiyoruz :21: :KK53:
 
Esimle evlenmeyi cok istedim aptal gibi hergun agliyodum zehir ettim kendime en guzel bekarlik yillarimi evlilik sevdam yuzunden ve erken yasda evlendik esimle ama evliligi sevemedim ben 3 seneyi zor ettim resmen....ah kafami kullansaydim da bekarligimi doya doya yasasaydim gezip tozsaydim calisip istedigini alsaydim anamla babamla daha cok vakit gecirseydim suan bekarlik gozumde kaybettigim.koca bir servet.....bekarken cennetteydim simdi cehennemde ,yahu bekarlik gibi bir nimetin kiymetini bilemedim daha ne olsun...neguzeldi bee sorumluluk yok hergun ne pisircem derdi yok bayramda seyranda once esinin bitnek bilmez akraba aile ziyateri yok ,kaynana gorumce k.p derdi yok karisan yok , halbuki bekarken esimi surunduruyodum pesimde az bi canimi slksa tekmeyi basiyodum:KK43:simdi resmen boyun egip oturuyorum sorumluluk cok cunku simdide ipler onun elinde sanki ve omur boyu bu boyle surecek ahhhh bekarlik kiymetini bilemedim bir daha asla geri gelmeyeceksin...suan son istegin ne deseler bekarligimdan sadece birguncuk yasamak isterdim..30 yasinda evlenseydim keske hayata daha cok doysaydim daha cokkkkk

Ben de şuan çok rahat bekarlık sürüyorum.. ama nişanlımla evlenmekte çok istiyorum :))
Yeminle korkuttun gözümü ya! Hevesimi yok ettin saniyede :))
 
Esimle evlenmeyi cok istedim aptal gibi hergun agliyodum zehir ettim kendime en guzel bekarlik yillarimi evlilik sevdam yuzunden ve erken yasda evlendik esimle ama evliligi sevemedim ben 3 seneyi zor ettim resmen....ah kafami kullansaydim da bekarligimi doya doya yasasaydim gezip tozsaydim calisip istedigini alsaydim anamla babamla daha cok vakit gecirseydim suan bekarlik gozumde kaybettigim.koca bir servet.....bekarken cennetteydim simdi cehennemde ,yahu bekarlik gibi bir nimetin kiymetini bilemedim daha ne olsun...neguzeldi bee sorumluluk yok hergun ne pisircem derdi yok bayramda seyranda once esinin bitnek bilmez akraba aile ziyateri yok ,kaynana gorumce k.p derdi yok karisan yok , halbuki bekarken esimi surunduruyodum pesimde az bi canimi slksa tekmeyi basiyodum:KK43:simdi resmen boyun egip oturuyorum sorumluluk cok cunku simdide ipler onun elinde sanki ve omur boyu bu boyle surecek ahhhh bekarlik kiymetini bilemedim bir daha asla geri gelmeyeceksin...suan son istegin ne deseler bekarligimdan sadece birguncuk yasamak isterdim..30 yasinda evlenseydim keske hayata daha cok doysaydim daha cokkkkk

Ben 35 'e kadar bekledim, hala senin gibi hissediyorum zaman zaman=)
Bazen prenses bazen de köle gibi hissediyorum kendimi, sanırım bu durum hep olacak
Eğer ki çok ağır problemler yoksa buna alışmaya çalış, güzel yönlerini görmeye bak yoksa sürekli mutsuz edersin kendini ve sonuçta bu ilişkinize yansır
 
22 yas evlilik icin cok erken. Sorun evlenmekte, evliligin getirdigi sorumlukta degilki. Sorun evliligin fedakarlik ve sorumluk gerektirdiginin bilincinde olmadan evlenmekte. Insan hayat arkadasini cok iyi secmeli. Kendi ayaklarinin üzerinde durunmadan evlenen bircok genc kiz var malesef. Bizim icin dogru insanla dogru zamanda evlendikten sonra böyle seylerde hissedilecegini sanmiyorum. Zaman, zaman "naptim ben ya" diye hissedilebilir tabiki. Insan bazen kendine tahamül edemiyor zira. Birde ben iliskilerde bir tarafin "ipleri elinde" olmasini hic sagliklida bulmuyorum. Surundurmek falan, bilemedim. Saglikli bir iliskiye her iki tarafta "yön verir" benim bildigim.
 
