- 17 Haziran 2018
- 98
- 234
- 48
Özellikle kargonuzdan çıkan masalsı hediyeler beni benden aldı.Keske hayatımızda böyle masal gibi olsaFikir belirten herkese çok teşekkür ederim. İşyerinde olduğum için pek zamanım olmadı büyük kısmını okuyamadım. İlk fırsatta hepsini okumaya çalışacağım.
Bebeği dünyaya getirmeye karar verirsek evli olmayı tercih etmem daha doğru olur gibi geliyor bebeğin sonraki hayatında karşısına çıkabilecek bazı sorunları önlemek için. Evlilik kısmıyla ilgili kafamı kurcalayan şu, zaten evli gibiyiz sadece imzamız yok. O imzayı atınca çok şey değişiyor mu, büyü bozuluyor mu, ilişki monotonlaşıyor mu?
Bebek hem korkutucu hem de ben istemiyorum bunu da diyemiyorum. Evde gezen minik sevimli bir şey fikri bazen beni gülümsetiyor. Merak ediyorum, onu henüz hiç tanımıyorum. Kız mı erkek mi, gözleri saçları kime benzer, hangi müziklerden hoşlanacak? İçimde yoğun bir merak var. Aynı zamanda bu denli bir sorumluluk kendimi küçücük hissetmeme de neden oluyor. Herkes mi böyle hissediyor, ya ben hiç hazır olamazsam?
Ebeveynlerimle ilgili de ilginç bir şey oldu bugün. Bir hafta geçti onların yanından ayrılalı. O tepkiden sonra hiç konuşmamıştık. İki saat önce işyerine benim adıma bir kargo geldi. Gönderen kısmında annemin adı. İçinde bir sürü örgü oyuncak. Annem oyuncak örmeye bayılır. Sevdiğim kurabiyeler. Babamın meşhur elma reçeli, deniz kabuklarından yaptığı ve benim bayıldığım kolyelerden iki tanesi. Benim bebekliğimden kalan bir kıyafet. Öyle baktım bir süre. Asistanım olmasa orada oturur ağlardım herhalde. Bu durum da beni o kadar duygusal yaptı ki.
Doğurmaya karar verirsem hem hamilelikte hem doğum ve sonrasında yoğun bir desteğe ihtiyacım olacak farkındayım. Bunu da sevgilime açık ve net ifade etmem gerekiyor. Sanırım ailemi de aramam gerekiyor. Tüm bunlar beni çok kaygılandırıyor. İşte böyle karmakarışık duygularım, düşüncelerim. Herkese tekrar çok teşekkür ederim. Okuduğunuz için, yazdığınız için. Bunları anlatabilmek bile kendi başına çok değerli.
Ben şöyle biliyorum... Kimse kimsenin günahını yüklenmiyor... Yanlış mıyımMecbur kalınan ve zor durumlarda durum anlattığınız gibi tabi. Burada mecbur kalınan bir durum olmadığı için ve de bu konuya yorum yaptığım için böyle yazdım. Anlatabildim mi?
Sen nasıl anlarsan öyle cevap vermişsinÖööf. İsteyip de doğuramayanlar yüzünden konu sahibi doğurmak zorunda değil. Herkes de allaha inanmıyor. Konuyu saptırmayın lütfen. Konu sahibinin sorusu başka, ona göre cevap vermelisiniz. Etraf sırf allahın azabından korktuğu için bakamayacağı istemediği çocukları doğurup annelik babalık yapmayan ebeveynlerle dolu. Olan çocuklara oluyor. Bir çocuk annesi babası emin değilse ve bakamayacaksa dünyaya gelmemeli.