Ah işte saçma toplumsal dayatmalarımız yok mu! Bayramda kapı kapı gezmek ve nedense bunların hep erkeğin ailesinin akrabaları olması. Her şeye yeni gelinin de dahil edilmesi, 1 haftalık evliyken evine oturmaya gelinmesi, ve hatta yatıya gelinmesi gibi bir sürü saçma sapan olaylar görüyorum burada ben. Bir de şeytanın 3 atlısı var tabi, kaynana, görümce ve elti. Ya bu insanların tek derdi birinin hayatını mahvetmek mi? Bunun için mi doğdunuz, hayatınızın amacı cidden bu mu? İşte boş beleş insanlarla akraba olunca ceremesini sen çekiyorsun sonra. Bu yüzden nefret ediyorum bu geleneksel yapıdan. Ve bu kafada olan biriyle de asla evlenmem. Ben bunları kaldıramam, ben Hürrem miyim de hayatımı entrikayla harcayayım ya?
23 yaşındayım ve okuyorum şu an ikinci üniversitem bu, şu durumda evlilik düşünemem zaten. Evleneceğim kişi de yeni ailesi olarak beni kabul edebilirse evlenirim. Öyle beni hiçe sayıp da anam da anam diyecek biri ile işim olmaz. İki kişilik bir evlilik istiyorum ben, 10 kişilik değil. Tamam onun ailesi ile aram iyi olursa güzel olur fakat 23 yıllık ailem varken 1-2 senelik bir aileyi de kolayca kabullenip her nazlarını çekip, her şeye boyun eğebileceğimi sanmıyorum. Yeri geliyor kendi ailemle bile ters düşüyorken bu çok imkansız bana göre. Mesafe ve saygı kadar iyi bir şey yok şu dünyada, az resmiyet nelerden kurtarır insanı bir bilseniz! Fazla muhabbet tez ayrılık getirir derler, o yüzden daha sözlüyken gidip annecim diye yapışırsan elin kadınına o da sana her lafı söyleme hakkını kendinde bulur. O sebeple biraz uzak durmak, saygıyla yaklaşmak, sınırları baştan belirlemek lazım, samimiyet uğruna kendine saygını yitirmeyeceksin. İşte sonra bekarlığım da bekarlığım der durursun. Şimdi bunca laftan sonra soğuk nevalenin teki olduğumu düşünenler olacaktır. Fakat canımın yanmasındansa böyle olmayı tercih ederim.
 
Sanırım evliliğe hazır olmadan evlenmişsin. Çünkü yemek yapmak temizlik yapmak sürekli ailene gidememek bazen birikim yapmaya çalışıp kendinden özveride bulunmak gerekir evlilikte..Sen boş tarafından bakarsan mutsuz olursun,evlilik esasında bunların yanı sıra bir çokkkk mutluluklarıda güzellikleride barındırıyor :) ben yine olsa yine evlenirdim hangimiz zaman zaman bunalmıyoruzki ama en bunaldığım zamanda bile keşke demedim hiç.Bekarkende olumlu olumsuz yanları var evliykende..İnsanlar hep imkansızı isterler bu yüzden mutlu olmakta zorlanırlar. Keşkelerle kendini daha çok üzersin bulunduğun durumda nasıl mutlu oluruma bakmayı dene yoksa mutlu olucağın zamanı bile keşkelerle kaçırırsın.
 
Eşini sevsen anlassaniz tabiki farklı dusunurdun..
Genç yaşta kendi istegiyle evlenenleri hiç anlamadim zaten..
Ben kendimi bile erken evlendim sayıyorum 26 ydim
 
Back