Bence dogurun sevgiliniz de arkanızda.Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Yazdıklarınızdan demografik olarak benzediğimizi çıkarttım (kariyer, sosyal görüş, yaş vs). Ben iki sene önce evlendim ve hep şunu söylerim evlilik benim için sevgilişikten çok farklı olmadı. Zaten sevgiliyken de ayrı evlerimiz olsa da birlikte kalırdık, tatilleri birlikte yapardık, isteyen kendi arkadaşlarıyla ayrı takılırdı. O açıdan konsept değişmedi sadece adı değişti:)Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Hiç tanımadığınız bir insana doğurmazsan allahın azabı üstünde olur ölene kadar diye cevap vermişsiniz. Ne dinini biliyorsunuz, ne inancını, ne içinde bulunduğu durumun ayrıntılarını. Ben de ona göre cevap verdim. Dini yorum yapmak yasak. Onu da belirteyim.Sen nasıl anlarsan öyle cevap vermişsin
Kime göre yasak acaba dini yorum yapmak. Hayırdır dini yakkndan tanıyıp günahtan uzaklaşmak ne zamandan beri yasak oldu. Rica edıyorum bana yorum yapma sen lüttfen tamamHiç tanımadığınız bir insana doğurmazsan allahın azabı üstünde olur ölene kadar diye cevap vermişsiniz. Ne dinini biliyorsunuz, ne inancını, ne içinde bulunduğu durumun ayrıntılarını. Ben de ona göre cevap verdim. Dini yorum yapmak yasak. Onu da belirteyim.
Bence sen anne olmak istiyorsun ama kafan karışıkTabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Kime göre yasak acaba dini yorum yapmak. Hayırdır dini yakkndan tanıyıp günahtan uzaklaşmak ne zamandan beri yasak oldu. Rica edıyorum bana yorum yapma sen lüttfen tamam
Yani herkes bebek sahibi olmak istemeyebilir, bu ben amerika'ya gidip yasamak istiyorum, sen nasi vvizeni tepersin demek gibi bisey, herkes ayni seyi amaclamaz hayatta, size karsi yazmiyorum, bu forumda her bebegini aldirma dusuncesinde olana, ama biz bebek icin ugrasiyoruz sen nasi istemezsin diyenlere yaziyorum.Tabi ki herkesin kendine göre bı hayat seçeneği var ama biz anne olmak için uğraşırken bebek aldirmaniz beni çok üzdü ins sizinnicin iyi bir sonuç olur
Bi de herkes inanir mi inanmaz mi, musluman mi inege mi tapar bilmeden...
sıtede dini yorum yapmak yasak, sebebı de bu ıste
yarım ,eksık bılgılerıyle vaaz vermeye calısan ınsanların konunun dısına cıkmasından mutevellıt, her dın ve gorusten ınsanların olmasından mutevellıt bu sıtenın gorevı nasıl daha ıyı musluman olunur sıtesı degıl cunku
tanımak ısteyen acar okur kutsal kıtabı sız kaygısız olun
sahsen kımsenın burada tanımadıgı bılgısının neye dayandıgı bellı olmayan kısılerden bu tarz bılgıler almak ısteyecegını de sanmam
moderator
Mune dını yorumlar yapmayın dıye de demın uyardı ustelık
Yazdıklarınızı anladım haklısiniz herkesin hayati kendine herkes anne olmak istemeyebilir ben de sadece üzüldüğümü yazdımYani herkes bebek sahibi olmak istemeyebilir, bu ben amerika'ya gidip yasamak istiyorum, sen nasi vvizeni tepersin demek gibi bisey, herkes ayni seyi amaclamaz hayatta, size karsi yazmiyorum, bu forumda her bebegini aldirma dusuncesinde olana, ama biz bebek icin ugrasiyoruz sen nasi istemezsin diyenlere yaziyorum.
bu topraklar müslüman toprağı değildir bu topraklarda müslümanlardan önce de pek çok inanç medeniyet yaşadı.. toprağın dini olmaz. toprak topraktır.Konu sahibi Müslümanmı değilmi bilmem ama benim toprağım Müslüman toprağı ve bu topraklarda örf ve adetlerde İslamiyete göre şekillenir. Herkesin günahı kendine bu tür şeyler ulu ortada normalmiş gibi konuşulmaz bu durum normalleştirilemez bu hoş ve normal görülemez çünkü normal bir durum değil aile yapısı diye birşey var. Nerde bizim değerlerimiz örfümüz adetlerimiz?